Σπανουλόσημο: Back door sweep

Την ιστορία δεν την γράφουν οι παρέες. Μακάρι να ήταν έτσι, αλλά την ιστορία την γράφουν οι θρύλοι. Δεν έχουμε όλοι αυτό το προνόμια. Δεν θα ήταν και δίκαιο άλλωστε. Θα ήταν δημοκρατικό ναι, αλλά η δημοκρατία στον αθλητισμό δεν λειτούργησε ποτέ. Θέλει ήρωες. Τους είδαμε. Τον έναν να αποχωρεί και τον άλλο να προχωρεί. Ο Βασίλης Σπανούλης υπέγραψε τον τέλειο επίλογο για τον Ολυμπιακό, ο Δημήτρης Διαμαντίδης υπέγραψε τον τέλειο επίλογο για τα χρόνια του στον Παναθηναϊκό.

Ναι, τέλειο διότι σε ένα βράδυ όπου ο μεγάλος αντίπαλος έφυγε νικητής από το σπίτι του, κατάφερε να κρατήσει 25.000 φιλάθλους όρθιους να τον χειροκροτούν και πολλές χιλιάδες περισσότερες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, να υποκίνονται, να συγκινούνται, να αποθεώνουν. Εχθροί και φίλοι. Οι φίλοι του Παναθηναϊκού ήθελαν πολύ τον τίτλο μόνο για τον ηγέτη τους για το αντίο του, αλλά κατάλαβαν πως σε ένα τέτοιο κολοσσό, δεν υπάρχει προδιαγεγραμμένο τέλειο αντίο. Η συγκίνηση όλων, ήταν το τέλειο.

Back door sweep

Είναι ένα βράδυ πολυσήμαντο αλλά είναι κι ένα βράδυ το οποίο θα πάει στον νικητή. Για έναν απλό λόγο: Η ημέρα ανήκει στον Σπανούλη, οι επόμενες ημέρες στον Διαμαντίδη. Στον θρύλο, στην παρακαταθήκη του στο μπάσκετ.

Την Δευτέρα το βράδυ ο Λαρισαίος έκανε την δουλειά του και οδήγησε την ομαδα του σε αυτό που λένε οι Αμερικανοί back door sweep. Με ακόμα πιο δραματικό τρόπο. Δικαίωσε την ρήση "δεν έχει σημασία πόσες φορές θα πέσεις, αλλά πόσες φορές θα σηκωθείς". Κι έπεσε, και τον χόρτασε τάπα ο Γκιστ και ο ο Παππάς με τον Καλάθη έπαιξε τέλεια άμυνα. Δεν είχε σημασία γιατί ποτέ δεν έχει. Πήρε όλες τις τελευταίες επιθέσεις, από το 39, είδε τους συμπαίκτες το να τελειώνουν με κανονικό σουτ, μόνο μία φορά (το τρίποντο του Μάντζαρη) και αυτό γιατί δεν είχαν κάτι άλλο.

Σπανούλης στην επίθεση, Σπανούλης στην άμυνα, Σπανούλης τον τίτλο. Ναι οι συμπαίκτες του έβγαλαν κρίσιμες άμυνες ήταν παρόντες γιατί χρειάζονταν τέσσερις ακόμα. Όμως δεν έχουμε ξαναδεί και πιθανώς δεν θα ξαναδούμε ξανά έναν παίκτη, έναν μπασκετικό ήρωα να παίρνει πάνω του μία ολόκληρη σειρά. Με όλη την άμυνα να τον κυνηγάει, με τον καλύτερο συμπαίκτη του να μην παίζει σε δύο αγώνες, με τους υπόλοιπους συμπαίκτες του να τον κοιτούν με ελπίδα πως κάτι θα κάνει. Για εναν χρόνο μαλλον πρέπει να του αποδώσουν Σπανουλόσημο.

ΤΑΠΑ ΕΣΥ, ΚΑΛΑΘΙ ΕΓΩ

Και το έκανε θυμίζοντας κάτι από...Ρόκι, όταν έτρωγε όλο το ξύλο με στρατηγική να κουράσει τον αντίπαλο. Ετσι και ο Σπανούλης. Ο Γκιστ έπαιξε πάνω του τις καλύτερες άμυνες της ζωής του(θυμίζοντας πως κατα το παρελθόν έχει δεχτεί κρίσιμα καλάθια από τον αρχηγό του Ολυμπιακού) και σε κάθε τάπα, κάθε άλμα, άφηνε κι ένα...κανονάκι δύναμης. Μάλλον, σαν βαμπίρ του το έπαιρνε ο Έλληνας γκαρντ. Ως αποτέλεσμα στην τελευταία επίθεση, ο Γκιστ να μην έχει κουράγιο να συνδράμει τον Διαμαντίδη στην άμυνα.

Τί έγινε όμως μέχρι να φτάσουμε εκεί; Για 33 λεπτά παίχτηκε κάτι κοντά σε μπάσκετ. Μετά ο ένας έδινε την μπάλα στον Σπανούλη και ο άλλος πόσταρε μέχρι να μπει καλάθι. Δεν είδαμε τίποτε απο το 33 ως το 50 που να έχει σχέση με το άθλημα. Ναι είδαμε αγωνία, απίστευτες εναλλαγές ήρωες και μοιραίους, αλλά οι δύο προπονητές έφτασαν στο τέλος να τα αφήσουν όλα στους παίκτες τους. Και ότι κάνουν.

Ο Σφαιρόπουλος με τον τραυματισμό του Λοτζέσκι, έμεινε από παίκτες που εμπιστεύεται, ο Πεδουλάκης έκλεισε εκτός ρόστερ τέσσερις παίκτες(ο Γουίλιαμς τραυματίστηκε αλλά και πάλι δεν έμοιαζε να υπολογίζεται επί μακρόν) και είναι σχήμα οξύμωρο. Ο προπονητής του Παναθηναϊκού μίλησε από τον δεύτερο τελικό για την επερχόμενη κόπωση της πεντάδας του και όμως άφησε δύο 36χρονους να παλεύουν για όλα λεπτά είναι ηλικία τους.

Ουσιαστικά ο Ολυμπιακός είχε τα πρώτα του καλά διαστήματα και το πρώτο του πολύ καλό δεκάλεπτο ως το 10. Εκείνο που οι ερυιθρόλευκοι έβγαλαν πάλι, ήταν στιβαρότητα όταν έχαναν εύκολα τις διαφορές, πηγαίνοντας περισσότερο στην διάθεση να μην χάσουν, παρά κάτι άλλο. Άλλωστε μπάσκετ δεν έπαιξαν σε όλη την σειρά, την Δευτέρα ήταν πιο δικαιολογημένοι από ποτέ λόγω απουσιών.

Και όπως περιμέναμε, χωρίς τον Πρίντεζη με το κοντό σχήμα, ο Χάντερ ήταν για πρώτη φορά τόσο ενεργός και βοήθησε πραγματικά. Ο Αγραβάνης με την άγνοια κινδύνου προσέφερε ιδιαίτερα στα ριμπάουντ, σε άμυνες και σε κάποια σουτ που δεν έπαιρνε κάποιος άλλος.

Ο Μάντζαρης ...θέλοντας και μη πήρε επιθέσεις, ο Χάκετ είχε κυρίως αμυντικά χάι λάιν και το ηρωϊκό άλμα στην δεύτερη χαμένη βολή που έδωσε την ασςίστ στον Μάντζαρη για την ισοφάριση.

Ο Ολυμπιακός παίρνει δίκαια το πρωτάθλημα έχοντας αυτουποβληθεί σε απίστευτη πίεση αλλά επιβιώνοντας λόγω του αρχηγού του. Πήρε άριστα στον ψυχολογικό τομέα και αυτό τον έχρισε πρωταθλητή για δεύτερη σερί χρονιά.

ΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΠΑΙΚΤΕΣ

Ο Παναθηναϊκός είχε περισσότερο καλό μπάσκετ με την έννοια πως έβγαλε συγκεκριμένες συνεργασίες όπως τις ήθελε ο Πεδουλάκης. Ο άνθρωπος που μεταμόρφωσε τους πρασίνους αλλά και αυτός ο οποίος στον 4ο τελικό έπεσε θύμα της υπερβολικής...σκέψης του. Πέρυσι τέτοιο καιρό στο 3-0, ο Μανωλόπουλος και οι συνεργάτες του, έψαχναν να βρουν υγιείς παίκτες να παίξουν τον Ολυμπιακό. Φέτος ο Πεδουλάκης σε μία γηρασμένη ομάδα όσο περνούσε ο καιρός μείωνε και τις επιλογές του φτάνοντας να παίζει το πρωτάθλημα χωρίς αλλαγές. Ο Διαμαντίδης μπορεί και να τελειώνει ανακουφισμένος αφού πάλι έφτασε να παίζει όλο το παιχνίδι, να κυνηγάει αντιπάλους να πρέπει να βγάλει όλες τις φάσεις.

Ο Φώτσης έχασε σουτ-πέναλτι γι αυτόν, αλλά είχε μείνει από δυνάμεις. Οπως και ο Γκιστ στο τέλος που πόσταρε, έχασε εύκολους πόντους, αλλά έσωσε το καλάθι του ισάριθμες φορές. Εν κατακλείδι, στο τέλος οι κυπελλούχοι από την υπερβολική σκέψη του κόουτς, έμειναν από ιδέες και φυσικά δεν εξηγείται διαφορετικά πώς έμεινε ο Διαμαντίδης χωρίς βοήθεια να μαρκάρει τον Σπανούλη στο σουτ του τίτλου. Αυτό δεν αλλάζει το γεγονός πως ο Πεδουλάκης ώθησε την ομάδα του να διεκδικήσει τον τίτλο με τον Παπαγιάννη και τον Χαραλαμπόπουλο ενεργούς αλλά βάζοντας στο περιθώριο Ραντούλιτσα, Γουίλιαμς, Χέινς και Χάντερ.

Στο τέλος, κάποιος πρέπει να χάσει. Κάποιος να κερδίςει. Ήταν ο μεγάλος Σπανούλης και ο Ολυμπιακός. Αλήθεια όμως, πόσο ηττημένος αποχώρησε ο Δημήτρης Διαμαντιδης;

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Πολύ ΝΒΑ βλέπει το προπονητικό τιμ του Παναθηναϊκού και ξέχασε εναν ευρωπαϊκό κανονισμό στην φάση που δόθηκε εντολή στον Διαμαντίδη να κανει φάουλ μακριά απο την μπάλα στον Χάντερ. Στην Ευρωπη, οπως πλεον και στο ΝΒΑ, οποιοδήποτε φάουλ με πρόθεση μακριά απο την μπάλα στο τελευταίο δίλεπτο, δίνεται ΜΟΝΟ αντιαθλητικό. Αυτό εξηγούσαν οι διαιτητές στο τέλος. Τυχεροί που ο αρχηγός των πραςίνων δεν έδειξε ζέση υπέρ το δέον.

Photo Credits: Action Images

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Συγκλονιστικές δηλώσεις Δημήτρη Διαμαντίδη

Σπανούλης: "Τιμή που ήμουν φίλος και συμπαίκτης με τον Διαμαντίδη"