14 κορυφαίοι τερματοφύλακες όλων των εποχών

Σε ένα πρόσφατο αφιέρωμα του Contra.gr σχετικά με μεγάλους σκόρερ του ποδοσφαίρου, γράφαμε ότι η πεμπτουσία του αθλήματος είναι το γκολ. Όλοι οι παίκτες έχουν ως στόχο τα αντίπαλα δίχτυα, όλοι ανεξαιρέτως θέλουν να σκοράρουν και να πανηγυρίσουν, ξεσηκώνοντας την κερκίδα. Υπάρχει όμως μια θέση μέσα στο γήπεδο, που περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, σκοπό έχει να εμποδίσει να συμβεί αυτό. Ο τερματοφύλακας είναι εκείνος που μπορεί να στερήσει τη χαρά από τον αντίπαλο, ενθουσιάζοντας με τη σειρά του τους δικούς του φιλάθλους. Όσο πιο κρίσιμη, δύσκολη ή θεαματική είναι η επέμβαση, τόσο μεγαλύτερο είναι και το χειροκρότημα. Πλονζόν, βουτιές, έξοδοι απελπισίας, ένας εναντίον ενός, ρεφλέξ, γροθιές, μπλοκαρίσματα, όλα είναι στη διάθεση του γκολκίπερ, αρκεί να κρατήσει απαραβίαστη την εστία του. Μην ξεχνάμε ότι είναι και ο μοναδικός παίκτης που έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει τα χέρια του, αποκτώντας έτσι ένα τεράστιο πλεονέκτημα σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους.

Στη διάρκεια των χρόνων, αρκετοί τερματοφύλακες σε όλο τον κόσμο έχουν ξεχωρίσει με το ταλέντο, την απόδοση και τις ικανότητές τους, γράφοντας τη δική τους, ξεχωριστή ιστορία στο ποδόσφαιρο. Στο σημερινό κείμενο έχω διαλέξει 14 από αυτούς, που διακρίθηκαν στις τελευταίες δεκαετίες. Να καταστήσω σαφές ότι δεν πρόκειται απαραίτητα για τους 14 κορυφαίους τερματοφύλακες όλων των εποχών, αφού υπάρχουν και άλλοι που επίσης διακρίθηκαν στη συγκεκριμένη θέση και θα μπορούσαν να έχουν θέση στη λίστα. Προτίμησα να διαλέξω τους – σε γενικές γραμμές – πιο γνωστούς, αλλά και τους πιο σύγχρονους, αφήνοντας τελείως εκτός τους “προπολεμικούς”. Προφανώς πάντως, υπάρχουν σίγουρα μεγάλοι γκολκίπερ που έμειναν εκτός, αλλά όπως καταλαβαίνετε, δε γινόταν να χωρέσουν όλοι σε ένα κείμενο.

Στατιστικά να πούμε, ότι από τους 14, οι δεκατρείς είναι Ευρωπαίοι και ένας προέρχεται από την Αφρική. Κυριαρχούν οι Γερμανοί με τρεις παρουσίες (Μάιερ, Καν & Νόιερ) και στη δεύτερη θέση ισοβαθμούν με δυο παρουσίες έκαστη, η Σοβιετική Ένωση (Γιασίν & Ντασάεφ), η Ιταλία (Τζοφ & Μπουφόν) και η Αγγλία (Μπανκς & Σίλτον). Μονή εκπροσώπηση έχουν το Καμερούν (Ν’Κόνο), η Δανία (Σμάιχελ), η Ολλανδία (Φαν Ντερ Σαρ), η Ισπανία (Κασίγιας) και η Τσεχία (Τσεχ). Αν προσθέσουμε όλους τους αγώνες, στους οποίους οι 14 έχουν υπερασπιστεί τις εστίες τους, φτάνουμε στον εξόχως εντυπωσιακό αριθμό των 12.572 παιχνιδιών! Μόνο δυο τερματοφύλακες της λίστας συνεχίζουν να αγωνίζονται ακόμα, πρόκειται για τους Μπουφόν και Νόιερ. Ο ρέκορντμαν σε συμμετοχές είναι φυσικά ο Σίλτον (1374), ενώ οι μοναδικοί δυο ακόμα που έχουν ξεπεράσει τα χίλια παιχνίδια, είναι ο Μπουφόν (1088) και ο Κασίγιας (1052).

Πριν περάσουμε να τους δούμε όλους αναλυτικά (με χρονολογική σειρά εμφάνισης στα γήπεδα, ξεκινώντας από τον Γιασίν και καταλήγοντας στον Νόιερ), ας τους δούμε συγκεντρωτικά στον πίνακα που ακολουθεί. Στους αγώνες συμπεριλαμβάνονται τόσο οι επίσημες συμμετοχές με τους συλλόγους, όσο και εκείνες με τις Εθνικές ομάδες.

ΠΑΙΚΤΗΣ	ΑΓΩΝΕΣ	ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Λεβ Γιασίν	812	1950 – 1970
Γκόρντον Μπανκς	752	1958 – 1978
Ντίνο Τζοφ	954	1961 – 1983
Ζεπ Μάιερ	886	1962 – 1980
Πίτερ Σίλτον	1374	1966 – 1997
Τόμι Ν’Κόνο	719	1974 – 1997
Ρινάτ Ντασάεφ	639	1976 – 1991
Πέτερ Σμάιχελ	877	1981 – 2003
Όλιβερ Καν	866	1987 – 2008
Έντβιν Φαν Ντερ Σαρ	950	1990 – 2011
Τζανλουίτζι Μπουφόν	1088	1995 – σήμερα
Ίκερ Κασίγιας	1052	1998 – 2020
Πετρ Τσεχ	905	1999 – 2019
Μάνουελ Νόιερ	698	2004 – σήμερα

1. ΛΕΒ ΓΙΑΣΙΝ (ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ)

– Συμμετοχές με συλλόγους / Εθνική Σοβιετικής Ένωσης: 738 – 74 (σύνολο 812)

– Χρονική περίοδος: 1950 – 1970

Ο Lev Ivanovich Yashin θεωρείται ο κορυφαίος τερματοφύλακας στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Συνήθιζε να αγωνίζεται με μαύρα ρούχα και γάντια, τα οποία σε συνδυασμό με τα απίστευτα ρεφλέξ του, τού έδωσαν τις προσωνυμίες “μαύρη αράχνη” και “μαύρος πάνθηρας”. Ο Γιασίν αγωνίστηκε σε όλη του την καριέρα σε μια μόνο ομάδα, την Ντιναμό Μόσχας και έπαιξε 74 φορές με την Εθνική Σοβιετικής Ένωσης, με την οποία πήρε μέρος σε τέσσερα Μουντιάλ (1958-1970). Είναι ο μοναδικός τερματοφύλακας που έχει βραβευτεί με τη Χρυσή Μπάλα (1963). Με τις εμφανίσεις του και τον τρόπο που έπαιζε, έφερε επανάσταση στη θέση του, καθοδηγούσε τους αμυντικούς του με φωνές, έκανε εξόδους εκτός περιοχής, δε δίσταζε να προωθηθεί αρκετά μέσα στον αγωνιστικό χώρο ψάχνοντας να τροφοδοτήσει τους επιθετικούς του και διακρινόταν για τις θεαματικές όσο και δύσκολες εποκρούσεις του.

Ήταν σπεσιαλίστας στο να αποκρούει πέναλτι (εξουδετέρωσε 151 στη διάρκεια της καριέρας του, περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο στην ιστορία). Ο Γιασίν ήταν ο πρώτος γκολκίπερ που εφάρμοσε το διώξιμο με γροθιές, όταν δεν μπορούσε να μπλοκάρει τη μπάλα. Ήταν πολύ αθλητικός (1.89μ. ύψος), γυμνασμένος, γρήγορος στη σκέψη και τις αντιδράσεις και όταν τον είχαν ρωτήσει ποιο ήταν το μυστικό του, είχε απαντήσει “ένα τσιγάρο για να καλμάρουν τα νεύρα και ένα ποτό για να τονωθούν οι μύες”! Με την ΕΣΣΔ κατέκτησε το EURO του 1960, πήρε τη δεύτερη θέση στο EURO του 1964, την τέταρτη στο Μουντιάλ του 1966 και το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης το 1956, ενώ στη διάρκεια της καριέρας του κράτησε το “μηδέν” στην εστία του 270 φορές!

2. ΓΚΟΡΝΤΟΝ ΜΠΑΝΚΣ (ΑΓΓΛΙΑ)

– Συμμετοχές με συλλόγους / Εθνική Αγγλίας: 679 – 73 (σύνολο 752)

– Χρονική περίοδος: 1958 – 1973 & 1977/1978

Ο Gordon Banks είναι ο κορυφαίος τερματοφύλακας του αγγλικού ποδοσφαίρου και ένας εκ των κορυφαίων σε ολόκληρη την ιστορία του αθλήματος. Έκανε μεγάλη καριέρα με τη Λέστερ και τη Στόουκ, όμως οι σημαντικότερες επιτυχίες του ήρθαν με την Εθνική Αγγλίας, την εστία της οποίας υπερασπίστηκε 73 φορές, όντας ένας εκ των πρωταγωνιστών της κατάκτησης του Μουντιάλ το 1966. Σε εκείνη τη διοργάνωση, ο Μπανκς έφτασε μέχρι τον ημιτελικό χωρίς να έχει δεχτεί ούτε ένα γκολ, με το τέρμα του να παραβιάζεται για πρώτη φορά από τον Εουσέμπιο και μόνο από τη βούλα του πέναλτι, ενώ σε κανονική ροή αγώνα δέχτηκε γκολ μόνο στον τελικό, στο 4-2 επί της Δυτικής Γερμανίας. Όμως το παιχνίδι για το οποίο τον θυμούνται όλοι, είναι το Αγγλία-Βραζιλία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970, όταν σε άπιαστη κεφαλιά του Πελέ, πραγματοποίησε το περίφημο “The Save”, την κορυφαία – σύμφωνα με πολλούς ειδικούς – επέμβαση στην ιστορία του ποδοσφαίρου.

Ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα το 1972, του στοίχισε την όραση στο δεξί του μάτι και τον υποχρέωσε να βάλει πρόωρο τέλος στην καριέρα του. Το 1977 επανήλθε παίζοντας για μια σεζόν στους Fort Lauderdale Strikers του NASL, όπου παρά το γεγονός ότι έβλεπε μόνο από το ένα μάτι, ανακηρύχθηκε καλύτερος γκολκίπερ του πρωταθλήματος! Ο Μπανκς πήρε έξι σερί φορές το βραβείο της FIFA για τον κορυφαίο τερματοφύλακα της χρονιάς (1966-1971). Με ύψος 1.85μ., ήταν πολύ αθλητικός και ταχύτατος στις επεμβάσεις του, είχε μοναδική αίσθηση του χώρου και εκπληκτικές ενστικτώδεις αντιδράσεις. Συμπλήρωσε 752 επίσημες συμμετοχές και εκτός από το Μουντιάλ του 1966, κατέκτησε δυο Λιγκ Καπ, ένα με τη Λέστερ και ένα με τη Στόουκ, ενώ πήρε την τρίτη θέση με την Αγγλία στο EURO του 1968.

3. ΝΤΙΝΟ ΤΖΟΦ (ΙΤΑΛΙΑ)

– Συμμετοχές με συλλόγους / Εθνική Ιταλίας: 842 – 112 (σύνολο 954)

– Χρονική περίοδος: 1961 – 1983

Περνάμε τώρα στον κορυφαίο τερματοφύλακα που ανέδειξε ποτέ το ιταλικό ποδόσφαιρο. Ο Dino Zoff ξεπέρασε την εικοσαετία στα γήπεδα και κατέκτησε σχεδόν τα πάντα στην καριέρα του, κυρίως με τη Γιουβέντους και την Εθνική Ιταλίας, με την οποία είχε 112 συμμετοχές. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία του ήρθε το 1968 με την κατάκτηση του EURO απέναντι στη Γιουγκοσλαβία, ενώ δυο χρόνια αργότερα έφτασε μέχρι τον τελικό του Μουντιάλ στο Μεξικό, όπου λύγισε απέναντι στην παντοδύναμη Βραζιλία του Πελέ. Η απόλυτη δικαίωση ήρθε δώδεκα χρόνια αργότερα, στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας (1982), όπου ο 40χρονος τότε Τζοφ έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης που κατέκτησε ποτέ Μουντιάλ (40 ετών, 4 μηνών και 13 ημερών) και μόλις ο δεύτερος – τότε – τερματοφύλακας αρχηγός που σήκωνε το τρόπαιο.

Διατηρεί ακόμα στην κατοχή του το παγκόσμιο ρεκόρ απαραβίαστης εστίας σε διεθνείς διοργανώσεις, με την απίστευτη επίδοση των 1.142 λεπτών, που επιτεύχθηκε ανάμεσα στο 1972 και το 1974. Το 1973 ήρθε δεύτερος στην ψηφοφορία της Χρυσής Μπάλας, χάνοντας το βραβείο από τον Γιόχαν Κρόιφ. Ο Τζοφ (1.82μ. ύψος) ήταν ικανότατος στο να διαβάζει τις κινήσεις των αντιπάλων του, αλλά και να καθοδηγεί τους αμυντικούς του, ήταν καταπληκτικός τόσο στις εξόδους όσο και στα ρεφλέξ, υστερώντας κάπως μόνο στα μακρινά σουτ. Με τη Γιούβε πήρε έξι πρωταθλήματα, δυο Κύπελλα και ένα Κύπελλο UEFA, ενώ συνολικά στην καριέρα του είχε 954 συμμετοχές σε επίσημα παιχνίδια με συλλόγους και Εθνική. Είναι ο μοναδικός Ιταλός παίκτης που έχει κατακτήσει τόσο το Μουντιάλ όσο και το EURO.

4. ΖΕΠ ΜΑΪΕΡ (ΔΥΤΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ)

– Συμμετοχές με συλλόγους / Εθνική Δυτικής Γερμανίας: 791 – 95 (σύνολο 886)

– Χρονική περίοδος: 1962 – 1980

Ο Josef Dieter “Sepp” Maier πέρασε όλη την καριέρα του αγωνιζόμενος με τα χρώματα της Μπάγερν και της Εθνικής Δυτικής Γερμανίας. Ο “γάτος του Άντσινγκ”, όπως ήταν το παρατσούκλι του λόγω των εκπληκτικών του ρεφλέξ, κατέκτησε τα πάντα τόσο σε συλλογικό όσο και σε εθνικό επίπεδο. Ήταν μέλος μιας τρομερής ποδοσφαιρικής γενιάς Δυτικογερμανών παικτών και θεωρείται ο κορυφαίος τερματοφύλακας του γερμανικού ποοσφαίρου. Με την Εθνική κατέκτησε το EURO του 1972 και το Μουντιάλ του 1974, ενώ πήρε την τρίτη θέση στο Μουντιάλ του 1970 και τη δεύτερη θέση στο EURO του 1976, εκεί όπου στον τελικό και τη διαδικασία των πέναλτι, δέχθηκε το περίφημο γκολ από τον Αντονίν Πανένκα της Τσεχοσλοβακίας.

Με την Μπάγερν, εκτός από τα 4 πρωταθλήματα και τα 4 Κύπελλα, ξεχωρίζουν φυσικά τα τρία σερί Κύπελλα Πρωταθλητριών, ένα Κυπελλούχων και ένα Διηπειρωτικό. Ανακηρύχθηκε τρεις φορές παίκτης της χρονιάς στη Δυτική Γερμανία και κατέχει το ρεκόρ συνεχόμενων παιχνιδιών στην Bundesliga με 442. Με ύψος 1.85μ., ο Μάιερ διακρινόταν για τις ταχύτατες αντιδράσεις του, τη σταθερότητα, την ελαστικότητα, την ευκινησία, αλλά και τον ευχάριστο χαρακτήρα του και το χιούμορ του, που τον έκαναν πολύ αγαπητό στους Γερμανούς φιλάθλους. Σε ό,τι αφορά στο στιλ παιχνιδιού του, ο ίδιος είχε πει κάποτε ότι “ο τερματοφύλακας πρέπει να μεταδίδει μια αίσθηση ηρεμίας, αλλά να μην τον παίρνει ο ύπνος όταν το κάνει”! Έπαιξε συνολικά σε 886 επίσημα παιχνίδια, εκ των οποίων τα 95 με την Εθνική.

5. ΠΙΤΕΡ ΣΙΛΤΟΝ (ΑΓΓΛΙΑ)

– Συμμετοχές με συλλόγους / Εθνική Αγγλίας: 1249 – 125 (σύνολο 1374)

– Χρονική περίοδος: 1966 – 1997

Περνάμε στον δεύτερο Άγγλο της λίστας, τον Peter Leslie Shilton, που θα μπορούσαμε να τον ονομάσουμε και “Μαθουσάλα” των γηπέδων, αφού η καριέρα του κάλυψε 33 ολόκληρα χρόνια, ενώ όταν σταμάτησε την αγωνιστική δράση, ήταν 47 ετών! Ο Σίλτον έχει στην κατοχή του διάφορα ρεκόρ, ανάμεσά τους αυτό του παίκτη με τις περισσότερες επίσημες συμμετοχές στην ιστορία του ποδοσφαίρου (1390), αλλά και αυτό του τερματοφύλακα με τα περισσότερα clean sheets (10) σε τελικές φάσεις Μουντιάλ (το μοιράζεται με τον Φαμπιάν Μπαρτέζ). Επίσης είναι ο παίκτης με τις περισσότερες συμμετοχές στην Εθνική Αγγλίας (125), ενώ έχει αγωνιστεί σε πάνω από 100 παιχνίδια της πρώτης κατηγορίας στην Αγγλία με πέντε διαφορετικές ομάδες!

Οι μεγαλύτερες επιτυχίες του Σίλτον ήρθαν στην πενταετία που έπαιξε στην Νότιγχαμ Φόρεστ, εκεί όπου κατέκτησε ένα πρωτάθλημα, ένα Λιγκ Καπ και φυσικά δυο σερί Κύπελλα Πρωταθλητριών. Στη διάρκεια της καριέρας του φόρεσε τη φανέλα έντεκα διαφορετικών ομάδων (όλες αγγλικές), ενώ πήρε μέρος σε τρία Μουντιάλ και δυο EURO. Η μεγαλύτερη επιτυχία με την Εθνική ήταν η τέταρτη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990. Ο Σίλτον (1.83μ. ύψος) διακρινόταν για την ικανότητά του να αποκρούει μακρινά σουτ, ήταν έξυπνος και είχε σωστές τοποθετήσεις στην περιοχή του, ήταν συγκεντρωμένος και σταθερός, ενώ είχε και ηγετικά στοιχεία. Ήταν πολύ πειθαρχημένος στην προπόνηση και αυτό τον βοήθησε να παίξει στο υψηλότερο επίπεδο για περισσότερες από τρεις δεκαετίες. Βρίσκεται μέσα στην πρώτη δεκάδα των τερματοφυλάκων του 20ου αιώνα.

6. ΤΟΜΙ Ν’ΚΟΝΟ (ΚΑΜΕΡΟΥΝ)

– Συμμετοχές με συλλόγους / Εθνική Καμερούν: 607 – 112 (σύνολο 719)

– Χρονική περίοδος: 1974 – 1997

Ο Thomas “Tommy” N’Kono είναι χωρίς καμία αμφιβολία ο κορυφαίος τερματοφύλακας που έβγαλε ποτέ η αφρικανική ήπειρος. Μετά από μια οκταετία κατά την οποία αγωνίστηκε σε ομάδες του Καμερούν, έπαιξε για πρώτη φορά σε Μουντιάλ το 1982 στην Ισπανία, όπου έγινε παγκοσμίως γνωστός και εξασφάλισε μια μεταγραφή στην Εσπανιόλ, όπου έμεινε για άλλα οκτώ χρόνια. Πήρε μέρος σε δυο ακόμα Παγκόσμια Κύπελλα, το 1990 και το 1994. Το 1990 στην Ιταλία, συνέβαλε τα μέγιστα στις εκπληκτικές εμφανίσεις των “λιονταριών της Γιαουντέ”, φτάνοντας μέχρι τους “8” της διοργάνωσης, όπου αποκλείστηκε από την Αγγλία μετά από ένα φανταστικό παιχνίδι. Όσο αγωνιζόταν σε συλλόγους της πατρίδας του, κατέκτησε δυο φορές το αφρικανικό Champions League, ενώ με την Εσπανιόλ έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου UEFA το 1988 (ως συμπαίκτης του Ερνέστο Βαλβέρδε), όπου έχασε τον τίτλο από την Μπάγερ Λεβερκούζεν στα πέναλτι.

Με την Εθνική Καμερούν κατέκτησε το Κόπα Άφρικα του 1984 και τη δεύτερη θέση στην ίδια διοργάνωση το 1986. Ανακηρύχθηκε δυο φορές κορυφαίος παίκτης της Αφρικής (1979 & 1982). Ο Τόμι Ενκόνο (1.85μ. ύψος) ήταν απίστευτα αθλητικός, ταχύτατος, με φοβερά ρεφλέξ και εντυπωσιακές επεμβάσεις, ενώ δεν είχε αντίπαλο στον αέρα με τις καταπληκτικές του εξόδους. Το μοναδικό, ενστικτώδες και επιθετικό του στιλ, ήταν αυτό που ενέπνευσε τον Τζανλουίτζι Μπουφόν να παίξει στη θέση του τερματοφύλακα. Μάλιστα ο Ιταλός γκολκίπερ, για να τιμήσει το είδωλό του, έδωσε στον πρώτο του γιο το όνομα Λουίς Τόμας! Ο Ενκόνο έμεινε γνωστός για τις μακριές φόρμες που φορούσε (αντί για σορτσάκι), για το θρυλικό του μουστάκι, αλλά και για τις ακροβατικές κινήσεις με τις οποίες πανηγύριζε τα γκολ των ομάδων του.

7. ΡΙΝΑΤ ΝΤΑΣΑΕΦ (ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ)

– Συμμετοχές με συλλόγους / Εθνική Σοβιετικής Ένωσης: 548 – 91 (σύνολο 639)

– Χρονική περίοδος: 1976 – 1991

Ο Rinat Fayzrakhmanovich Dasayev είναι ο δεύτερος Σοβιετικός της λίστας και ο αγαπημένος τερματοφύλακας του υπογράφοντος! Γεννημένος στο Άστραχαν της Ρωσίας, στις εκβολές του ποταμού Βόλγα στην Κασπία Θάλασσα, ο Ντασάεφ αγωνίστηκε μια σεζόν στην τοπική ομάδα και αμέσως μετά μετακινήθηκε στη Σπαρτάκ Μόσχας, όπου έμεινε έντεκα χρόνια, για να συνεχίσει και να ολοκληρώσει την καριέρα του για μια τριετία (1988-1991) στη Σεβίγια. Έπαιξε 91 φορές με την Εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης (δεύτερος σε συμμετοχές, πίσω μόνο από τις 112 του Όλεγκ Μπλαχίν), κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980 και πήρε μέρος σε τρία Μουντιάλ και ένα EURO, εκείνο του 1988, στο οποίο η ΕΣΣΔ έφτασε μέχρι τον τελικό, όπου υπέκυψε απέναντι στους Ολλανδούς, σε ένα ματς όπου ο Ντασάεφ δέχτηκε το εκπληκτικό γκολ του Μάρκο Φαν Μπάστεν.

Με παρατσούκλια “το Σιδηρούν Παραπέτασμα” και “ο Γάτος”, λόγω των μοναδικών του ρεφλέξ, ο Ντασάεφ (1.86μ. ύψος) ήταν αθλητικός, ταχύτατος σε σκέψη και αντιδράσεις, ενώ είχε αναπτύξει μια δική του τεχνική στα πλονζόν, κάνοντας αποκρούσεις μόνο με το ένα χέρι. Ξεχώριζε για τις αρμονικές του κινήσεις, ενώ σήμα κατατεθέν του ήταν τα μακρινά βολέ, αμέσως μόλις η μπάλα ερχόταν στην κατοχή του, για να δημιουργήσει συνθήκες αντεπίθεσης για την ομάδα του. Ανακηρύχθηκε κορυφαίος τερματοφύλακας στον κόσμο το 1988 και θεωρείται ένας από τους δυο-τρεις κορυφαίους γκολκίπερ στη δεκαετία του ’80. Έπαιξε συνολικά σε 639 επίσημους αγώνες.

8. ΠΕΤΕΡ ΣΜΑΪΧΕΛ (ΔΑΝΙΑ)

– Συμμετοχές με συλλόγους / Εθνική Δανίας: 748 – 129 (σύνολο 877)

– Χρονική περίοδος: 1981 – 2003

Περνάμε τώρα στον Peter Boleslaw Schmeichel, τον σημαντικότερο τερματοφύλακα που έχει φορέσει τις φανέλες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της Εθνικής Δανίας. Ένας πραγματικός γίγαντας (1.91μ. ύψος), ένα “θηρίο” κάτω από τα γκολπόστ, που δε δίσταζε να ουρλιάζει στους αμυντικούς του κάθε φορά που εκείνοι έκαναν λάθος, με σήμα κατατεθέν τις περίφημες “star jump” εξόδους του (με ανοιχτά χέρια και πόδια), αλλά και την απίστευτη ικανότητά του να εκτινάσσει το τεράστιο κορμί του όπως και όποτε ήθελε. Η σημαντικότερη οκταετία της καριέρας του ήταν ανάμεσα στο 1991 και το 1999, όταν αγωνίστηκε με τους “κόκκινους διάβολους” του Μάντσεστερ, με τους οποίους κατέκτησε σχεδόν τα πάντα: 5 πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα, 1 Λιγκ Καπ, 4 Charity Shield και ένα ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ.

Πάνω απ’ όλα όμως το Champions League του 1999, με εκείνη την απίστευτη ανατροπή απέναντι στην Μπάγερν μέσα στο “Καμπ Νόου”, όταν για 90 λεπτά είχε κρατήσει ζωντανή την ομάδα του με την επιβλητική του παρουσία, συμπληρώνοντας έτσι το μοναδικό “treble” στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου. Με την Εθνική Δανίας αγωνίστηκε στο Μουντιάλ του 1998 και σε τέσσερα EURO, εκ των οποίων σε εκείνο του 1992 κατέκτησε την πρώτη θέση, σε μια τεράστια ποδοσφαιρική έκπληξη. Ο Σμάιχελ έχει πετύχει δέκα τέρματα στη διάρκεια της καριέρας του και συμπλήρωσε 129 συμμετοχές με τη Δανία (ρεκόρ για την Εθνική). Διακρινόταν για την οργάνωση της άμυνάς του και τα ηγετικά του προσόντα, έχει πιάσει αρκετά πέναλτι στην καριέρα του, ήταν πολύ καλός με τη μπάλα στα πόδια, ενώ τροφοδοτούσε με τα χέρια με μπαλιές ακριβείας τόσο τα χαφ όσο και τους επιθετικούς της ομάδας του.

9. ΟΛΙΒΕΡ ΚΑΝ (ΓΕΡΜΑΝΙΑ)

– Συμμετοχές με συλλόγους / Εθνική Γερμανίας: 780 – 86 (σύνολο 866)

– Χρονική περίοδος: 1987 – 2008

Ο Oliver Rolf Kahn ξεκίνησε από τις ομάδες της Καρλσρούης (Β’ και Α΄) και το 1994 μετακινήθηκε στην Μπάγερν, όπου παρέμεινε για 14 χρόνια, ολοκληρώνοντας την καριέρα του το 2008. Ένας ακόμα θηριώδης τερματοφύλακας (1.88μ. ύψος), που κέρδισε τα παρατσούκλια “der Titan” (ο τιτάνας) και “Vol-kahn-o” (ηφαίστειο) και υπήρξε μάλλον ο κορυφαίος στην ιστορία στο ένας εναντίον ενός με αντίπαλους παίκτες. Ο Καν ανακηρύχθηκε τέσσερις σερί φορές κορυφαίος γκολκίπερ από την UEFA (ρεκόρ) και τρεις φορές κορυφαίος στον κόσμο από την IFFHS. Με την Μπάγερν κατέκτησε τα πάντα: 8 πρωταθλήματα, 6 Κύπελλα, 1 Κύπελλο UEFA, 1 Διηπειρωτικό και φυσικά το Champions League του 2001. Με την Εθνική Γερμανίας έφτασε τις 86 συμμετοχές και κέρδισε το EURO του 1996 (χωρίς όμως να αγωνιστεί), ενώ πήρε μέρος σε τέσσερα Μουντιάλ.

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, ο Καν δέχτηκε μόλις ένα τέρμα στα πρώτα έξι παιχνίδια της διοργάνωσης, φτάνοντας έτσι στον τελικό, όπου ηττήθηκε 2-0 από τη Βραζιλία, παίζοντας όμως τραυματισμένος στο χέρι. Εκεί ο Γερμανός γκολκίπερ βραβεύτηκε με το Golden Ball ως ο κορυφαίος παίκτης της διοργάνωσης (ο μοναδικός τερματοφύλακας στην ιστορία των Μουντιάλ που έχει λάβει τη συγκεκριμένη διάκριση). Ο Καν ήταν εντυπωσιακός στην εμφάνιση, προκαλούσε δέος στους αντιπάλους, ήταν πανέξυπνος στις τοποθετήσεις του, είχε καλή τεχνική με τη μπάλα στα πόδια, καθοδηγούσε σωστά την άμυνα, διέθετε εντυπωσιακά ρεφλέξ και συγκέντρωνε όλα τα στοιχεία του ηγέτη μέσα και έξω από το γήπεδο. Ήταν πάντοτε “επιθετικός” στις κινήσεις του, προσηλωμένος στον στόχο, απόλυτα πειθαρχημένος και ψύχραιμος στη διάρκεια του παιχνιδιού.

10. ΕΝΤΒΙΝ ΦΑΝ ΝΤΕΡ ΣΑΡ (ΟΛΛΑΝΔΙΑ)

– Συμμετοχές με συλλόγους / Εθνική Ολλανδίας: 820 – 130 (σύνολο 950)

– Χρονική περίοδος: 1990 – 2011

Ο Edwin van der Sar υπήρξε ένας από τους κορυφαίους τερματοφύλακες στην ιστορία του ολλανδικού ποδοσφαίρου αλλά και της Πρέμιερ Λιγκ. Διέγραψε μια μεγάλη πορεία παίζοντας με τον Άγιαξ, τη Γιουβέντους, τη Φούλαμ και τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Σε επίπεδο συλλόγων έχει κατακτήσει τα πάντα: με τον “Αίαντα” 4 πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα, 1 Κύπελλο UEFA, 1 Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, 1 Διηπειρωτικό και 1 Champions League. Με τους “Κόκκινους διάβολους” 4 πρωταθλήματα, 1 Λιγκ Καπ, 1 Μουντιάλ Συλλόγων και 1 Champions League (από τους λίγους που το έχουν κατακτήσει με δυο διαφορετικές ομάδες). Έχει στην κατοχή του το ρεκόρ απαραβίαστης εστίας στην Πρέμιερ με 1311 λεπτά (σεζόν 2008/09). Επίσης είναι ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης που έχει κερδίσει το πρωτάθλημα στην Αγγλία (40 ετών και 205 ημερών). Με την Εθνική Ολλανδίας έχει συμπληρώσει 130 συμμετοχές και είναι ο δεύτερος στη σχετική λίστα, πίσω μόνο από τον Γουέσλι Σνάιντερ (134).

Οι σημαντικότερες διακρίσεις του με τους “οράνιε” ήταν οι δυο τρίτες θέσεις στα EURO του 2000 και του 2004. Έχει παίξει σε δυο Μουντιάλ και σε τέσσερα EURO. Ο Φαν Ντερ Σαρ είναι ο ψηλότερος τερματοφύλακας στη λίστα μας (1.97μ.) και ένας από τους πιο ολοκληρωμένους στην ιστορία. Λεπτός, αθλητικός, ευκίνητος και γυμνασμένος, πανέξυπνος, με έξοχα ρεφλέξ, ήρεμος, ψύχραιμος, έμπειρος και άψογος οργανωτής της άμυνάς του. Το σήμα κατατεθέν του ήταν η υψηλή του τεχνική με τη μπάλα στα πόδια, ίσως ο καλύτερος γκολκίπερ της ιστορίας σε αυτόν τον τομέα. Έπαιζε έξω από την περιοχή του, είχε μακρινές πάσες ακριβείας και λόγω της ταχύτητας και του σωστού διαβάσματος που έκανε στις φάσεις, λειτουργούσε και ως “σκούπα”, καθαρίζοντας δύσκολες καταστάσεις μέσα και έξω από την περιοχή του.

11. ΤΖΑΝΛΟΥΙΤΖΙ ΜΠΟΥΦΟΝ (ΙΤΑΛΙΑ)

– Συμμετοχές με συλλόγους / Εθνική Ιταλίας: 912 – 176 (σύνολο 1088)

– Χρονική περίοδος: 1995 – Σήμερα

Ο Gianluigi “Gigi” Buffon συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους τερματοφύλακες όλων των εποχών, αν και για πολλούς αυτός είναι ο κορυφαίος όλων. Πρόκειται για τον επόμενο – μετά τον Σίλτον – “Μαθουσάλα” των γκολκίπερ του ποδοσφαίρου, αφού έχει ήδη ξεπεράσει τα 1000 συνολικά παιχνίδια στην καριέρα του (1088), είναι 42 ετών και συνεχίζει να αγωνίζεται στο υψηλότατο επίπεδο (ο ένας εκ των δυο εν ενεργεία της λίστας). Στα 25 χρόνια της επαγγελματικής του πορείας, έχει φορέσει μόνο τέσσερις φανέλες, αυτές της Πάρμα, της Γιουβέντους, της Παρί Σεν Ζερμέν και της Εθνικής Ιταλίας, με την οποία έχει 176 συμμετοχές και είναι φυσικά ο ρέκορντμαν της “squadra azzurra”. Ο Μπουφόν έχει κατακτήσει σχεδόν τα πάντα, του λείπουν ένα EURO (έχασε τον τελικό του 2012 από την Ισπανία) και ο μεγάλος του καημός, το Champions League. Έχει κατακτήσει 9 πρωταθλήματα Ιταλίας και 1 Γαλλίας, 5 Κύπελλα Ιταλίας (το ένα με την Πάρμα) και 1 Κύπελλο UEFA (με την Πάρμα).

Όμως η μεγαλύτερη επιτυχία του ήταν φυσικά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, όπου δέχτηκε μόλις τρία γκολ σε επτά παιχνίδια και πανηγύρισε την κατάκτηση του τροπαίου στο Βερολίνο. Εκείνη τη χρονιά ήρθε δεύτερος στην ψηφοφορία της Χρυσής Μπάλας, χάνοντας μόνο από τον Καναβάρο. Είναι ρέκορντμαν συμμετοχών στη Serie A (664), έχει αγωνιστεί σε τέσσερα EURO και είναι ένας από τους μόλις τέσσερις παίκτες στην ιστορία που έχουν παίξει σε πέντε Μουντιάλ (μαζί με Καρμπαχάλ, Μάρκες και Ματέους). Η IFFHS τον έχει ανακηρύξει ως τον κορυφαίο τερματοφύλακα του 21ου αιώνα. Με ύψος 1.92μ., ο Μπουφόν είναι δυνατός, ευκίνητος και εξαιρετικός στο να αποκρούει μακρινά και κοντινά σουτ. Διαθέτει άψογη αίσθηση του χώρου, είναι αθλητικός, με πολύ καλά ρεφλέξ, ψύχραιμος, έμπειρος και ηγέτης. Τα τελευταία χρόνια έχει χάσει μέρος της εκρηκτικότητάς του, κάτι που φαίνεται κυρίως στις εξόδους του, όμως παραμένει πρωταγωνιστής και καλός χειριστής της μπάλας με τα πόδια.

12. ΙΚΕΡ ΚΑΣΙΓΙΑΣ (ΙΣΠΑΝΙΑ)

– Συμμετοχές με συλλόγους / Εθνική Ισπανίας: 885 – 167 (σύνολο 1052)

– Χρονική περίοδος: 1998 – 2020

Ο Iker Casillas Fernández είναι ο τερματοφύλακας της λίστας που έχει κατακτήσει τους περισσότερους τίτλους, συνολικά 28! Θα μπορούσαμε να πούμε χωρίς τον παραμικρό δισταγμό, ότι την πενταετία 2008-2012 ήταν μακράν ο κορυφαίος στον κόσμο, συλλέγοντας κυριολεκτικά ό,τι τίτλο βρισκόταν προς διεκδίκηση. Στην 22χρονη πορεία του στο ποδόσφαιρο, φόρεσε μόλις τρεις φανέλες, αυτές της Ρεάλ Μαδρίτης, της Πόρτο και της Εθνικής Ισπανίας. Έμεινε 17 χρόνια στους “μερένγκες” και την τελευταία πενταετία αγωνίστηκε με τους “δράκους”, όπου αναγκάστηκε να βάλει πρόωρο τέλος στην καριέρα του, λόγω καρδιακών προβλημάτων. Ο “Σαν Ίκερ” (ο Άγιος Ίκερ), όπως τον αποκαλούσαν οι φίλαθλοι της Ρεάλ και της Ισπανίας, λόγω των σωτήριων επεμβάσεών του σε κρίσιμα παιχνίδια, είναι ο μικρότερος σε ηλικία γκολκίπερ που κατέκτησε ποτέ το Champions League (19 ετών και 4 ημερών), ενώ κατέχει δυο ρεκόρ στη διοργάνωση, αυτό του παίκτη με τις περισσότερες συνεχόμενες παρουσίες (20 σερί σεζόν) και αυτό του παίκτη με τις περισσότερες συμμετοχές (177).

Με τους “μερένγκες” κατέκτησε 5 πρωταθλήματα, 2 Κύπελλα και 3 Champions League, ενώ στην Πορτογαλία πρόσθεσε ένα ακόμα πρωτάθλημα στο παλμαρέ του. Υπήρξε ένας από τους βασικότερους πυλώνες στην αγωνιστική έκρηξη της “Roja”, παίρνοντας τα EURO του 2008 και του 2012 και ανάμεσά τους, το Μουντιάλ του 2010, όπου στα τέσσερα νοκ άουτ παιχνίδια δε δέχτηκε ούτε ένα γκολ! Με την Εθνική συμπλήρωσε 167 επίσημες συμμετοχές και βρίσκεται πίσω μόνο από τον Σέρχιο Ράμος (170). Ο Κασίγιας, χωρίς να είναι ιδιαίτερα ψηλός (1.82μ.), υπήρξε ένας ολοκληρωμένος τερματοφύλακας, πολύ καλός στα ρεφλέξ, στις εξόδους, στις αποκρούσεις και με τη μπάλα στα πόδια. Ψύχραιμος, έμπειρος, σταθερός και με ηγετικά στοιχεία, ο Ίκερ μπορεί να έπεσε κάπως σε απόδοση τα τελευταία χρόνια της καριέρας του, αλλά παρέμεινε εγγύηση για την εστία του. Ο Μπουφόν τον χαρακτήρισε ως τον κορυφαίο γκολκίπερ της γενιάς του με τα χέρια.

13. ΠΕΤΡ ΤΣΕΧ (ΤΣΕΧΙΑ)

– Συμμετοχές με συλλόγους / Εθνική Τσεχίας: 781 – 124 (σύνολο 905)

– Χρονική περίοδος: 1999 – 2019

Ο Petr Cech θεωρείται ένας από τους κορυφαίους τερματοφύλακες στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ και είναι ο μεγαλύτερος γκολκίπερ που έβγαλε ποτέ η Τσεχία. Ο Τσεχ αγωνίστηκε για 15 χρόνια στην Αγγλία, πρώτα στην Τσέλσι (2004-2015) και κατόπιν στην Άρσεναλ (2015-2019), όπου ολοκλήρωσε την καριέρα του. Με τους “blues” κατέκτησε τα πάντα: 4 πρωταθλήματα, 4 Κύπελλα, 3 Λιγκ Καπ, 1 Europa League και 1 Champions League, το πρώτο στην ιστορία του συλλόγου. Με τους “gunners” πρόσθεσε ένα ακόμα Κύπελλο στη συλλογή του, ενώ είναι ο μοναδικός τερματοφύλακας που έχει κερδίσει το Premier League Golden Glove με δυο διαφορετικές ομάδες. Κατέχει το ρεκόρ των περισσότερων clean sheets στην ιστορία της Πρέμιερ (202), ενώ έχει ανακηρυχθεί τρεις φορές κορυφαίος γκολκίπερ του Champions League.

Ο Τσεχ έχει φορέσει 124 φορές τη φανέλα της Εθνικής Τσεχίας (ρεκόρ στη χώρα του), παίρνοντας μέρος στο Μουντιάλ του 2006 και σε τέσσερα EURO, με σημαντικότερη διάκριση την τρίτη θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2004. Το 2006 είχε έναν σοβαρό τραυματισμό στο κεφάλι, που τον υποχρέωσε να αγωνίζεται έκτοτε με μια ειδική κάσκα. Ψηλός (1.96μ.), αθλητικός, ευκίνητος, δυνατός, αποφασιστικός, ηγετικός, ο Τσεχ διακρίθηκε για τα ρεφλέξ του, τις επεμβάσεις του, τις τοποθετήσεις του, την οργάνωση της άμυνάς του και τη συγκέντρωσή του. Μπορεί να μην ήταν τόσο καλός με τη μπάλα στα πόδια, όμως είχε ένα δυνατό βολέ που συχνά έβγαζε τους συμπαίκτες του στην αντεπίθεση, ενώ ήταν καλός και στις αποκρούσεις των πέναλτι. Έχει ψηφιστεί ως ο τρίτος καλύτερος τερματοφύλακας του 21ου αιώνα, πίσω από Μπουφόν και Κασίγιας. Ο Μπουφόν τον έχει χαρακτηρίσει ως τον πιο ολοκληρωμένο γκολκίπερ της γενιάς του.

14. ΜΑΝΟΥΕΛ ΝΟΪΕΡ (ΓΕΡΜΑΝΙΑ)

– Συμμετοχές με συλλόγους / Εθνική Γερμανίας: 606 – 92 (σύνολο 698)

– Χρονική περίοδος: 2004 – Σήμερα

Ο Manuel Peter Neuer είναι ο τελευταίος της λίστας και ο δεύτερος (μαζί με τον Μπουφόν) που συνεχίζει να παίζει μέχρι σήμερα. Ο Νόιερ έχει φορέσει μόνο τρεις φανέλες στην καριέρα του, αυτές της Σάλκε, της Μπάγερν και της Εθνικής Γερμανίας. Στους Βαυαρούς βρίσκεται από το 2011 και έχει κατακτήσει μαζί τους τα πάντα: 7 πρωταθλήματα, 4 Κύπελλα (προσθέστε εδώ και ένα με τη Σάλκε), 4 γερμανικά Σούπερ Καπ, 1 ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, ένα Μουντιάλ Συλλόγων και 1 Champions League. Με την Εθνική Γερμανίας έχει κατακτήσει το Μουντιάλ του 2014, έχει πάρει την τρίτη θέση στο Μουντιάλ του 2010 και έχει έρθει δυο φορές τρίτος στα EURO του 2012 και του 2016. Έχει στην κατοχή του το ρεκόρ των περισσότερων clean sheets με την Εθνική (37). Ο Νόιερ (1.93μ. ύψος) θεωρείται ο κορυφαίος ολοκληρωμένος και σύγχρονος τερματοφύλακας της γενιάς του.

Αθλητικός ταχύς, γυμνασμένος, συγκεντρωμένος, επίμονος, ψύχραιμος, με καταπληκτικά ρεφλέξ, πολύ καλός στις αποκρούσεις, με άψογη αντίληψη του χώρου, ευκίνητος και εξαιρετικός με τη μπάλα στα πόδια, μπορεί να παίξει και ως “σκούπα” έξω από την περιοχή του, αυτός είναι και ο λόγος που τον αποκαλούν “sweeper-keeper”. Διακρίνεται επίσης στο ένας εναντίον ενός, με πολύ καλές εξόδους και είναι καλός στα πέναλτι, τόσο κάτω από τα δοκάρια του όσο και ως εκτελεστής. Διαθέτει μακρινά βολέ ακριβείας και οργανώνει τέλεια την άμυνά του. Ο Μπουφόν τον έχει χαρακτηρίσει ως τον καλύτερο της γενιάς του στον αέρα. Έχει ανακηρυχθεί τέσσερις φορές κορυφαίος τερματοφύλακας από την UEFA και το 2014 βραβεύτηκε με το “Χρυσό Γάντι” ως ο κορυφαίος γκολκίπερ του Μουντιάλ. της Βραζιλίας.

* Βίντεο: “The Save”, η περίφημη απόκρουση του Μπανκς στην κεφαλιά του Πελέ στο Μουντιάλ του 1970

* Βίντεο: Η απόκρουση του Κασίγιας στο σουτ του Ρόμπεν στον τελικό του Μουντιάλ του 2010

* Βίντεο: 100 μεγάλες αποκρούσεις