Η νύχτα της “κρίσης” για τη Λίβερπουλ
Η Λίβερπουλ αντιμετωπίζει απόψε στο "Άνφιλντ" την Ατλέτικο Μαδρίτης και οι "reds" στο πιο κρίσιμο παιχνίδι τους στη φετινή σεζόν, καλούνται να ανατρέψουν το 1-0 του "Μετροπολιτάνο" και να αποδείξουν ότι δε βρίσκονται σε αγωνιστική κρίση.
Η Λίβερπουλ υποδέχεται απόψε (11/3, 22:00 ώρα Ελλάδας) στο “Άνφιλντ” την Ατλέτικο Μαδρίτης για τον επαναληπτικό αγώνα της φάσης των “16” του φετινού Champions League. Οι “reds” είχαν ηττηθεί 1-0 στο πρώτο ματς στο “Μετροπολιτάνο” και ο στόχος τους είναι φυσικά να ανατρέψουν αυτό το σκορ και να πάρουν την πρόκριση για τα προημιτελικά. Η αλήθεια είναι ότι οι “ροχιμπλάνκος” έχουν πάρει ένα – έστω και μικρό – πλεονέκτημα, αφού πέτυχαν και τους δυο στόχους τους, δηλαδή να σκοράρουν και να μη δεχτούν γκολ. Βέβαια έχουμε δει τη Λίβερπουλ στο πρόσφατο παρελθόν να ξεπερνάει πολύ μεγαλύτερα εμπόδια μέσα στο εμβληματικό της γήπεδο, όμως εδώ έχουμε δυο βασικές παραμέτρους που πρέπει να συνυπολογίσουμε. Η πρώτη είναι η εξαιρετική ικανότητα της Ατλέτικο να μπλοκάρει το επιθετικό παιχνίδι των αντιπάλων της, η δεύτερη είναι ο προβληματισμός που προκύπτει από την απόδοση των παικτών του Κλοπ το τελευταίο εικοσαήμερο.
Πριν το πρώτο παιχνίδι στο “Μετροπολιτάνο”, είχαμε γράψει ότι ο Σιμεόνε έχει πετύχει όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεται στη Μαδρίτη, ένα εκπληκτικό κατόρθωμα: να γνωρίζουν όλοι στη λεπτομέρεια τον τρόπο παιχνιδιού των “ροχιμπλάνκος”, αλλά κανείς να μη θέλει να κληρωθεί αντίπαλός τους. Όμως, πέρα από αυτό, η δεύτερη παράμετρος που αναφέραμε πιο πάνω, τα άσχημα αποτελέσματα δηλαδή των “reds” σε αυτές τις τρεις τελευταίες εβομάδες, είναι κάτι που μεγαλώνει την ανησυχία ενόψει της αποψινής ρεβάνς, όχι μόνο του Κλοπ, αλλά και όλων των φίλων της Λίβερπουλ. Ας δούμε τι ακριβώς έχει συμβεί σε αυτά τα πέντε πιο πρόσφατα παιχνίδια που έδωσε η αγγλική ομάδα, προσπαθώντας να εξηγήσουμε τί ακριβώς έφταιξε ώστε μια πραγματική ποδοσφαιρική “μηχανή” να παρουσιάζει ισχυρά δείγματα δυσλειτουργίας.
Η ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΟΜΑΔΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΙΕΤΙΑ
Δε νομίζω να αμφισβητεί κανείς ότι η Λίβερπουλ είναι την τελευταία διετία η κορυφαία ομάδα του κόσμου, τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων. Ήδη από το 2017, ήταν φανερό πως οι Άγγλοι ανέβαιναν συνεχώς επίπεδα. Ο Κλοπ, αφού έφτιαξε ένα αξιόμαχο σύνολο, προχώρησε σε δυο κινήσεις που αποδείχτηκαν “ματ”. Τον Ιανουάριο του 2018 αποκτήθηκε από τη Σαουθάμπτον ο Φαν Ντάικ, θωρακίζοντας απόλυτα την αμυντική γραμμή των “reds”. Άμεσο αποτέλεσμα ήταν η παρουσία της ομάδας στον τελικό του Champions League στο Κίεβο, όπου ηττήθηκε 3-1 από τη Ρεάλ Μαδρίτης, σε μεγάλο βαθμό λόγω των τραγικών λαθών του Κάριους. Εκείνη η ήττα οδήγησε στη δεύτερη καθοριστική κίνηση, που ήταν η μεταγραφή του Άλισον από τη Ρόμα.
Άμεσο επακόλουθο ήταν ένα βήμα ακόμα παραπάνω, αφού η Λίβερπουλ έφτασε και πάλι στον τελικό του Champions League μετά την επική ανατροπή απέναντι στην Μπαρτσελόνα, κατακτώντας το τρόπαιο απέναντι στην Τότεναμ (2-0), ενώ πραγματοποίησε και μια εκπληκτική σεζόν στην Πρέμιερ, φτάνοντας στον απίστευτο αριθμό των 97 βαθμών, για να χάσει τελικά τον τίτλο από τη Σίτι των 98 βαθμών. Φέτος η αγωνιστική άνοδος της ομάδας επιβεβαιώθηκε για μια ακόμα φορά, με μια κυριολεκτικά εξωπραγματική πορεία στο αγγλικό πρωτάθλημα, όπου μέχρι το ματς με την Ατλέτικο, οι “reds” μετρούσαν 26 νίκες, μια ισοπαλία και μηδέν ήττες, έχοντας εξασφαλίσει ουσιαστικά τον τίτλο – πρώτο μετά το 1990 – αρκετές αγωνιστικές πριν την ολοκλήρωση της διοργάνωσης.
ΕΝΑΣ “ΚΟΥΤΣΟΦΛΕΒΑΡΟΣ” ΓΙΑ ΤΗ ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ
Η Πρέμιερ διακόπηκε το πρώτο δεκαπενθήμερο του Φεβρουαρίου και μετά την επανέναρξή της, ξεκίνησαν τα αγωνιστικά προβλήματα για τη Λίβερπουλ. Πρώτα ήρθε η ήττα από την Ατλέτικο (18/2), μετά είχαμε την αγχωτική νίκη με 3-2 επί της Γουέστ Χαμ (24/2) και ακολούθησε η ήττα με 3-0 από τη Γουότφορντ (29/2), βάζοντας τέλος στο αήττητο των “reds” στο πρωτάθλημα. Αμέσως μετά ήρθε η ήττα-αποκλεισμός με 2-0 από την Τσέλσι στη φάση των “16” του Κυπέλλου Αγγλίας (3/3) και ο “κύκλος” ολοκληρώθηκε το περασμένο Σάββατο με τη νίκη με 2-1 (ύστερα από ανατροπή) επί της Μπόρνμουθ (7/3). Κάτι που σημαίνει ότι στα τελευταία πέντε παιχνίδια της, η Λίβερπουλ γνώρισε τρεις ήττες και πήρε δυο νίκες (ενώ μέχρι εκείνο το χρονικό σημείο, οι Άγγλοι είχαν μόνο μια ήττα σε όλες τις διοργανώσεις, από τη Νάπολι στον όμιλο του Champions League).
Το πρώτο που παρατηρούμε σε αυτά τα παιχνίδια, είναι ότι στις τρεις ήττες της (από Ατλέτικο, Γουότφορντ και Τσέλσι), η Λίβερπουλ δέχτηκε έξι τέρματα, χωρίς να μπορέσει να σημειώσει ούτε ένα. Στα δε δυο άλλα παιχνίδια (με Γουέστ Χαμ και Μπόρνμουθ), βρέθηκε πίσω στο σκορ και χρειάστηκε να πετύχει ισάριθμες ανατροπές για να φτάσει στη νίκη. Αν θελήσουμε να συνοψίσουμε τα προβλήματα που παρουσιάζει σε αυτά τα τελευταία παιχνίδια της η ομάδα του Κλοπ, καταλήγουμε στα εξής τέσσερα: διστακτική άμυνα, μπερδεμένο κέντρο, έλλειψη ενέργειας και δυσκολία στο σκοράρισμα. Σε αυτά θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και ένα πέμπτο (αν και πρόκειται κατά κάποιο τρόπο για παράδοξο), το γεγονός δηλαδή ότι η Λίβερπουλ έχει ήδη κατακτήσει το πρωτάθλημα, κάτι που ίσως – έστω και υποσυνείδητα – αποτελεί τροχοπέδη στα πόδια – και πολύ περισσότερο – στο μυαλό των παικτών.
ΚΛΟΠ: “Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΝΤΑΣΗ”
Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά. Η Λίβερπουλ στα τελευταία της πέντε παιχνίδια έχει τρεις ήττες, όσες είχε συγκεντρώσει στους προηγούμενους 66 αγώνες της. Στα ίδια αυτά πέντε ματς, έχει δεχτεί εννέα τέρματα, έχει πετύχει πέντε και απέτυχε να σκοράρει στα τρία από αυτά. Ο ίδιος ο Κλοπ παραδέχτηκε ότι “αυτά τα νούμερα δεν είναι και τα καλύτερα”, αλλά πρόσθεσε ότι “πλέον έχουμε λιγότερες διοργανώσεις μπροστά μας”. Ο τεχνικός των “reds” συμπλήρωσε: “Κάνουμε ατελείωτα λάθη στα τελευταία παιχνίδια και δεχόμαστε πολλά γκολ με διαφορετικούς τρόπους”. Η αλήθεια είναι ότι η Λίβερπουλ είχε να κάνει τρεις ήττες μαζεμένες από τον Μάιο του 2018, όταν είχε χάσει από την Τσέλσι στην Πρέμιερ, από τη Ρόμα στη ρεβάνς του ημιτελικού του ChL και στον τελικό της διοργάνωσης από τη Ρεάλ.
Στο τελευταίο δεκαπενθήμερο, σε όλα αυτά τα πέντε παιχνίδια, οι “reds” έχουν βρεθεί πίσω στο σκορ. Και σαν πρώτο σύμπτωμα, δείχνουν να έχουν χάσει την ένταση μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Στο ματς με τη Γουότφορντ, δέχτηκαν δυο γκολ από ισάριθμα πλάγια άουτ και μια αλυσίδα λαθών, ενώ σε εκείνο με την Τσέλσι, δέχτηκαν γκολ με τον Φαμπίνιο να “δίνει” τη μπάλα στον Γουίλιαν στα όρια της μεγάλης περιοχής. Η μηχανή που έμοιαζε ασταμάτητη, άρχισε να παρουσιάζει το ένα πρόβλημα μετά το άλλο. Ο Αλεξάντερ Άρνολντ δείχνει ευάλωτος στα αμυντικά του καθήκοντα, ο Λόβρεν παρουσιάζεται ανασφαλής, ο Φαμπίνιο δίνει την αίσθηση ότι τον ενδιαφέρει περισσότερο το δημιουργικό κομμάτι από το να κλείσει τους χώρους.
Ο Τσάμπερλεν κάνει επιπόλαιες επιλογές, ο Σαλάχ έχει το μυαλό του στο να σκοράρει, χωρίς όμως να κάνει τη γνωστή – μέχρι πρόσφατα – φοβερή δουλειά του στο ξεμαρκάρισμα και ο Μανέ έχει χάσει την “υπερκινητικότητά” του, το σήμα κατατεθέν του, όταν έμοιαζε να τρέχει για τέσσερις. Συμπερασματικά, η Λίβερπουλ παίζει σε αυτά τα τελευταία της παιχνίδια σαν μια οποιαδήποτε καλή ομάδα. Καλή μεν, της σειράς δε. Από τη Γουότφορντ για παράδειγμα, η οποία πάλευε για την παραμονή της, οι “reds” δέχτηκαν τρία τέρματα, χωρίς να μπορέσουν να ολοκληρώσουν ούτε μια προσπάθεια εντός εστίας σε όλο το ματς. “Η ταυτότητά μας είναι η ένταση”, είχε πει πριν λίγους μήνες ο Κλοπ σε συνέντευξή του στο περιοδικό “So Foot”.
Και συνέχισε: “Η ένταση είναι ο τρόπος μας να κυριαρχούμε, να είμαστε πιο ζωηροί, πιο ζωντανοί από τους αντιπάλους μας. Αυτή η ένταση, την οποία προσπαθούμε να μεταφέρουμε στον αγωνιστικό χώρο, είναι το δικό μας σχέδιο για να παρουσιαζόμαστε ανώτεροι σαν σύνολο, απέναντι σε ομάδες με παρόμοια ποιότητα. Τρέχουμε για να ξανακερδίσουμε τη μπάλα αν δεν την έχουμε, τρέχουμε για να προσφέρουμε περισσότερες εναλλακτικές επιλογές πάσας στον παίκτη που έχει τη μπάλα”. Αυτή η πρόσθετη “ενέργεια”, στην υπηρεσία πάντα της τακτικής, ήταν που ανέβασε επίπεδο τα χαφ των “reds”, μεταμόρφωσε σε μόνιμους σκόρερ παίκτες που αναλώνονταν σε φιοριτούρες και μετέτρεψε απλούς ποδοσφαιρικούς εργάτες σε αστέρια παγκόσμιας εμβέλειας.
ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΚΡΙΣΗ Η ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ;
Ο Κλοπ φρόντισε να μεταδώσει πρώτα τις “διδαχές” του στους αρχηγούς Μίλνερ και Χέντερσον, εκείνους δηλαδή που είχαν ζήσει πολλές απογοητεύσεις στην ομάδα. Αμφότεροι κατανόησαν τη διαφορά ανάμεσα στη φήμη και το μεγαλείο. Με τη δική τους καθοδήγηση, το μήνυμα του Κλοπ έφτασε σε όλους τους παίκτες. Χωρίς αυτούς τους δυο (απουσίασαν στα τελευταία ματς λόγω τραυματισμών, αλλά θα είναι στη διάθεση του Κλοπ για το αποψινό παιχνίδι), η πνευματική δύναμη της ομάδας μειώθηκε ακόμα περισσότερο. Ο ίδιος ο Γερμανός τεχνικός, πριν το πρώτο παιχνίδι με την Ατλέτικο, είχε προειδοποιήσει: “Αν δεν εμφανιστούμε στο 100% σε όλα τα επίπεδα, θα υποφέρουμε”. Το μεγάλο ερώτημα είναι αν τελικά η Λίβερπουλ βρίσκεται σε κρίση και μάλιστα ταυτότητας.
Και επειδή αυτά είναι “μεγάλα λόγια”, θα πρέπει να είμαστε αρκετά προσεκτικοί. Μην ξεχνάμε ότι οι “reds” είναι πρωταθλητές Αγγλίας και μάλιστα με μια πορεία πραγματικού “οδοστρωτήρα”. Ο Κλοπ ήθελε να υπάρξει μια πειστική “απάντηση” από τους παίκτες του στο ματς με την Μπόρνμουθ, κάτι που δε συνέβη, παρά την ανατροπή και τη νίκη. Είναι φανερό ότι η διακοπή του πρωταθλήματος επηρέασε τόσο την απόδοση όσο και τη συγκέντρωση της ομάδας. Γίνονται πολλά λάθη στην άμυνα και μπροστά δεν υπάρχει η αποτελεσματικότητα των προηγούμενων μηνών. Ένα στοιχείο που χαρακτηρίζει τη Λίβερπουλ την τελευταία διετία, είναι η σχεδόν απόλυτα πετυχημένη αντίδραση, όταν βρεθεί πίσω στο σκορ, κάτι που είδαμε να συμβαίνει στα ματς με Γουέστ Χαμ και Μπόρνμουθ, με μεγάλη δυσκολία όμως.
Και βέβαια, αυτή η αρετή των “κόκκινων”, δεν εμφανίστηκε στο γήπεδο στα υπόλοιπα τρία παιχνίδια, όπου όχι μόνο ηττήθηκε χωρίς να μπορέσει να προβάλλει αντίσταση, αλλά δεν κατάφερε να σημειώσει ούτε ένα γκολ. Στον αγώνα του Κυπέλλου με την Τσέλσι, οι παίκτες του Κλοπ μπήκαν στο δεύτερο ημίχρονο με το σκορ στο 1-0 υπέρ των “blues”, με στόχο να φτάσουν τουλάχιστον στην ισοφάριση, αλλά δεν κατάφεραν να κάνουν ούτε μια προσπάθεια εντός εστίας. Οι Μανέ και Μιναμίνο που ήταν θετικοί στο πρώτο 45λεπτο, εξαφανίστηκαν τελείως στην επανάληψη, ενώ σε αυτό πρέπει να προσθέσουμε ότι και ο Οριγκί διανύει περίοδο ντεφορμαρίσματος. “Η απόδοση δε με ανησυχεί, ούτε η δυναμική της ομάδας”, επιμένει ο Κλοπ, που είναι φυσιολογικό να καλύπτει τους παίκτες του.
Βέβαια, σε εκείνο το ματς, ο Κλοπ είχε κάνει εκτεταμένο rotation με αρκετές αλλαγές. Στην αρχική ενδεκάδα αγωνίστηκαν δυο πιτσιρικάδες, οι Γουίλιαμς και Τζόουνς, μαζί με τους Οριγκί, Λαλάνα και Μιναμίνο, ένα σχήμα προφανώς καθόλου συνηθισμένο. Αφήνοντας στην άκρη όλα αυτά τα πρόσφατα παιχνίδια, είναι πολύ λογικό να καταλήξουμε στο εξής συμπέρασμα: η αιτία για την οποία προκαλούν εντύπωση τα τελευταία αρνητικά αποτελέσματα, είναι ακριβώς το γεγονός ότι η Λίβερπουλ έχει τοποθετήσει τον πήχη απίστευτα ψηλά. Όλος ο κόσμος περιμένει από τους “reds” να κερδίζουν συνεχώς, είτε στην Πρέμιερ, είτε στην Ευρώπη, είτε σε οποιαδήποτε διοργάνωση. Οι προσδοκίες είναι τέτοιες, που οποιοδήποτε αρνητικό αποτέλεσμα αντιμετωπίζεται ως έκπληξη, γι’ αυτό και οι τρεις μαζεμένες ήττες “μεταφράστηκαν” ως κρίση.
ΟΤΑΝ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ “THIS IS ANFIELD”, ΟΛΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ
Θα μου επιτρέψετε να γράψω ότι σύμφωνα με την ταπεινή μου άποψη, η έννοια “κρίση” δεν ταιριάζει με τη σημερινή Λίβερπουλ, ακούγεται τουλάχιστον υπερβολική. Μια κακή συγκυρία, εντάξει. Μερικές αποτυχίες, σίγουρα. Αλλά δε γίνεται να μην εμπιστεύεσαι αυτή την ομάδα, ειδικά μετά από όλα όσα έχει παρουσιάσει – και πετύχει – τα τελευταία δυο χρόνια. Θεωρώ δεδομένο ότι οι παίκτες του Κλοπ γνωρίζουν τί ακριβώς διακυβεύεται στο αποψινό παιχνίδι. Και όσο και αν ο αντίπαλος που θα έχουν απέναντί τους, είναι από τους λιγότερο “βολικούς”, οι “reds” είναι μπαρουτοκαπνισμένοι σε τέτοιες προκλήσεις και δοκιμασίες. Σε τελική ανάλυση, καλούνται να ανατρέψουν μια ήττα με 1-0 και όλοι γνωρίζουμε τη “δύναμη” του – γεμάτου – “Άνφιλντ” σε τέτοιες κρίσιμες βραδιές.
Σίγουρα μπορεί να προβληματίζει η απουσία του Άλισον από την εστία, όμως θα είναι παρόντες όλοι οι υπόλοιποι, ανάμεσά τους και οι Μίλνερ και Χέντερσον. Θεωρητικά η αποστολή της Λίβερπουλ δεν είναι απλή, είπαμε ότι απέναντί της έχει έναν “δύστροπο”, καθόλου εύκολα διαχειρίσιμο αντίπαλο, που εκτός των άλλων, ταξίδεψε στην Αγγλία χωρίς απουσίες, παρά το γεγονός ότι τόσο ο Μοράτα όσο και ο Λόντι (κορυφαίος του πρώτου αγώνα στο “Μετροπολιτάνο”), μπορεί να είναι στην αποστολή, αλλά αμφότεροι είναι αμφίβολοι σε ό,τι αφορά στη συμμετοχή τους στον αγώνα. Η τακτική θα παίξει οπωσδήποτε μεγάλο ρόλο, οι δυο προπονητές είναι γνωστοί για την ικανότητά τους να “διαβάζουν” τα παιχνίδια και να στήνουν τις απαραίτητες παγίδες μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Οι παίκτες της Λίβερπουλ, όσο και αν “υποσυνείδητα” μπορεί να κατέβασαν ταχύτητα, όταν συνειδητοποίησαν ότι κατέκτησαν το πρωτάθλημα (τριάντα χρόνια είναι αυτά, δεν το λες και “παίξε-γέλασε” για έναν από τους γίγαντες του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου), είναι σίγουρο πως θα παρουσιαστούν και σοβαροί και συγκεντρωμένοι και αποφασισμένοι στο παιχνίδι. Εκτός από το ταλέντο και τις στρατηγικές, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τον ποδοσφαιρικό εγωισμό των πρωταθλητών Ευρώπης. Είναι οι ίδιοι που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τί ακριβώς πρέπει να κάνουν για να ανατρέψουν το 1-0 της Μαδρίτης, είναι αυτοί που λίγο πριν πατήσουν το χορτάρι, θα περάσουν – και θα αγγίξουν – το “This is Anfield”. Και όλοι ξέρουμε τί σημαίνει αυτό. Τα υπόλοιπα θα τα δούμε απόψε και γύρω στα μεσάνυχτα θα γνωρίζουμε ποια από τις δυο, η Λίβερπουλ ή η Ατλέτικο θα έχουν εξασφαλίσει θέση στα προημιτελικά της διοργάνωσης.
Πρέπει να αναβληθεί το Euro 2020 λόγω κορονοϊού; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο:
