Forza (τος) Βλαχόπουλος

"Ποιός, ποιός; Βάλτο αγόρι μου", "Σπανούλης για τρεις" ή μήπως "Γκολ για τον Ολυμπιακό! Ο Βλαχόπουλος είναι".

Το buzzer beater στον ημιτελικό κόντρα στην Σόλνοκ έστειλε τον Ολυμπιακό στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ και τον Άγγελο Βλαχόπουλο στη ελίτ με τους καλύτερους περιφερειακούς στην Ευρώπη.

Από το λιμάνι του Ολυμπιακού σε αυτό της Νάπολι. Ο Άγγελος Βλαχόπουλος μετά από 3 χρόνια στον Ολυμπιακό αλλάζει λιμάνι για χάρη της Ποζίλιπο και ετοιμάζει βαλίτσες για την νότια Ιταλία, στη Νάπολι. Τρία πρωταθλήματα Ελλάδας και ισάριθμα κύπελλα με τον Ολυμπαικό. Με το σκουφάκι της Εθνικής ομάδας, 3η θέση στο Παγκόσμιο και 4η στο ευρωπαϊκό και φυσικά το αποκορύφωμα της φετινής σεζόν η δεύτερη θέση στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Ο Βλαχόπουλος πάει να ζήσει στον ιταλικό νότο για χάρη της Ποζίλιπο. Μιας ιστορικής ομάδας, στην λίστα με τις πρωταθλήτριες Ευρώπης και κάτοχος του Eurocup. Η ομάδα και σίγουρα ο κόσμος στεναχωρήθηκαν που δεν θα είναι στο λιμάνι του χρόνου. "Μείνε Πειραιά" ήταν αυτό που του έλεγαν οι περισσότεροι από τους συμπαίκτες του.

Το οτι θα αγωνίζεται σε ένα πολύ πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα από το ελληνικό, με αντιπάλους όπως η τεράστιο Προ Ρέκο, είναι κάτι που το κέρδισε με την δουλειά του. Ο Βλαχόπουλος είναι η απόδειξη ότι μπορείς να πετύχεις αυτό που θέλεις,αρκεί να δουλεύεις για αυτό.Είναι ο παίκτης που στην κακή μέρα της ομάδας θα βγει μπροστά και θα της δώσει την ώθηση που χρειάζετι για να πάρει την νίκη.

Αυτή τη στιγμή βρίσκεται με την Εθνική ομάδα στην Κίνα για τους αγώνες του Super Final ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων στο Ρίο. Μια Εθνική που μας έχει…καλομάθει στις επιτυχίες. Ελπίζουμε να έρθει και άλλη μια επί Βραζιλιανικού εδάφους και να στείλουμε στην Ιταλία τον Βλαχόπουλο Ολυμπιονίκη.

-Για τι πράγμα να σου πω πρώτα συγχαρητήρια; Για τη δεύτερη θέση ή για τη μεταγραφή;

Για τη δεύτερη θέση. Δεν έχει καμία σημασία η μεταγραφή από ένα σύλλογο σε έναν άλλο. Όταν φτάνεις τόσο κοντά στην κορυφή, αυτό νομίζω είναι που μετράει περισσότερο.

-Τρία χρόνια στον Ολυμπιακό, πώς πέρασες;

Φοβερά. Πολύ καλύτερα απ'ότι το περίμενα.

Στεναχωριέμαι που αφήνω την ομάδα

-Τώρα που φεύγεις πώς είσαι;

Περίεργα. Ήταν το όνειρό μου από μικρό παιδί να παίξω έξω, αυτό δεν μπορώ να το κρύψω και το έχω πει και παλαιότερα. Όταν έρχεται η πρόταση, έχοντας περάσει έτσι όπως πέρασα, το σκέφτεσαι και το ξανασκέφτεσαι. Το ότι φεύγεις δεν σημαίνει ότι θα ξεχάσεις όλα αυτά που έζησες εδώ. Στεναχωριέμαι που αφήνω την ομάδα. Πριν πάρω την τελική απόφαση, δυο-τρεις συμπαίκτες μου,μου έλεγαν "Μείνε Πειραιά".

-Το έκαναν ακόμη πιο δύσκολο;

Ναι. Το σκέφτηκα και το ξανασκέφτηκα και το ξανασκέφτηκα. Σκέφτηκα ότι μπορεί να αφήσω πίσω πάρα πολλά πράγματα, αλλά και ότι μπορεί να κερδίσω πάρα πολλά πράγματα εκεί που θα πάω.

-Σε όλα αυτά που λες, σε συνδυασμό με την ανάρτηση που έκανες, φαίνεται η σχέση που είχες με την ομάδα.

Η ανάρτηση είναι ακριβώς όλα αυτά που είχα στο μυαλό μου.

-Ο coach τι σου είπε;

Δεν μίλησα. Μίλησα μετά, όταν είχα συμφωνήσει. Σίγουρα ήταν περίεργα, στεναχωρήθηκε και αυτός. Με ήθελε.

-Η πρόταση από την Ποσίλιπο ήρθε μετά τον τελικό. Εσύ είχες συμφωνήσει προφορικά ότι θα έμενες στην ομάδα;

Ναι, με ήθελαν και ήθελα και εγώ.

-Νιώθεις πως κάνεις το βήμα παραπάνω πηγαίνοντας εκεί;

Η ομάδα σίγουρα δεν είναι στο επίπεδο του Ολυμπιακού, ούτε έχει τους παίκτες του. Περιμένω να δω πώς θα είναι οργανωτικά.

-Ο δικός σου στόχος ποιος είναι;

Να διακριθώ. Είναι ένα Πρωτάθλημα όπου όλες οι ομάδες έχουν από τρεις ξένους. Έχει καλές ομάδες και πολλά ντέρμπι που κρίνονται στο γκολ. Είμαι μια τεράστια μεταγραφή γι'αυτούς και θα προσπαθήσω αυτό να φανεί.

-Σε αγχώνει αυτό;

Όχι, έχω πίστη στις δυνατότητές μου. Μπορεί να είμαι χαμηλών τόνων, αλλά μέσα μου ξέρω πότε μπορώ, πότε είμαι δυνατός, πότε έχω δίκιο και πότε άδικο.

-Με τον Χρήστο Αφρουδάκη μίλησες; Ήταν κι αυτός παλαιότερα στην ομάδα.

Ναι, μιλήσαμε. Τον είδα όταν συμφώνησα. Μου είπε για το πώς θα είναι εκεί και τέτοια.

-Σε αγχώνει το εξωτερικό;

Όχι, καθόλου. Είμαι άνθρωπος που έχω μετακινηθεί. Ήμουν Θεσσαλονίκη, κατέβηκα για να παίξω στη Βουλιαγμένη στα 17. Έχω μάθει να ζω μόνος μου.

-Θα ήθελες να γυρίσεις κάποια στιγμή ή έχεις σκοπό να μείνεις έξω;

Μου φαίνεται ωραίο όλο αυτό. Μπορεί να πάω και να μην αντέξω, δεν ξέρω. Αν γυρίσω και με θέλουν πίσω στον Ολυμπιακό,ναι.

Στον Ολυμπιακό μαθαίνεις να θες να κερδίσεις τον οποιονδήποτε

-Εμπειρία ο Ολυμπιακός για σένα;

Κάτι παραπάνω, δεν ξέρω πραγματικά. Μαθαίνεις πάρα, μα πάρα πολλά πράγματα. Μαθαίνεις να θες να κερδίσεις τον οποιονδήποτε, να θες να παίξεις στο 100% ακόμα και με τον τελευταίο.

-Δεν σε αγχώνει το να πρέπει να κερδίζεις πάντα;

Όχι. Ο Ολυμπιακός πρέπει πάντα να κερδίζει, έτσι είναι. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως αν στραβώσει κάτι θα μας σκοτώσουν. Σίγουρα παίζει το ρόλο του, αλλά σε βοηθάει αυτό, σου δίνει ώθηση.

-Όταν ξεκίνησε η σεζόν το περιμένατε ότι θα φτάνατε μέχρι τον τελικό;

Όχι. Οι αρχικοί στόχοι που τέθηκαν ήταν αρχικά η πρόκριση στο Final 6 σε ευρωπαϊκό επίπεδο και στην Ελλάδα η κατάκτηση του Πρωταθλήματος και του Κυπέλλου. Κάτι που νομίζω πως εύκολα ή δύσκολα θα το πετυχαίναμε. Ξεκινώντας τη σεζόν κάναμε τρεις ισοπαλίες και άρχισαν να δημιουργούνται αμφιβολίες, επειδή ήμασταν πίσω στη βαθμολογία σε σχέση με άλλες ομάδες, ωστόσο δεν είχαμε χάσει παιχνίδι. Ακόμα και δύο και τρία γκολ να ήμασταν πίσω, καταφέρναμε να το γυρίσουμε.

-Αφού περάσατε στο Final 6, πότε καταλάβατε ότι μάλλον πάτε για τελικό;

Το σκεφτόμασταν από πολύ πριν. Από τη στιγμή που εξασφαλίσαμε την πρόκριση στο έβδομο παιχνίδι, αμέσως δημιουργήθηκαν άλλοι στόχοι. Ο επόμενος στόχος ήταν η πρώτη θέση στον όμιλο ώστε να πάμε κατευθείαν στα ημιτελικά, να γλιτώσουμε ένα παιχνίδι για να είμαστε πιο ξεκούραστοι και να έχουμε ένα πιο εύκολο αντίπαλο. Νομίζω ότι εκεί άρχισαν να δημιουργούνται οι σκέψεις ότι πάμε για κάτι καλό.

-Αυτό σας το έλεγε και ο προπονητής;

Δεn χρειάζεται να σου το πει ο προπονητής. Ο προπονητής το πίστευε, πάντα είναι αυτός που το πιστεύει πιο πολύ απ' όλους, γι'αυτό χτίζει και έτσι την ομάδα. Εμείς όμως το δείχναμε ο ένας στο άλλον καθημερινά στην προπόνηση, στη βόλτα μας. Το είχαμε στο μυαλό μας, μιλούσαμε συνέχεια γι'αυτό το πράγμα, για το πώς θα καταφέρουμε να βγούμε πρώτοι στον όμιλο και να διεκδικήσουμε το Κύπελλο.

Ήθελα να πάρω το τελευταίο σουτ

-Πάμε λίγο στον ημιτελικό κόντρα στην Σόλνοκ…

Να σου πω την αλήθεια δεν το έχω δει το παιχνίδι, δεν έχω βάλει να το δω. Νομίζω πως ξεκινήσαμε κάπως νωθρά. Αυτοί μπήκαν με πολύ καλό ρυθμό και ενθουσιασμό, είχαν πρωτοβουλία των κινήσεων. Δρούσαν και εμείς προσπαθούσαμε να αντιδράσουμε, γι'αυτό και ήμασταν τόσο πίσω στο σκορ. Κάναμε διαφορετικό παιχνίδι. Ίσως λόγω άγχους, λόγω απειρίας, ήταν ένα παιχνίδι διαφορετικό απ'όλα όσα έχουμε κάνει και τις μεγάλες νίκες που είχαμε πετύχει μέσα στη σεζόν.

Στην πορεία αυτό το διορθώσαμε. Χαρακτηριστικό αυτού νομίζω ήταν ότι στο δεύτερο ημίχρονο δεχτήκαμε μόνο ένα γκολ. Στην πρώτη περίοδο είχαμε δεχτεί τέσσερα γκολ, κάτι που δεν είχε συμβεί ποτέ σε όλη τη σεζόν. Όταν είσαι ένα γκολ πίσω, ισοπαλία, ένα γκολ μπροστά, το παιχνίδι είναι πάνω σε μια λεπτή κλωστή. Μπορεί να το κερδίσεις,μπορεί να το χάσεις, μπορεί να συμβούν τα πάντα.

-Θυμάσαι εκείνες τις στιγμές;

Ναι, σίγουρα. Ειδικά όταν περάσαμε πρώτη φορά μπροστά στο σκορ, δύο λεπτά πριν το τέλος. Τότε, πέρα από τη χαρά, άρχισα να σκέφτομαι ότι το γυρίσαμε και πάμε τελικό. Είδα το χρόνο, σκεφτόμουν τι πρέπει να κάνουμε. Μετά δεχτήκαμε ένα γκολ στο ένα λεπτό.

-Ισοφαρίζουν και μένει ένα λεπτό για την λήξη, μετά τι γίνεται;

Έχουμε μία επίθεση εμείς και μία επίθεση αυτοί. Στη δική μας επίθεση θέλαμε ουσιαστικά να κρατήσουμε τη μπάλα σχεδόν όλο το χρόνο, ώστε να μην έχουν οι άλλοι χρόνο να επιτεθούν και να πάρουμε μια επιλογή στο φουνταριστό. Δεν έγινε κάτι, γυρίσαμε στην άμυνα, κέρδισαν αποβολή και εκεί έπρεπε να παίξουμε με παίχτη λιγότερο.

-Εκείνη την ώρα τι σκέφτηκες;

Ότι πρέπει να κρατήσουμε για να πάμε στα πέναλτι.

-Το πίστευες ότι θα πάει στα πέναλτι;

Πίστευα ότι πρέπει να το βγάλουμε το σουτ των Ούγγρων. Απλά έλεγα μέσα μου "πάμε να το βγάλουμε για να πάμε στα πέναλτι". Αυτοί έκαναν ένα βιαστικό σουτ στα εφτά δευτερόλεπτα και ο Πάβιτς το έπιασε. Αμέσως κοίταξα το χρόνο και βλέπω τέσσερα δευτερόλεπτα. Δεν είχα ακούσει το τάιμ άουτ, γιατί γινόταν χαμός στις κερκίδες, και φωνάζω στο Γιόσι "δώσε μου τη μπάλα" για να σουτάρω από το ένα τέρμα στο άλλο. Μου είπε να ηρεμήσω γιατί έχουμε τάιμ άουτ.

-Εκεί τι σας λέει ο coach;

Μας βάζει στις θέσεις. Βάζει τον Ντόσκα στο τρία, ώστε να είναι αυτός που θα κάνει την πάσα, στη δεξιά πλευρά εμένα και στην αριστερή τον Φουντούλη. Μας ζήτησε ένα πεντάμετρο σουτ, είτε με φάουλ είτε χωρίς. Στα τέσσερα δευτερόλεπτα δεν έχεις επιλογές στο πόλο. Δεν είναι μπάσκετ για να μπορείς να τρέξεις στο γήπεδο. Στο πόλο έχεις μισή πάσα και μισό σουτ.

-Είχε δώσει οδηγία για το ποιός θα σουτάρει;

Όχι, γιατί ο αντίστοιχος παίχτης του πασέρ μας θα διάλεγε να καλύψει μια από τις δύο πλευρές. Οπότε πήγε προς τον Φουντούλη, εμένα ο αμυντικός μου έπαιξε τελείως λάθος κατά την άποψή μου. Δημιούργησα ένα κενό κοντά στην εστία, παίρνει ο Ντόσκας τη μπάλα, του είχα κάνει από πριν νόημα αν με δει ελεύθερο να μου τη δώσει.

-Ήθελες να πάρεις εσύ το σουτ;

Ναι. Μέχρι εκείνη τη στιγμή ένιωθα πολύ καλά, είχα κάνει ένα πολύ καλό παιχνίδι, οπότε είχα αυτοπεποίθηση για να πάρω το τελευταίο σουτ. Μου πετάει λοιπόν τη μπάλα, εγώ τη βρήκα ελάχιστα. Βρήκε όμως στο χέρι του άλλου και αυτό άλλαξε τελείως την πορεία της μπάλας.

-Προλαβαίνεις να σκεφτείς σε αυτά τα δευτερόλεπτα; Οι σκέψεις ότι βάζεις το σουτ και προκρίνεστε περνούν από το μυαλό;

Τέτοιες σκέψεις περνούν από το μυαλό την ώρα που κολυμπάς, πριν το ματς, μετά το τάιμ άουτ. Αν θα το βάλουμε τώρα, πώς θα το βάλουμε, πώς θα πανηγυρίσουμε, όλα αυτά περνούν από το μυαλό. Μετά από λίγο όμως σου φεύγει, γιατί ξεκινάει το παιχνίδι. Όταν φτάσεις κάτω και σε περιμένει ο αντίπαλός σου, εκεί δεν σκέφτεσαι τι θα γίνει, σκέφτεσαι απλά τι θα κάνεις για να βάλεις το γκολ.

Ο ΤΕΛΙΚΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΠΑΝΟΥΛΗ

-Το ξέρεις ότι είσαι ο Σπανούλης του πόλο πλέον…

Ναι! Τον είδα τυχαία στη Βουλιαγμένη. Ήξερε πάρα πολλά για την ομάδα και για το τι έκανε. Μου έδωσε συγχαρητήρια για την πορεία μας, ότι παίξαμε πάρα πολύ καλά και μου ευχήθηκε καλή σταδιοδρομία στην Ιταλία.

-Τελικός κόντρα στη Γιουνγκ, μια ομάδα με έξι συμμετοχές σε τελικές φάσεις.

Είναι τελικός, έχεις άγχος. Για μένα ήταν κακό που μας θεωρούσαν φαβορί.

-Γιατί σας θεωρούσαν φαβορί;

Επειδή είχαμε βγει πρώτοι στον όμιλο και ήμασταν αήττητοι όλη τη σεζόν. Εκείνοι βγήκαν τρίτοι στον όμιλο και έρχονταν από συνεχόμενα παιχνίδια. Όλα αυτά παίζουν το ρόλο τους.

-Ήταν περίεργο παιχνίδι για σένα;

Όχι. Για να σου πω την αλήθεια, εγώ δεν είχα καθόλου άγχος. Είπα ότι θα μπούμε μέσα να το διασκεδάσουμε, να παίξουμε όσο καλύτερα μπορούμε και αυτό είναι.

-Τι δε βγήκε;

Φανήκαμε αγχωμένοι. Μας είχαν κλείσει πολύ καλά, ήταν πολύ καλά διαβασμένοι. Κάποια πράγματα δεν μας βγήκαν. Νομίζω όμως ότι ήμασταν στο παιχνίδι, μέχρι που όταν ήμασταν ισοπαλία, χάσαμε ένα εύκολο γκολ,το δεχτήκαμε πίσω και αυτό άλλαξε τη ροή του παιχνιδιού.

-Ήταν καλύτερη ομάδα;

Ήταν ομάδα, αυτό ήταν το βασικό. Μπορεί να μην έχει τους παιχταράδες, δεν θεωρώ ότι έχει τα αστέρια, αλλά ήταν ομάδα. Νομίζω ότι παικτικά και ατομικά είμαστε καλύτεροι από αυτούς.

-Την επομένη του τελικού, που ξυπνάς και είσαι λίγο πιο ήρεμος, πώς είναι;

Στεναχώρια. Μπορεί και πάλι να έχουμε καταφέρει πάρα πολλά, αλλά η στεναχώρια δεν φεύγει. Είναι ένα συναίσθημα που μένει.

-41 παιχνίδια, 37 νίκες, 3 ισοπαλίες και 1 ήττα. Αν είχες ένα ραβδί τι θα άλλαζες; Μη μου πεις θα παίρναμε το Champions League.

Θα άλλαζα την ήττα και θα την έκανα νίκη! (γέλια)

-Αήττητοι στο Πρωτάθλημα και στο Champions League και η ήττα ήρθε στον τελικό.

Ναι, αλλά ήρθε και με κακό παιχνίδι. Ξέρεις, συνήθως και κακά παιχνίδια που έχουμε κάνει μέσα στην σεζόν, έχουμε κερδίσει αυτό που θέλουμε. Ήταν το συγκεκριμένο παιχνίδι που έγινε έτσι. Δεν ξέρω τι να πω,πραγματικά.

Στο πόλο είμαστε σαν τους φτωχούς συγγενείς

-Το Πρωτάθλημα βοηθάει για να είσαι καλός στην Ευρώπη;

Δεν παίζει ρόλο. Για μένα δεν είναι δικαιολογία αυτό, ακούγεται συχνά. Για να κερδίσεις τον οποιονδήποτε στα Play Off πρέπει να παρουσιαστείς συγκεντρωμένος.

-Δηλαδή θεωρείς ότι έχουμε ένα καλό επίπεδο;

Σε σχέση με άλλα πρωταθλήματα δεν έχουμε.

-Παρόλα αυτά είχαμε συμμετοχή, όχι μόνο στο Final 6, φτάσαμε και τελικό.

Όλο το concept που έφτιαξε ο Ολυμπιακός βοήθησε και τον ίδιο τον Ολυμπιακό και την Εθνική Ομάδα. Χωρίς όμως να σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός ανεβάζει το επίπεδο του Πρωταθλήματος. Για να γίνει αυτό, πρέπει να ξεκινήσουμε από τη βάση. Όταν θες να φτιάξεις κάτι δεν ξεκινάς από την κορυφή. Αυτή τη στιγμή, ο Ολυμπιακός είναι η κορυφή του ελληνικού πόλο. Θέλοντας να ξεκινήσει κάτι καλό, πρέπει να δεις τη βάση, τις τελευταίες ομάδες.

Στο πόλο δεν έχουμε ανθρώπους που ξέρουν από management, να ξέρουν να πουλάνε το άθλημα. Ξέρεις, θέληση χρειάζεται.

Ο Ολυμπιακός έχει την δυνατότητα να ενισχύσει και το Πρωτάθλημα και την Εθνική Ομάδα. Η ένατη, δέκατη ομάδα δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Είναι πολλά τα ζητήματα. Στο πόλο δεν έχουμε ανθρώπους που ξέρουν από management, να ξέρουν να πουλάνε το άθλημα. Ξέρεις, θέληση χρειάζεται. Κάτι που δεν έχουμε οι Έλληνες είναι ότι όλοι θεωρούμε πως είμαστε οι καλύτεροι και ότι τα ξέρουμε όλα, ενώ δεν είναι έτσι. Πάντα έχουμε να πάρουμε πράγματα από τους άλλους. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι κάποιος στον τελικό του Πρωταθλήματος δεν μπορεί να βάλει μουσική, να κάνει ένα σόου για τον κόσμο. Είμαστε σαν τους φτωχούς συγγενείς.

-Ως τώρα, έχεις πετύχει όλους τους στόχους που είχες θέσει;

Όχι, σίγουρα έχω πολλούς ανεκπλήρωτους στόχους. Πρώτο και κύριο το πανεπιστήμιο που δεν το έχω τελειώσει.

-Με τα ταξίδια και το πρόγραμμα που έχεις, προλαβαίνεις να έχεις προσωπική ζωή;

Ναι, έχω. Μπορεί να μην έχω το διήμερο ή την εκδρομή, αλλά όλα τα υπόλοιπα τα έχω. Μπορώ να βγω, να πάω για έναν καφέ ή ένα φαγητό.

-Με την κουζίνα πώς τα πας;

Κοίτα, μένω μόνος μου. Η αλήθεια είναι ότι και η μαμά μου που μένει και αυτή στην Αθήνα προσπαθεί να μου στέλνει καμιά φορά φαγητό. Αλλά όταν μένεις μόνος σου και πρέπει να μαγειρέψεις, πολύ εύκολα σηκώνεις το τηλέφωνο. Δεν είμαι και ο Μαμαλάκης, αλλά μακαρόνια και τέτοια φτιάχνω!

-Γεμάτο καλοκαίρι με υποχρεώσεις με την Εθνική ομάδα.

Οι επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις μας ξεκινούν 21 Ιουνίου στην Κίνα για το Super Final. Μετά γυρνάμε για δέκα μέρες εδώ και έχουμε ένα τουρνουά στη Σερβία. Γυρνάμε Ελλάδα και θα έρθουν οι Κροάτες για φιλικά. Μετά, ταξιδεύουμε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

-Πώς βλέπεις την ομάδα; Θα μας δώσετε χαρά φέτος το καλοκαίρι;

Αυτό δεν μπορώ να το πω τώρα. Πρέπει να μπούμε στην οχτάδα και από κει και πέρα είναι ένα χιαστί. Νομίζω ότι θα δουλέψουμε πάρα πολύ σκληρά, η ομάδα έχει όλες τις δυνατότητες για να πετύχει.

Φωτογραφίες: Μενέλαος Μυρίλλας

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Το Portfolio με όλες τις φωτογραφίες της συνέντευξης