O MVP Σίλβα, ο μαέστρος Φορτούνης και ο Μανιάτης

Πρωταγωνιστές που περιμέναμε, αυτοί που... ήρθαν από το πουθενά και οι απογοητεύσεις. Ο Ολυμπιακός τελείωσε το 2015 στη γνώριμη πρώτη θέση, όντας αήττητος και με τον Μάρκο Σίλβα να κατακτά δικαίως την εκτίμηση των ανθρώπων της ομάδας και συνάμα τον τίτλο του MVP. Ας τα δούμε πιο αναλυτικά...

Συνεργασία διοίκησης-Σίλβα

Η πραγματικότητα καταγράφει ότι τα τελευταία χρόνια έχουν δει πολλά τα μάτια μας. Κυρίως και λόγω της αντικατάστασης προπονητών, στοιχημάτων που βγήκαν και άλλων που δεν… πήγαν. Ο Ολυμπιακός κόντρα σε όλες τις προβλέψεις, εμπιστεύθηκε και πάλι Πορτογάλο προπονητή. Ανέλαβε ο Μάρκο Σίλβα. Νέα γενιά προπονητών, έχοντας την εμπειρία του Champions League με την Σπόρτινγκ Λισσαβόνας ωστόσο. Αργούσε να λύσει το συμβόλαιό του εκεί, η διοίκηση περίμενε και προχώρησε σε αρκετές κινήσεις για να του δείξει με το «καλημέρα» πως τον εμπιστεύεται.

Ο 38χρονος τεχνικός ζήτησε ποδοσφαιριστές όπως οι Ιντέγε, Πάρντο, Σεμπά, Ερνάνι, Ντα Κόστα και η διοίκηση τους έφερε. Σίγουρα υπήρχαν και παίκτες που είχαν έρθει νωρίτερα και που δεν… τρέλαναν τον προπονητή των «ερυθρολεύκων». Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μια εξαιρετική συνεργασία και αυτό φαίνεται και τώρα, με τις εξελίξεις που φαίνεται πως θα δρομολογηθούν στο πάρε-δώσε του Ιανουαρίου. Ο Σίλβα με την αξία του κέρδισε αυτή την εκτίμηση, δίκαια παίρνει τίτλο του MVP για τα αποτελέσματα που έχει φέρει (όπως και να ‘χει το «15 στα 15» γράφει ιστορία), αλλά δεν θα πρέπει να ξεχνάμε την αμέριστη συμπαράσταση της διοίκησης του Ολυμπιακού.

"Μαέστρος" ο Φορτούνης

Όταν ανανεώθηκε το συμβόλαιο του Τσόρι Ντομίνγκες, οι περισσότεροι έλεγαν πως είναι καλή εξέλιξη. Όχι για ό,τι θα εισέπρατταν κυρίως από τον Αργεντίνο, αλλά στη λογική «δεν θα καεί ο Φορτούνης». Το αποτέλεσμα και το όποιο ρίσκο, δικαίωσε και τον Τρικαλινό μέσο, αλλά και τους ανθρώπους του Ολυμπιακού. Αλήθεια σκέφτεστε ο Τσόρι να είχε τα θέματα που έχει αντιμετωπίσει με μικροτραυματισμούς και ο Φορτούνης να μην… πήγαινε; Κανείς δεν θέλει να το σκέφτεται. Η πραγματικότητα, οι αριθμοί, η γενική εικόνα, έδειξε πως ο Φορτούνης είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής.

Ο Έλληνας μέσος αποτελεί επένδυση και για την Εθνική, είναι ένας ποδοσφαιριστής που έχει πολλά ακόμη να δώσει. Και επειδή βλέπω πολλούς να ασκούν κριτική για το πώς πέφτει, ελπίζω να είναι ειλικρινείς και να μας πουν αν θα ήθελαν να έχουν έναν παίκτη τέτοιας αξίας και με τέτοια προσφορά στην ομάδα τους. Κι αν θέλουν και συζήτηση για τα πέναλτι, θυμίζω κουβέντες πολλών ποδοσφαιριστών πως και αυτά θέλουν τον τρόπο τους για να δεις την μπάλα στα δίχτυα. Ο Φορτούνης σκοράρει, ο Φορτούνης δημιουργεί και παίρνει και ψυχολογία.

Μοιραία θα δείτε πολλά δημοσιεύματα και στο άμεσο μέλλον για ομάδες από το εξωτερικό, αλλά τον τίτλο του κορυφαίου της ως τώρα πορείας του Ολυμπιακού τον έχει κερδίσει με διαφορά. Το θέμα πλέον είναι πως θα διαχειριστεί πλέον αυτή του την επιτυχία και την αναγνώριση από τον κόσμο. Αν μείνει προσγειωμένος και με το κεφάλι κάτω, θα έχει πολλά ακόμη να δώσει αλλά και να κερδίσει. Η φανέλα του Ολυμπιακού άλλωστε είναι βαριά και όσο εύκολα μπορείς να κάνεις τη διαφορά, άλλο τόσο μπορείς και να… γκρεμιστείς. Το θετικό με τον Φορτούνη είναι πως τον εμπιστεύεται ο Σίλβα και πιστεύει πως μπορεί να πάρει και πολλά παραπάνω. Δεν είναι και ο μόνος…

Του Ντουρμάζ, ναι, ήταν μεταγραφή!

Τελευταίες ημέρες του Αυγούστου. Τα λέμε στο ραδιόφωνο, στον SPORT24 RADIO 103,3 και η κουβέντα πάει και στον… τελειωμένο Ντουρμάζ. Προκύπτει από το ρεπορτάζ πως δεν χωράει στη λίστα για το Champions League. Την ίδια ώρα στην Τουρκία γράφουν πως τον θέλει και ο Περέιρα (και όχι μόνο). Δεν πρέπει να είσαι ειδικός για να καταλάβεις πως όλα δείχνουν πως ο Ολυμπιακός… ξεφορτώνεται έναν ποδοσφαιριστή που ήρθε πέρσι, αλλά δεν έδειξε τίποτα. Όχι μόνο δεν έδειξε, εισέπραξε και την γκρίνια της εξέδρας όταν έχανε ένα κοντρόλ, όταν δεν μπορούσε να περάσει τον πιο… αργό μπακ που βρήκε απέναντί του.

Το ποδόσφαιρο, όμως, κάνει και τα δικά του παιχνίδια. Ο Ντουρμάζ πάει στην Εθνική Σουηδίας. Δεν έχει δηλωθεί στη λίστα για τα ματς της Ευρώπης. Είναι χολωμένος, δεν το κρύβει. Κάνει και μια δήλωση με νόημα και όλα δείχνουν ότι μόλις επιστρέψει, θα πέσει και καμπάνα! Να θυμίσουμε πως η μεταγραφική περίοδος στην Τουρκία έληγε τρεις ημέρες μετά τη δική μας, γι’ αυτό και ήταν ανοιχτό να φύγει μέχρι την τελευταία στιγμή.

Επιστρέφοντας από την Σουηδία ο Ντουρμάζ, μιλάει με τον Σίλβα. Κι εκεί που ψάχνουμε να δούμε πως θα… τελειώσει, τον βλέπεις και παίρνει φανέλα βασικού στο πρωτάθλημα. Παίζει στη μία αγωνιστική, παίζει στην άλλη, το μενού του έχει ουσία, καλές ενέργειες, γκολ και ο Ντουρμάζ χειροκροτείται στο Καραϊσκάκη, την ίδια ώρα που παρακολουθεί τα ματς του Champions League είτε από την εξέδρα είτε από την τηλεόρασή του! Έτσι είναι η ζωή και η καριέρα ενός ποδοσφαιριστή. Αυτή τη στιγμή, δείχνει ο πιο… σίγουρος για τη λίστα του Europa League.

Κέρδισε άπαντες και αν δεν ήταν και ο τραυματισμός του να τον βγάλει λίγο εκτός ρυθμού, θα είχε πάρει και την… πίστα bonus. Αποτέλεσε μια μεταγραφή. Νέα μεταγραφή. Ο παίκτης που έχουμε δει δεν έχει καμία σχέση με αυτόν που βλέπαμε πέρσι. Το λένε όλοι στο Ρέντη, το βλέπουν όλοι στο γήπεδο και στις μεταδόσεις. Με την μαγκιά του, δείχνει πως ποτέ δεν μπορείς να υποτιμήσεις κανέναν και έχει βοηθήσει τα μέγιστα τον Ολυμπιακό για να χτίσει τις διψήφιες διαφορές του από τους αντιπάλους του.

Ευτυχώς που έμεινε (ΚΑΙ) ο Μιλιβόγεβιτς!

Άλλη περίπτωση και ο Σέρβος. Ως δανεικός είχε έρθει, με τον Ολυμπιακό να ενεργοποιεί την οψιόν αγοράς του από την προσεχή αντίπαλό του στο Europa League, Άντερλεχτ. Ο μέσος των «ερυθρολεύκων», όμως, ακόμη και μετά τη συμφωνία, έφερε τρελή πρόταση από την Φενέρ του Περέιρα. Σαν τρελός τον ήθελε ο Πορτογάλος προπονητής, τον θεωρούσε τρελό εργαλείο γι’ αυτό που ήθελε στη μεσαία γραμμή της ομάδας του. Ελάτε, όμως, που σαν τρελός τον ήθελε και ο Σίλβα. Κι αυτό έπαιξε ρόλο. Αν ήταν διαφορετικά τα… κόζια, η διοίκηση θα τον είχε βάλει στο πρώτο αεροπλάνο για Τουρκία, θα είχε εισπράξει ένα… δεκάρικο εκατομμύρια ευρώ (!) και λογικά θα βλέπαμε (εκτός από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων) με την ερυθρόλευκη φανέλα και τον Ντιοπ.

Ο Μιλιβόγεβιτς όχι μόνο έμεινε, αλλά απέδειξε πως είναι ο βασικός και αναντικατάστατος του Σίλβα. Τον θεωρεί κάτι ξεχωριστό για τον φετινό Ολυμπιακό και θεωρεί πως έδωσε πολλές βοήθειες. Άσχετα αν έχασε τα δύο πρώτα ευρωπαϊκά ματς λόγω της τιμωρίας που κουβαλούσε από την αποβολή του κόντρα στην Ντνίπρο. Δεν σταματάει να τρέχει. Έχει σπάσει τα κοντέρ. Βλέπει κανείς την στατιστική και λέει «καλά πως αντέχει;». Μην πάτε μακριά. Τελειώνει το ματς με την Καλλονή, έχει στο μυαλό την άδεια, τον ρωτούν από τη NOVA και λέει, «αν θέλετε παίζω και αύριο». Αυτός είναι ο Μιλιβόγεβιτς, μια μηχανή για τον Μάρκο Σίλβα που δικαιώνεται για την επιμονή του να τον κρατήσει στο «ερυθρόλευκο» ρόστερ από το να τον… χαρίσει στον συμπατριώτη του Περέιρα.

Στα συν του Μιλιβόγεβιτς πως έχει κερδίσει την εκτίμηση του κόσμου για τα καλά. Παίζει με τσαμπουκά, αυτό που δεν το έχουν δει από πολλούς παίκτες οι οπαδοί του Ολυμπιακού, είναι και Σέρβος (ποιος θα ξεχάσει την ιστορία με το καπελάκι του Ερυθρού Αστέρα μετά το «διπλό» στην Κροατία με την Ντιναμό Ζάγκρεμπ;) και πάει μια χαρά. Αναμενόμενα έτσι, στους MVP του φετινού Ολυμπιακού και με πολλά περιθώρια να βοηθήσει στη συνέχεια. Απλά στα δύσκολα να προσέξει το… ένα λαθάκι που κάνει σε κάθε ματς και μια χαρά θα είναι!

Λογικά πρέπει να ήρθε άλλος!

Στη δημοσιογραφία καθημερινά γινόμαστε σοφότεροι. Πρέπει κι εμείς να μαθαίνουμε και γενικά είχα μια αρχή πως αν δεν έχω δει έναν ποδοσφαιριστή, δεν μπορώ μέσα από τα κείμενά μου να… τρελαίνω και τον υπόλοιπο κόσμο. Άλλωστε θα μάθεις μια πληροφορία, αλλά όλοι μπορούν να ανοίξουν το Youtube και να δουν πλέον. Μόνο που εκεί πιθανότατα θα δεις τις καλές στιγμές. Ακόμη θυμάμαι ένα καλοκαίρι τη «μάχη» που είχα δώσει με τον Γιάννη Μώραλη, τότε διευθυντή επικοινωνίας, για τον Κοστάντσο. Μόνο που στεκόμουν σε πράγματα που μου είχαν πει και τερματοφύλακες αλλά και άνθρωποι από την Ελβετία.

Στην περίπτωση του Πουλίδο, είχα την τύχη να έχω δει πολλά ματς της Τίγκρες. Ακόμη και με… πατέντα μέσω συνδέσμων στο Διαδίκτυο, πρωινές ώρες. Δεν είμαι και ο τύπος που θα την… πέσω 10 το βράδυ για ύπνο βλέπετε. Μας… χάλασε (και) η δουλειά σε αυτόν τον τομέα. Έβλεπα Πουλίδο και γούσταρα στην ιδέα ότι ο Ολυμπιακός κοιτάζει αυτόν τον παίκτη. Ήμουν τόσο σίγουρος πως θα καταφέρει να παίξει. Έβλεπα να έχει ποιότητα. Έβλεπα να έχει ταχύτητα. Ειδικά αυτή έλειπε από τον Ολυμπιακό, πολύ. Έβλεπες ένα πρωτάθλημα που η μπάλα πήγαινε πάνω-κάτω και ο Πουλίδο σκόραρε, έφτιαχνε γκολ, ήταν περίπτωση παίκτη που δεν γινόταν να μην πιάσει.

Έλα, όμως, που γίνεται. Μετά μπήκαμε στη διαδικασία της δικής του προετοιμασίας στην Ιταλία. Μόνο που τα σπριντ σε ένα γυμναστήριο, οι ασκήσεις με μπάλα, δεν θα αναπληρώσουν ποτέ το ρυθμό που μπορεί να έχει ένας ποδοσφαιριστής ακόμη και αν χρειαστεί να παίξει στον… Λεβαδειακό, όπως έγινε χαρακτηριστικά σε αυτή την περίπτωση. Ο Πουλίδο στην προετοιμασία του Ολυμπιακού δεν πάταγε πουθενά. Στις προπονήσεις στο Ρέντη τον… κατάπιναν οι αντίπαλοι αμυντικοί. Αρχίσαμε τις selfie και τις… μεξικάνικες σαλάτες, λίγο ξενύχτι μετά και αυτό ήταν. Τώρα, συζητάμε αν θα πάει MLS για να πάρει τα πάνω του. Εκτιμώ πως δεν θα πωληθεί όπως πρόβλεψαν αρκετοί. Το σωστό όταν μια τέτοια περίπτωση σου έχει κοστίσει αρκετά, είναι να πάρεις ένα ακόμη ρίσκο. Να περιμένεις μήπως βρει το ρυθμό και επιστρέψει για να είναι αυτός που πρέπει. Γιατί τότε ή κάτι έχει πάει στραβά ή αυτός που έβλεπα εγώ ήταν άλλος παίκτης σε σχέση με αυτόν που ήρθε στον Ολυμπιακό!

Ντρίμπλα, ντρίμπλα και… "εγώ είμαι"

Τελευταία ημέρα των μεταγραφών. Ο Ολυμπιακός βγάζει από το ταμείο του ένα σημαντικό ποσό και αγοράζει τον Ιντέγε από την Γουέστ Μπρομ. Το ανεβάζεις στο Facebook (αφού τα γουστάρετε αυτά…) και παίρνει 300 like. Μετά από λίγη ώρα, ανακοινώνεται ο δανεισμός του Ερνάνι από την Πόρτο στον Ολυμπιακό. Πάταγος. 1000 και βάλε τα like για τον Πορτογάλο «ζογκλέρ». Γιατί τέτοιος; Γιατί τέτοιος αποδείχθηκε, δεν χρειάζονται σούπερ αναλύσεις για να το καταλάβει κάποιος. Μπαίνει στις προπονήσεις στο Ρέντη και χαζεύουν. Ντρίμπλες, ποδιές, αυτά που έχουν λείψει από τον Ολυμπιακό σε μεγάλο βαθμό. Γουστάρουμε και θέαμα ρε παιδί μου, πώς να το κάνουμε; Όταν στα αγαπημένα μας στην επιφάνεια εργασίας του υπολογιστή μας έχουμε εκείνη την γκολάρα Τζιοβάνι-Ριβάλντο-Καστίγιο στον Ατματσίδη του ΠΑΟΚ, έχουμε βάλει ψηλά τον πήχη.

Ο Ερνάνι δεν ήταν μια απλή περίπτωση. Τον ήθελε πολύ ο προπονητής. Το έδειξε κιόλας, τον πίστεψε, προσπάθησε να τον βάλει άμεσα σε αυτήν. Αλλαγή με την Μπάγερν Μονάχου τον έκανε, του έδωσε πολλές ευκαιρίες, αλλά τίποτα. Τόσο επιθετικά, όσο και αμυντικά. Στο τελευταίο μάλλον τα γέλια πρέπει να βάλουμε γιατί όποιος έπαιζε πίσω του, ως μπακ, έβγαζε τα πνευμόνια του και ήθελε… δύο ημέρες για να συνέλθει. Καμία επαφή με την τακτική προσέγγιση των αγώνων. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Γυρίστε το χρόνο λίγο πίσω και θυμηθείτε πως προηγήθηκε η Ντιναμό Ζάγκρεμπ στο Καραϊσκάκη. Φάση για σεμινάριο, του τι δεν πρέπει να κάνεις.

Με συγχωρείτε, αλλά ο Ερνάνι δεν ήρθε για να δείξει με τον Πλατανιά και τον Παναγιάλειο ποιος είναι. Αναγκαστήκαμε όλοι μας να… μαζευτούμε και εδώ είναι αυτό που έγραφα νωρίτερα για το Youtube. Βάλτε ένα βίντεό του να δείτε, να πάθετε πλάκα. Επαφές με την μπάλα, σέντρες, γκολ, αλλά εκεί την τακτική δεν θα την δείτε. Την προσέγγισή του στην αμυντική λειτουργεία δεν θα μπορέσετε να την ανακαλύψετε. Απέτυχε ο Πορτογάλος εξτρέμ για τον Ολυμπιακό και έτσι δεν δικαίωσε και τον ντόρο που έγινε, αλλά πολύ περισσότερο και τον Σίλβα που τον πίστεψε. Κρίμα, αλλά όπως τονίσαμε και με την περίπτωση του Ντουρμάζ, έτσι είναι το ποδόσφαιρο…

Η ώρα του Μανιάτη δεν ήρθε ποτέ

Εδώ η απογοήτευση δεν έρχεται από το πρόσωπο, αλλά από την κατάσταση γενικώς. Γιατί δεν αναφερόμαστε σε έναν ποδοσφαιριστή που είχε έναν τραυματισμό και δεν είδαμε να επιστρέφει. Στεκόμαστε στον αρχηγό του Ολυμπιακού. Ο Μανιάτης τραυματίζεται (μαζί με τον Μάνταλο) στο ματς Κυπέλλου με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Ημέρα δύσκολη, τον παίρνει από κάτω ψυχολογικά και η πρώτη εικόνα που έχει στο μυαλό του είναι ο κολλητός του, Αβραάμ. Όχι άδικα. Δεν πέρασε λίγα ο Αβραάμ και είναι κρίμα που στάθηκε τόσο άτυχος και δεν είναι σήμερα ο ένας εκ των δύο στόπερ του Ολυμπιακού.

Ο Μανιάτης έκανε την επέμβαση στην Ιταλία, εκεί και την αποκατάστασή του. Έχει χαθεί το μέτρημα στο πόσες φορές έχει πάει στη γειτονική χώρα για να δει το πόδι του. Καταστάσεις δύσκολες για τον ίδιο σίγουρα που σε όλο αυτό το διάστημα, καλείται να βρει τη χαμένη ψυχολογία του. Πάει καλά, φαίνεται να επιστρέφει και γράφει ρεκόρ. Παίζει τον Αύγουστο σε δύο φιλικά με την Μπεσίκτας στο Καραϊσκάκη και με την Εθνική Κατάρ στην Ελβετία! Έστω και για λίγα λεπτά, αλλά μπαίνει. Όλοι θεωρούν πως τα πράγματα πήγαν σούπερ στην Ιταλία και πως ο Ολυμπιακός θα έχει σύντομα τον αρχηγό του πίσω. Δεν είναι ψέμα πως έγιναν και συγκρίσεις με τον Μάνταλο…

Στο ποδόσφαιρο, όλα φαίνονται στον αγωνιστικό χώρο. Ο Μάνταλος επέστρεψε, πήρε φανέλα βασικού στην ΑΕΚ, την έχασε πάλι, αλλά ο Μανιάτης ακόμη περιμένει την ώρα του που όπως φαίνεται δεν θα έρθει ποτέ. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι ο Σίλβα θα τον έβαζε… αύριο να παίξει; Κανείς! Αφήστε δε, που δεν βλέπω και τον Πορτογάλο να «καίγεται» για τον Μανιάτη, θεωρεί πως ίσως είναι καλύτερα να πάει σε άλλο σύλλογο για να βρει τα πατήματά του, το χρόνο του, να είναι «ΟΚ», να δείξει ότι είναι όντως μια χαρά. Εδώ πρόβλεψη δεν χωράει. Το σίγουρο είναι πως πολλοί μπορούν να … στραβώσουν σε μια τέτοια εξέλιξη και να τη «χρεώσουν» και στον Σίλβα. Καμιά φορά πρέπει να είσαι και ρεαλιστής αλλά και σκληρός με την πραγματικότητα. Κι αυτή λέει ότι όλη η κατάσταση όπως διαμορφώθηκε με τον Μανιάτη ήταν μία από τις απογοητεύσεις μέχρι στιγμής. Μακάρι να τα καταφέρει και να επιστρέψει στον κανονικό του ρυθμό. Είναι μεγάλο το διάστημα πλέον και μόνο ο ίδιος ξέρει πως αισθάνεται. Βλέπετε, άλλοι θα λένε πως «είναι μια χαρά» και άλλοι πως στο Ρέντη «φυλάει και το πόδι του»…

Λίγο από Έλληνες και Φινμπόγκασον

Πάμε… ανάποδα. «Διονύση ξέρεις ποιο είναι το ποσό αγοράς του Φινμπόγκασον το καλοκαίρι του 2016;», μια ερώτηση που δέχθηκα ουκ ολίγες φορές όταν υπέγραψε ο Ισλανδός. Το «στόρι» λίγο πολύ γνωστό. Ο ΠΑΟΚ που ήθελε, αλλά δεν… μπόρεσε, ο δανεισμός του, ένας παίκτης “killer” μέσα στην περιοχή. Όλα αυτά μια χαρά μέχρι να έρθει ο Ιντέγε. Δεν μπορώ να χαρακτηρίσω απογοήτευση τον Φινμπόγκασον ως πρόσωπο. Στην τελική, αυτός έβαλε το γκολ στο Λονδίνο και έσπασε και την αρνητική παράδοση αλλά και έδωσε στον Ολυμπιακό και στον κόσμο του μια νίκη που μένει στην ιστορία επί της Άρσεναλ. Έτσι είναι. Θα κοιτάζεις σε 20 χρόνια στο… τιμόνι του αυτοκινήτου σου (λογικά κι εκεί θα παίζει βίντεο τότε) και θα βλέπεις τον ξανθό τύπο που το «παστέλωσε» στο “Emirates”.

Ο Φινμπόγκασον φέρθηκε απολύτως επαγγελματικά. Ακόμη και όταν ο Σίλβα τον ξεχνούσε εκεί στο κόρνερ για προθέρμανση και έκανε δηλώσεις στη συνδρομητική τηλεόραση μετά το τέλος των αγώνων. Τώρα δύο σχόλια στα social media είναι ελάχιστα μπροστά στα παράπονα που μπορεί να έχει. Αλλά όπως τονίσαμε, ο Ιντέγε πάνω από όλα για τον Σίλβα. Από τη στιγμή που του βγήκε, μαζεύεσαι και απλά καταγράφεις το… γιατί και ίσως και ένα… κρίμα, για το μέγεθος της μεταγραφής του Φινμπόγκασον. Έστω και αν ήρθε ως δανεικός… Αλλά αν έπαιζε και έβγαζε 20-25 γκολ, άλλα θα συζητάγαμε τώρα.

Στου Ισλανδού, συμπληρώνουμε και την απογοήτευση για την αντιμετώπιση που είχαν δύο Έλληνες. Δεν περίμενα θαύματα με τον Αυλωνίτη για παράδειγμα, ο Κολοβός το παλεύει, αλλά οι Τζανδάρης-Γιαννιώτας σίγουρα θα μπορούσαν να έχουν παίξει περισσότερο. Κι εδώ, όμως, εγώ εμπιστοσύνη στον κόουτς θα δείξω. Γιατί ο πρώτος έχει τη… λεζάντα «παίκτη από τον ΠΑΟΚ». Αύριο να γύριζε στη Θεσσαλονίκη, φανέλα βασικού θα έπαιρνε. Το ίδιο και ο Γιαννιώτας, όπου κι αν πήγαινε. Έμεινε, όμως, μια αίσθηση απογοήτευσης κι εδώ. Μαζί με την απογοήτευση που έβγαλαν αμφότεροι…