H τριάδα που κάνει τη διαφορά

Σε ευρωπαϊκή υπόθεση μετατράπηκε το Μουντιάλ που παρακολουθούμε. Οι Βέλγοι έκαναν τη βρώμικη δουλειά, πέταξαν εκτός διοργάνωσης τους Βραζιλιάνους και δημιούργησαν ένα τουρνουά χωρίς φαβορί. Βέλγιο, Γαλλία, Αγγλία, Κροατία συνεχίζουν, ξέρουν πως ότι και να γίνει θα γυρίσουν σπίτι θριαμβευτές, αλλά και έχουν μπροστά τους μία ιστορική ευκαιρία να κατακτήσουν το παγκόσμιο κύπελλο.

Οι Άγγλοι πέρασαν εύκολα στον ημιτελικό με τη Σουηδία. Είναι φανερό πως τους έχει βοηθήσει πολύ ανασταλτικά το γεγονός πως παίζουν με τρεις στην άμυνα, ο τρόπος που ανταποκρίνεται ο Μαγκουάιρ στο ρόλο του τρίτου στοπερ, η αθλητικότητα, η δουλειά στα στημένα και η εκπληκτική παρουσία του Πίκφορτ στη διοργάνωση.

Όταν μπαίναμε στο Μουντιάλ και γινόταν η αξιολόγηση των ρόστερ κανένας δεν υπολόγιζε πως οι Άγγλοι έχουν μαζί τους έναν από τους καλύτερους τερματοφύλακες του Μουντιάλ. Ο Πίκφορτ παίζει λες και ανήκει στην ποδοσφαιρική ελίτ και έδωσε το δικαίωμα στους Άγγλους να κάνουν πρόκριση στα πέναλτι αλλά και να κερδίσουν χωρίς άγχος την Σουηδία, με τις δύο εκπληκτικές αποκρούσεις του στις εκτελέσεις του Μπεργκ.

Οι Άγγλοι έκαναν δύο προκρίσεις με ανωτερότητα, ήταν καλύτεροι και από τους Κολομβιανούς, άξιζαν να περάσουν από την κανονική διάρκεια του παιχνιδιού και με τους Σουηδούς. Μαζί με τους Γάλλους είχαν το πιο εύκολο έργο στην φάση των 8, πέρασαν χαλώντας λιγότερες δυνάμεις από Βέλγους, Κροάτες, το γεγονός αυτό είναι ένα αρχικό πλεονέκτημα για τους δύο ημιτελικούς.

ΤΑΚΤΙΚΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ

Στον προημιτελικό με την Σουηδία, οι Άγγλοι είχαν τακτικό πλεονέκτημα. Παίζοντας με τριάδα στην άμυνα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν μια ομάδα, που δεν προσπαθούσε να απειλήσει με συνεργασίες και διεισδύσεις από τα πλάγια αλλά επιχειρούσε να βάλει την μπάλα μέσα στην περιοχή, σηκώνοντας την ψηλά.

Παίζοντας 3-5-2 απέναντι σε ένα 4-4-2 στην ευθεία με δύο φορ είχαν παραπάνω παίκτη στον άξονα, με αποτέλεσμα οι Ντελέ Άλι, Λίνκαρτ να είναι πρωταγωνιστές και να μπορεί συνολικά η Αγγλία να δημιουργήσει περισσότερες επιθέσεις σε ροή αγώνα, από ότι σε οποιονδήποτε άλλο παιχνίδι στο τουρνουά.

Τακτικά, ο Σάουθγκειτ πήρε από τον Στέρλινκ τις επιθέσεις που υπολόγιζε βάση σχεδίου, όμως ο Αγγλος επθετικός τις σπατάλησε. Ο κόσμος αντιδρά δικαιολογημένα, βλέποντας πως ο Στέρλινγκ δεν μπορεί να τελειώσει επιθέσεις, όμως καταλαβαίνω τον Σάουθγκειτ που για να έχει καλύτερη λειτουργία το 3-5-2 που δουλεύει και να μην είναι βαρύ, θέλει έναν γρήγορο ποδοσφαιριστή δίπλα στον Κέιν που να τα κάνει όλα πάνω στο τρέξιμο του.

Μετά το παιχνίδι της πρεμιέρας με την Τυνησία ήταν η πρώτη φορά, που έβαλαν τα “λιοντάρια” τις επιθέσεις που σχεδίαζε ο Σάουθγκεϊτ όταν αποφάσιζε στο σχέδιο του να τον βάλει μπροστά από τους 3 χαφ, σαν παρτενέρ του Κέιν και όχι στα άκρα.

Η αλήθεια είναι πως η ανικανότητα του να τελειώσει επιθέσεις δικαιολογημένα εκνεύρισε, όμως οι κινήσεις του βοήθησαν να λυγίσει η άμυνα της Σουηδίας και σε ένα παιχνίδι που έπαιζαν δύο ψηλές αθλητικές ομάδες, η Αγγλία να έχει το πλεονέκτημα πως είναι πιο γρήγορη και μπορεί να απειλήσει και με κάτω την μπάλα.

Πλεονέκτημα ασφαλώς το οποίο, όπως εξήγησα παραπάνω, το πήρε και από το γεγονός πως είχε βάση τακτικής έναν περισσότερο παίκτη στο κέντρο, δίχως αυτό να κοστίσει σε κανέναν άλλο χώρο του γηπέδου, οι Λίνκαρ, Ντελε Άλι έγιναν τα αφεντικά, όρισαν το ρυθμό του αγώνα και επίσης πως ο Πίκφορτ δεν επέτρεψε στους Σουηδούς να ξαναμπούν στο παιχνίδι και να παίξουν το τελευταίο τους χαρτί. Οι Άγγλοι θα παίξουν στον ημιτελικό με μια καλύτερη ομάδα από τους Σουηδούς.

ΥΠΕΡΤΕΡΟΥΝ ΣΕ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΟΙ ΚΡΟΑΤΕΣ ΑΛΛΑ…

Οι Κροάτες έχουν τη δυνατότητα και τον άξονα να πάρουν με Μόντριτς, Ράκιτιτς, να γίνουν τα αφεντικά και να αναδείξουν αδυναμίες στις πλευρές που έχει το 3-5-2 του Σάουθγκειτ. Ασφαλώς για να τα καταφέρουν πρέπει να μπορέσουν να ανακτήσουν δυνάμεις. Ατομικά από άποψη ποιότητας οι Κροάτες υπερτερούν. Το μειονέκτημα των Κροατών είναι πως παίζουν με μία αθλητική ομάδα η οποία έχει καταπονηθεί λιγότερο στο τουρνουά.

Πέρασε από το δεύτερο παιχνίδι στους ομίλους και έκανε αλλαγές με το Βέλγιο, έχει το κοπιαστικό παιχνίδι με την Κολομβία και μία εύκολη πρόκριση με τους Σουηδούς. Οι Κροάτες έχουν παίξει δύο φορές πέναλτι, σε παιχνίδια εξαντλητικά. Με τους Ρώσους φάνηκε στο δεύτερο ημίχρονο της παράτασης να υποφέρουν. Σαν να λύγισαν από την υπερπροσπάθεια που έκαναν να ρίξουν κάτω το αμυντικό οχυρό που είχε χτίσει ο Στανισλάβ Τσερτσέσοφ.

Οι Κροάτες αξίζουν καταρχάς το χειροκρότημα μας γιατί έκαναν το χρέος τους. Φρόντισαν με την πρόκριση τους να μην επιτρέψουν να συνεχίσει το τουρνουά μία ομάδα που δεν ανήκει σε αυτό το επίπεδο. Οι Ρώσοι παρότι αποδείχθηκε πως είχαν δυνάμεις και τρεξίματα, αποφάσισαν από το τέρμα του Τσερίσεφ και μέχρι να έρθει η ανατροπή από τον Βιντά, να παίξουν σε πολύ χαμηλά μέτρα και όσο γινόταν περισσότερο χωρίς μπάλα.

Οι Κροάτες με πολύ υπομονή είχαν σε μεγάλη ημέρα τον Μόντριτς, που συγκλόνισε, κάνοντας ένα τεράστιο παιχνίδι. Ο χαφ της Ρεάλ είναι ο πρωταγωνιστής του τουρνουά και ο λόγος που αξίζουν να πάνε οι Κροάτες στον τελικό. Έσπασε όλα τα ρεκόρ, ήρθε στα 120 λεπτά σε 140 επαφές με την μπάλα, έκανε 8 επιτυχημένες ντρίμπλες, 4 key passes, πέρασε συνολικά 102 επιτυχημένες πάσες, μιλάμε για απίστευτα νούμερα, τα οποία συνδυάστηκαν με πίεση και τρέξιμο σε όλο το γήπεδο.

Στο τέλος τον σεβάστηκε η μπάλα και μ’ ένα μαγικό τρόπο κατέληξε στα δίχτυα του Ακινφέεφ, στο πέναλτι που εκτέλεσε, μη επιτρέποντας αυτός ο παικταράς να γίνει μοιραίος.

Το ερώτημα είναι αν ο Μόντριτς, αντέχει να παίξει και την Τετάρτη στην ίδια ένταση, να τρέξει ξανά τόσα πολλά χιλιόμετρα. Στην πραγματικότητα, οι Κροάτες πέτυχαν με υπομονή να ρίξουν κάτω το κάστρο της Ρωσίας και πάνω που φαινόταν πως η δουλειά τελείωσε αποδείχθηκε πως είχε τελειώσει η βενζίνη.

Ο Ντάλιτς έδειξε πως στο αρχικό του πλάνο ήθελε να τελειώσει τους Ρώσους νωρίς, για να μην τους επιτρέψει να ταμπουρωθούν. Κατέβηκε λοιπόν με το σχήμα που κέρδισε την Νιγηρία στο πρώτο παιχνίδι, χωρίς ποδοσφαιριστή στην πλάτη των Μόντριτς, Ράκιτιτς, αλλά με τον Κράμαριτς δεύτερο φορ. Στην πραγματικότητα αυτή η απόφαση έφερε τα δύο τέρματα στην κανονική περίοδο, ο Τσερίσεφ σούταρε με καθαρό οπτικό πεδίο σε έναν χώρο που θα υπήρχε ο Μπρόζοβιτς, ο Κράμαριτς έγινε ο παραπάνω παίκτης που δεν μπόρεσε να διαβάσει η άμυνα της Ρωσίας στο τέρμα της ισοφάρισης.

Στο 63ο λεπτό ο Ντάλιτς αποφάσισε να ψάξει το δεύτερο τέρμα χωρίς ρίσκο, κράτησε το σκόρερ του στο γήπεδο έπαιξε χωρίς καθαρό εξτρέμ στην μία πλευρά βγάζοντας τον Πέριστς και έβαλε τον Μπρόζοβιτς για να υπάρχει αμυντική ισορροπία και να κυνηγήσει το δεύτερο τέρμα με ασφάλεια. Δικαιώθηκε απόλυτα, μέχρι να έρθει το δεύτερο γκολ των Κροατών, βλέπαμε ένα παιχνίδι που η μία ομάδα προσπαθούσε και έδειχνε πως είναι σε θέση να το τελειώσει πριν πάμε στη διαδικασία των πέναλτι.

Μετά το τέρμα του Βίντα, αποδείχθηκε πως οι Ρώσοι είχαν κρατήσει δυνάμεις και δημιουργήθηκε ένα σκηνικό τελείως διαφορετικό από αυτό που είχαμε παρακολουθήσει για 105 λεπτά. Το γεγονός πως οι Ρώσοι έδειξαν έστω και στο τέλος πως είχαν ένταση και τρεξίματα να βγάλουν κάνουν ακόμα πιο ενοχλητική την επιλογή τους, να παίζουν άμυνα για την άμυνα.

Σε κάθε περίπτωση πέρασε η καλύτερη ομάδα και οι Κροάτες εκτός από ποιότητα, δείχνουν πολύ σκληροί για να πεθάνουν. Πήγαν δύο φορές με κόντρα την ψυχολογία στα πέναλτι και κατάφεραν να προκριθούν. Περιμένουμε δύο σπουδαίους ημιτελικούς.