Αυτή η αποστολή είναι για τον Τάκη Λεμονή
Ο Ολυμπιακός αυτό το διάστημα χρειάζεται έναν άνθρωπο που να τον ξέρει, να έχει πετύχει μαζί του, να γνωρίζει την δυναμική που έχει ο σύλλογος και τον φόβο που δημιουργεί στους αντιπάλους του ακόμα και όταν δεν είναι καλά. Ο Βούζας λειτούργησε κάπως φοβικά. Ο Τσάρλυ αναλύει.
Στον Ολυμπιακό φαίνεται πως μετά την άθλια εικόνα που υπήρχε στο ντέρμπι και την φανερή έλλειψη καθοδήγησης και διαβάσματος του αντιπάλου, πάρθηκε η απόφαση να κινηθούν άμεσα για προπονητή. Παραμονή Βούζα σημαίνει και λευκή πετσέτα στο Κύπελλο.
Πιθανότατα ο άνθρωπος να κάνει καλή δουλειά στις ακαδημίες, αλλά το σύντομο διάστημα που έκατσε στον πάγκο του Ολυμπιακού δεν έδειξε να είναι κατάλληλος για να βοηθήσει την ομάδα. Όπως ανέφερα και στο κείμενο μετά το ντέρμπι, ο Βασίλης Βούζας πήγε στην λογική να κάνει διαχείριση. Όμως ο Πάολο Μπέντο δεν άφησε κάτι που να αξίζει να πατήσεις πάνω του και στο ρόστερ δεν υπάρχει η ποιότητα για να έρθει η βελτίωση μέσα από τόνωση του ηθικού.
Ο Ολυμπιακός χρειάζεται δουλειά και κάποιον άνθρωπο που να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία που του δίνει ο σύλλογος και να θελήσει να δείξει πως είναι ικανός. Να έχει το μικρόβιο του προπονητή. Για παράδειγμα το 2004 στο ντέρμπι της Λεωφόρου, ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ καλύτερος εκείνη την εποχή πιο γυμνασμένος, ο Αλέφαντος όμως έδωσε την μάχη του, έβγαλε αντίσταση.
Δεν ήταν ικανός να αναλάβει να χτίσει τον Ολυμπιακό από την αρχή της σεζόν για διάφορους λόγους ο Νίκος Αλέφαντος, όμως ήταν προπονητής και δεν έκατσε να χάσει με σταυρωμένα τα χέρια, το πάλεψε. Στον τελικό του κυπέλλου η διαφορά των δύο ομάδων έβγαζε μάτια, αλλά τον Αλέφαντο τον νίκησε και ο ίδιος του εαυτός και ο φόβος του να παίξει το ίδιο σύστημα με τον Σουμ και έχασε για πλάκα. Τον μπλόκαρε ο Ισραηλινός που πήγε στο 3-5-2 που ο ίδιος πιστεύει και από εγωισμό δεν πήγε στην ίδια τακτική.
Ο ΒΟΥΖΑΣ ΑΠΛΑ ΚΟΙΤΟΥΣΕ
Ο Βούζας δεν έδωσε την παραμικρή μάχη, ούτε υπήρχε απάντηση στις διάφορες επιθετικές λειτουργίες που εμφανίζει ο Παναθηναϊκός. Έβλεπε τον Παναθηναϊκό να κάνει ό,τι θέλει και απλά κοιτούσε.Η εικόνα και στην Κωσταντινούπολη και στην Λεωφόρο απογοητευτική και μία συνέχεια της δουλειάς του Μπέντο.
Δεν μπορείς αυτήν την εποχή να κάνεις θαύματα, μπορείς όμως σε ειδικές καταστάσεις να έχεις την ομάδα σου πιο έτοιμη, πιο διαβασμένη για το παιχνίδι του αντιπάλου, να βρεις πλάνο για να μπορέσεις να επιτεθείς να προσπαθείς να δημιουργήσεις μία διάταξη που τουλάχιστον να μπορεί να τρέξει και έναν σχηματισμό που θα δίνει σκληράδα.
Ο Βούζας Άφησε τον Ολυμπιακό στην λογική Μπέντο, ίδια ακριβώς εφαρμογή του 4-2-3-1 χωρίς καμία διαφοροποίηση στους χώρους και στα μέτρα και απλά υπολόγιζε στους Καμπιάσο, Τσόρι και εξαφάνισε τον Καρντόσο.
ΘΑ ΦΘΑΡΕΙ ΑΝ ΕΡΘΕΙ ΤΩΡΑ Ο ΓΚΑΡΝΤ
Η άποψη μου είναι πως η διοίκηση του Ολυμπιακού κάνει λάθος που προσπαθεί να πείσει τον Γκαρντ να αναλάβει αυτή την εποχή την ομάδα. Αν πει το ναι, αυτόματα θα χάσει πόντους καθώς θα σημαίνει πως δεν έχει σεβασμό στην δουλειά του και λειτουργεί σαν μικρό μέγεθος.
Επίσης το πιο πιθανό είναι με αυτό το υλικό να φθαρεί. Στην Ελλάδα όταν χάνεις υπάρχει φθορά, ο Γκαρντ έχει επιθετική φιλοσοφία είναι καλός θεωρητικός του ποδοσφαίρου και με αυτό το υλικό δεν έχει πολλά περιθώρια. Θα εκτεθεί, θα γνωρίσει φθορά χωρίς να έχει την παραμικρή ευθύνη.
Είναι διαφορετικό να παρουσιάζεται ένας προπονητής το καλοκαίρι με ένα πρότζεκτ να τον συνοδεύει και τελείως διαφορετικό να έχει πίσω του 40 ημέρες δουλειάς και έναν αποκλεισμό σε κύπελλο.
ΘΕΛΕΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ
Ο Ολυμπιακός για αυτό το διάστημα χρειάζεται έναν άνθρωπο που τον ξέρει, που να είναι προπονητής, να έχει πετύχει μαζί του, να γνωρίζει την δυναμική που έχει ο σύλλογος και τον φόβο που δημιουργεί στους αντιπάλους του ακόμα και όταν δεν είναι καλά.
Να γνωρίζει το ρόστερ και να είναι κανονικός προπονητής, ώστε να έχει δικό του κίνητρο να δείξει έργο και πως είναι ικανός να λειτουργήσει σαν στρατιώτης του Ολυμπιακού. Ο Βούζας λειτούργησε κάπως φοβικά, ο Ολυμπιακός τώρα θέλει, έναν άνθρωπο που να πάρει αποφάσεις, να πάει σε πιο δεμένη διάταξη, να φέρει πιο χαμηλά τον Φορτούνη, να κάνει αλλαγές που θα τον θωρακίσουν και θα έχει έναν λόγο ικανό να κάνει τους παίκτες του να πιστέψουν πως μπορούν να πετύχουν.
ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ Ο ΛΕΜΟΝΗΣ
Για αυτή την αποστολή ο Λεμονής μοιάζει να είναι ο κατάλληλος, χωρίς να σημαίνει πως είναι εύκολο να πετύχει. Είναι πολύ πιθανό να μην τα καταφέρει, όμως ο Ολυμπιακός σαν σύλλογος δεν μπορεί να πετάξει λευκή σημαία και να χαρίσει έναν τίτλο.
Είναι υποχρεωμένος να δώσει την μάχη του για το κύπελλο και αυτήν την μάχη μπορεί να την δώσει μόνο ένας άνθρωπος που ξέρει καλά τον Ολυμπιακό και τους αντιπάλους, να γνωρίζει τον φόβο που δημιουργεί το μέγεθος του συλλόγου στους αντιπάλους του και να έχει πετύχει μαζί του, ώστε να είναι πιο εύκολο να πείσει.
Ο Λεμονής είναι μονόδρομος για αυτήν την αποστολή και το καλοκαίρι ας ψάξουν με την ησυχία τους και ζυγίζοντας όλες τις επιλογές τον άνθρωπο που θα αναλάβει να αναμορφώσει τον Ολυμπιακό. Να τον ξανακάνει ομάδα ικανή να παίζει ελκυστικό ποδόσφαιρο.
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΕΤΥΧΕΙ ΩΣ ΠΡΩΤΟΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ Ο ΓΚΑΡΝΤ
Τον Ρεμί Γκαρντ τον γνωρίζω καλά. Είναι ένας πολύ συμπαθής άνθρωπος, θεωρητικός του ποδοσφαίρου, ξέρει να μιλάει για το ποδόσφαιρο, έχει δουλέψει στις εκπληκτικές ακαδημίες της Λιόν και είναι υπεύθυνος για το γεγονός πως πέτυχε το όραμα του ιδιοκτήτη του συλλόγου Ολας να προέρχεται το μεγαλύτερο ποσοστό ποδοσφαιριστών της πρώτης ομάδας από τα τμήματα υποδομής.
Ο Ρεμί Γκαρντ όταν έφυγε ο Πιέλ έμοιαζε σαν ο πιο κατάλληλος να γίνει αυτός ο πρώτος προπονητής στην ανδρική ομάδα. Δούλεψε τρία χρόνια στο προστατευμένο περιβάλλον της Λιόν σε μία ομάδα που την ήξερε πολύ καλά και ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για να εξελίξει το πλάνο του συλλόγου καθώς βρισκόταν στο προπονητικό τιμ, από το 2003 και από το 2010 ήταν διευθυντής ακαδημιών.
Πέτυχε το πλάνο να εξελίξει ποδοσφαιριστές, όμως πραγματική επιτυχία σαν προπονητής δεν έχει. Την Λιόν δεν την εξέλιξε, δεν διεκδίκησε τις τρεις σεζόν που έμεινε μαζί της ποτέ πρωτάθλημα, αντίθετα αυτό συνέβη την σεζόν που έφυγε με τον Φουρνιέ.
Δεν το κατέκτησε, αλλά ο διάδοχος του Φουρνιέ, έκανε την Λιόν πιο καλή αμυντικά και το διεκδίκησε μαζί με την Μαρσέιγ από την Παρί μέχρι τα τέλη Μαρτίου. Ήταν πολύ σοφτ η δική του Λιόν, ενώ δεν πέτυχε να δώσει μάχη με την Άστον Βίλα. Την ανέλαβε τελευταία την άφησε τελευταία, πήρε μία δύσκολη αποστολή, δεν κατάφερε να δώσει μάχη παραμονής μαζί της.
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟ
Είναι ένας αγαπητός άνθρωπος που ξέρει να μιλάει για το ποδόσφαιρο, που χαίρει μεγάλη εκτίμηση στην Γαλλία, έχει πολύ καλές σχέσεις, με την Λιόν κάτι που αν υπάρξει συνεργασία ο Ολυμπιακός μπορεί να το εκμεταλλευτεί, φέρνοντας ταλεντάκια από την Γαλλία, αλλά και φυσικά γνωρίζει το πώς λειτουργεί μία τόσο καλή Ακαδημία γεγονός που θα μπορέσει να φανεί πολύ χρήσιμο.
Πρωταθλητισμό, δεν έχει κάνει ποτέ και την μοναδική φορά που ένιωσε πίεση, στην Αστον Βίλα απέτυχε εμφατικά. Περισσότερο και πολύ πιο αναλυτικά, θα αναφερθώ αν τελικά έρθει σε συμφωνία ο Ολυμπιακός με τον Ρεμί Γκαρντ…