Αξίζει ένα καλύτερο τέλος ο Διαμαντίδης

Το Σάββατο στο ΟΑΚΑ παρακολουθήσαμε ένα ντέρμπι που η τύχη του ήταν προδιαγεγραμμένη πριν καν αρχίσει. Μία αχρείαστη κίνηση του Βασίλη Σπανούλη έφερε την εισβολή των εύθικτων οπαδών του Παναθηναϊκού και την επίθεση του Γιαννακόπουλου.

Εβαλε σε κίνδυνο τον Ολυμπιακό

Ο Σπανούλης έκανε μία κίνηση που θα έπρεπε να αποφύγει για να εξασφαλίσει την δική του ηρεμία. Ο ίδιος δήλωσε πως έγινε πάνω στην ένταση της στιγμής. Η αλήθεια όμως ήταν πως ο Ολυμπιακός κέρδιζε σβηστά, ένταση δεν είχε και δημιουργήθηκε από την δική του αχρείαστη ενέργεια. Έπρεπε απλά να περιμένει να τελειώσει το παιχνίδι να πάει για ντους και σαν νικητής να επιστρέψει στην οικογένεια του. Με μία αχρείαστη κίνηση έβαλε σε κίνδυνο την δική του σωματική ακεραιότητα και την υπόλοιπη αποστολή του Ολυμπιακού. Κίνηση βέβαια που θεωρείται προκλητική μόνο στα ελληνικά γήπεδα και στο συγκεκριμένο παιχνίδι, αλλά επειδή γνωρίζουμε τι συμβαίνει στην Ελλάδα είναι υποκριτικό να δείχνουμε φωτογραφίες με πανηγυρισμούς του Ρονάλντο και να ισχυριζόμαστε πως πρόκειται για το ίδιο περιστατικό. Πρόκειται για τελείως διαφορετικές συνθήκες.

Ο Σπανούλης αν πρέπει κάπου να δικαιολογηθεί είναι στην υπόλοιπη αποστολή του Ολυμπιακού γιατί τους έμπλεξε σε μία αχρείαστη περιπέτεια. Όταν είσαι τόσο φανερά ανώτερος, κερδίζεις με ευκολία σε ένα φανατισμένο κοινό, που γνωρίζεις ότι ψάχνει αφορμή για να ξεσπάσει και αναζητά θύματα, το μέλημα σου πρέπει να είναι να φύγεις όσο δυνατόν πιο ανώδυνα γίνεται. Για αυτόν τον λόγο θεωρώ λάθος του Σπανούλη που έβαλε με μία κίνηση -που δεν χρειαζόταν και δεν έβγαινε από την πίεση της στιγμής- τον εαυτό του, αλλά και την υπόλοιπη αποστολή του Ολυμπιακού σε κίνδυνο. Από εκεί και πέρα τα υπόλοιπα που ακολούθησαν είχαν απίστευτη υπερβολή. Ο κόσμος που με ευκολία βρίζει τον Σπανούλη, ένιωσε θιγμένος και την ανάγκη να επιτεθεί και ο Γιανακόπουλος ζήτησε να παρέμβει ο Τσίπρας! Είναι σαν να παίρνεις μία τσίχλα 10 λεπτών από το περίπτερο και ο περιπτεράς να σε πυροβολήσει και στην συνέχεια να έχει την απαίτηση να εκτίσεις και ισόβια κάθειρξη. Ας φύγουμε από το θέμα Σπανούλη, που έχει και την μικρότερη σημασία.

Άλλαξε φιλοσοφία

Το επίπεδο στον Παναθηναϊκό είναι φανερό πως έχει πέσει πολύ. Ο Παναθηναϊκός από την ημέρα που έφυγε ο Ομπράντοβιτς μικραίνει πολύ. Όχι μόνο στο αγωνιστικό επίπεδο, αλλά και σε αυτά που πρεσβεύει. Ας σταθούμε όμως μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι. Ο Πεδουλάκης που ανέλαβε μετά τον Ομπράντοβιτς να χτίσει έναν Παναθηναϊκό με μικρότερο μπάτζετ έκανε μία επιλογή. Γνώριζε πως με το διαθέσιμο μπάτζετ δεν είναι εύκολο να διεκδικήσει την Ευρωλίγκα και έβαλε σαν στόχο του να δημιουργήσει μία ομάδα που θα κουμπώνει καλά στον Ολυμπιακό, που απέναντι του, θα παίζει τους εγχώριους τίτλους. Ταυτόχρονα προσπάθησε να κάνει ανταγωνιστικό τον Παναθηναϊκό σε πιο υψηλό επίπεδο δημιουργώντας μία πολύ σκληρή αμυντικά ομάδα. Παίζοντας ένα μπάσκετ που δεν κάλυπτε τον κόσμο της ομάδας, κατάφερε να πάρει από τον Ολυμπιακό όλους του εγχώριους τίτλους, βρήκε ένα αμυντικό σχέδιο αντιμετώπισης του Σπανούλη που μπλόκαρε τον Ολυμπιακό, με παίκτες πολύ σκληρούς, που στην πορεία πήραν και το απαραίτητο ψυχολογικό πλεονέκτημα σε αυτά τα ιδιαίτερα παιχνίδια από τους αντίπαλους τους.

Ομάδα δίχως μέταλλο

Το καλοκαίρι η συνταγή άλλαξε. Οι Μασιούλις, Λάσμε που έπαιζαν μαζί με τον Γκιστ κομβικό ρόλο στις νίκες επί του Ολυμπιακού αποχώρησαν. Ήρθε ένας προπονητής με εντελώς διαφορετική φιλοσοφία, που παίζει πιο γρήγορο μπάσκετ, με περισσότερες επιθέσεις και ο Παναθηναϊκός σταμάτησε να είναι μία ομάδα που έχει σαν όπλο την σκληρή του άμυνα και προσαρμόζεται τέλεια στο παιχνίδι του άμεσου αντίπαλου του.

Άρχισε να θυμίζει ισπανικές ομάδες, τύπου Μάλαγα, Βαλένθια, που παίζουν όμορφο μπάσκετ στις αρχές τις σεζόν, όμως δεν έχουν μέταλλο και λυγίζουν εύκολα όταν έρχονται τα δύσκολα. Κανένα πλάνο δεν είναι ντροπή, όμως ο Παναθηναϊκός έχει να υπερασπιστεί και 6 αστέρια και οφείλει σε αυτά, να μπορεί να πολεμήσει την κρίσιμη στιγμή, ανεξάρτητα το πιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα. Ο Παναθηναϊκός του Ιβάνοβιτς δεν ήταν ανταγωνιστικός με την ΤΣΣΚΑ, έφτασε στο σημείο στο F8 ο προπονητής να χρησιμοποιήσει στην βασική 5άδα τον Χαραλαμπόπουλο, να δώσει χρόνο στον Λούτζη και να πάρει στην αποστολή τον Παπαγιάννη. Όλα αυτά να τα κάνει δίχως να έχουν προκύψει από την συνολική διαχείριση της υπόλοιπης σεζόν.

Ο Σπανούλης κάνει περίπατο

Παραμονές του παιχνιδιού με τον Ολυμπιακό ήρθε το μεγάλο χτύπημα με τον Γκιστ. Ο Παναθηναϊκός έχασε τον μοναδικό ικανό ψηλό που του είχε απομείνει, να μπορεί να βγάλει ενέργεια στην άμυνα και να βγει επιθετικά στις αλλαγές πάνω στον Σπανούλη.

Η επιτυχία του Παναθηναϊκού τα προηγούμενα δύο χρόνια στηρίχτηκε στο ότι ο Πεδουλάκης γνώριζε πως ο Ολυμπιακός είναι πολύ εξαρτημένος από τον Σπανούλη και υπήρχε σωστή αντιμετώπιση όταν ο leader του Ολυμπιακού προσπαθούσε να περάσει τον παίκτη του. Είναι γνωστό πως τον έπαιζε άμυνα ψηλότερος, που του έδινε χώρο και του εμπόδιζε το σουτ με τα ψηλά του χέρια. Κύριος στόχος ήταν να μην του επιτραπεί να δημιουργήσει ανισορροπία καθώς τις λίγες φορές που πέρναγε τον παίκτη του, έβγαινε ψηλός με γρήγορα πόδια και αθλητικά προσόντα στην βοήθεια. Δεν είχε βρει και εναλλακτικό πλάνο ο Μπαρτζώκας στο αμυντικό σχέδιο του Παναθηναϊκού και ο Σπανούλης κατ' επέκταση και ο Ολυμπιακός βασανιζόταν σε αυτά τα παιχνίδια.

Το ντέρμπι του Σαββάτου στο ΟΑΚΑ ήταν ένας περίπατος για τον Σπανούλη. Εκεί που είχε να τα βάλει με τους Μασιούλις, Γκιστ, Λάσμε έφτασε να τον μαρκάρει ο φουκαράς ο Διαμαντίδης, ο Παππάς, στην καλύτερη, ο Νέλσον και οι βοήθειες να είναι ο Μπατίστα και ο Μαυροκεφαλίδης. Αν πάει με αυτούς στα πλέι οφ ο Παναθηναϊκός, πέρα από το ότι οδηγούμαστε σε σκούπα, ο Σπανούλης θα έχει για πλάκα πάνω από 20 πόντους μέσο όρο και τρομακτική δημιουργία. Όσο περισσότερο τους διαβάζει και παίζει απέναντι τους, τόσο πιο εύκολα θα τους κερδίζει.

Το ρόστερ είναι προβληματικό

Ο Ιβάνοβιτς πλήρωσε το μάρμαρο της αποτυχίας , ευθύνες έχει, αλλά το ρόστερ έχει ελλείψεις. Περιφερειακός να είναι καλός σε δύο από τους τρεις σημαντικούς τομείς δεν υπάρχει. Ο Παππάς είναι σκόρερ αλλά δεν δημιουργεί, ο Σλότερ είναι μόνο καλός σουτέρ όπως και ο Μπλουμς που παίζει το μπάσκετ όπως ο Κούουσμα πριν 20 χρόνια (ο Κούουσμα ήταν ξεπερασμένος και για την εποχή του!), ο Νέλσον βγάζει ενέργεια στην άμυνα, αλλά τον αφήνεις μόνο του από την βολή και δεν φτάνει η μπάλα, δεν υπάρχει τριάρι να ποστάρει, ούτε 5άρι με γρήγορα πόδια και με ικανότητα πάνω από το καλάθι.

Με όλα αυτά, μπορεί κανείς εύκολα να υποστηρίξει, πως και πολλά πέτυχε ο Ιβάνοβιτς. Όμως ο ίδιος έχει σοβαρή ευθύνη για το ρόστερ που διαμορφώθηκε, απέτυχε να χτίσει μία φιλοσοφία που θα επέτρεπε στον Παναθηναϊκό να πολεμάει στα δύσκολα. Ο τρόπος που προσπάθησε να περάσει τους μικρούς στην ομάδα δεν ήταν ορθολογικός, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η απόφαση του να μην πάρει το παραμικρό από τον Λαουάλ.

Ταλαιπωρούν και αδικούν τον Διαμαντίδη

Αυτό που ενοχλεί, είναι πως με όσα συμβαίνουν εκτίθεται ο Διαμαντίδης. Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού, βρίσκεται στα τελευταία του χρόνια. Στα καλά του χρόνια εκτός από ανεπτυγμένο του μπασκετικό IQ, στηριζόταν σε μεγάλο βαθμό και στα σωματικά του προσόντα. Στο άλμα του, στα γρήγορα πόδια. Ο χρόνος αυτά του τα πήρε. Έχει όμως ακόμα δύο, τρία χρόνια που μπορεί να τα παίξει με το μυαλό του, με την εμπειρία του και με την προσωπικότητα του. Χρειάζεται όμως να προστατευτεί τόσο από την διοίκηση όσο και από τον προπονητή του. Είναι άσχημο για τον ίδιο στο κλείσιμο της καριέρας του, την εποχή που μπορεί να δώσει λιγότερα, να αγωνίζεται στο χειρότερο ρόστερ που είχε συναντήσει σαν μέλος του Παναθηναϊκού.

Ο ίδιος έχει την προσωπικότητα και το δικαίωμα να απαιτήσει στην διοίκηση να δημιουργήσει μία ομάδα που θα μπορεί να τον βοηθήσει, αλλά και να την βοηθήσει. Έχοντας δίπλα του, τους Σλότερ, Νέλσον, Μπλουμς, εκτίθεται καθώς ο Παναθηναϊκός χρειάζεται από αυτόν περισσότερα από αυτά που μπορεί να κάνει ο ίδιος αυτήν την εποχή. Γίνεται φανερό πως δεν φτάνει, ότι διαβάζει καλά το παιχνίδι και ξέρει το πώς θα μοιράσει την μπάλα και το που πρέπει να βρίσκονται ανά πάσα στιγμή οι συμπαίκτες του. Γνωρίζει ότι για να είναι ανταγωνιστικός ο Παναθηναϊκός απαιτούνται από τον ίδιο περισσότερα από αυτά που μπορεί να κάνει, γεγονός που του δημιουργεί νεύρα και βγαίνει μία εικόνα που τον αδικεί.

Ο Ιβάνοβιτς έφτασε στο σημείο, τόσο στο ΣΕΦ όσο και στο ΟΑΚΑ να του δώσει ακόμα και το μαρκάρισμα του Σπανούλη. Επίσης το γεγονός πως γνωρίζει ότι για να είναι ανταγωνιστικός ο Παναθηναϊκός απαιτούνται από τον ίδιο περισσότερα από αυτά που μπορεί να κάνει, του δημιουργεί νεύρα και βγαίνει μία εικόνα που τον αδικεί. Ο Διαμαντίδης αξίζει και μπορεί να έχει καλύτερο κλείσιμο στην καριέρα του και είναι σε θέση να παίξει σε υψηλό επίπεδο και να κάνει την διαφορά, έχοντας και τους κατάλληλους συμπαίκτες.

Προπονητής μίας χρήσης

Η διοίκηση του Παναθηναϊκού γνωρίζει πως έχουν γίνει λάθη. Η πρώτη κίνηση ήταν η αλλαγή προπονητή. Κίνηση επιβεβλημένη καθώς ο Ιβάνοβιτς δεν έδειχνε πως ενδιαφέρεται για να διατηρήσει την υστεροφημία του συλλόγου, είχε ένα πλάνο και πήγαινε με αυτό. Ο Παναθηναϊκός στηριζόταν στα σουτ και στο να ακουμπήσει η μπάλα στον Μπατίστα. Στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, διαφημίστηκε η εμφάνιση του Ουρουγουανού. Όντως ο Μπατίστα πάλεψε, όμως ήταν στρατηγική απόφαση του Ολυμπιακού να μην δίνονται βοήθειες στον Μπατίστα καθώς γνώριζαν πως μόνο από τα τρίποντα μπορεί να χάσουν και όχι από τον Ουρουγουανό , επιλογή που δικαιώθηκε. Ο Μπατίστα έβαλε 22 πόντους, αλλά η επόμενη επιλογή ήταν το τρίποντο 5/30, που πολλές φορές ήταν εκβιαστικό.

Περιμένουμε να δούμε ποιος θα είναι ο διάδοχος. Η λογική λέει πως πάμε για προπονητή μιας χρήσης, οι πιθανότητες να πάρει ο Παναθηναϊκός το φετινό πρωτάθλημα από τον Ολυμπιακό είναι μικρές, οπότε φαντάζει απίθανο να καεί ο εκλεκτός της επόμενης ημέρας. Όποιος και να επιλεγεί θα είναι προπονητής μίας χρήσης και θα έχει σαν προίκα δύο μεταγραφές. Έχει δοθεί ήδη εντολή για να βρεθεί άσος και αθλητικό 4άρι με σουτ.

Διαβάστε ακόμη

Θέμης Καίσαρης: Να βγει ο Τσίπρας στο τηλέφωνο

Τάσος Μαγουλάς: Ο Σπανούλης "έσωσε" τον Γιαννακόπουλο