Ο Ναβ Μπατία είναι ο πιο trendy φίλαθλος

Οι LA Lakers είναι αυτοί που ‘χουν την πρώτη γραμμή των celebrities, στην πρώτη γραμμή του γηπέδου και μάλλον δεν χρειάζεται να εξηγήσω το γιατί. Ακολουθεί η Νέα Υόρκη, χάριν του Spike Lee, αλλά και της προτίμησης των εναλλακτικών stars του Hollywood να έχουν στο “Μεγάλο Μήλο” την -ας πούμε- πρώτη κατοικία.

Η Καλιφόρνια που λες, έχει γενικά έχει έναν άλλον αέρα σε ό,τι αφορά το κοινό που εμφανίζεται στις courtside seats των εκπροσώπων της (Κλίπερς, Ουόριορς, Λέικερς και Κινγκς). Τα τελευταία χρόνια, έχει μπει σε αυτήν τη λίστα και η ομάδα που έχει έδρα στην πιο κρύα πόλη όλων: το Τορόντο. Ο Nav Bhatia κάθεται στις καλύτερες θέσεις, δεκαετίες πριν γίνει μόδα. Πλέον κάνει μόδα.

Πριν επικεντρώσω στον άνθρωπο μας, που είναι πολλά περισσότερα από superfan των Ράπτορς (τίτλος που του απένημε ο οργανισμός), θα ήθελα να σου πω δυο πράγματα για τα εισιτήρια των τελικών.

Δυο θέσεις δίπλα στο παρκέ, για τους φετινούς ΝΒΑ Finals έφτασαν να κοστίζουν 51.086.023 ευρώ, τη στιγμή που ο μέσος ετήσιος μισθός των Καναδών είναι 45.808 ευρώ. To πιο φθηνό εισιτήριο, για τα ματς στη Scotiabank Arena -σημείωσε πως οι Ράπτορς έχουν το πλεονέκτημα έδρας- έκανε 449 ευρώ. Φυσικά, δεν υπάρχει ένα διαθέσιμο.

Προφανώς και τα ζευγάρια των courtside seats ανήκουν σε κάποιους που αγόρασαν τα πακέτα στην αρχή της σεζόν (1.078 ευρώ για κάθε ένα από τα 41 ματς της regular season και κάτι τις παραπάνω για τη συνέχεια). Πολλοί όμως, από αυτούς τους κάποιους τις πουλούν για τους τελικούς. Φυσικά, όχι στην αρχική τιμή -δεν το κάνουν δηλαδή, για τη ψυχή της μάνας τους.

To Global News έκανε τα μαθηματικά και βρήκε πως είναι πιο φθηνό να πετάξουν οι φαν των Ράπτορς στο Όκλαντ και να δουν τα εκεί παιχνίδια, από το να εμφανιστούν στις εξέδρες της Scotiabank Arena.

Σε αυτούς που πουλάνε, ξεκάθαρα δεν ανήκει ο Drake, το Νο53 στην λίστα του Forbes, με τους πιο πλούσιους celebrities του πλανήτη. Επιπροσθέτως, από το 2013 είναι global brand ambassador των Ράπτορς, που του δώρισαν φέτος ένα custom made μπουφάν -με 235 διαμάντια-, αξίας 691.000 ευρώ.

Ο τύπος που γεννήθηκε στο Τορόντο, αλλά πλέον ζει στο Los Angeles έχει άλλα θέματα. Αυτά που δημιούργησε στη σειρά των τελικών της Ανατολής, όταν άφηνε τη θέση του για να πεταχτεί έως τον πάγκο της ομάδας ή χλεύαζε τους Μπακς και κυρίως τον Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Ο κόουτς του Μιλγουόκι, Μάικ Μπουντενλχόζερ κατήγγειλε την ανάρμοστη συμπεριφορά (“δεν έχω ξαναδεί άνθρωπο που δεν μετέχει στο παιχνίδι -ως προπονητής ή παίκτης- να ‘χει πρόσβαση στο γήπεδο και συνήθως η λίγκα έχει καλύτερα αντανακλαστικά, ώστε να μη συμβαίνει αυτό”) και το ΝΒΑ μπήκε στη διαδικασία να ασχοληθεί με το θέμα: μίλησε με τους Ράπτορς, προκειμένου να σιγουρευτεί πως ο Drake θα κάθεται στη θέση του, στους τελικούς.

Ένας άλλος κάτοχος 13 (!) courtside seats του Τορόντο (δίνει κάπου στα 300.000 ευρώ το χρόνο για τους Ράπτορς) που ενδεχομένως να έδινε το σπίτι του, αλλά όχι τη θέση του είναι ο Μπατία. Δεν έχει χάσει εντός έδρας αγώνα των Ράπτορς τα τελευταία 24 χρόνια. Δηλαδή, από το πρώτο που έδωσαν ποτέ στο ΝΒΑ.

O πιο διάσημος φαν των Ράπτορς ενημέρωσε, μέσω της USA Today  ότι “δεν έχω αργήσει ποτέ και δεν έχω φύγει νωρίτερα από την κόρνα της λήξης, ποτέ. Γενικά, δεν έχω χάσει λεπτό αγωνιστικής δράσης”.

Ο Μπατία έφυγε από την Ινδία για τον Καναδά πριν 34 χρόνια. Είχε πτυχίο μηχανικού, αλλά δεν μπορούσε να βρει δουλειά. Άρχισε να πουλάει αυτοκίνητα. Σύντομα κατάλαβε ότι αυτό ήταν κάτι που έκανε πολύ καλά. Σε τρεις μήνες πούλησε 127 αυτοκίνητα και προήχθη σε GM της εταιρίας, την οποία αγόρασε μετά δυο χρόνια.

Πλέον έχει ολόκληρη αλυσίδα. Όταν προέκυψαν οι Ράπτορς στο χάρτη του ΝΒΑ αποφάσισε πως θα γίνονταν το χόμπι του. Έτσι, εμφανίστηκε στο γήπεδο στις 3/11 του 1995 και το πρώτο ματς με το Νιού Τζέρσι. Έκτοτε δεν έχει λείψει ποτέ.

Δεν πινω, δεν καπνιζω, δεν γκομενιζω. Μονο Ραπτοριζω (Raptorizing). Εθιστηκα στην ομαδα και το παιχνιδι που ειναι το καλυτερο του πλανητη

Δεν κουράστηκε ποτέ. Δεν αποθαρρύνθηκε ποτέ. Ούτε τη σεζόν των 16 νικών (1997-98), ούτε στην ανταλλαγή του Κάρτερ, την έξοδο των Μπος και ΜακΓκρέιντι ή τους τρεις σερί αποκλεισμούς από τους Καβς.

“Πάντα είχε μια μεγάλη ελπίδα ότι θα τα καταφέρουμε. Ο κόσμος μου έλεγε ‘γιατί πηγαίνεις στα ματς των Ράπτορς. Είναι χάλια και πετάς τα λεφτά σου’. Εγώ όμως, παρέμεινα πιστός”.

Το 1999 ο τότε GM του οργανισμού, Αϊζάια Τόμας του έδωσε -επισήμως- τον τίτλο του superfan. Έκτοτε τον φορά τον τίτλο.

Κάποια χρόνια αργότερα, το 2013 έγινε πρεσβευτής των Ράπτορς στην κοινότητα, στην οποία έχει χτίσει γήπεδα μπάσκετ -μέσω του ιδρύματος που ‘χει δημιουργήσει και συνεργάζεται με την ομάδα ιδιοκτητών των Ράπτορς, της Maple Leaf Sports και της Entertainment LtD-, μεταξύ πολλών άλλων ενεργειών που ‘χει κάνει. Στον Καναδά, αλλά και την Ινδία όπου έχει συμβάλει στη δημιουργία μπάνιων σε 20 σχολεία, που επιτρέπουν σε 30.000 κορίτσια να συνεχίσουν το σχολείο. Βλέπεις, χωρίς μπάνια τα κορίτσια αυτά ρίσκαραν την υγιεινή, αλλά και την ασφάλεια τους, γιατί στην ύπαιθρο γίνονταν συχνά θύματα βιασμού.

Όλα ξεκίνησαν μια μέρα που είχε πάει σε ένα κατάστημα να επισκευάσει το κινητό του τηλέφωνο και άκουσε έναν τύπο να λέει ‘σε κλείνω. Ήλθε ο ταξιτζής μου’.

Ο άνδρας αυτός είχε περάσει τον Μπατία για οδηγό ταξί. “Την επομένη πήγα και αγόρασα 3000 εισιτήρια των Ράπτορς και έφερα στο γήπεδο ισάριθμα παιδιά, με ποικιλομορφία, ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της κοινότητας”. Υπήρχαν μαύροι, άσπροι, πλούσιοι, φτωχοί, Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι, Sikh. “Ήθελα όλα τα παιδιά να καθίσουν παρέα και να συνυπάρξουν, ώστε να μην περάσουν ποτέ όσα πέρασα εγώ. Να απολαύσουν το μπάσκετ και να βοηθήσουν ώστε η κοινότητα να γίνει καλύτερη”. Ήθελε να κάνει μια αρνητική κατάσταση, θετική.

Στους τελικούς της Ανατολής, ένας φαν των Μπακς έγραψε ρατσιστικό σχόλιο σε φωτογραφία του -με το τουρμπάνι. Λίγες ώρες μετά ο λογαριασμός δεν υπήρχε στο Twitter. Ο Μπατία τον βρήκε και τον κάλεσε για φαγητό, μαζί με το γιο του. “Μου ζήτησε συγγνώμη και τη δέχθηκα”. Είπαμε: δεν υπάρχουν αρνητικά που δεν μπορούν να γίνουν θετικά.

Όταν πήγε για πρώτη φορά να δει τους Ράπτορς “ήμασταν 30-40 φαν από τη Νότιο Ασία”. Όσο περνούσαν τα χρόνια το κοινό γινόταν πιο πολυτισμικό. Πλέον ανυπομονεί για τον πρώτο τελικό του ΝΒΑ, στον οποίον θα δει την αγαπημένη του ομάδα. “Δεν υπάρχει κάποιος που να μη μιλάει για τους Ράπτορς. Ακόμα και αυτοί που έως τώρα ασχολούνταν μόνο με το χόκεϊ”. Είχε και μια πρόβλεψη: “Θα πάρουμε το πρωτάθλημα, στο έβδομο παιχνίδι”. Αλλά και να μην το πάρουν, για τον Μπατία οι Ράπτορς θα είναι πάντα οι καλύτεροι. Και πάντα θα χρησιμοποιεί “την όποια φήμη έχω” για να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής των μη προνομιούχων “όπως και για να φέρνω τον κόσμο κοντά, μέσα από αγώνες μπάσκετ”.