Ο Ουζουνίδης δεν “εξαφανίζει” τους παίκτες του!

Υπάρχει ακόμα μεγάλη απόσταση για να φτάσει στο μέγεθος που πρέπει να βρίσκεται ο Παναθηναϊκός, πιστεύω όμως πως σε πολύ μικρό διάστημα έχει γίνει πολύ βρώμικη δουλειά από τον Έλληνα τεχνικό και το επιτελείο του.

Δουλειά στο ξεσκαρτάρισμα του ρόστερ και στην διαχείριση διάφορων προβλημάτων που υπήρχαν στην ομάδα. Ανέλαβε ένα σύνολο που δεν ήξερε ούτε τι έπαιζε στον αγωνιστικό χώρο, ούτε σε πιο σύλλογο βρίσκεται και δεν είχε μάθει να δουλεύει καθημερινά σωστά. Η ένταση των προπονήσεων και οι απαιτήσεις που υπάρχουν σε αυτές ανέβηκαν, οι παίκτες έμαθαν πως πρέπει με μυαλό και δουλειά να λύνουν τα προβλήματα τους. Έβαλε πρώτα αρχές στην προπόνηση και στην συνέχεια στο γήπεδο.

Ο Παναθηναϊκός εφάρμοσε την ίδια τακτική με το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, κατάφερε ανασταλτικά αρκετά από όσα πέτυχε στο πρώτο του παιχνίδι, δηλαδή να μην του βάλει την μπάλα μέσα στην περιοχή ο αντίπαλος και να διαχειριστεί στο τέλος την άσχημη φυσική του κατάσταση, παρότι δεν μπορούσε να κρατήσει κατοχή όσο θα ήθελε.Πρόσθεσε αυτήν την βδομάδα και πράγματα που δεν μπορούσαν να βγουν μέσα σε δύο προπονήσεις.

ΦΑΝΕΡΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ

Αν βάλουμε κάτω τα δύο παιχνίδια και την εικόνα του Παναθηναϊκού με ΠΑΟΚ και Ατρόμητο προκύπτει πως γίνετε δουλειά. Ο Παναθηναϊκός στο πρώτο ημίχρονο είχε τον τρόπο να απειλήσει και να βγάλει ποιότητα. Είναι περίεργο, αλλά φτάσαμε Δεκέμβριο για να δούμε στο γήπεδο την πιο ποιοτική τετράδα που μπορούσε να παρουσιάσει φέτος.

Όταν δημιουργήθηκε το ρόστερ το καλοκαίρι η λογική έλεγε πως ο Στραματσόνι επιθετικά θα επενδύσει, σε αυτά που μπορούν να βγάλουν στο γήπεδο, οι Βιγιαφάνιες, Εμποκού, Ιμπάρμπο, Μπερκ.

Ο Στραματσόνι δεν φρόντισε να δώσει χρόνο και να βρει ρόλους και αυτοματισμούς στην συγκεκριμένη τετράδα, που έδειξε στα πρώτα 45 λεπτά στο Περιστέρι πως μπορεί να πετύχει σπουδαία πράγματα. Έχοντας τους Βιγιαφάνες, Εμποκού ικανούς να κρατήσουν μπάλα και να δημιουργήσουν, τόσο από τον άξονα όσο και από τα άκρα, ο Παναθηναϊκός είχε τον απόλυτο έλεγχο στο πρώτο ημίχρονο και έβγαλε τρεις φορές σε καθαρή θέση βολής τον Μπερκ.

Στο 16ο και στο 19λεπτό ο Βιγιαφάνες τον είχε ταΐσει αλλά αστόχησε, στο 45λεπτό ήταν σειρά του Ιμπάρμπο να περάσει την μπάλα στον Σουηδό με τον Μπερκ να σκοράρει με την δεύτερη.

ΤΟ ΠΙΟ ΜΕΣΤΟ 45ΛΕΠΤΟ

Το πρώτο ημίχρονο ήταν το πιο μεστό που έχει δώσει φέτος ο Παναθηναϊκός απέναντι σε σοβαρό αντίπαλο. Ήταν δεμένος και εκμεταλλεύτηκε όλο το γήπεδο.

Έβγαλε πλάτος, απείλησε με ταχύτητα, γύρισε μπάλα με υπομονή, τροφοδότησε σωστά και με πολλούς τρόπους τον Μπεργκ. Το πιο σημαντικό από όλα όμως ήταν πως υπήρχε πίεση ψηλά από την επιθετική τετράδα στο πρώτο ημίχρονο.

Ένα στοιχείο που δεν υπήρχε στον Παναθηναϊκό επί Στραματσόνι και εκεί ήρθε και ο αιφνιδιασμός για τα πλάνα του Κορακάκη. Πριν ξεκινήσει το παιχνίδι ο ρεπόρτερ που καλύπτει το ρεπορτάζ του Ατρόμητου για το συνδρομητικό, είπε πως ο Κορακάκης, ήθελε οι μεσοαμυντικοί του να εκμεταλλευτούν ότι το πρεσάρισμα του Παναθηναϊκού ξεκινά από τους μέσους και όχι από τους επιθετικούς.

Αυτό όμως δεν συνέβη στο πρώτο ημίχρονο. Οι Μπερκ, Βιγιαφάνιες, Ιμπάρμπο, Εμποκού πίεζαν από το ύψος της περιοχής του Ατρόμητου και το γεγονός αυτό αποσυντόνισε την ομάδα του Περιστερίου. Η διαφορά όμως σε σχέση με τον Παναθηναϊκό του Στραματσόνι, φάνηκε στο διάστημα που δεν υπήρχαν δυνάμεις. Στο δεύτερο ημίχρονο, που χρειαζόταν διαχείριση.

ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΕΧΕΙ ΑΝΑΒΑΤΗ

Λέγαμε όλο το περασμένο διάστημα στην εκπομπή με τον Θέμη, πως το πρόβλημα στην ομάδα είναι η διαχείριση δύσκολων καταστάσεων. Δεν υπήρχε καθοδήγηση και για αυτό τον λόγο είχα γράψει και κείμενο με τίτλο, ” άλογο χωρίς αναβάτη“. Δηλαδή ο Παναθηναϊκός όσο άντεχαν οι ποδοσφαιριστές έπαιζε. Μόλις οι δυνάμεις εγκατέλειπαν, εγκατέλειπε και η ομάδα το παιχνίδι. Δεν μπορούσε να διαχειριστεί αποτέλεσμα ούτε με την Βέροια.

Μπορεί πολλοί να στάθηκαν στο συγκεκριμένο παιχνίδι στις πολλές χαμένες ευκαιρίες, όμως η ομάδα δεν έκανε αυτά που έπρεπε για να κρατήσει το υπέρ της τέρμα δεν τα έκανε. Κάτι που το είδαμε τόσο στην Λεοφόρο με τον ΠΑΟΚ, όσο και στο Περιστέρι.

Ο Παναθηναϊκός αυτά τα δύο παιχνίδια τα έκλεισε στην λογική, “το τρίποντο μου ανήκει θα κάνω τα πάντα για να το κρατήσω, δεν το χαρίζω”. Ήταν δεδομένο πως στο δεύτερο ημίχρονο, δεν μπορούσε να ξεκινά άμυνα από τόσο ψηλά και θα έχανε μέτρα.

Τα μέτρα χάθηκαν όμως, η πίεση στην μπάλα ήταν σωστή όπως και το πάγωμα του ρυθμού, όταν χρειαζόταν. Δεν βγήκαν οι κόντρες που έπρεπε, δόθηκε υπερβολική κατοχή στον κακό και χωρίς ιδέες Ατρόμητο, αλλά όλα αυτά έγιναν λόγω των αδυναμιών από την έλλειψη σωστής δουλείας που πρέπει να διαχειριστεί ο νέος τεχνικός.

ΟΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΤΙΣ ΝΙΚΕΣ

Υπήρχε όμως στον πάγκο προπονητής, που κοούτσαρε και στο τέλος άλλαξε και την τακτική του, χρησιμοποιώντας για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι τον Ρέις από τον πάγκο, στην λογική να κλειδώσει το τρίποντο. Η δουλειά ενός προπονητή είναι να παίρνει ότι μπορεί από το ρόστερ που έχει στα χέρια του, όχι να εξαφανίζει παίκτες.

Και ακόμα και από τους Ρέις, Βλαχοδήμο, ο Παναθηναϊκός στο Περιστέρι πήρε τα ανάσες που χρειαζόταν. Ο Ρέις μπήκε για να αλλάξει το σύστημα και να πάει σε 4-3-3 ο Παναθηναϊκός με σταθερό ποδοσφαιριστή μπροστά από το αμυντικό δίδυμο και πήρε μία πολύ σωστή κίτρινη κάρτα σταματώντας επίθεση από τον Ατρόμητο.

Ο Βλαχοδήμος μπήκε για λίγα δευτερόλεπτα, για να κρατήσει μία μπάλα στο κόρνερ και να λήξει το παιχνίδι. Αυτό του ζητήθηκε και το έκανε. Και μην τα δείτε επιπόλαια σαν λεπτομέρειες, γιατί αυτές οι λεπτομέρειες είναι που σε κάνουν ομάδα και σου δίνουν νίκες.

Αυτές οι λεπτομέρειες που δεν προσπαθούσε να περάσει στην ομάδα του ο Στραματσόνι σε όλα τα επίπεδα και δημιούργησε χάος. Ο Ουζουνίδης προσπαθεί να μάθει το ρόστερ του, αλλά και να αξιοποιήσει το πεταμένο βάθος που υπήρχε. Σίγουρα το ρόστερ έχει κενά, αλλά υπήρχαν και ποδοσφαιριστές που είχαν πολλά να προσφέρουν και ο Ιταλός είτε δεν ασχολούνταν μαζί τους, είτε δεν τους είχε δώσει τους σωστούς ρόλους για να πάρει πράγματα από αυτούς.

ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΕΤΑΜΑ

Το ρόστερ έχει σοβαρές, ελλείψεις, αλλά μην τρελαθούμε κιόλας δεν είναι και για πέταμα. Δεν γίνεται να έχεις τον Μπερκ στην επίθεση, τον Βιγιαφάνες δημιουργό, την δυνατότητα να παίρνεις πλάτος από τον Εμποκού που ξέρει μπάλα, ταχύτητα κοντά στον φορ σου από τον Ιμπάρμπο και να κάνεις 1 νίκη σε 10 παιχνίδια.

Ναι φτιάξανε ρόστερ χωρίς 6άρι, αποκτήθηκαν τρία στόπερ με μεγάλες αδυναμίες το καλοκαίρι και δεν υπάρχει βάθος στα άκρα, όμως υπάρχουν και πλεονεκτήματα τα οποία δεν εμφανίστηκαν, γιατί τα κλειδιά δόθηκαν σε έναν άνθρωπό που δεν ήξερε πώς να δουλεύει.

ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ

Ο Ουζουνίδης μέσα σε 10 ημέρες τον ξανακάνει ομάδα. Δίνει κατεύθυνση, συγκεκριμένη τακτική λειτουργία, έχει φτιάξει ήδη το δίδυμο του στην άμυνα με τους Μολέδο, Κουτρουμπή, έχει δέσει τους Ζέκα, Λόυντ στον άξονα και όταν χρειάζεται σιγουριά πίσω τους, περνά πλάτη για λίγα λεπτά τον Ρέις.

Και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα έχει βρει τους 4 παίκτες για τα άκρα που θέλει το σύστημα του, Βιγιαφάνες, Γουακάσο, Εμποκού, Μπουμάλ που μπορούν να του δώσουν διαφορετικά πράγματα ο καθένας στο 4-4-2 που εφαρμόζει. Θυμίζω πως με τον Στραματσόνι στα λίγα λεπτά που έπαιζε ο Εμποκού, έμπαινε σαν εσωτερικός μέσος και φυσικά κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει, πως ο Ιταλός τεχνικός είχε βάλει σαν στόχο να φάει από τον σύλλογο και τον Μπουμάλ.

Ο ΒΙΓΙΑΦΑΝΙΕΣ ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ

Για το τέλος άφησα τον πρωταγωνιστή στο Περιστέρι. Ο Βιγιαφάνιες έδειξε τον τρόπο που μπορεί να παίζει ένας δημιουργός στα άκρα, χωρίς να κοστίζει στο παραμικρό στην ομάδα του, για την ακρίβεια προσέφερε μόνο κέρδη.

Έδινε τον επιπλέον παίκτη που χρειάζεται ο άξονας όταν η τακτική θέλει δίδυμο στα χαφ, πέρασε δύο απίστευτες κάθετες στον Μπεργκ, κράτησε μπάλα, έκανε σπουδαίες ντρίμπλες σε δύσκολους χώρους και με περίεργους τρόπους. Και ήταν ο κύριος λόγος που ο Παναθηναϊκός έδειχνε ανώτερος του αντίπαλου του σε ολόκληρο το παιχνίδι.

ΕΧΕΙ ΠΕΤΥΧΕΙ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΔΕΚΑ ΜΕΡΕΣ

Ο Ουζουνίδης είχε μία εβδομάδα από το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, κράτησε από άποψη τακτικής τις ίδιες αρχές και ιδέες, κατάφερε η ομάδα του να μην δεχτεί καθαρή φάση μέσα από την περιοχή της για δύο συνεχόμενα παιχνίδια, να αμυνθεί με τον ίδιο τρόπο στο τελευταίο δεκάλεπτο και στα δύο παιχνίδια και είχε σαν δείγμα βελτίωσης το πρώτο ημίχρονο.

Στα πρώτα 45 λεπτά στο Περιστέρι παρουσίασε δείγματα δικής του δουλειάς και είναι πολύ σημαντικό πως με το σχέδιο του, η ομάδα κατάφερε να βγάλει τρεις φορές σε καθαρή θέση βολής τον Μπερκ. Δεν είναι και λίγα όλα όσα έχει πετύχει μέσα σε δέκα ημέρες δουλειάς.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Ο Μπεργκ βρήκε δίχτυα και ο Παναθηναϊκός δραπέτευσε από το Περιστέρι

Με Στραματσόνι θα το έπαιρνε;