Οι δέκα κορυφαίες τενίστριες όλων των εποχών

Μετά το αφιέρωμα στους δέκα κορυφαίους τενίστες όλων των εποχών , σήμερα συνεχίζουμε με τις καλύτερες τενίστριες της ιστορίας. Η αντισφαίριση, όπως γράψαμε και στο προηγούμενο κείμενο, ξεκίνησε από την Αγγλία στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και μέσα σε λίγες δεκαετίες εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο. Το 1877 διοργανώθηκε το πρώτο τουρνουά τένις στο Wimbledon της Αγγλίας, όμως οι γυναίκες χρειάστηκε να περιμένουν μέχρι το 1884 για να μπορέσουν να πάρουν μέρος. “Καθυστέρηση” για τις κυρίες υπήρξε και σε δυο ακόμα τουρνουά Grand Slam. Το μεν Γαλλικό Όπεν ξεκίνησε επίσημα το 1891, όμως οι γυναίκες μπήκαν σε αυτό το 1897, το δε Αυστραλιανό Όπεν ξεκίνησε το 1905, με τις κυρίες να παίρνουν δικαίωμα συμμετοχής το 1922. Αντίθετα, στο Αμερικανικό Όπεν, το οποίο ξεκίνησε επίσημα το 1887, οι γυναίκες συμμετείχαν από την πρώτη του χρονιά. Πριν το 1968 δεν επιτρεπόταν σε επαγγελματίες να παίρνουν μέρος σε ερασιτεχνικά πρωταθλήματα. Από εκείνη τη σεζόν όμως δημιουργήθηκε η Open Era (Εποχή των Όπεν), που επέτρεπε σε οποιαδήποτε αθλήτρια να πάρει μέρος σε όποιο τουρνουά ήθελε.

Το τένις και στις γυναίκες παίζεται είτε με δυο παίκτριες (single), είτε με τέσσερις (double & mixed double με άντρες). Υπάρχουν τρεις βασικές κατηγορίες γηπέδων: α) Τα γήπεδα με σκληρή επιφάνεια, που είναι και τα περισσότερα στον κόσμο. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν το Αυστραλιανό Open και το Open των ΗΠΑ. β) Τα γήπεδα με χωμάτινη επιφάνεια, που τα συναντάμε κυρίως στην Ευρώπη. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει το Γαλλικό Open. γ) Τα γήπεδα με επιφάνεια γρασιδιού, που τα βρίσκουμε κυρίως στη Μεγάλη Βρετανία. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει το τουρνουά του Wimbledon. Όλα τα γήπεδα του τένις χωρίζονται στη μέση με δίχτυ ύψους 91 εκατοστών. Οι μπάλες του τένις είναι ελαστικές, από λάστιχο, ντυμένες με χνουδωτό ύφασμα, με διάμετρο 85 χιλιοστά και βάρος 75-85 γραμμάρια. Το μέγεθος της ρακέτας δεν είναι καθορισμένο, αλλά το μήκος της κυμαίνεται από 45 μέχρι 60 εκατοστά. Ο κάθε αγώνας χωρίζεται σε σετ. Οι γυναίκες, σε αντίθεση με τους άντρες (που χρειάζονται τρία νικηφόρα σετ σε παιχνίδια Grand Slam και δυο νικηφόρα σετ σε όλα τα υπόλοιπα τουρνουά), χρειάζονται δυο νικηφόρα σετ σε όλα ανεξαιρέτως τα τουρνουά.

Αυτές είναι οι κατά τη γνώμη μας 10 κορυφαίες τενίστριες όλων των εποχών.

Το 1973 ιδρύθηκε από την Μπίλι Τζιν Κινγκ (μεγάλη πρωταθλήτρια της εποχής) η WTA (Women’s Tennis Association), ο κύριος οργανωτικός φορέας της επαγγελματικής αντισφαίρισης γυναικών. Η WTA εδρεύει στη Φλόριντα των ΗΠΑ (στην Ευρώπη η έδρα της βρίσκεται στο Λονδίνο και στην Ασία στο Πεκίνο), σήμερα έχει υπό την αιγίδα της περισσότερες από 2.500 παίκτριες που προέρχονται από σχεδόν 100 χώρες και παίρνουν μέρος στα επίσημα τουρνουά της, στα οποία μοιράζονται 146 εκατομμύρια δολάρια σε χρηματικά έπαθλα! Στις δεκαετίες πριν την Εποχή των Όπεν, είχαμε πολλές αθλήτριες που ξεχώρισαν και κυριάρχησαν, όπως η Βρετανίδα Dorothea Lambert Chambers (8 Wimbledon στις δυο πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα), η Νορβηγίδα Molla Mallory (8 US Open στις δεκαετίες του ’10 και του ’20), η Γαλλίδα Suzanne Lenglen (8 Grand Slam στη δεκαετία του ’20), η Αμερικανίδα Helen Wills (19 Grand Slam στις δεκαετίες του ’20 και του ’30) και η Αμερικανίδα Maureen Connolly (9 Grand Slam στη δεκαετία του ’50 και η πρώτη που πέτυχε το ημερολογιακό Grand Slam το 1953).

Παρόλα αυτά, όπως και στους άνδρες, προτιμήσαμε να φτιάξουμε τη λίστα αποκλειστικά με τενίστριες της Open Era (με εξαίρεση την Μάργκαρετ Κορτ που ξεκίνησε την καριέρα της από το 1960), αφού από το 1968 και μετά, το επαγγελματικό τένις κατάργησε τον περιορισμό που αναφέραμε πιο πάνω (οι επαγγελματίες δεν έπαιρναν μέρος στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα μέχρι τότε), με αποτέλεσμα όλες οι κορυφαίες αθλήτριες να συμμετέχουν σε όλα τα τουρνουά, άρα και οι αγώνες να είναι πιο ανταγωνιστικοί, αλλά και τα αποτελέσματα να είναι σαφώς πιο αντιπροσωπευτικά. Έτσι λοιπόν, διαλέξαμε σήμερα δέκα παίκτριες, που κατά τη γνώμη μας καθόρισαν την ίδια την πορεία του τένις, μέσα από το παίξιμό τους αλλά και τις επιτυχίες τους. Πριν προχωρήσουμε στο κείμενο, να ξεκαθαρίσουμε πρώτα ότι η επιλογή των δέκα είναι καθαρά υποκειμενική, πιθανότατα κάποιοι να έχουν τις ενστάσεις τους – μαζί με διαφορετικές επιλογές -, κάτι απόλυτα κατανοητό και σεβαστό. Η δεκάδα πάντως αποτελείται από “ιερά τέρατα” του αθλήματος, σκεφτείτε μόνο ότι όλες μαζί μετράνε 145 τίτλους σε τουρνουά Grand Slam, 1.012 συνολικά τίτλους σε τουρνουά και 8.788 νίκες σε αγώνες! Πάμε τώρα στην αναλυτική παρουσίασή τους (με χρονολογική σειρά έναρξης της επαγγελματικής τους καριέρας).

* Σημείωση συντάκτη: AO: Αυστραλιανό Όπεν, FO: Γαλλικό Όπεν, W: Γουίμπλεντον, USO: Όπεν των ΗΠΑ.

01. ΜΑΡΓΚΑΡΕΤ ΚΟΡΤ (ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ)

– Επαγγελματίας: 1960-1977

– Στιλ παιξίματος: Δεξιόχειρας (backhand με το ένα χέρι)

– Ρεκόρ καριέρας: 1177-106

– Τίτλοι καριέρας: 192

– Grand Slam: 24 (11 AO, 5 FO, 3 W, 5 USO)

– Παραμονή στο Νο1: –

Η Μάργκαρετ Κορτ γεννήθηκε το 1942 στο Όλμπερι της Αυστραλίας και στα 18 της χρόνια έγινε επαγγελματίας, σαρώνοντας από εκεί και μετά κυριολεκτικά τα πάντα! Η Κορτ έχει κατακτήσει 24 majors, τα περισσότερα από οποιονδήποτε τενίστα ή τενίστρια στην ιστορία του αθλήματος. Επίσης στη συλλογή της υπάρχουν 19 majors στο διπλό και 21 στο μικτό διπλό, κάτι που σημαίνει ότι έχει συνολικά 64 Grand Slam, με συμπληρωμένο όλο το παζλ των πιθανών νικών στα τέσσερα μεγάλα τουρνουά. Το ποσοστό νικών της στην Εποχή των Όπεν (593-56, 91.4%), αλλά και εκείνο των νικών σε τελικούς Grand Slam της Open Era (11-1, 91.7%) αποτελούν ακατάρριπτα ρεκόρ. Είναι η μια από τις μόλις τρεις τενίστριες στην ιστορία που έχει συμπληρώσει το “Grand Slam Box Set”, δηλαδή όλα τα majors στις τρεις κατηγορίες (απλό, διπλό & διπλό μικτό), αλλά η μοναδική που το έχει πετύχει δυο φορές, μια πριν την Εποχή των Όπεν και μια επί Open Era. Η Κορτ έγινε η δεύτερη τενίστρια στην ιστορία (και η πρώτη επί Open Era) που ολοκλήρωσε το ημερολογιακό Grand Slam, δηλαδή και τα τέσσερα majors μέσα στην ίδια σεζόν (1970).

Διατηρεί το απόλυτο ρεκόρ στο Αυστραλιανό Όπεν με έντεκα κατακτήσεις, ενώ έχει τα κορυφαία ποσοστά νικών στα τέσσερα Grand Slam επί Open Era. Συνολικά έχει κατακτήσει 192 τουρνουά, ένα ακόμα ρεκόρ στην ιστορία του αθλήματος, συν τέσσερα Fed Cup (το αντίστοιχο Davis Cup των γυναικών). Το αγωνιστικό στιλ της Κορτ βασιζόταν κυρίως στο “σερβίς-βολέ”, το οποίο σε συνδυασμό με το εντυπωσιακό της σερβίς, διέλυε τις συντηρητικές, αμυντικογενείς αντιπάλους της. Παρά το ύψος της (1.75) ήταν πολύ γρήγορη και κάλυπτε εξαιρετικά τους χώρους στο γήπεδό της. Ήταν αφοσιωμένη στο τένις και η προπόνησή της ήταν τόσο σκληρή (βάρη, τρέξιμο σε ανώμαλο δρόμο, ασκήσεις στην άμμο), ώστε της χάρισε το παρατσούκλι “The Aussie Amazon” (η Αυστραλέζα αμαζόνα). Η φοβερή φυσική της κατάσταση ήταν ο κυριότερος λόγος που δεν είχε κανέναν σοβαρό τραυματισμό στην καριέρα της. Τον Ιανουάριο του 2003, το “Show Court One”, ένα από τα κεντρικά γήπεδα του Αυστραλιανού Όπεν, μετονομάστηκε σε “Margaret Court Arena”, προς τιμήν της Κορτ.

02. ΜΠΙΛΙ ΤΖΙΝ ΚΙΝΓΚ (ΗΠΑ)

– Επαγγελματίας: 1968-1983

– Στιλ παιξίματος: Δεξιόχειρας (backhand με το ένα χέρι)

– Ρεκόρ καριέρας: 695-155

– Τίτλοι καριέρας: 129

– Grand Slam: 12 (1 AO, 1 FO, 6 W, 4 USO)

– Παραμονή στο Νο1: –

Η Μπίλι Τζιν Κινγκ γεννήθηκε το 1943 στο Λονγκ Μπιτς της Καλιφόρνιας και προερχόμενη από αθλητική οικογένεια, ξεκίνησε το τένις στα 11 χρόνια της. Σε ηλικία 25 ετών έγινε επαγγελματίας, έχοντας όμως ξεκινήσει τη συλλογή τίτλων από το 1966, όταν κατέκτησε το πρώτο της Wimbledon. Συνολικά έφτασε τα 12 majors και είναι μια από τις δέκα τενίστριες στην ιστορία του αθλήματος που έχει στη συλλογή της και τα τέσσερα Grand Slam. Έχει κερδίσει τρία majors χωρίς να χάσει ούτε ένα σετ, ενώ στο παλμαρέ της φιγουράρουν ακόμα 16 τίτλοι Grand Slam στο διπλό και 11 στο διπλό μικτό. Επίσης έχει κερδίσει τέσσερις φορές το Fed Cup ως παίκτρια και άλλες τόσες ως αρχηγός. Όπως γράψαμε και στην εισαγωγή, είναι η υπεύθυνη για την ίδρυση της WTA (Women’s Tennis Association) και έχει κατακτήσει 129 τουρνουά, εκ των οποίων τα 67 στην Εποχή των Όπεν. Η Μάργκαρετ Κορτ έχει πει για την Κινγκ ότι είναι η πιο ανταγωνιστική αντίπαλος που αντιμετώπισε ποτέ.

Όταν το 1979, κορυφαίες τενίστριες είχαν ερωτηθεί ποια παίκτρια θα επέλεγαν να τις βοηθήσει στο Γουίμπλεντον, ώστε να ανατρέψουν το τρίτο (νικητήριο) σετ που θα βρισκόταν στα 1-5 games και στο 15-40, η Ναβρατίλοβα είχε διαλέξει την Κινγκ, λέγοντας πως “η Έβερτ ήταν η πιο επίμονη αντίπαλος που είχα ποτέ, αλλά σε ένα μεγάλο ματς, σε έναν κρίσιμο πόντο, θα ήθελα την Κινγκ”. Η Μπίλι Τζιν ήταν πολύ επιθετική στο παιχνίδι της, πολύ γρήγορη και καταπληκτική στο φιλέ. Αρκετές φορές πλήρωνε την ανυπομονησία της να ανέβει στο φιλέ και να τελειώσει τον πόντο, όμως ήταν γνωστή για το πείσμα της και το πνεύμα του νικητή που είχε μέσα της. Υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες ακτιβίστριες όχι μόνο στον χώρο του τένις, αλλά συνολικά στην κοινωνική ζωή των ΗΠΑ. Το 1972 κατέκτησε το US Open, αλλά το χρηματικό της έπαθλο ήταν κατά 15.000 δολάρια μικρότερο από εκείνο των ανδρών, οπότε δήλωσε πως δεν θα ξαναπήγαινε στο τουρνουά αν δεν άλλαζε αυτό. Πράγματι, το 1973, το Αμερικανικό Όπεν έγινε το πρώτο Grand Slam που πρόσφερε τα ίδια έπαθλα σε άντρες και γυναίκες. Η Κινγκ υποστήριξε τα γυναικεία δικαιώματα και την ισότητα των δυο φύλων και δε δίστασε να μιλήσει ανοιχτά για τον φεμινισμό και τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων.

03. ΚΡΙΣ ΕΒΕΡΤ (ΗΠΑ)

– Επαγγελματίας: 1972-1989

– Στιλ παιξίματος: Δεξιόχειρας (backhand με τα δυο χέρια)

– Ρεκόρ καριέρας: 1309-146

– Τίτλοι καριέρας: 157

– Grand Slam: 18 (2 AO, 7 FO, 3 W, 6 USO)

– Παραμονή στο Νο1: 260 εβδομάδες

Η Κριστίν Μαρί Έβερτ (γνωστή ως Κρις Έβερτ Λόιντ από το 1979 μέχρι το 1987) γεννήθηκε το 1954 στη Φλόριντα των ΗΠΑ και ξεκίνησε το τένις σε ηλικία 5 ετών με προπονητή τον πατέρα της, Τζίμι, που ήταν επαγγελματίας κόουτς του αθλήματος. Η Κρις έγινε επαγγελματίας σε ηλικία 18 ετών και δυο χρόνια αργότερα, το 1974, πριν καν συμπληρώσει τα 20, κατέκτησε τόσο το Γαλλικό Όπεν όσο και το Γουίμπλεντον, αμφότερα απέναντι στη Σοβιετική Όλγα Μορόζοβα. Η κυριαρχία της από εκεί και μετά ήταν εντυπωσιακή, όμως χρειάστηκε να περιμένει οκτώ χρόνια μέχρι να συμπληρώσει το Grand Slam καριέρας, παίρνοντας επιτέλους το Αυστραλιανό Όπεν το 1982. Έφτασε τα 18 majors στο απλό (συν 3 ακόμα στο διπλό) και έχει στην κατοχή της αρκετά ρεκόρ. Κατέκτησε 7 Ρολάν Γκαρός (ρεκόρ στην Open Era) και 6 Αμερικανικά Όπεν (μοιράζεται το ρεκόρ με τη Σερένα Γουίλιαμς), ενώ έπαιξε σε 34 τελικούς Grand Slam, τους περισσότερους από οποιαδήποτε άλλη παίκτρια στην ιστορία του τένις. Για 13 συνεχόμενες σεζόν, από το 1974 μέχρι και το 1986, κατέκτησε τουλάχιστον έναν τίτλο Grand Slam ετησίως, επίδοση που επίσης αποτελεί ρεκόρ. Τρία από τα 18 majors της καριέρας της, τα πήρε χωρίς να χάσει ούτε ένα σετ.

Επί 17 σερί χρόνια (1972-1988) βρισκόταν στην πρώτη τριάδα της παγκόσμιας κατάταξης, επτά εκ των οποίων στην πρώτη θέση, στην οποία παρέμεινε συνολικά επί 260 εβδομάδες. Το ποσοστό νικών της στο απλό (1309-146, 90%) είναι το υψηλότερο στην Open Era (για γυναίκες και άντρες), ενώ το ποσοστό της στις χωμάτινες επιφάνειες (382-22, 94.5%) παραμένει ρεκόρ της Εποχής των Όπεν. Κατέκτησε συνολικά 157 τίτλους και 8 Fed Cup (απόλυτο ρεκόρ της διοργάνωσης). Η Έβερτ έπαιζε περισσότερο από τη βασική γραμμή, είχε πολύ καλά μακρινά χτυπήματα και ήταν ταχύτατη στα πόδια. Δεν διακρινόταν τόσο για τους winners πόντους της, όσο για την αντοχή της στα ράλι και την ικανότητά της να μην κάνει λάθη. Τα passing shots της χαρακτηρίζονταν από απίστευτη ακρίβεια και ήταν το σήμα κατατεθέν της, ενώ ήξερε πώς να κρατάει τις παίκτριες του “σερβίς-βολέ” μακριά από το φιλέ. Ήταν πάντα ψύχραιμη και σπάνια την επηρέαζε το κοινό, κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα να της δώσουν το παρατσούκλι “Ice Maiden” του τένις. Όμως το αέρινο στιλ της τα βρήκε σκούρα όταν χρειάστηκε να αντιμετωπίσει την πολύ πιο δυνατή και γυμνασμένη Μαρτίνα Ναβρατίλοβα, με την οποία δημιούργησαν ένα από τα μεγαλύτερα αντίπαλα ντουέτα στην ιστορία του αθλήματος. Η Έβερτ υπήρξε πρόεδρος της WTA για έντεκα χρόνια, στη συνέχεια ασχολήθηκε με την προπονητική και σήμερα αναλύει αγώνες για το ESPN.

04. ΜΑΡΤΙΝΑ ΝΑΒΡΑΤΙΛΟΒΑ (ΤΣΕΧΟΣΛΟΒΑΚΙΑ / ΗΠΑ)

– Επαγγελματίας: 1975-2006

– Στιλ παιξίματος: Αριστερόχειρας (backhand με το ένα χέρι)

– Ρεκόρ καριέρας: 1442-219

– Τίτλοι καριέρας: 167

– Grand Slam: 18 (3 AO, 2 FO, 9 W, 4 USO)

– Παραμονή στο Νο1: 332 εβδομάδες

Η Μαρτίνα Ναβρατίλοβα γεννήθηκε το 1956 στην Πράγα της Τσεχοσλοβακίας (σημερινής Τσεχίας) και ξεκίνησε το τένις σε ηλικία 7 ετών. Το 1975, όταν έγινε επαγγελματίας, ζήτησε πολιτικό άσυλο στις ΗΠΑ και το 1981 έγινε Αμερικανίδα πολίτης. Στην πρώτη της χρονιά ως επαγγελματίας, κατέκτησε το Γαλλικό Όπεν στο διπλό και τρία χρόνια αργότερα, το 1978, πήρε το πρώτο της Grand Slam στο Γουίμπλεντον, ξεκινώντας την κυριαρχία της στο συγκεκριμένο τουρνουά, το οποίο κέρδισε εννιά φορές στην καριέρα της, κάτι που αποτελεί ρεκόρ στην Open Era. Η Ναβρατίλοβα κατέκτησε συνολικά 18 majors, στα οποία μπορούμε να προσθέσουμε 31 ακόμα στο διπλό (ρεκόρ όλων των εποχών) και 10 στο μικτό διπλό. Είναι μόλις μια από τις τρεις τενίστριες που συμπλήρωσαν το “Grand Slam Box Set”, δηλαδή όλα τα majors και στις τρεις κατηγορίες (μαζί με την Μάργκαρετ Κορτ και την Ντόρις Χαρτ). Φυσικά έχει πετύχει το Grand Slam καριέρας, ενώ οι 167 τίτλοι της είναι επίσης ρεκόρ στην Open Era. Το 1983 είχε 86 νίκες και μόλις μια ήττα (ποσοστό 99%), επίσης κορυφαία επίδοση της Εποχής των Όπεν για μια σεζόν. Έχει κατακτήσει έξι majors χωρίς να χάσει ούτε ένα σετ, ρεκόρ που μοιράζεται με τη Σερένα Γουίλιαμς. Βρέθηκε στο top-10 της παγκόσμιας κατάταξης για 20 συνεχόμενα χρόνια (ρεκόρ), επτά εκ των οποίων στην πρώτη θέση, στην οποία παρέμεινε συνολικά επί 332 εβδομάδες.

Η Ναβρατίλοβα κατέκτησε το τελευταίο της major το 2006 (διπλό μικτό στο US Open), λίγες εβδομάδες πριν τα 50ά της γενέθλια και 32 χρόνια μετά τον πρώτο της μεγάλο τίτλο (1974, Γαλλικό Όπεν στο διπλό μικτό)! Στη συλλογή της υπάρχουν και τέσσερα Fed Cup, ενώ τα 1661 ματς που έχει δώσει στο απλό είναι ρεκόρ Open Era, το ίδιο και οι 1442 νίκες της. Η Μαρτίνα έπαιζε ένα άκρως επιθετικό “σερβίς-βολέ”, σε αυτό την βοηθούσε η ταχύτητά της και η δύναμή της. Με εξαντλητικές προπονήσεις (βάρη, ανώμαλο δρόμο κλπ) κατάφερε να έχει στη διάρκεια της καριέρας της μια ζηλευτή όσο και μοναδική φυσική κατάσταση, ούσα η πρώτη στην Open Era που έφερε το “αθλητικό πρότυπο” στο προσκήνιο, πηγαίνοντας στην ουσία το τένις σε άλλο επίπεδο. Μαζί με την Έβερτ, δημιούργησαν ένα μυθικό αντίπαλο ντουέτο, το οποίο πρωταγωνίστησε για πολλά χρόνια στα κορτ. Η Ναβρατίλοβα θεωρείται από αρκετούς ως η κορυφαία παίκτρια τένις όλων των εποχών, αλλά και εκείνοι που δεν συμφωνούν με αυτή την αξιολόγηση, την τοποθετούν στις πρώτες, πολύ υψηλές θέσεις. Μετά την ολοκλήρωση της 32χρονης καριέρας της, ασχολήθηκε με την προπονητική, ενώ είναι γνωστή ακτιβίστρια σε θέματα σχετικά με τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, των κακοποιημένων παιδιών και των ζώων.

05. ΣΤΕΦΙ ΓΚΡΑΦ (ΓΕΡΜΑΝΙΑ)

– Επαγγελματίας: 1982-1999

– Στιλ παιξίματος: Δεξιόχειρας (backhand με το ένα χέρι)

– Ρεκόρ καριέρας: 900-115

– Τίτλοι καριέρας: 107

– Grand Slam: 22 (4 AO, 6 FO, 7 W, 5 USO)

– Παραμονή στο Νο1: 377 εβδομάδες

Η Στέφανι Μαρία Γκραφ γεννήθηκε το 1969 στο Μάνχαϊμ της Δυτικής Γερμανίας, άρχισε από πολύ μικρή το τένις και έγινε επαγγελματίας το 1982, σε ηλικία μόλις 13 ετών. Το 1987, στα 18 της, κατέκτησε το πρώτο της major στο Ρολάν Γκαρός και την επόμενη χρονιά εντυπωσίασε την υφήλιο, φτάνοντας σε ένα μοναδικό κατόρθωμα, αφού έγινε η πρώτη και μοναδική στην ιστορία του τένις (από άντρες και γυναίκες) που συμπλήρωσε το ημερολογιακό Golden Slam, δηλαδή τα τέσσερα majors της σεζόν συν το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο! Ήταν το τρίτο ημερολογιακό Grand Slam στις γυναίκες, αλλά το μοναδικό που επιτεύχθηκε σε τρεις διαφορετικές επιφάνειες (σκληρή, χώμα και γρασίδι). Από εκεί και μετά ακολούθησε μια δεκαετία κυριαρχίας στο παγκόσμιο τένις, στη διάρκεια της οποίας η Γερμανίδα έφτασε τα 22 majors, ούσα η μοναδική τενίστρια που έχει στη συλλογή της το κάθε ένα από τα τέσσερα Grand Slam, τουλάχιστον τέσσερις φορές! Από το Ρολάν Γκαρός του 1987 μέχρι το Ρολάν Γκαρός του 1990, η Γκραφ έπαιξε σε 13 σερί τελικούς του Grand Slam (κερδίζοντας τους εννιά), επίδοση που αποτελεί ρεκόρ. Ένα ακόμα μεγάλο ρεκόρ που μοιράζεται με την Μάργκαρετ Κορτ (είτε σε άντρες, είτε σε γυναίκες), είναι η κατάκτηση τριών majors σε πέντε διαφορετικές σεζόν!

Παρέμεινε στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης για συνολικά 377 εβδομάδες (ρεκόρ), εκ των οποίων οι 186 συνεχόμενες (επίσης ρεκόρ). Είναι η πολυνίκης τενίστρια στην ιστορία του Γαλλικού Όπεν με 84 νίκες και έχει το καλύτερο ποσοστό στην ιστορία του Γουίμπλεντον (74-7, 91.3%). Τα κυριότερα όπλα της Γκραφ στο γήπεδο, ήταν το εντυπωσιακά δυνατό της inside-out forehand drive και η φοβερή της κίνηση με τα πόδια. Κάλυπτε με τρομερή αποτελεσματικότητα όλους τους χώρους και είχε σχεδόν τέλεια αίσθηση του timing στα χτυπήματά της. Είχε ένα από τα δυνατότερα σερβίς της εποχής της και διέθετε πολύ καλό βολέ. Ήταν δυνατή, καλά προπονημένη, με πολύ καλή φυσική κατάσταση και πάντα ανταγωνιστική, με το πνεύμα του νικητή βαθιά ριζωμένο μέσα της και επιθετικό προσανατολισμό στο παιχνίδι της. Θεωρείται από πολλούς ως η κορυφαία τενίστρια όλων των εποχών, το σίγουρο είναι ότι υπήρξε η πιο πλήρης all-around παίκτρια στην ιστορία του γυναικείου τένις, μοναδικά αποτελεσματική σε όλες τις επιφάνειες. Είναι η αθλήτρια που με το αγωνιστικό της στιλ, καθόρισε την πορεία του τένις στον 21ο αιώνα. Είναι παντρεμένη με τον Αντρέ Άγκασι από το 2001.

06. ΜΟΝΙΚΑ ΣΕΛΕΣ (ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ / ΗΠΑ)

– Επαγγελματίας: 1989-2003

– Στιλ παιξίματος: Αριστερόχειρας (backhand & forehand με τα δυο χέρια)

– Ρεκόρ καριέρας: 595-122

– Τίτλοι καριέρας: 53

– Grand Slam: 9 (4 AO, 3 FO, 2 USO)

– Παραμονή στο Νο1: 178 εβδομάδες

Η Μόνικα Σέλες γεννήθηκε το 1973 στο Νόβι Σαντ της Γιουγκοσλαβίας (σημερινής Σερβίας) από γονείς ουγγρικής καταγωγής. Ξεκίνησε από μικρή το τένις και έγινε επαγγελματίας σε ηλικία 15 ετών. Έναν χρόνο αργότερα, το 1990, έγινε η μικρότερη σε ηλικία παίκτρια που κατέκτησε το Ρολάν Γκαρός, ενώ στην τριετία που ακολούθησε, κυριάρχησε απόλυτα κατακτώντας επτά ακόμα majors (3 σερί Αυστραλιανά Όπεν, τρία σερί Ρολάν Γκαρός και δυο σερί Αμερικανικά Όπεν), πριν καν κλείσει τα 20! Όλα όμως άλλαξαν στις 30 Απριλίου του 1993, στη διάρκεια του προημιτελικού του τουρνουά του Αμβούργου, εκεί όπου η Σέλες έπαιζε με την Βουλγάρα Μαλέεβα. Ο Γκίντερ Πάρχε, ένας Γερμανός, ψυχικά διαταραγμένος και φανατικός θαυμαστής της Στέφι Γκραφ, επιτέθηκε στην Σέλες και την τραυμάτισε στην πλάτη με ένα μαχαίρι. Παρά το γεγονός ότι η πληγή της επουλώθηκε μέσα σε μια εβδομάδα, χρειάστηκε να περάσουν πάνω από δυο χρόνια, για να επιστρέψει στην αγωνιστική δράση, σαφέστατα επηρεασμένη από το συμβάν (υπέφερε από κατάθλιψη). Αν και έφτασε στην κατάκτηση ενός ακόμα major το 1996 (Αυστραλιανό Όπεν), ποτέ δεν κατάφερε να επανέλθει στην εκπληκτική φόρμα που είχε στο ξεκίνημα της καριέρας της.

Από τον τραυματισμό της και μετά, εκτός από τον τίτλο στην Αυστραλία, έφτασε σε τρεις ακόμα τελικούς Grand Slam, όμως μετά το 1996 ακολούθησε μια μέτρια επταετία με πτωτική πορεία, με την Σέλες να δίνει το 2003 το τελευταίο επίσημο παιχνίδι της, αν και η επίσημη αποχώρηση από την αγωνιστική δράση ήρθε το 2008. Η Μόνικα, που το 1994 πολιτογραφήθηκε Αμερικανίδα, είχε ένα σπάνιο όπλο, αφού ήταν από τις ελάχιστες τενίστριες με backhand και forehand με τα δυο χέρια, κάτι που έδινε περισσότερη δύναμη και σταθερότητα στα χτυπήματά της και από τις δυο πλευρές. Ήταν εκπληκτική στην άμυνα, διέθετε μια μοναδική ευκινησία μέσα στο γήπεδο και διακρινόταν για τα ασταμάτητα winner της, κυρίως από τη βασική γραμμή. Πολλοί ειδικοί, αλλά και τενίστριες-θρύλοι του αθλήματος, έχουν υποστηρίξει ότι αν δεν είχε συμβεί το επεισόδιο με το μαχαίρωμα, η Σέλες θα είχε αναδειχθεί ως η κορυφαία όλων των εποχών. Το σίγουρο είναι ότι κατέχει το ρεκόρ της τενίστριας με τα περισσότερα majors (8) κάτω των 20 ετών. Παρέμεινε συνολικά 178 εβδομάδες στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης (91 συνεχόμενες).

07. ΜΑΡΤΙΝΑ ΧΙΝΓΚΙΣ (ΕΛΒΕΤΙΑ)

– Επαγγελματίας: 1994-2017

– Στιλ παιξίματος: Δεξιόχειρας (backhand με τα δυο χέρια)

– Ρεκόρ καριέρας: 548-135

– Τίτλοι καριέρας: 43

– Grand Slam: 5 (3 AO, 1 W, 1USO)

– Παραμονή στο Νο1: 209 εβδομάδες

Η Μαρτίνα Χίνγκις γεννήθηκε το 1980 στο Κόσιτσε της Τσεχοσλοβακίας και ξεκίνησε από πολύ μικρή το τένις, αφού τόσο ο πατέρας της όσο και η μητέρα της, ήταν τενίστες. Όταν η Μαρτίνα ήταν έξι ετών, οι γονείς της χώρισαν και η μητέρα της πήρε την μικρή με προορισμό την Ελβετία, όπου εγκαταστάθηκαν μόνιμα. Το 1993, η 12χρονη Χίνγκις έγινε η μικρότερη σε ηλικία τενίστρια στην κατηγορία των τζούνιορ, που κατέκτησε Gran Slam, το Ρολάν Γκαρός. Έναν χρόνο αργότερα, υπερασπίστηκε με επιτυχία τον τίτλο της στο Γαλλικό Όπεν, κατέκτησε το Γουίμπλεντον και έφτασε στον τελικό του US Open, πάντα ως τζούνιορ. Τον Οκτώβριο του 1994 έγινε επαγγελματίας και το 1996 έγινε η μικρότερη σε ηλικία τενίστρια της Εποχής των Όπεν που κατέκτησε ποτέ Grand Slam (το διπλό στο Γουίμπλεντον με συμπαίκτρια την Έλενα Σούκοβα).

Στην τριετία 1997-1999 κατέκτησε πέντε majors και ανέβηκε στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης, ενώ έχασε την ευκαιρία να συμπληρώσει το περίφημο “Grand Slam Box Set” (όλα τα Grand Slam σε απλό, διπλό και μικτό διπλό), αφού έφτασε δυο φορές στον τελικό απλού του Ρολάν Γκαρός, χωρίς να πάρει τον τίτλο. Από το 1999 και μετά, ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς, κάτι που την εμπόδισε να διεκδικήσει περισσότερα majors στο απλό. Παρόλα αυτά, την τριετία 2015-2017, κυριάρχησε στα διπλά και στα μικτά διπλά, κατακτώντας δέκα Grand Slam! Το παιχνίδι της Χίνγκις χαρακτηριζόταν από την εντυπωσιακή της προσαρμογή απέναντι στις αντιπάλους τους, επιλέγοντας πανέξυπνα τα σωστά χτυπήματα σε κάθε περίσταση. Μειονεκτούσε στη δύναμη, αλλά η εξαιρετική της ταχύτητα, της έδινε την ευκαιρία να αλλάζει πανεύκολα ρυθμό και να αιφνιδιάζει με φοβερά χτυπήματα μέσα από τη βασική γραμμή. Τα drop shots της μετά από λόμπα, ήταν το σήμα κατατεθέν της. Η Χίνγκις παρέμεινε συνολικά 209 εβδομάδες στην κορυφή της WTA (80 συνεχόμενες) και αποσύρθηκε από την αγωνιστική δράση τον Οκτώβριο του 2017.

08. ΒΕΝΟΥΣ ΓΟΥΙΛΙΑΜΣ (ΗΠΑ)

– Επαγγελματίας: 1994-Συνεχίζει

– Στιλ παιξίματος: Δεξιόχειρας (backhand με τα δυο χέρια)

– Ρεκόρ καριέρας: 796-235

– Τίτλοι καριέρας: 49

– Grand Slam: 7 (5 W, 2 USO)

– Παραμονή στο Νο1: 11 εβδομάδες

Η Βένους Έμπονι Σταρ Γουίλιαμς γεννήθηκε το 1980 στο Λίνγουντ της Καλιφόρνιας, μετακόμισε με την οικογένειά της στη Φλόριντα όταν ήταν δέκα ετών και στα 14 της έγινε επαγγελματίας. Σε ηλικία 17 ετών έφτασε στον πρώτο τελικό Grand Slam της καριέρας της και τρία χρόνια αργότερα, το 2000, κατέκτησε τα δυο πρώτα της majors, στο Γουίμπλεντον και στο Αμερικανικό Όπεν. Την επόμενη χρονιά υπερασπίστηκε με επιτυχία και τους δυο τίτλους της, όμως από εκεί και μετά, τη διετία 2002-2003, έπαιξε πέντε τελικούς Grand Slam και τους έχασε όλους από την αδερφή της, Σερένα! Στη συνέχεια κατέκτησε τρία ακόμα Γουίμπλεντον, φτάνοντας συνολικά τα επτά majors. Η Βένους ανέβηκε στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης τον Φεβρουάριο του 2002 και ήταν η πρώτη Αφροαμερικανή που το πέτυχε στην Εποχή των Όπεν. Έχει στη συλλογή της 14 τίτλους Grand Slam στο διπλό, όλους με συμπαίκτρια την αδερφή της, σε μια κατηγορία όπου αμφότερες είναι αήττητες. Είναι νούμερο ένα (είτε σε άντρες, είτε σε γυναίκες) σε ό,τι αφορά στη συμμετοχή της σε Grand Slam, με 81 συνολικά παρουσίες στα τέσσερα μεγάλα τουρνουά!

Έχει κατακτήσει πέντε ολυμπιακά μετάλλια (τα περισσότερα από οποιονδήποτε τενίστα ή τενίστρια), με ένα χρυσό στο απλό (2000), τρία χρυσά στο διπλό (2000, 2008, 2012) και ένα ασημένιο στο διπλό μικτό (2016). Έχει επίσης το ρεκόρ μεγαλύτερης χρονικής απόστασης σε συμμετοχή σε τελικό Grand Slam, με τα είκοσι χρόνια ανάμεσα στο 1997 και το 2017. Παρέμεινε για 11 συνολικά εβδομάδες στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης. Κατέχει το ρεκόρ των γρηγορότερων σερβίς στα τρία από τα τέσσερα Grand Slam (Γαλλικό Όπεν, Γουίμπλεντον & Αμερικάνικο Όπεν) με 208 χιλιόμετρα την ώρα! Η Βένους, μαζί με την αδερφή της, Σερένα, είναι οι δυο τενίστριες που άλλαξαν τελείως τη φυσιογνωμία του σύγχρονου τένις, εισάγοντας στον απόλυτο βαθμό τη μυϊκή δύναμη στο άθλημα. Με μοναδική αθλητική σωματοδομή, η Βένους είναι καταπληκτική στα χτυπήματα από τη βασική γραμμή, αλλά εξίσου αποτελεσματική και από οποιοδήποτε σημείο του γηπέδου. Προφανώς της ταιριάζει περισσότερο το γρασίδι, είναι πολύ καλή στο βολέ εκμεταλλευόμενη το άνοιγμα των χεριών της (1.85) και την ευκινησία της κοντά στο φιλέ. Καλύπτει άνετα τους χώρους στο γήπεδο και βγάζει winners από αμυντικές θέσεις. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο στο να κυριαρχήσει στο γυναικείο τένις στην εποχή της, είναι η αδερφή της, με την οποία έχει τεθεί αντιμέτωπη 30 φορές, χάνοντας τις 18, με 2-7 ρεκόρ στους τελικούς των Grand Slam.

09. ΣΕΡΕΝΑ ΓΟΥΙΛΙΑΜΣ (ΗΠΑ)

– Επαγγελματίας: 1995-Συνεχίζει

– Στιλ παιξίματος: Δεξιόχειρας (backhand με τα δυο χέρια)

– Ρεκόρ καριέρας: 801-136

– Τίτλοι καριέρας: 72

– Grand Slam: 23 (7 AO, 3 FO, 7 W, 6 USO)

– Παραμονή στο Νο1: 319 εβδομάδες

Η Σερένα Τζαμέκα Γουίλιαμς γεννήθηκε το 1981 στο Σάγκινο του Μίσιγκαν και ξεκίνησε το τένις από πολύ μικρή μαζί με την αδερφή της, Βένους. Έγινε επαγγελματίας το 1995, σε ηλικία 14 ετών και το 1999 κατέκτησε το πρώτο της major στο Αμερικανικό Όπεν. Από το 2002 και μετά, τη χρονιά που πήρε και τα τρία Grand Slam στα οποία αγωνίστηκε (πλην του Αυστραλιανού Όπεν), ξεκίνησε η μεγάλη κυριαρχία της στο άθλημα, που μεταφράστηκε σε 23 majors, συν 14 ακόμα στο διπλό και 2 στο διπλό μικτό. Είναι η πρώτη σε τίτλους Grand Slam στην Εποχή των Όπεν και δεύτερη συνολικά, μόλις ένα major πίσω από την πολυνίκη Μάργκαρετ Κορτ. Έχει τα περισσότερα Αυστραλιανά Όπεν (7) και Αμερικανικά Όπεν (6, μαζί με την Έβερτ) στην Open Era, άρα τα περισσότερα majors σε σκληρή επιφάνεια (13). Επίσης κατέχει το ρεκόρ των περισσότερων νικών σε αγώνες Grand Slam (335) στην ιστορία του αθλήματος. Στο διπλό έχει φτάσει μαζί με την αδερφή της σε 14 τελικούς και τους έχει κερδίσει όλους, ενώ στη συλλογή της υπάρχουν και τέσσερα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια, ένα στο απλό (2012) και τρία στο διπλό, όλα με τη Βένους (2000, 2008 & 2012). Είναι η μοναδική αθλήτρια που έχει κατακτήσει και τα τέσσερα Grand Slam με συμπληρωμένα τα 30 της χρόνια, ενώ τα 6 από τα 23 της majors, τα έχει πάρει χωρίς να χάσει ούτε ένα σετ. Έχει παραμείνει συνολικά 319 εβδομάδες στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης (186 συνεχόμενες) και βρίσκεται στην πρώτη θέση της WTA σε ό,τι αφορά στα χρηματικά κέρδη (περίπου 89 εκατομμύρια δολάρια!).

Η Σερένα (μαζί με την αδερφή της) έφερε επανάσταση στο γυναικείο τένις, εισάγοντας στον απόλυτο βαθμό τη μυϊκή δύναμη στο άθλημα. Η σωματική της κατασκευή σε συνδυασμό με τη σκληρή της προπόνηση, αποδίδουν εδώ και χρόνια στο υψηλότερο επίπεδο με μοναδική αποτελεσματικότητα, σε σημείο ώστε όλες οι μεγάλες αντίπαλοί της να αναγκαστούν να προσαρμοστούν στην καινούργια πραγματικότητα που η ίδια εισήγαγε στο τένις, αλλάζοντας σε τεράστιο βαθμό την προσέγγιση του παιχνιδιού τους. Η Σερένα είναι κυρίως παίκτρια της βασικής γραμμής και το στιλ της είναι να παίρνει αμέσως την πρωτοβουλία στα ράλι μέσω του φοβερού σερβίς της, των καταπληκτικών όσο και σταθερών επιστροφών της στα αντίπαλα σερβίς και των τρομερών groundstrokes της είτε με το forehand, είτε με το backhand. Είναι γνωστή για τις “επιστροφές” της σε ματς που μοιάζουν χαμένα, απόδειξη τα τρία majors που έχει κερδίσει σώζοντας πρώτα match-points. Διαθέτει τρομερή θέληση και επιμονή στον στόχο της, άλλωστε είναι γνωστό ότι έχει ξεπεράσει κάθε πιθανό εμπόδιο ώστε να επιστρέψει στην αγωνιστική δράση, είτε μετά από σοβαρούς τραυματισμούς, είτε μετά από την εγκυμοσύνη της, στοχεύοντας πάντα στην κορυφή. Τα τελευταία χρόνια, τόσο η ίδια, όσο και η αδερφή της, επιλέγουν πλέον αγώνες, κυρίως τα μεγάλα τουρνουά, αποφεύγοντας συστηματικά τη φορτωμένη σεζόν της WTA. Θεωρείται από πάρα πολλούς ειδικούς ως η κορυφαία παίκτρια στην ιστορία του τένις.

10. ΖΟΥΣΤΙΝ ΕΝΑΝ (ΒΕΛΓΙΟ)

– Επαγγελματίας: 1999-2011

– Στιλ παιξίματος: Δεξιόχειρας (backhand με το ένα χέρι)

– Ρεκόρ καριέρας: 525-115

– Τίτλοι καριέρας: 43

– Grand Slam: 7 (1 AO, 4 FO, 2 USO)

– Παραμονή στο Νο1: 117 εβδομάδες

Η Ζουστίν Ενάν γεννήθηκε το 1982 στη Λιέγη του Βελγίου και ξεκίνησε το τένις από πολύ μικρή. Όταν ήταν 10 ετών, η μητέρα της την πήγε στο Παρίσι για να δει τον τελικό του 1992 στο Ρολάν Γκαρός, ανάμεσα στη Γκραφ και τη Σέλες. Η μικρή Ζουστίν απέκτησε είδωλο σε εκείνο το ματς, αφού γοητεύτηκε από το παιχνίδι της Γερμανίδας, παρά το γεγονός ότι ήταν η Σέλες εκείνη που είχε πάρει τον τίτλο. Πέντε χρόνια αργότερα, η Ενάν κέρδισε το Γαλλικό Όπεν ως τζούνιορ και το 1999, στα 17 της, έγινε επαγγελματίας. Χρειάστηκε να περιμένει μέχρι το 2003 για να κατακτήσει τα δυο πρώτα της majors (Ρολάν Γκαρός & Αμερικανικό Όπεν) και να καταξιωθεί ως παίκτρια της ελίτ του γυναικείου τένις. Στην επόμενη τετραετία, η Ενάν κέρδισε πέντε ακόμα majors, κυριαρχώντας κυρίως στο χώμα με τρία σερί Γαλλικά Όπεν (2005-2007), ενώ το 2004 πήρε το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στην Αθήνα. Την άνοιξη του 2008 ανακοίνωσε την απόσυρσή της από το επαγγελματικό τένις, όμως επανήλθε στην αγωνιστική δράση το 2010, φτάνοντας μέχρι τον τελικό του Αυστραλιανού Όπεν, τον οποίο έχασε από τη Σερένα Γουίλιαμς. Τελικά, έναν χρόνο μετά, η Ενάν αποσύρθηκε οριστικά από το άθλημα, λόγω ενός τραυματισμού στον αγκώνα της.

Στη διάρκεια της καριέρας της έφτασε τα επτά majors, δεν μπόρεσε όμως να συμπληρώσει το “Grand Slam”, αφού δεν πρόσθεσε στη συλλογή της το Γουίμπλεντον, παρά το γεγονός ότι έφτασε δυο φορές στον τελικό (ήττες από Βένους και Μορεσμό). Η Ενάν υπήρξε μια από τις πιο ολοκληρωμένες παίκτριες της Open Era. Η τεχνική της κατάρτιση ήταν τόσο υψηλού επιπέδου, ώστε αρκετές φορές την αποκαλούσαν “θηλυκό Φέντερερ”. Η ταχύτητα στα πόδια, η ισορροπία και η άριστη κάλυψη των χώρων του γηπέδου, όλα αυτά ήταν “εργαλεία” στην επιθετική φυσιογνωμία του παιχνιδιού της. Το backhand της ήταν εξαιρετικό, με τρομερή δύναμη και ακρίβεια, είτε με topspin είτε χωρίς. Όμως ακόμα πιο επικίνδυνο ήταν το forehand της, που θεωρείται ένα από τα καλύτερα στο σύγχρονο γυναικείο τένις. Το σερβίς της, αν και όχι πάντοτε συνεπές, ήταν πολύ δυνατό και της έδινε την ευκαιρία να παίζει το ίδιο καλά και το “σερβίς-βολέ”, με εξαιρετικά αποτελέσματα στο φιλέ. Το αγωνιστικό στιλ της Ενάν χαρακτηρίστηκε από μια σπάνια αισθητική, φαντεζί ενέργειες και ποικιλία κινήσεων. Παρά το μικρό της ύψος (1.67), ήξερε πώς να εφαρμόσει όλες της τις αρετές μέσα στο γήπεδο, επιλέγοντας πάντα την καλύτερη κίνηση ή αντίδραση. Παρέμεινε στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης συνολικά 117 εβδομάδες (61 συνεχόμενες).

* Ακολουθεί το poll του Contra.gr, στο οποίο μπορείτε να ψηφίσετε την κορυφαία κατά τη γνώμη σας τενίστρια από τις 10 του κειμένου! Με την ευκαιρία, στο αντίστοιχο poll για τους δέκα κορυφαίους τενίστες όλων των εποχών, σε σύνολο 12.504 ψήφων, ο Ρότζερ Φέντερερ ήρθε πρώτος με ποσοστό 63%, δεύτερος ήταν ο Μπγιόρν Μποργκ με 12% και τρίτος ο Ράφα Ναδάλ με 7%!

* Photo credits: AP Images

* Πηγές: atptour.com, eurosport.com, wiki