Η προφητεία και τα δύο "ΟΧΙ" που άλλαξαν την ιστορία

Ο Ολυμπιακός κέρδισε και τη Λαμποράλ μετά από την Μπαρτσελόνα και έφερε στα μέτρα του έναν όμιλο που χαρακτηριζόταν "όμιλος της κολάσεως". Είναι νωρίς για να μιλάς με βεβαιότητα, αλλά η εικόνα του Ολυμπιακού φοβίζει τους αντίπαλους και δημιουργεί σιγουριά σε αυτούς που βρίσκονται μέσα στην ομάδα. Η ομάδα του Σφαιρόπουλου υποδέχεται την Μπάμπεργκ την επόμενη εβδομάδα και στη συνέχεια πάει στο Κάουνας για να κάνει το 4 στα 4.

Τα λόγια του Πρίντεζη

Γράφοντας για τη σιγουριά που σε κάνει να νιώθεις ο Ολυμπιακός, στο μυαλό μού ήρθαν τα λόγια του Γιώργου Πρίντεζη από τα αποδυτήρια της Βιτόρια. Όχι μετά από τη χθεσινή νίκη, αλλά στο τέλος του χαμένου αγώνα του 1ου γύρου, όταν οι "ερυθρόλευκοι" είχαν ηττηθεί στην παράταση.

Αν γυρίσουμε λίγο πίσω και θυμηθούμε πώς ήταν εκείνη την εποχή το κλίμα για την ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού, μπορούμε να καταλάβουμε πόσο βαρύτητα είχαν τα λόγια του.

Οι "ερυθρόλευκοι" είχαν χάσει δύο φορές από τον Παναθηναϊκό μέσα σε λίγες ημέρες, είχαν κερδίσει χωρίς να πείσουν την Τσεντεβίτα και εκείνο το βράδυ είχαν ηττηθεί από την Λαμποράλ. Τρεις ήττες σε τέσσερα παιχνίδια. Δεν πιστεύω πως ποτέ πέρασε σαν σκέψη από τους ανθρώπους του Ολυμπιακού, αλλά στον Sport 24 Radio 103,3 έρχονταν μηνύματα που ρωτούσαν για το μέλλον του Σφαιρόπουλου.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, ο Πρίντεζης δήλωνε: "Είμαι χρόνια στην ομάδα, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Ξέρω πως δουλεύουμε καλά και σύντομα θα έρθουν τα αποτελέσματα". Έβγαζαν τόσο μεγάλη βεβαιότητα, σιγουριά και ασφάλεια τα λόγια του, που μου έμειναν στο μυαλό. Πολύ σύντομα δικαιώθηκε.

Δύο "όχι" άλλαξαν την ιστορία

Βέβαια, αν κάποιος άνθρωπος πρέπει να νοιώθει δικαιωμένος από την εικόνα των "ερυθρολεύκων", αυτός είναι ο Γιάννης Σφαιρόπουλος.

Η ζωή είναι περίεργη. Από την ημέρα που τερματίστηκε η συνεργασία του Ολυμπιακού με τον Μπαρτζώκα έχουν περάσει 15 μήνες. Φανταστείτε πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή στην Ευρωλίγκα, αν κατάφερνε ένας εκ των Κολέ, Μαρκόπουλου να πείσει τη διοίκηση του να τον αφήσουν να πάει στον Ολυμπιακό. Θυμίζω πως ο Σφαιρόπουλος ήταν η έσχατη λύση. Η αρχική απόφαση ήταν να πάει αυτός στη Θεσσαλονίκη για να διαδεχθεί τον Σούλη Μαρκόπουλο.

Ήρθαν έτσι τα πράγματα που οι Μαρκόπουλος, Κολέ δεν κατάφεραν να αποδεσμευτούν από ΠΑΟΚ και Στρασβούργο αντιστοίχως και ο Σφαιρόπουλος, πήρε τη δουλειά στον Ολυμπιακό.

Ο Ολυμπιακός έχει τη "σφραγίδα" Σφαιρόπουλου

Δεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο, για να πω την αλήθεια. Δεν είναι και από τις φυσιογνωμίες που γίνονται εύκολα συμπαθής, αλλά του αξίζει ένα μεγάλο μπράβο.

Από την πρώτη στιγμή που πήρε τη δουλειά, εφάρμοσε μία συγκεκριμένη φιλοσοφία, η οποία τον δικαίωσε την περσινή περίοδο, κάνοντας τον Ολυμπιακό να ξεπεράσει το "ταβάνι" του και πάνω σε αυτή συνεχίζει τη δουλειά του.

Η ομάδα έχει τη δική του σφραγίδα. Ο κόουτς ξέρει ότι έχει το μεγαλύτερο "όπλο" που λέγεται Σπανούλης, τη σταθερά του Πρίντεζη και μικρότερο μπάτζετ από τους προπονητές που θα κληθεί να συγκριθεί.

Από την πρώτη προπόνηση, αυτό που έβγαινε από τα αποδυτήρια είναι πως μόνο "ψαρωμένος" δεν πήγε. Παρότι δεν έχει προπονήσει σαν πρώτος καμία ομάδα στο επίπεδο του Ολυμπιακού, είχε παραστάσεις από μεγάλες ομάδες.

Σε λίγες ημέρες όλοι κατάλαβαν πως με τον Σφαιρόπουλο η καθημερινότητά τους θα είναι σκληρή. Κάτι φυσικό, αφού ο άνθρωπός σκληρή ομάδα ήθελε να φτιάξει.

Πειθαρχία, σκληρές προπονήσεις και άμυνα

Πειθαρχία, σκληρές προπονήσεις και άμυνα ήταν τα πρώτα πράγματα που έβγαιναν για τη δουλειά του. Στη συνέχεια, έφτιαξε και μία ανάλογη ομάδα. Ο Ολυμπιακός που βγήκε δεύτερος στην Ευρώπη και πήρε το νταμπλ είχε την τύχη να διαθέτει έναν Σπανούλη που έκανε όργια, τους Πρίντεζη, Σλούκα, Μάντζαρη να έχουν τους ρόλους τους, αλλά και Αμερικάνους να τον "σκουπίζουν" όταν πέφτει κάτω, να του κάνουν σκριν και τη βρώμικη δουλειά.

Πάνω σε αυτήν τη λογική δούλεψε στον Ολυμπιακό, πέτυχε να πάει τελικό Ευρωλίγκας και να κερδίσει τον χειρότερο Παναθηναϊκό της τελευταίας 20ετίας όσες φορές αναμετρήθηκαν. Το προηγούμενο καλοκαίρι, ήταν δύσκολο. Κοινή παραδοχή πως ο Ολυμπιακός έπιασε "ταβάνι", η διοίκηση έχασε τους Σλούκα, Ντάνστον και ό ίδιος άφησε τους Λαφαγέτ, Ντάρντεν, Πέτγουεϊ.

Η λογική, όμως, δεν άλλαξε. Γνωρίζει άλλωστε, πώς πρέπει να τα βάλει με αντιπάλους που έχουν μεγαλύτερα μπάτζετ και τη δυνατότητα να αγοράζουν περισσότερους μπασκετμπολίστες, ικανούς να βάζουν τη μπάλα στο καλάθι.

Να πω την αμαρτία μου κι εγώ πίστευα πως ο Ολυμπιακός κάνει λάθος που παίρνει γκαρντ χωρίς σουτ. Η πραγματικότητα, όμως, με έκανε να καταλάβω τη λογική Σφαιρόπουλου. Μπορεί στη συνέχεια να κοστίσει πως οι Χάκετ, Στρόμπερι ή ο Όντομ ακόμα που αποκτήθηκε πρόσφατα, δεν είναι καλοί σουτέρ. Είναι αντιληπτό, όμως, πως όλα γίνονται βάσει μιας συγκεκριμένης φιλοσοφίας, πάνω στην οποία -και χωρίς καμία παρέκκλιση- θέλει να χτίσει την ομάδα του.

Δέχεται καλάθι με πόνο και αίμα

Ο Ολυμπιακός που είχε στο μυαλό του ο Σφαιρόπουλος, δυστυχώς χωρίς τον Γιανγκ, εμφανίστηκε στο παρκέ στα δύο πρώτα παιχνίδια του 2ου γύρου της Ευρωλίγκας. Η αλήθεια είναι πως τρόμαξε. Τρόμαξε με την ενέργεια που βγάζει στην άμυνα, με το πόσο επιθετικά πηγαίνουν οι παίκτες στην μπάλα, με το άνοιγμα των χεριών των Αμερικάνων περιφερειακών που δεν σουτάρουν, αλλά κρύβουν το καλάθι στον αντίπαλο επιθετικό.

Τρόμαξε, όμως, περισσότερο με τη νοοτροπία που έβγαλαν οι παίκτες του Σφαιρόπουλου. Σε δύο παιχνίδια, δεν έδωσαν στον αντίπαλο ένα εύκολο καλάθι. Η Μπαρτσελόνα των 81 πόντων μέσο όρο, στο ΣΕΦ έβαλε 62 πόντους με πολύ πόνο και αίμα. Η Ταού, που στην έδρα της έχει μέσο όρο πάνω από 90 πόντους, έφτασε στους 76 χαριστικά, επειδή στο τέλος χαλάρωσε η άμυνα του Ολυμπιακού.

Στη Βιτόρια, ο Σφαιρόπουλος έδειξε τη στόχευση του, τη λογική του από νωρίς. Ήταν αρχή της 2ης περιόδου, όταν ακούω τον Θέμη Καίσαρη στην εκπομπή "Σουτ... τηλεφώνημα" να λέει "ο Ολυμπιακός έχει βάλει και τους 12 παίκτες".

Όλοι ζεστοί, όλοι μάχιμοι, έτοιμοι για να παίξουν άμυνα με διπλά μαρκαρίσματα, με ψηλά τα χέρια συνέχεια, να κρύβουν στον αντίπαλο το καλάθι και τους συμπαίκτες τους για 40 λεπτά. Ακόμα και ο Τζέιμς, που σαν προσόντα είναι ο μοναδικός στο ρόστερ που έχει περισσότερο επιθετικό από αμυντικό ταλέντο (για την ακρίβεια υστερεί στην άμυνα), ακόμα και αυτός ήταν φανερά βελτιωμένος στην άμυνα σε σχέση με το παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα και έπαιζε ψηλά επιθετική άμυνα.

Θα βλέπουν στον ύπνο τους τα ανοιχτά χέρια του Χάκετ και του Στρόμπερι

Είναι σίγουρα σημαντικά τα μεγάλα καλάθια του Σπανούλη και τα παραδοσιακά παράξενα σουτ που βάζει ο Πρίντεζης. Εδώ θέλω να ανοίξω μία μικρή παρένθεση, να σημειώσω πως μισώ τον όρο "πεταχτάρι". Κάθε φορά που ακούω το "πεταχτάρι του Πρίντεζη" νιώθω πως του ξεφτιλίζουν το καλάθι.

Να επιστρέψουμε στο θέμα μας, όμως. Σημαντικά και σπουδαία τα καλάθια του Σπανούλη και του Πρίντεζη, όμως στον Ολυμπιακό που δημιουργεί ο Σφαιρόπουλος είναι σπουδαία τα 16:25 που πήρε ο Χάκετ, τα 17:02 του άποντου Στρόμπερι. Οι δύο τους έβαλαν συνολικά στη Βιτόρια τέσσερις πόντους, έλα όμως που είμαι σίγουρος πως τόσο οι παίκτες του Πέρασοβιτς, όσο και αυτοί του Πασκουάλ, θα βλέπουν εφιάλτες με τα ανοιχτά χέρια τους.

Όλα πετυχαίνουν γιατί υπάρχει ο Σπανούλης

Δεν γίνεται να γράψεις κείμενο για τον Ολυμπιακό του Σφαιρόπουλου χωρίς να αφιερώσεις ένα ειδικό κομμάτι για τον Σπανούλη. Γιατί η αλήθεια είναι πως όλα αυτά αποκτούν αξία, διότι ο Σφαιρόπουλος ξέρει πως ο ίδιος διαθέτει το καλύτερο επιθετικό "όπλο".

Το γεγονός αυτό μπορεί εύκολα να το κατανοήσει κανείς, αν φέρει στο μυαλό τον Παναθηναϊκό του Πεδουλάκη. Και ο Πεδουλάκης ήξερε να φτιάχνει άμυνες και να κατεβάζει πολύ χαμηλά ομάδες όπως η Μπαρτσελόνα και η Βιτόρια, δεν μπορούσε όμως να τις ξεπεράσει, γιατί όσο και να τις κατέβαζε, δεν υπήρχε ο τρόπος να βάλει παραπάνω η ομάδα του. Ο Ολυμπιακός παίζει άμυνα για θάνατο και στην επίθεση υπάρχει πειθαρχία, πλάνο και όταν χρειάζεται, η μπάλα πάει στον αρχηγό.

Αν δεν υπήρχε ο Σπανούλης, αυτή η προσπάθεια θα είχε "ταβάνι". Αν δεν υπήρχε ο Σπανούλης άλλωστε, δεν θα υπήρχε και λόγος να χτίσει την ομάδα του σε αυτήν τη λογική ο Σφαιρόπουλος, αγοράζοντας στην ουσία ρολίστες Αμερικάνους από τον Ραζνάτοβιτς και δημιουργώντας με αυτούς ένα "άρμα μάχης".

Ο αρχηγός είναι φρέσκος

Ο αρχηγός, είναι φρέσκος. Τον διαχειρίστηκε σωστά ο Σφαιρόπουλος, δεν τον κούρασε μέχρι να μπούμε στη 2η φάση της Ευρωλίγκας, όταν δεν ένιωθε έτοιμος, δεν ταξίδευε με την αποστολή, έπαιζε όσο μπορούσε, είχε και τον τραυματισμό που τον κράτησε τρεις εβδομάδες εκτός και φαίνεται και το μυαλό του να "καθάρισε" και η "μπαταρία" του να γέμισε.

Στη Βιτόρια είδε τον Μάντζαρη να έχει ρυθμό, του άφησε για μεγάλο διάστημα τη μπάλα και τις επιλογές, όταν όμως οι Βάσκοι έφτασαν στους 6, όπλισε και έβαλε τα πράγματα στην θέση τους.

Οι τραυματισμοί μεγάλωσαν το ρόστερ του

Το πίστευα όταν συνέβαινε, το έλεγα και στις εκπομπές κι έχω την αίσθηση πως επιβεβαιώνεται στην πράξη. Εξαιρώντας φυσικά τον τραυματισμό του Γιανγκ, που ο Ολυμπιακός έχασε ένα σημαντικό "γρανάζι" στη θέση 5 και θα πρέπει πλέον να κάνει τον σταυρό του να είναι υγιής και να παίζει ο Χάντερ σε αυτά τα επίπεδα, πιστεύω πως βγήκε σε καλό στους "ερυθρόλευκους", που στον 1ο γύρο είχαν αρκετούς τραυματισμούς.

Αναγκαστικά, σε παιχνίδια που δεν έκριναν τίποτα, αρκετοί παίκτες πήραν πιο σημαντικούς ρόλους από αυτούς που είχε υπολογίσει ο Σφαιρόπουλος να τους δώσει και τώρα είναι σε θέση να προσφέρουν και να μεγαλώνουν το ρόστερ.

Έπαιξε αρκετά ο Αθηναίου και το παιδί έδειξε πως τουλάχιστον μπορεί να σταθεί, πήρε χρόνο στο "4" ο Παπαπέτρου, επέστρεψε στην εκτίμηση του Σφαιρόπουλου ο Αγραβάνης, βρήκε την ευκαιρία να ξαναμπεί στις σκέψεις του προπονητή ο Μιλουτίνοφ, βρήκε τον ρόλο του ο Στρόμπερι, έμαθε ο Χάκετ την ομάδα και η ομάδα τον Χάκετ.

Αν δουλεύεις σωστά, ακόμα κι οι δυσκολίες μπορεί να σε βοηθήσουν να βρεις πιο εύκολα τον δρόμο σου. Στον Ολυμπιακό αυτό συνέβη και οι "ερυθρόλευκοι" έχουν τη δυνατότητα να πάρουν πλεονέκτημα έδρας, σε έναν όμιλο που στο άκουσμά του προκαλούσε τρόμο, αλλά πλέον τρόμο προκαλεί ο Ολυμπιακός του Σφαιρόπουλου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Τάσος Μαγουλάς: Φάουλ... υπάρχουν

Σωτήρης Γεωργίου: Επαγγελματική η νίκη του Ολυμπιακού στη Βιτόρια

Μπασκόνια - Ολυμπιακός 76-82