Δεν μπορούν τα παλικάρια (του Ολυμπιακού). Της ΑΕΚ μπορούν...

Πέμπτο συνεχόμενο παιχνίδι χωρίς νίκη για τον Ολυμπιακό, ακόμα ένας αγώνας που ήταν πολύ κατώτερος από τον αντίπαλο του. Οι "ερυθρόλευκοι" πήραν στο Περιστέρι ένα βαθμό που δεν άξιζαν. Η απόσταση από την κορυφή άνοιξε κι άλλο, αλλά η αλήθεια είναι πως η εικόνα της πειραϊκής ομάδας φωνάζει πως δεν μπορεί. Όπως ακριβώς το έλεγε ο Αναστασιάδης, "δεν μπορούν τα παλικάρια".

Ένα σύνολο που δεν μπορεί να τρέξει, να δημιουργήσει, να αμυνθεί με ασφάλεια. Μόνο και μόνο από το γεγονός πως στο 61' είχαν συμπληρωθεί οι αλλαγές και όλες ήταν αναγκαστικές φθάνει για να γίνει αντιληπτό πως το πρόβλημα είναι συνολικό και έχει να κάνει από τη διαχείριση από την αρχή της χρονιάς.

ΕΙΧΕ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ Ο ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ

Στο Περιστέρι ο Ατρόμητος ήταν πολύ καλύτερος και είχε σαφώς μεγαλύτερη ποιότητα. Συνέβη κάτι που δεν βλέπουμε συχνά στα ελληνικά γήπεδα: ο Τζήλος άφησε το παιχνίδι να παιχτεί, δεν σφύριζε εύκολα και το γεγονός αυτό βοήθησε (όπως πάντοτε) την ομάδα που μπορεί να κάνει περισσότερα πράγματα με την μπάλα. Αυτή ήταν ο Ατρόμητος.

Ο Κάναντι πήγε σ' ένα επιθετικό σχήμα, με έντονη δημιουργία από τα άκρα, στο πρώτο μέρος από τα αριστερά, από το 60ο λεπτό και μετά από τα δεξιά και μόνιμα πατήματα στην αντίπαλη περιοχή από τρεις ποδοσφαιριστές. Ο Ατρόμητος πέτυχε δύο τέρματα κι έφτιαξε πολλές ευκαιρίες, με ενέργεια και δημιουργία από την πλευρά που έκανε επίθεση ο Ουάρντα. Αξιοποίησε αξιοποιώντας παράλληλα τη δυνατότητα που έχουν οι Βασιλακάκης - Ντιγκινί να λειτουργήσουν ως επιπλέον φορ αλλά και την αδυναμίας της άμυνας του Ολυμπιακού να αντιμετωπίσει αυτό το στιλ ανάπτυξης. Αδυναμία τόσο στο ξεκίνημα των επιθέσεων και στις κινήσεις από τα άκρα όσο και στα μαρκαρίσματα μέσα στην περιοχή.

ΑΡΓΟΣ Ο ΑΞΟΝΑ

Σε καμία περίπτωση δεν άξιζε ο Ολυμπιακός αυτόν το βαθμό, ήταν πολύ κατώτερος. Ο άξονας του ήταν υπερβολικά αργός, παρότι τόσο ο Ζιλέ όσο και ο Ταχτσίδης προσπάθησαν αρκετά.

Δεν είναι όμως θέμα θέλησης, αλλά και ικανοτήτων. Πρόκειται για δύο ποδοσφαιριστές, που δεν γίνεται να παίζουν ως δίδυμο, χρειάζεται να έχεις στον συγκεκριμένο χώρο και κάποιον να βγάζει ένταση. Εδώ έρχομαι απλά να σημειώσω πως στο κέντρο του Ολυμπιακού, ποδοσφαιριστής με τα χαρακτηριστικά του Σιώπη δεν υπάρχει. Τα πράγματα βέβαια έγιναν χειρότερα, όταν ο Κόντης αποφάσισε να κάνει all in.

ΚΟΜΒΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟ

Έπρεπε ν' αντικαταστήσει τον Ταχτσίδη και η επιλογή του ήταν να βάλει δεύτερο φορ. Αυτή η απόφαση πάρθηκε στο μοναδικό σημείο του παιχνιδιού που ο Ολυμπιακός είχε πάει τον αγώνα σ' ένα ρυθμό που του ταίριαζε και είχε πετύχει κάποιες "νίκες" στο χορτάρι. Τα μοναδικά διαστήματα που ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος από τον Ατρόμητο ήταν από το 46ο μέχρι το 61ο λεπτό και στα τελευταία 5 λεπτά. Στο 61' ο Κόντης έβαλε τον Τζούρτζεβιτς αντί του Ταχτσίδη και πέρασε τον Οφόε δίπλα στον Ζιλέ, δημιουργώντας μία τεράστια απόσταση μεταξύ των γραμμών. Στο ίδιο περίπου σημείο ο Κάναντι βλέποντας πως ο Ομάρ άρχισε καλά το δεύτερο ημίχρονο και είχε βγάλει εκτός παιχνιδιού τον Ουάρντα, τον άλλαξε πλευρά με τον Ντιγκινί.

Άμεσα ο Ουάρντα απελευθερώθηκε, μπόρεσε να έρθει πιο μέσα και να λειτουργήσει ως δεκάρι, έδωσε την μπάλα στον Ντιγκινί και έγινε το 2-1, εξέλιξη που δικαίωσε την επιλογή του Κάναντι. Μέχρι τέλους ο Ουάρντα έμεινε στα δεξιά και έκανε όργια. Η απόφαση που δεν βγήκε στον Αυστριακό τεχνικό ήταν που άλλαξε με τον νεαρό Κωστόπουλο τον Ντάουντα, με αποτέλεσμα να χαθούν μέτρα στο τελευταίο διάστημα του παιχνιδιού, κάτι που κόστισε.

ΠΑΛΕΨΕ ΜΟΝΟΣ Ο ΜΑΡΙΝ

Συνολικά όμως οι φίλοι του Ατρομήτου δικαιούνται να είναι περήφανοι. Είδαν την ομάδα τους να παίζει μ' ένα επιθετικό σχήμα τον Ολυμπιακό, να επικρατεί σε όλους σχεδόν τους χώρους και να είναι αυτή που μπορούσε με σαφώς μεγαλύτερη ποιότητα να αξιοποιήσει τους χώρους και την κατοχή μπάλας. Από τον Ολυμπιακό πάλεψε μόνος του ο Μάριν. Ο Γερμανός ήταν ο μοναδικός που μπορούσε να βγάλει ποιότητα, ισοφάρισε, άλλα ήταν αναγκασμένος να ψάχνει συνεχώς την ατομική προσπάθεια.

Βαθμολογικά οι "ερυθρόλευκοι" έχασαν κι άλλο έδαφος, όμως το γήπεδο δείχνει, η ίδια τους η εικόνα δηλαδή, πως φαντάζει απίθανο και μη ρεαλιστικό να κατακτήσουν έστω την δεύτερη θέση.

ΕΠΑΙΞΕ ΜΕ ΤΗ ΦΩΤΙΑ

Η ΑΕΚ προσπέρασε και το εμπόδιο του Αστέρα, νίκησε την άσχημη ημέρα, την γκίνια του Αραούχο και βρέθηκε -τουλάχιστον για μία ημέρα- στην κορυφή του πρωταθλήματος. Ο Μανόλο Χιμένεθ άρχισε με το καθαρό 4-2-3-1 που τού δίνει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί η παρουσία του Μασούντ, αλλά το γεγονός πως η μπάλα δεν έμπαινε μέσα τον ανάγκασε να παίξει στο δεύτερο ημίχρονο με Λιβάγια - Αραούχο - Μασούντ - Χριστοδουλόπουλο, δηλαδή με δύο επιθετικούς και δύο δημιουργούς.

Η ΑΕΚ έβγαζε "καθαρές" ευκαιρίες με μεγάλη συχνότητα, όμως έπαιξε με τη φωτιά, υπήρχε κάποια αδικαιολόγητη επιπολαιότητα στα τελειώματα. Δεν αποκλείεται, αν δεν δινόταν το καθαρό πέναλτι στο χέρι του Σελίν, να έκανε χαρακίρι. Θα ήταν πάντως άδικο να μην έπαιρνε την νίκη σε έναν αγώνα που είχε σε ροή αγώνα 10 καθαρές ευκαιρίες.

ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΜΕ ΤΡΙΑ ΜΠΑΚ

Ο Μανόλο Χιμένεθ δοκίμασε για πρώτη φορά στο βασικό σχήμα και τον Χουλτ και πήγε σε σχήμα με τρεις πλάγιους μπακ φέρνοντας τον Γκάλο στην θέση του εξτρέμ. Ο Ισπανός έχει την τύχη να έχει στην διάθεση του τέσσερα πολύ αξιόλογα μπακ που έχουν την ικανότητα να φανούν χρήσιμα σε διάφορους ρόλους. Το όπλο της ΑΕΚ είναι πως διαθέτει πολλούς παίκτες που ξέρουν μπάλα, μπορεί να πάρει δημιουργία πέρα από τους μεσοεπιθετικούς και από τους Χουλτ - Γκάλο, ένα στοιχείο που κάνει τη διαφορά και της δίνει έξτρα επιθετικότητα. Εξ ου και οδήγησε τον πολύ αξιόλογο -επί Παντελίδη- Αστέρα σε ρόλο κομπάρσου.

ΕΣΠΑΓΕ ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ ΤΟ ΠΡΕΣΙΝΓΚ

Είναι χαρακτηριστικό και οφείλεται στην ποιότητα μεταφοράς μπάλας και στις επιλογές που έχει η φετινή ΑΕΚ πως όποτε ο Αστέρας προσπάθησε να κάνει ότι στο εντός έδρας παιχνίδι με τον Ολυμπιακό και να πιέσει σε πιο ψηλά, η ΑΕΚ έσπασε το πρέσινγκ με πολύ μεγάλη ευκολία.

Μπορεί το τελικό 1-0 να είναι φτωχό, όμως η εικόνα έβγαζε μία αξιοσημείωτη ανωτερότητα της ΑΕΚ και δεν γίνεται να μην γίνει ειδική αναφορά στην εικόνα που είχε ο αγώνας στο κλείσιμο του. Η ΑΕΚ έπαιζε μ' έναν αντίπαλο που το τελευταίο διάστημα έχει δείξει πως έχει μεγάλες δυνατότητες πιέζοντας σε ψηλά μέτρα, παρόλα αυτά σπατάλησε αρκετές ευκαιρίες και το σκορ ήταν στο οριακό 1-0. Σ' αυτές τις περιπτώσεις πάντα υπάρχει ο φόβος του λάθους.

Ο Παντελίδης έδωσε εντολή για πίεση και ν' ανέβει η άμυνά του σε πιο ψηλά μέτρα, η ΑΕΚ όμως είχε τον τρόπο να σπάει με μεγάλη απλότητα την όποια προσπάθεια των παικτών του Αστέρα να αλλάξουν τα μέτρα του παιχνιδιού.

ΕΧΕΙ ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ

Όταν αυτό συμβαίνει έχοντας προηγηθεί μέσα σε μία εβδομάδα δύο παιχνίδια με τον Ολυμπιακό, δημιουργείται η αισιοδοξία πως υπάρχει η δυνατότητα να ξεπεράσει το πολύ δύσκολο πρόγραμμα που έχει μπροστά της. Δεν είναι εύκολο αυτό που καλείτε να κάνει η ΑΕΚ. Δεν είναι πολλές οι ελληνικές ομάδες που χρειάστηκε να παίζουν Ευρώπη τον Φεβρουάριο και ταυτόχρονα να έχουν να δώσουν μάχη για να κατακτήσουν το πρωτάθλημα και τα κατάφεραν. Τα τελευταία χρόνια ο Ολυμπιακός που συνήθιζε να έχει ευρωπαϊκά παιχνίδια, αυτήν την εποχή το πρωτάθλημα το είχε καθαρισμένο.

Ο Μοράν δείχνει πως είναι η μοναδική φετινή μεταγραφή που δεν θα βγει, όμως το γεγονός πως τον Ιανουάριο έγιναν τρεις κινήσεις έχει προσφέρει λύσεις στον Χιμένεθ και το δικαίωμα να κάνει αλλαγές χωρίς να χάνεται η ομοιογένεια. Η αποστολή βέβαια που έχει η ΆΕΚ μπροστά της είναι εξαιρετικά δύσκολη, δημιουργεί όμως στους φίλους της πολλούς λόγους αισιοδοξίας.