Η ΑΕΚ κέρδισε και οπαδούς άλλων ομάδων

Για αυτήν την ΑΕΚ αξίζει μόνο περηφάνια. Η ομάδα του Μανόλο Χιμένεθ στο Κίεβο μπήκε από την αρχή για να αποδείξει πως το αίσθημα ανωτερότητας που αποκόμισε μετά το τέλος του πρώτου παιχνιδιού, είναι πραγματικό και το πέτυχε. Ανεξάρτητα το ποιος συνεχίζει στην διοργάνωση, δεν δικαιούται κανένας που έχει δει και τα δύο παιχνίδια να αμφισβητήσει πως η ΑΕΚ ήταν η καλύτερη ομάδα.

ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΕ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ

Κατάφεραν κάτι σπουδαίο. Να υποχρεώσουν και στα δυο ματς την Ντιναμό Κιέβου να πάρει ρόλο κομπάρσου. Αν ψάξουμε και τα δύο παιχνίδια, το συμπέρασμα που μπορεί να βγει είναι πως η πρόκριση χάθηκε από λεπτομέρειες. Όλες οι λεπτομέρειες πήγαν με την χειρότερη ομάδα. Το ροτέισον που αποφάσισε να κάνει ο Χιμένεθ στο πρώτο παιχνίδι, σε συνδυασμό με το λάθος του Μπακάκη, οδήγησε στο προβάδισμα που πήρε η Ντινάμο στο ΟΑΚΑ. Τέρμα που αποδείχτηκε χρυσό, λόγω των πολλών χαμένων ευκαιριών που είχε η ΑΕΚ στα υπόλοιπα τρία ημίχρονα.

Όταν χάνεται γκολ από μισό μέτρο σε κενή εστία από έναν ποδοσφαιριστή με ανεπτυγμένη τεχνική κατάρτιση, που απλά περίμενε την μπάλα και είχε τον απαιτούμενο χρόνο για να μην ενεργήσει βεβιασμένα, δεν χρειάζεται να κάνεις αναλύσεις για τους λόγους που χάθηκε η πρόκριση.

Το ποδόσφαιρο συνολικά είναι ένα δίκαιο σπορ, αλλά υπάρχουν και κάποιες φορές που ο καλύτερος δεν επιβραβεύεται με αποτέλεσμα. Συνολικά όμως η συζήτηση δεν γίνεται να αλλάξει. Η ΑΕΚ έφτασε να μπορεί να παίζει Φεβρουάριο μήνα με την Ντιναμό Κιέβου νοκ άουτ σειρά πρόκρισης και να έχει τον ρόλο του αφεντικού. 59,9% κατοχή μπάλας μέσα στο Κίεβο.

ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ

Οι παίκτες του Χιμένεθ μπήκαν από την αρχή με επιθετική λογική, με σκοπό να βρουν το γκολ που θα τους βάλει στη θέση του οδηγού για την πρόκριση. Λες και πρόκειται για εκτός έδρας παιχνίδι με μικρομεσαία ομάδα της Σούπερ Λιγκ, στο 6ο λεπτό είχε προλάβει να φέρει δύο φορές την μπάλα μέσα στην περιοχή σε κίνηση του Αραούχο.

Κατάφερε σε όλο το παιχνίδι, με εξαίρεση το τελευταίο δεκάλεπτο, να επιβάλει ψηλά την τελευταία γραμμή άμυνας. Οι Τσιγκρίνσκι, Λαμπρόπουλος είχαν ένα σπουδαίο παιχνίδι και μαζί με την βοήθεια που πήραν από το γεμάτο τρεξίματα δίδυμο των Σιμόες, Γαλανόπουλου πέτυχαν να επιβάλουν τα μέτρα που χρειαζόταν η ΑΕΚ για να πετύχει το γκολ πρόκρισης.

Το παιχνίδι το διαχειρίστηκε όπως έπρεπε, επέβαλε την κυριαρχία της, είχε αμυντική ασφάλεια, όλοι οι ποδοσφαιριστές συνδύαζαν πάθος με καθαρό μυαλό, είχαν δημιουργία αλλά το χρυσό τέρμα δεν ήρθε.

ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΛΑΘΟΣ

Υπάρχει μόνο ένα παράπονο. Το γεγονός πως η ΑΕΚ σταμάτησε με τις αλλαγές σε ένα χρονικό διάστημα που η καλή ενδεκάδα είχε δείξει πως δεν έχει σκοπό να τα παρατήσει. Ο Χιμένεθ δεν χρειαζόταν να πειράξει την ομάδα του και με τίποτα δεν έπρεπε να βγάλει από το παιχνίδι τον Λάζαρο.

Ο Χριστοδουλόπουλος βγήκε σε ένα χρονικό σημείο που έδειχνε σεληνιασμένος. Στην προηγούμενη φάση είχε κυνηγήσει τον μπακ της Ντινάμο, του είχε πάρει την μπάλα και έχτισε επίθεση. Ήταν κόντρα στην εικόνα του αγώνα η επιλογή του Χιμενεθ να βγάλει τον ποδοσφαιριστή με την μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση που είχε στο γήπεδο.

Ο τεχνικός της ΑΕΚ αποφάσισε να παίξει το τελευταίο χαρτί του με ένα αργό στον άξονα σχήμα που δεν μπόρεσε να κρατήσει μπάλα. Με επιθετικό δίδυμο Γιακουμάκη, Αραούχο. Τους Μασούντ, Κλωναρίδη στα άκρα και τον Αιντάρεβιτς δίπλα στον Σιμόες. Εκεί χάθηκαν τα πάντα. Ο άξονα έχασε την ταχύτητα του, στα δεξιά ο Μασούντ ήταν άχρηστος, ο Κλωναρίδης δεν ακούμπησε την μπάλα και χάθηκε η κατοχή και τα κερδισμένα μέτρα.

Λανθασμένη η τελευταία κίνηση του Μανόλο Χιμένεθ, που απλά σημειώνεται, δεν γίνεται να κριθεί για αυτό.

ΠΟΛΕΜΑ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΕΥΕΙ

Συνολικά παρουσίασε για ακόμα μία φορά μία ομάδα που ξέρει να πολεμά, με σχέδιο το οποίο υπηρετείτε άψογα και βοηθά τους ποδοσφαιριστές να προοδεύουν. Πριν ακριβώς από ένα μήνα η ΑΕΚ έβγαινε από δύο συνεχόμενα παιχνίδια που δεν είχε καταφέρει να απειλήσει. Σημείωνα τότε πως στις δύο λευκές ισοπαλίες σε Λάρισα και στο πρώτο παιχνίδι κυπέλλου με τον Ολυμπιακό, η ΑΕΚ έδειξε μεγάλο πρόβλημα στο δημιουργικό κομμάτι. Κάτι που σήμερα, ένα μήνα αργότερα δεν υπάρχει.

Έδωσε το διάστημα που μεσολάβησε πολλά και δύσκολα παιχνίδια και σε όλα ήταν παραγωγική. Τα κατάφερε δίχως να χάσει τίποτα από την ανασταλτική της συνοχή. Εκμεταλλεύτηκε τα μεγάλα παιχνίδια που έχει κάνει αυτόν τον μήνα ο Χριστοδουλόπουλος, την διαρκή άνοδο του Μπακασέτα, την ηρεμία, τις απλές επιλογές και το σίγουρο κράτημα μπάλας που προσφέρει ο Μασούντ και σε συνδυασμό με αρκετές σταθερές που έχουν δημιουργηθεί ήρθε ένας υπέροχος μήνας.

Ένας μήνας που κράτησε την ΑΕΚ στην μάχη και των δύο εγχώριων τίτλων και έδωσε λαμπρότητα στην Ευρωπαϊκή πορεία.

ΤΗΝ ΕΚΑΝΕ... ΟΜΑΔΟΥΛΑ

Όμως τα όνειρα για την φετινή ΑΕΚ δεν σταματάνε εδώ. Ήδη έχει πετύχει πολλά. Ακόμα και χωρίς τίτλο, το επίπεδο της ανταγωνιστικότητας της έχει ανέβει ραγδαία και αυτός πρέπει να είναι ο πραγματικός στόχος της κάθε ομάδας. Στην πραγματικότητα ο κάθε σύλλογος για να πετύχει τους στόχους του, πρέπει να ανταγωνίζεται με τον ίδιο του τον εαυτό. Να κοιτά να βελτιώνεται και η πρόοδο που έχει πετύχει η φετινή ΑΕΚ είναι εντυπωσιακή.

Η ομάδα που το καλοκαίρι έψαχνε το πρώτο τέρμα στην Ευρώπη μετά από 6 χρόνια, γυρνά απογοητευμένη γιατί αποκλείστηκε από μία κατώτερη ομάδα και αυτή ήταν η Ντιναμό Κιέβου. Η ΑΕΚ την έκανε να μοιάζει ομαδούλα.

Για την ιστορία, η ομάδα που έκανε η ΑΕΚ να μοιάζει με έναν χαμηλό δίχως ποιότητα αντίπαλο, βρίσκεται 3 πόντους πίσω με ένα παιχνίδι λιγότερο από την Σαχτάρ που μία ημέρα πριν την είδαμε να διασύρει στο δεύτερο ημίχρονο την Ρόμα.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΡΔΟΣ

Θέλω να κλείσω με κάτι που πιστεύω πως αποτελεί και το μεγάλο παράσημο. Την ώρα του παιχνιδιού στα social media, αλλά και στα μηνύματα που έλαβα στην διάρκεια της εκπομπής, είδα πολλούς φίλους άλλων ομάδων να υποστηρίζουν την ΑΕΚ. Να παθιάζονται και να απογοητεύονται.

Η ομάδα του Χιμένεθ έφερε κοντά της και κόσμο που δεν είναι οπαδοί της AEK και αυτό ιστορικά το πετυχαίνουν ομάδες που αφήνουν το στίγμα τους. Η σαιζόν έχει ακόμα δρόμο.