Το "έγκλημα" με Εσθονία και οι λάθος κλήσεις του Σκίμπε

Από μεγάλη επιπολαιότητα κινδυνεύουμε να χάσουμε την δεύτερη θέση και τις πιθανότητες μας να παίξουμε την πρόκριση στο Μουντιάλ στα πλέι οφ. Πλέον η τύχη μας εξαρτάται από τον επαγγελματισμό των παικτών του Μαρτίνεθ.

Ελπίζουμε οι Βέλγοι στις 7/10 να μην χαριστούν στους Βόσνιους. Στο παιχνίδι με το Βέλγιο κάναμε ό,τι μπορούσαμε. Αυτές είναι οι δυνατότητες μας, παίξαμε το χαρτί μας όσο αντέχαμε. Το λάθος, που δεν αποκλείεται να αποβεί μοιραίο, έγινε την περασμένη Πέμπτη με την Εσθονία. Εκεί εγκλημάτησαν ο Σκίμπε και οι διεθνείς μας.

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΡΑΒΩΣΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΛΗΣΕΙΣ

Τα πράγματα έδειχναν πως πάνε στραβά από την αρχή, όταν έγιναν γνωστές οι κλήσεις έγινε κατανοητό πως κάτι δεν πάει καλά. Δεν είμαι κατά της λογικής να γίνει η θέση στην Εθνική ξανά ακριβή. Δεν μπορεί ο κάθε ποδοσφαιριστής με μία καλή εμφάνιση να γίνεται μέλος της.

Όμως εδώ βλέπουμε και μία περίεργη ιεραρχία. Στο κλειστό κλαμπ του Ρεχάγκελ την θέση τους δεν την έχαναν ποτέ ποδοσφαιριστές που είχαν κατακτήσει το πρωτάθλημα Ευρώπης, είχαν τεράστια προσωπικότητα και για τα δικά μας στάνταρ, υψηλή ποιότητα. Το να καλείς και να υπολογίζεις ποδοσφαιριστές σαν τον Τσιάρτα, τον Μπασινά ακόμα και όταν αυτοί δεν είχαν ομάδα, να θες στην αποστολή για 23οπαίκτη τον τραυματία Καψή από κάποιον που δεν θα βοηθήσει στα αποδυτήρια και έτσι κι αλλιώς δεν έχει σκοπό να χρησιμοποιήσεις, έχει μία λογική.

Όπως λογικό είναι να βρίσκονται μόνιμα σε αυτήν την Εθνική σε όποιο αγωνιστικό επίπεδο και αν βρίσκονται οι Παπασταθόπουλος, Μανωλάς, Κυριακός Παπαδόπουλος ακόμα και ο Φορτούνης. Δεν γίνεται όμως να είναι βρέξει χιονίσει μέλος αυτού του κλειστού κλαμπ ο Μπακασέτας. Όπως δεν είναι δυνατόν να αποφασίζεις να καλέσεις ένα γκρουπ ποδοσφαιριστών που από αυτό απουσιάζει η θέση του δεξιού μπακ και αγνοείται ο φορμαρισμένος, ποιοτικός και έμπειρος Χριστοδουλόπουλος.

ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙ;

Το είχα γράψει και μετά το παιχνίδι με την Μπριζ, ένας προπονητής δικαιολογείται να κάνει λάθος, δεν επιτρέπεται όμως να είναι άδικος και στην περίπτωση του Χριστοδουλόπουλου ο Σκίμπε λειτουργεί εντελώς άδικα. Προτιμά συστηματικά να καλεί αρκετούς κατώτερους ποδοσφαιριστές από τον Λάζαρο, αλλά φυσικά αυτό που δεν γίνεται να δικαιολογηθεί είναι πως προτίμησε στην θέση του τον Μπακασέτα. Εδώ η σύγκριση είναι άμεση καθώς αγωνίζονται στην ίδια ομάδα.

Ο Μπακάσέτας με άσχημη περσινή σεζόν και τραυματίας σε όλο το στάδιο της προετοιμασίας, αντίθετα ο Χριστοδουλόπουλος είναι πιο ώριμος από ποτέ και ήταν καταλυτικός στην πρόκριση της ΆΕΚ στα παιχνίδια με την Μπριζ. Απορώ γιατί πηγαίνει στα παιχνίδια ο Σκίμπε, αφού δεν λογαριάζει καθόλου την εικόνα τους; Αφού δεν ενδιαφέρεται για την φόρμα των ποδοσφαιριστών και είναι προαποφασισμένο ποιος θα κληθεί και ποιος όχι, δεν βλέπω να υπάρχει νόημα στο να παρακολουθεί παιχνίδια των διεθνών με τους συλλόγους τους.

Ειδικά για αγώνες που γίνονται μέσα στο καλοκαίρι αρχή σεζόν παίζει μεγάλο ρόλο η ατομική κατάσταση και η ετοιμότητα του κάθε ποδοσφαιριστή.Το ελληνικό ποδόσφαιρο τα τελευταία χρόνια έχει μετρημένες επιτυχίες σε νοκ άουτ παιχνίδια με ομάδες του επιπέδου της Μπριζ, από την συγκεκριμένη επιτυχία, ο ομοσπονδιακός μιας Εθνικής που ψάχνεται, είναι υποχρεωμένος να πάρει όσα μπορεί περισσότερα. Ο Σκίμπε διάλεξε να μην κερδίσει το παραμικρό και δεν κάλεσε τους Χριστοδουλόπουλο, Μπακάκη.

ΤΟ "ΕΓΚΛΗΜΑ" ΜΕ ΕΣΘΟΝΙΑ

Και οι δύο θα έδιναν μεγάλη βοήθεια στο παιχνίδι με την Εσθονία. Στέκομαι στο συγκεκριμένο παιχνίδι γιατί εκεί έγινε και το μεγάλο λάθος, όταν κατεβήκαμε με βαρύ σχήμα, με τον Ρέτσο μπακ, με δύο 6άρια, δίχως πλάτος και ταχύτητα, απέναντι σε μία ομάδα που δεν μπορούσε να παίξει πιο ψηλά από το δικό της μισό και τα μόνο που έκανε ήταν να αμυνθεί μαζικά κάτω από την σέντρα.

Δεν έχω τίποτα με τον Σκίμπε, ίσα ισα εκτιμώ που επέστρεψε κάποιες αρχές, που δεν ντρέπεται να παίξει άμυνα και επανέφερε την Εθνική μας στον μοναδικό δρόμο που μπορεί να υπηρετήσει.

Με την Εσθονία όμως λειτούργησε ερασιτεχνικά και τα γελάκια του μετά το τέλος του παιχνιδιού και η χαλαρή εικόνα του, που έδειχνε πως δεν έχει πάρει χαμπάρι πόσο μεγάλη ζημιά έχει συμβεί, ενόχλησαν ακόμα περισσότερο.

ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΜΕ ΒΕΛΓΙΟ

Στο παιχνίδι με το Βέλγιο η διαχείριση του ήταν λογική, ήξερε τον τρόπο που παίζει το 3-4-3 το Βέλγιο και χρησιμοποίησε μία ενδεκάδα, που θωράκιζε τον άξονα με δύο 6άρια, την δεξιά πλευρά με τον Ζέκα μπροστά από τον Σάμαρη και την αριστερή με τον Σταφυλίδη μπροστά από τον Τζαβέλα. Έτσι είχαμε τελειώσει το παιχνίδι στο Βέλγιο, είχε απλά ξεκινήσει ο Μάνταλος αντί του Ζέκα. Καταφέραμε να μην δεχτούμε για μεγάλο διάστημα παιχνίδι ανάμεσα στις γραμμές, να θωρακίσουμε τις πλευρές, αλλά είχαμε τον χρόνο εχθρό.

Μπορεί να πήγαμε το παιχνίδι στο δικό μας τέμπο, όμως δεν ήταν εύκολο να βγάλουν σε ένταση οι Μανιάτης, Τζιόλη, Τζαβέλα και ο Φορτούνης σε όλο το 90λεπτό. Έμοιαζε νομοτελειακό πως απέναντι σε μία φρέσκια ομάδα, που μπορεί να βάλει την μπάλα κάτω και να παίξει ποδόσφαιρο, ο χρόνος ήταν μεγάλος μας εχθρός.Από την στιγμή που ισοφαρίσαμε θα μπορούσαμε να πάρουμε τον βαθμό. Όμως δεχθήκαμε ένα κλασικό δικό τους γκολ, που έχει να κάνει με τα προσόντα των Βέλγων.

Ο Μενιέ είδε τον Λουκάκου με χώρο μέσα στην περιοχή, τον σημάδεψε και από την στιγμή που κατάφερε να σηκωθεί ανενόχλητος, ήταν βέβαιο πως θα κάνει το 1-2. Ίσως αν κρατάγαμε λίγο ακόμα να έβαζε ακόμα έναν στόπερ ο Σκίμπε και να αντέχαμε. Δεν αποκλείεται να μην πιεζόντουσαν και πάρα πολύ καθώς οι Βέλγοι δεν θα κινδύνευαν να χάσουν ούτε με ισοπαλία την πρώτη θέση.

Κανένας δεν ξέρει τι θα γινόταν αν με κάποιον μαγικό τρόπο δεν δεχόμασταν το γκολ από τον Λουκάκου, όμως για να είμαστε ειλικρινείς ατυχία δεν υπήρξε. Οι Βέλγοι έβαλαν ένα γκολ που είναι στην φύση τους να σημειώνουν, μία φάση που γνωρίζαμε πως θα δεχτούμε και δεν κατάφερε η άμυνα μας να αντιμετωπίσει.

ΤΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ

Συμβαίνει όταν παίζεις απέναντι σε καλύτερους, όσο και να το θες, όσο και οργανωμένος να είσαι, είναι φυσιολογικό να χάσεις μία στιγμή την συγκέντρωση σου και να το πληρώσεις. Δεν μπορώ να τους κατηγορήσω που έχασαν από το Βέλγιο, ούτε τον προπονητή ούτε τους διεθνείς.

Η μάχη δόθηκε ο αντίπαλος ήταν ποιοτικά ανώτερος, εκμεταλλεύτηκε μία αδράνεια και μας κέρδισε. Αν μείνουμε εκτός Μουντιάλ αυτό θα γίνει γιατί την Πέμπτη (31/8) τεχνικό επιτελείο και ποδοσφαιριστές λειτούργησαν ερασιτεχνικά και δεν καταλάβανε πόσο σημαντικό ήταν το παιχνίδι. Αν δεν πάμε στα μπαράζ, η αιτία θα είναι ο αγώνας της 31ηςΑυγούστου.

Ο Σκίμπε πέρα από τα λάθη που έκανε στις κλήσεις, πήγε σε διαφορετική λογική στα δύο παιχνίδια. Χρησιμοποίησε ένα πολύ βαρύ και δυσλειτουργικό σχήμα με τους Εσθονούς, χωρίς ποδοσφαιριστή να μπορεί να πάρει ανεβάσματα από τα πλάγια και με έναν πολύ βαρύ φορ που δεν ήταν σε καλό αγωνιστικό επίπεδο και αυτό βγήκε στις ενέργειες του.

Αντίθετα παρότι το στήσιμο του με το Βέλγιο ήταν συντηρητικό, ο Δώνης που έπαιξε στην επίθεση είχε ταχύτητα και ήταν εντυπωσιακός, ενώ και οι Ζέκα, Σταφυλίδης, μπορούσαν να καλύψουν χώρους και να βρουν τρύπες στις πλευρές. Η ενδεκάδα με το Βέλγιο είχε περισσότερα τρεξίματα και αυτό λειτούργησε θετικά. Πολύ ελπιδοφόρο παιχνίδι από τον Δώνη, που κράτησε μπάλα, έδωσε μάχες, γύρναγε πολύ πίσω, κατάφερε και έκανε πολλές ντρίπλες. Δείχνει ο νεαρός ικανός να βοηθήσει σε πολλούς ρόλους.

ΧΩΡΙΣ ΣΧΕΔΙΟ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΜΕ ΕΣΘΟΝΙΑ

Υπάρχει μία εύκολη θεωρία που λέει πως μας ταιριάζουν παιχνίδια με ανώτερους. Πράγματι αυτό συμβαίνει, όμως δεν γίνεται να τελειώνει εκεί η κουβέντα. Μπορούμε με μία ορθολογική διάταξη, να ξεπερνάμε μέρος των δυσκολιών που αντιμετωπίζουμε στο να παράγουμε παιχνίδι και να κερδίζουμε έστω και δύσκολα, κατώτερες ομάδες. Όπως ο καθένας καταλαβαίνει πως αν πάμε να παίξουμε άμυνα με λανθασμένο σχηματισμό, είναι δεδομένο πως δεν θα τα καταφέρουμε.

Η διαφορά η μεγάλη ήταν πως για τις απαιτήσεις του παιχνιδιού με το Βέλγιο, ο Σκίμπε σε μεγάλο βαθμό επέλεξε να κάνει τα λογικά και οι ποδοσφαιριστές γνώριζαν τι ήθελαν να κάνουν στο γήπεδο, αντίθετά με την Εσθονία έμοιαζαν σαν να μην ήξεραν πώς να επιτεθούν, δεν υπήρχε σωστό σχέδιο ανάπτυξης.

Και για να μην τρελαθούμε, όσο μεγάλο πρόβλημα και να έχεις στην δημιουργία, όταν ο αντίπαλος παίζει τόσο παθητικά, όσο η Εσθονία, το δύσκολο είναι αυτό που πετύχαμε εμείς.