Το τελευταίο πρωτάθλημα της Α1
Η Α1 που πνέει τα λοίσθια, οι μεγάλοι που δεν θέλουν να έχουν σχέση, οι ομάδες που ξέρουν τη χρεωκοπημένη μοίρα τους και το σχέδιο χωρίς Ολυμπιακό-Παναθηναϊκό που βγαίνει από το συρτάρι. Ο Τάσος Μαγουλάς αποχαιρετά το πρωτάθλημα που χάνει.
Αξίζει να δούμε το πρωτάθλημα της Α1 που αρχίζει το Σάββατο, διότι μπορεί να είναι και το τελευταίο όπως το ξέρουμε.
Το ξεκαθάρισμα
Ακραίο; Πεσιμιστικό; Καταστροφολικό; Ό,τι κι αν πείτε βρίσκεται πέριξ της πραγματικότητας, αλλά στην καρδιά βρίσκεται μία αναντίρρητη αλήθεια: με όλες τις “σεισμικές” εξελίξεις που λογικά θα έρθουν την προσεχή διετία και αφορούν στο οριστικό ξεκαθάρισμα των σχέσεων FIBA-Ευρωλίγκας, η Α1 πνέει τα λοίσθια όπως αποδείχθηκε εφέτος, χωρίς το πρόβλημα να είναι πια η οικονομική κρίση που συνεχίζει να μαστίζει τη χώρα.
ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ Α1
Με τον τρόπο που επελέγη την τελευταία στιγμή η 14η ομάδα για το πρωτάθλημα και κυρίως το γεγονός πως έχει εγκαταλειφθεί κάθε ιδέα για κεντρική διαχείριση ακόμα και στο χορηγό πρωταθλήματος, γίνεται σαφές πως οι “μεγάλοι”, όπως έχουμε γράψει, δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με την Α1. Η ΑΕΚ πηγαίνει πέρα-δώθε δίχως να έχει άποψη για οτιδήποτε συμβαίνει, λειτουργεί ενσικτωδώς και δεν αξιοποιεί το μέγεθός της.
Ο Άρης προσπαθεί να πετάξει κάτω από το ραντάρ ελπίζοντας πως θα κτυπήσει την ώρα που οι άλλοι δεν θα κοιτούν, ενώ ο ΠΑΟΚ περιμένει απλώς τον Σαββίδη.
ΞΕΡΟΥΝ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΤΟΥΣ
Πολύ ωραία. Και οι άλλοι 9; Οι εννιά που συμπληρώνουν το πρωτάθλημα για να εισπράττουν οι αιώνιοι κυρίως ενώ οι ίδιοι πιθανώς να χρεωκοπήσουν στο τέλος της σεζόν; Ξέρουν την μοίρα τους και λογικά αυτή θα είναι η τελευταία φορά που υπάρχουν 14 ομάδες έτοιμες να… χάσουν χρήματα.
ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ Θ’ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ
Το ιστορικό δεν είναι αυτό, όσο το γεγονός πως έχοντας πια την Ομοσπονδία στον απόλυτο και σχεδόν επίσημο έλεγχο της Α1 (είτε με ομάδες είτε με παράγοντες) είναι καθαρά θέμα χρόνου πότε θα μπει μπροστά για να δώσει τη λύση της. Όσοι βρίσκονται στο στενό κύκλο του Βασιλακόπουλου παραδέχονται πως το… αφεντικό θ’ αποφασίσει για το τελικό κτύπημα στο -αποτυχημένο κατά τον ίδιο- επαγγελματικό μπάσκετ, όταν τελειώσει η ιστορία FIBA-Ευρωλίγκας και αφού δει τί θα πράξει η παγκόσμια ομοσπονδία.
ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΧΩΡΙΣ ΟΣΦΠ-ΠΑΟ
Για να μην ξεχνάμε, η FIBA είχε προτείνει ένα σχεδόν κλειστό πρωτάθλημα για να πείσει τους “μεγάλους” να συνδράμουν και με αυτό το σκεπτικό η ΕΟΚ θα βγάλει από το συρτάρι το πλάνο… απόσχισης των “αιωνίων” από τη regular season. Και από εκεί ο δρόμος μπορεί να φέρει ακόμα και πρόταση για ένα πρωτάθλημα ημιεπαγγελματικό ή κάτι παρεμφερές.
Πρωτάθλημα τριών επιπέδων
Η εφετινή Α1 όντως είναι η πιο ενδιαφέρουσα των τελευταίων ετών καθώς υπάρχουν τρεις ενδιαφέρουσες ταχύτητες, τρία ξεχωριστά πρωταθλήματα με απίστευτη ισορροπία.
Οι “αιώνιοι” για το πρωτάθλημα χωρίς αντίπαλο (κι ας κάνουν κάποιες ήττες παραπάνω, μία ή δύο). ΑΕΚ, Άρης και ΠΑΟΚ για την τετράδα. Μεγέθη τεράστια και με αστείρευτη φιλοδοξία τα οποία έχουν σοβαρές διοικήσεις και ρόστερ ενδιαφέροντα. Οι υπόλοιπες εννέα ομάδες από την περιφέρεια (που θα έπρεπε να αποτελεί μία νότα αισιοδοξίας) με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα προσπαθήσουν να σωθούν. Όσο πιο μακριά μείνουν από την επικίνδυνη ζώνη τόσο καλύτερα γι’ αυτές καθώς αν τελειώσει ο ΕΣΑΚΕ, έχει αποδειχθεί πως ούτε μία αισθάνεται ασφαλής και θα πρέπει να τρέχει στα ΑΣΕΑΔ (π.χ Αγία Παρασκευή) για να δικαιωθεί από τις αποφάσεις της γνωστής παρέας της φεγγαρόπετρας.
ΚΛΕΙΝΕΙ Ο ΚΥΚΛΟΣ
Δυστυχώς είναι κι ένα πρωτάθλημα που ουσιαστικά αποφασίζει να… ξεμπερδεύει με τους Έλληνες παίκτες, όσοι έμειναν, και να πάει σε έξι Αμερικανούς για όποιον θέλει. Το πιο σημαντικό αφορά στο γεγονός πως το ίδιο το πρωτάθλημα, ο ΕΣΑΚΕ, η ένωση των συλλόγων, δεν έχει κάποια κεντρική ιδέα για το πού θέλει να πάει. Τι στόχο έχει ώστε να προσεγγίσει χορηγούς, χρήματα, ενδιαφέρον.
Τίποτα και γι’ αυτό ο κύκλος που άνοιξε στα τέλη των 90ς κινδυνεύει να κλείσει άμεσα. Μέχρι τότε ας το χαρούμε, ας προβληματιστούμε, ας ασχοληθούμε όσο μπορούμε. Διότι η αδιαφορία θρέφει τις ελπίδες όσων επιβουλεύονται το ίδιο το άθλημα.
