Ο Φορτούνης πρέπει να γίνει ο νέος Τζόρτζεβιτς
Ο Θέμης Καίσαρης γράφει για το φαινόμενο "Φορτούνης" και εξηγεί γιατί πρέπει να γίνει η εξαίρεση και να μην πωληθεί.
Κόντρα στον ΠΑΣ στα Γιάννενα ο Κώστας Φορτούνης πρωταγωνίστησε για τον Ολυμπιακό άλλη μια φορά φέτος. Τέλεια εκτέλεση φάουλ για το 0-1, εύστοχο πέναλτι για το 0-2, ασίστ με το εξωτερικό για το 0-3.
Πρωταγωνιστής χωρίς καν να πιάσει το μάξιμουμ
Δύο γκολ, μία ασίστ με το εξωτερικό. Αμέτρητες φορές τον είδαμε να κάνει αυτό που έγκαιρα έχουμε εντοπίσει ως ένα απ’τα καλύτερά του στοιχεία. Υποδοχή της μπάλας με πλάτη, πρώτη επαφή που είναι ταυτόχρονα κοντρόλ και ντρίμπλα, απαλλαγή. Ή μένει ελεύθερος ή ο αντίπαλος είναι αναγκασμένος να κάνει φάουλ. Ο Τσουκαλάς, εξαιρετικός παίκτης και έμπειρος πλέον, βρήκε πολλές φορές τον μπελά του.
Το τρομερό είναι πως δεν μια εμφάνιση που άγγιξε το τέλειο. Στο δεύτερο ημίχρονο πχ θα μπορούσε ο Φορτούνης να έχει καλύτερες επιλογές στις φάσεις που έτρεξε κάθετα στον αιφνιδιασμό. Δεν ήταν καν κοντά στις καλύτερες φετινές του εμφανίσεις και παρόλα αυτά ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής. Καθ’υπερβολήν θα μπορούσε να ειπωθεί πως ούτε καν προσπάθησε ή έπιασε το μάξιμουμ. Άλλη μια μέρα στη δουλειά.
Μήπως αυτός δεν πρέπει να πουληθεί;
Ο Φορτούνης κάνει πράγματα και θαύματα, στην πρώτη του χρονιά ως βασικός στον Ολυμπιακό, ενώ έχει ακόμα μεγάλα περιθώρια βελτίωσης. Μια αγωνιστική εικόνα που νομίζω πως αναπόφευκτα δημιουργεί ένα βασικό ερώτημα. Μήπως αυτός δεν πρέπει να πουληθεί;
Εποχή Κόκκαλη-Εποχή Μαρινάκη
Στην εποχή του Κόκκαλη δεν θα κάναμε καν αυτή τη συζήτηση. Ο Κόκκαλης μπορεί να πούλησε δύο φορές τον Γεωργάτο, μπορεί να έδωσε τον Νταμπίζα ή να έπιασε κορόιδα τους Ουκρανούς με τον Καστίγιο, αλλά γενικώς δεν πουλούσε. Δεν υπήρχε η λογική του selling club. Οι καλοί δεν πωλούνταν, αντιθέτως έπαιρναν ολοένα και περισσότερα με γενναίες ανανεώσεις συμβολαίων.
Στην εποχή Μαρινάκη είναι γνωστό πως ο Ολυμπιακός λειτουργεί ως selling club. Αγοράζει με αυτήν τη λογική, αναδεικνύει με αυτήν τη λογική, πουλάει με αυτήν τη λογική. Το κάνει χρόνια και το κάνει και καλά. Έλληνες-ξένοι, όλοι μπορούν να φύγουν αν τα λεφτά είναι καλά.
Κανείς δεν τα έκανε στα 22-23
Αν κάποιος αξίζει να γίνει η εξαίρεση, αυτός είναι ο Φορτούνης. Κάνει πράγματα που δεν μπορώ να θυμηθώ αν έχουν επαναληφθεί από παίκτη στην ηλικία του, αφού ο Φορτούνης ξεκίνησε τη σεζόν 22 χρόνων και τον Οκτώβριο έγινε 23.
Ο Τζόρτζεβιτς ήρθε στα 24 στον Ολυμπιακό, κομβικός και ηγέτης έγινε στα 25-26, ο Γεωργάτος έπιασε λιμάνι στα 23, αλλά κι αυτός χρειάστηκε πρώτα 1-2 σεζόν, ενώ το ίδιο συνέβη και με τον Γιαννακόπουλο που φόρεσε τα ερυθρόλευκα στα 24. Ο Καραπιάλης πήγε στο λιμάνι έτοιμος στα 26, ενώ ακόμα και παίκτες σαν τον Μανιάτη ή τον Σάμαρη πήγαν στον Ολυμπιακό στα 24.
Είναι σαφές πως πρόκειται για κάτι εξαιρετικό, ξεχωριστό. Και ναι, μπορεί οι εγχώριες επιδόσεις του να βοηθιούνται απ’το χαμηλό επίπεδο του πρωταθλήματος και τη συνολική ανωτερότητα του Ολυμπιακού, αλλά υπάρχει και ο καθρέφτης του Champions League, όπου ο Φορτούνης έλαμψε σε δύσκολους ρόλους.
Ξεχωριστή διαχείριση για τον Τζόλε των 10’s
Οι ξεχωριστές περιπτώσεις κάποιες φορές απαιτούν και ξεχωριστή διαχείριση. Κανείς δεν μπορεί να απαιτήσει απ’τον Ολυμπιακό να αλλάξει τελείως τη μεταγραφική πολιτική του, κάτι τέτοιο άλλωστε θα ήταν ουτοπικό. Μπορεί, όμως, να γίνει μια εξαίρεση. Να μείνει ο Φορτούνης, να μη βγει στη βιτρίνα με την ίδια διάθεση που βγαίνουν όλοι οι υπόλοιποι.
Ναι, μπορεί κάποια στιγμή να έρθει μια πρόταση που ο Ολυμπιακός δεν θα μπορεί να αρνηθεί, όπως έχει ήδη συμβεί για τον Μήτρογλου, τον Σάμαρη, κτλ. Μέχρι τότε όμως, οι ερυθρόλευκοι μπορούν με τη στάση τους να δείξουν αυτό ακριβώς. Πως θέλουν ο Φορτούνης να γίνει η εξαίρεση, να μείνει για χρόνια στον Ολυμπιακό, να αποτελέσει τη σταθερά γύρω απ’την οποία θα κινηθεί ο σύλλογος.
Ένας Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς των 10’s, ο μεσοεπιθετικός που θα κάνει για χρόνια την διαφορά, ανεξαρτήτως του ποιοι θα είναι οι ξένοι που θα παίζουν γύρω του. Αν υπάρχει κάποιος που να αξίζει την ξεχωριστή διαχείριση, αυτός είναι σίγουρα ο Φορτούνης.
Έχει άλλους να πουλήσει
Και ο Ολυμπιακός δεν είναι πως θα σταματήσει να πουλάει και να χρηματοδοτεί τις αγορές απ’τις πωλήσεις. Μια ματιά στο ρόστερ λέει πως η συντριπτική πλειοψηφία των βασικών του είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να φέρουν ζεστό χρήμα. Απ’τον Ρομπέρτο και τους δύο ακραίους μπακ, στον Κασάμι, τον Μιλιβόγεβιτς ή τον Ζντιέλαρ και απ’τον Πουλίδο στον Ντουρμάζ ή ακόμα και τον ακριβότερο όλων, τον Ιντέγε.
Ο Ολυμπιακός έχει ήδη κάνει μια εξαίρεση, καθώς είναι έτοιμος να κλείσει για πρώτη φορά επί Μαρινάκη μια μεταγραφική περίοδο χωρίς να αποκτήσει παίκτη. Σπάνιο γεγονός που ήρθε να προστεθεί σε άλλο σπάνιο, αυτό του καλοκαιριού όταν και στην ουσία δεν πουλήθηκε κανείς απ’τα “προϊόντα” της περσινής βιτρίνας.
Μια φορά στα 20 χρόνια
Ο Φορτούνης μπορεί και θα πρέπει να γίνει η σημαντική και μεγάλη εξαίρεση. Γιατί τέτοιος είναι και ως παίκτης, ξεχωριστός, γι’αυτό και είναι ο μοναδικός Έλληνας μεσοεπιθετικός που μοιάζει ικανός να κάνει μεγάλη καριέρα στον Ολυμπιακό, μετά από πάρα πολλά χρόνια.
Δεν συμβαίνει εύκολα, δεν συμβαίνει συχνά. Το καταλαβαίνει κάθε φίλος του Ολυμπιακό, που ξέρει πως ο Φετφατζίδης στα 25 παίζει στη Σαουδική Αραβία, ο Τάτος στα 26 στη Γ’ Εθνική, ο Βλαχοδήμος στα 24 πήγε τώρα στον Παναθηναϊκό μετά από έξι μήνες χωρίς ομάδα.
Η περίπτωση του Φορτούνη είναι όσο σπάνια ήταν εκείνη του Τζόρτζεβιτς πριν από 20 χρόνια. Και έτσι θα πρέπει να αντιμετωπιστεί.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Σταύρος Γεωργακόπουλος: Πετάει στην επίθεση ρισκάρει στην άμυνα