Πώς τα Air Jordan 1 έγιναν τα νέα All Star

Η ιστορία του Chuck Taylor θυμίζει εκείνες τις ασπρόμαυρες δραματικές ταινίες της Φίνος Φίλμ, που έκαναν θραύση στο ελληνικό κοινό της δεκαετίας του '50. Τις ταινίες όπου ένα νεαρό φτωχό παιδί προσπαθεί να αποτινάξει από πάνω του τη φτώχεια, για να αγγίξει επιτέλους μια ζωή καλύτερη. Ο νεαρός μπασκετμπολίστας, μόλις σε ηλικία 20 ετών έμπαινε στο μεροκάματο της 'Εταιρείας Λαστιχένιου Υποδήματος Converse' με αποστολή να πουλήσει τα νέα της 'σχεδιασμένα για το άθλημα του basketball' παπούτσια, απ' άκρη σε άκρη της χώρας, σαν να είναι πιο πολύτιμα από την ίδια του τη ζωή.

Ήταν το 1934, όταν η εταιρεία λάνσαρε ένα νέο μοντέλο Converse με την υπογραφή του Chuck Taylor στο επίθεμα που συγκρατούσε τον αστράγαλο του παπουτσιού, ο νεαρός από την Αζάλια της Ιντιάνα έγινε ο μεγαλύτερος ινφλουένσερ στην πρώιμη ιστορία του μπάσκετ. Σύντομα οι περισσότεροι παίκτες του NBA, οι αθλητές των κολεγιακών πρωταθλημάτων, όσοι αγαπούσαν το μπάσκετ της ασπρόμαυρης και αναλογικά έγχρωμης εποχής, φορούσαν Chuck Taylor .Ο Μάικλ Τζόρνταν, κουβαλάει κι εκείνος τις δικές του πληγές, τις δικές του υπερβάσεις και τους δικούς του αθλητικούς μύθους, που όμως δεν ανήκουν σε αυτήν εδώ την ιστορία. Ο Μάικλ Τζόρνταν κατάφερε με τρόπο μαγικό, να ξεπεράσει, ακόμα και τον Chuck Taylor.

Χρειάστηκαν περισσότερο από τέσσερις δεκαετίες ώστε τα Chuck Taylor να εκτοξευτούν στην κορυφή του παγκόσμιου mainstream. Το 1957 λανσαρίστηκε η low-cut έκδοση, ως εναλλακτική στο μποτάκι, ενώ το 1971, στην εποχή όπου οι 20χρονοι ονειρεύονταν ψυχεδελικούς πλανήτες ακούγοντας progressive rock και jazz funk, η Converse λάνσαρε Chuck Taylor σε κόκκινο, κίτρινο, πράσινο και κάθε χρώμα που μπορούσες να συναντήσεις στον ουρανό.

Ο θρύλος λέει ότι τα Chuck Taylor σημείωναν το ένα ρεκόρ πωλήσεων μετά το άλλο, πείθοντας ακόμα και σέρφερ να τα αγοράσουν, γιατί ήταν τόσο ευκολοφόρετα

Στο πρώτο μισό της δεκαετίας του '80, ανταγωνιστικές εταιρίες μπήκαν αποφασιστικά στα παρκέ του NBA και στη συνέχεια της Ευρώπης, κλέβοντας τη λάμψη και τη street περηφάνια των Chuck Taylor. Κάπου εκεί εμφανίστηκε ένας νεαρός από το πανεπιστήμιο της North Carolina, ως παίκτης των άοσμων - εκείνη την εποχή- Σικάγο Μπουλς. Μια κοσμογονική αλλαγή στον πλανήτη των sneakers έμελλε να συμβεί, ως άλλο Big Bang.

Το Νοέμβριο του '84, ο Τζόρνταν ήταν rookie, σε μια ομάδα που δεν ήταν έτοιμη για πρωταθλητισμό. Παρ' όλ' αυτά, η Nike είχε εντοπίσει στο πρόσωπο του, τον άνθρωπο που θα μετέφερε το παιχνίδι με την πορτοκαλί μπάλα στο σύμπαν των ονείρων και ο ίδιος θα ανέβαζε παραστάσεις που θα θύμιζαν μύθους επιστημονικής φαντασίας. Ο Τζόρνταν πάτησε γκάζι αμέσως: Rookie of the year, με συμμετοχή στο All-Star Game του 1985. Μέχρι τότε, ο νεαρός Μάικλ είχε ήδη υπογράψει συμβόλαιο συνεργασίας πέντε ετών με τη Nike, με υποσημείωση πως θα λυνόταν αυτόματα, αν δεν έφερνε εντός αυτού, τέσσερα εκατομμύρια δολάρια σε πωλήσεις. Ο Μάικλ έφερε 70 εκατομμύρια σε ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ.

Κάπου εδώ αξίζει να τονίσουμε ότι η εποχή που διανύουμε είναι το 1986, μια χρονιά που συμβαίνουν διαρκώς αλυσιδωτές εκρήξεις στην ποπ κουλτούρα: Το 'Χέρι του Θεού' Μαραντόνα συγκλονίζει τους ποδοσφαιρόφιλους της Λατινικής Αμερικής, ενώ στη Νέα Υόρκη, στα στενά του Μπρόνξ σκάνε μύτη λευκά αγόρια που μέσα από τα boom box τους παίζουν παρανοϊκά jam μεταλ και χιπ χοπ ήχων. Οι Beastie Boys 'διαδηλώνουν' για το δικαίωμα σου να σκαρώνεις δυνατά πάρτι, ενώ οι New Order υμνούν την italo-disco με το 'Sub-culture' και το 'Blue Monday' στο μυθικό club Hacienda. Τα 'Aliens' του Τζέιμς Κάμερον εντοπίζουν στο περίγραμμα των αστεριών υποχθόνιες φιγούρες εξωγήινων, ενώ το τηλεοπτικό 'Miami Vice' και ο κινηματογραφικός 'Mindhunter' εικονογραφούν την βίβλο του ανδρικού στυλ.

Εκείνη τη χρονιά, οι Μπουλς του Τζόρνταν γονάτιζαν από τους πανίσχυρους Σέλτικς του Λάρι Μπέρντ στον πρώτο γύρο των playoffs, με τον MJ να έχει προλάβει όμως, να αφήσει το στίγμα του, σκοράροντας 49 και 63 πόντους σε δυο από τους τρεις αγώνες. O Τζόρνταν ήταν ο νέος ήρωας των μπασκετικών παρκέ, ο άνθρωπος που απογειωνόταν για να διαλύσει το καλάθι, για να αυτοσχεδιάσει μια επίθεση ασύλληπτη για τον κοινό νου, σαν ένα σόλο από σκρατσαρίσματα και breakbeats που σε μαγνητίζει από τους δρόμους της πόλης και σε στέλνει στο διάστημα.

Το 1994, η Nike αποφάσισε να κατατάξει τα Air Jordan 1 στην κατηγορία 'retro', να τα υπολογίσει πια ως ένα μοντέλο που αφορά συλλέκτες κι άλλους τρελούς που θα έδιναν 80 δολάρια για ένα παπούτσι ξεπερασμένο από την αθλητική επικαιρότητα. Εκείνη τη χρονιά, στην Ιαπωνία, τα Air Jordan 1 γίνονταν ένα πανάκριβο είδος memorabilia, με σχεδόν παρανοϊκή υπεραξία. Ο κόσμος πλήρωνε όσο-όσο για να τα αποκτήσει. Το 2001, ο καλτ θρύλος των Air Jordan 1 είχε γεννηθεί ξανά, αυτή τη φορά στον πυρήνα του, τη National Basketball Association, γνωστή και ως NBA.

Πίσω από την εντυπωσιακή χρωματική τους παραβολή, τα Air Jordan κρύβουν μια υπέρ-απλή δομή υλικών και σχεδίου. Βάση από δέρμα και λάστιχο, λεπτή σόλα, γλώσσα από νάιλον και ένα colorblocking που δεν γινόταν να προσπεράσεις. Η Nike επένδυσε στο πάντρεμα αταίριαστων χρωμάτων, δημιουργώντας αμέτρητες εκδοχές των Air Jordan. Όμως, όπως ήταν φυσικό, αυτά που φόρεσε ο Mr. 23, έγιναν αμέσως τα πιο δημοφιλή.

Σήμερα, μπορείς να δεις τον ράπερ Τζει Κόουλ, τον Τράβις Σκοτ, τον dj/creative director της Λουί Βιτόν, Βιρτζίλ Αμπλό, τον κορυφαίο αθλητή του bmx, Νάιτζελ Σιλβέστερ, και ένα ολόκληρο λόχο σημαντικών ανθρώπων της σύγχρονης pop κουλτούρας να φοράνε Air Jordan 1, να μην τα βγάζουν από πάνω τους. Η εποχή του Facebook, του Spotify, του Στεφ Κάρι να τρομοκρατεί τους αντιπάλους με εξωγήινα τρίποντα, του Γιάννη Αντετοκούνμπο ως φαβορί για τον τίτλο του MVP, έχει ακόμα αναφορές σε ένα μοντέλο παπουτσιών που έκανε τους νέους της εποχής να πιστέψουν πως μπορεί κανείς να πετάξει με μια μπάλα μπάσκετ.

Τα Air Jordan κατάφεραν να ξεπεράσουν τα Chuck Taylor, γιατί μας κάνουν να πιστέψουμε πως κάθε παιδικό όνειρο, μπορεί να βγει αληθινό.