X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

Ο άγνωστος... κόκκινος πλανήτης

Ο Τάσος Μαγουλάς γράφει για το ντέρμπι των "αιωνίων" που αποκτά διαφορετικό νόημα μετά την απόφαση των δύο να εγκαταλείψουν την λογική του...καθρέφτη (κτίζεται ένα σύνολο με γνώμονα τον αντίπαλο) και να πάνε καθαρά σε δικές τους μπασκετικές προτάσεις.

Μόνο στην Ελλάδα γκρινιάζουμε τόσο πολύ για τα μεγάλα ντέρμπι τα οποία γίνονται νωρίς. Για τον έναν τίτλο που κρίνεται πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Φυσικά και γκρινιάζουμε διότι ζούμε στον μικρόκοσμό μας ο οποίος αρνείται πεισματικά να μεγαλώσει.

Από τα μέσα των 80s για παράδειγμα, η Ισπανία έχει θεσπίσει τον εκπληκτικό θεσμό του σούπερ καπ για τις καλύτερες ομάδες της σεζόν. Ο πρώτος τίτλος με ιδιαίτερη βαρύτητα όπου νομοτελειακά θα κοντραριστούν οι καλύτεροι. Είτε έρχονται με παντόφλες από τις παραλίες είτε φορτωμένοι από την σκληρή προπόνηση. Πρόβλημά τους, διότι το μπάσκετ είναι πρωτίστως για τον κόσμο.

Στο ΝΒΑ, με την σαφώς μεγαλύτερη σεζόν, πάντα το ξεκίνημα πρέπει να περιλαμβάνει παραδοσιακές κόντρες γιατί ως λογική μάρκετιγκ, είναι σημαντικό ο φίλαθλος να βλέπει τους κορυφαίους να κοντράρονται για να "ζεσταθεί" πιο γρήγορα.

Στην Ελλάδα έστω και δια της τεθλασμένης, αυτό συμβαίνει πια με τα Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός είτε κυπέλλου είτε πρωταθλήματος και αποτελούν αυτά τα παιχνίδια μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για όλους να ξεκινήσουν την χρονιά με ζέση.

Ήρθε η ώρα της... αλλαγής

Το ίδιο ισχύει και φέτος με μία υποσημείωση: για πρώτη φορά αμφότερες οι ομάδες παρουσιάζουν σημαντικές αλλαγές. Τόσο ο πρωταθλητής και φιναλίστ της Ευρωλίγκας Ολυμπιακός όσο και ο κυπελλούχος(εκτός φάιναλ φορ για μία τρίτη διαδοχική σεζόν), Παναθηναϊκός.

Η αναφορά στα πεπραγμένα τους, είναι αναγκαία γιατί πάντα οδηγούσε τις θερινές εξελίξεις. Ο ηττημένος της σεζόν Παναθηναϊκός, προχώρησε σε μεγάλες αλλαγές, επένδυσε σημαντικά ποσά για να βελτιώσει δραστικά και σε όλα τα αγωνιστικά επίπεδα την εικόνα του.

Το αναπάντεχο είναι πως ο Ολυμπιακός, που μετά τα δύο χαμένα πρωταθλήματα διατηρούσε σε μεγάλο βαθμό το ρόστερ του, προχώρησε έκων άκων σε σημαντικές διαφοροποιήσεις αυτό το καλοκαίρι.

Γι αυτό και ξεκινώντας την διαδικασία προσέγγισης του μεγάλου προημιτελικού της Πέμπτης, βλέπουμε ένα τρομερά οξύμωρο σχήμα: ο ...άγνωστος να είναι ο Ολυμπιακός. Πιο σωστά, να είναι περισσότερο άγνωστος ο Ολυμπιακός παρά ο εκ βάθρων αλλαγμένος Παναθηναϊκός. Σε ότι αφορά στον συγκεκριμένο αγώνα βεβαίως βεβαίως.

Ανοικτό... πράσινο παιχνίδι

Φέτος είχαμε την ευκαιρία να δούμε τους σημαντικότερους αγώνες προετοιμασίας και οι πράσινοι μοιάζουν πολύ πιο...σαφείς σε όσα θα παρουσιάσουν την Πέμπτη στο ΣΕΦ. Μία εντελώς καινούργια ομάδα, με προπονητή που ζήτημα είναι να έχει κάνει 10 δυνατές προπονήσεις για να περάσει την φιλοσοφία του, οι κυπελλούχοι δείχνουν πως θα στηριχθούν σε πολύ απλά πράγματα. Ο Τζόρτζεβιτς θα διαχειριστεί το ταλέντο, θα θελήσει να κρατήσει ψηλά τον ρυθμό και τον σκορ. Ο Καλάθης θα τρέξει τους συμπαίκτες του, όσο ο Ραντούλιτσα έχει δυνάμεις η μπάλα θα πηγαίνει στα χέρια του, ενώ σημαντικό μέρος του παιχνιδιού είναι η δυνατότητα του Φιλντέιλ να δημιουργεί και να σκοράρει με σουτ. Οι πράσινοι με έμπειρους γκαρντ όπως ο Καλάθης, ο Πάβλοβιτς και βέβαια πάνω από όλους όσο κι αν παίζει ο Διαμαντίδης, γυρίζουν την μπάλα, βγάζουν σουτ, αξιοποιούν πια και τον εξαιρετικό Κούζμιτς.

Αυτός όμως ο Παναθηναϊκός δεν θα έχει καμία σχέση με την ομάδα η οποία θα αρχίσει να κρίνεται από τον Δεκέμβριο όταν πλέον θα διαθέτει έναν σημαντικό αριθμό προπονήσεων και αγώνων, ο Γκιστ, ο Παππάς και ο Μποχωρίδης θα βρίσκονται στην διάθεση του προπονητή και ο Τζόρτζεβιτς θα μοιράσει με κάθε λεπτομέρεια τους ρόλους. Τώρα, όμως η λογική λέει πως ο Σέρβος θα ακολουθήσει τον πιο απλό δρόμο, αξιοποιώντας περισσότερο το πηγαίο ταλέντο που διαθέτει θέλοντας να πάρει τα δύο μεγάλα παιχνίδια.

Δεν είναι εφικτό άλλωστε, να γίνει κάτι διαφορετικό για έναν καινούργιο προπονητή, με μία καινούργια ομάδα και μάλιστα τόσων υψηλών απαιτήσεων και πιέσεων για την επιτυχία.

Ο άγνωστος πρωταθλητής

Ο Ολυμπιακός ξεκινώντας η σεζόν, ως πρωταθλητής, αποτελεί το φαβορί. Προχώρησε όμως σε αλλαγές χάνοντας και προσθέτοντας παίκτες, ενώ προετοιμασία δεν έκαναν τρεις από τους πέντε βασικούς και οι δύο πολυτιμότεροι παίκτες.

Ουσιαστικά έλειψε όλη η περιφέρεια αυτή που θα κινεί την ομάδα και θα κρατάει την τύχη των παιχνιδιών στα χέρια της.

Ο Σφαιρόπουλος ήταν παρών από την αρχή της προετοιμασίας και δείχνει να θέλει να έχει μία συνέχεια στην περυσινή συνταγή η οποία στηρίχθηκε στην δυνατή άμυνα και την ανάπτυξη της επίθεσης γύρω από τον Σπανούλη. Η διάθεση δείχνει να παραμένει η ίδια, αλλά δεν μπορεί να πει κανείς πως οι ερυθρόλευκοι πρόσθεσαν αμυντικούς ογκόλιθους. Ο θηριώδης Πάτρικ Γιανγκ περισσότερο διακρίνεται για το επιθετικό του παιχνίδι, τα ριμπάουντ και λιγότερο για την άμυνα. Ο Χάκετ πιο πολύ ασχολείται με την οργάνωση ενώ ο Στρόμπερι είναι ο ορισμός του παραδοσιακού σούτιγκ γκαρντ.

Σίγουρα οι πρωταθλητές θα προσπαθήσουν να παίξουν άμυνα, αλλά οι ενέσεις ταλέντου που έκαναν αφορούσαν περισσότερο στην επίθεση ιδιαίτερα στο κομμάτι της...ποικιλίας, αφού έλλειψαν οι παίκτες που θα προσφέρουν εύκολους, ξεκούραστους πόντους κοντά στο καλάθι. Έλειψαν οι ψηλοί που θα αισθανθεί η αντίπαλη άμυνα ώστε να ξεκολλήσει από τον Σπανούλη. Παράλληλα χρειάστηκε να καλυφθεί το κενό του Σλούκα ο οποίος διαδραμάτιζε μεγάλο ρόλο επί Σφαιρόπουλου ιδιαίτερα σε εκείνες τις αναμετρήσεις οι οποίες χρειάζονταν ανατροπές.

Οι γύρω από τον Σπανούλη

Ο Έλληνας προπονητής δείχνει διατεθειμένος να αποσείσει βάρος από τον Σπανούλη προσθέτοντας επιλογές στην ρακέτα και στην περιφέρεια. Δυνατούς ψηλούς, καλούς σουτέρ. Πώς όμως θα παίξει ο Ολυμπιακός; Αυτό ακόμα παραμένει ερώτημα διότι η ατάκα: "θα παίξει άμυνα" δεν λέει τίποτε για ένα οργανωμένο σύνολο. Η άμυνα άλλωστε είναι απόρροια της διάθεσης καταρχάς. Κι επειδή, ιστορικώς, ουδείς νίκησε με 0-0 και οι ερυθρόλευκοι έχουν υψηλότατης ποιότητας και ποικιλίας ταλέντο, ο τρόπος αντιμετώπισης του προημιτελικού αποτελεί ένα ζήτημα. Θα επιλεγεί η πιο...ασφαλής επιλογή να κατέβει το σκορ και συνέπεια ο ρυθμός; Είναι έτοιμοι οι καινούργιοι και ο Παπαπέτρου, να ανταποκριθούν στο παιχνίδι γύρω από τον Σπανούλη; Τί μπάσκετ θα επιλέξει ο Σφαιρόπουλος καθώς είναι προπονητής ο οποίος έχει δείξει διαφορετικές προθέσεις; Ερωτήματα που τίθενται σε ένα σύνολο το οποίο θέλει να πατήσει στην επιτυχία της περυσινής χρονιάς και να συνεχίσει να κυριαρχεί σε Ελλάδα(πράγμα που δεν πέτυχε την περασμένη πενταετία) και την Ευρώπη( κάτι που πέτυχε απόλυτα). Ερωτήματα που τίθενται πιο πιεστικά στον Ολυμπιακό, γιατί είναι ο πρωταθλητής και αυτός που έχει συνέχεια σε σχέση με πέρυσι.

Τρομερά ενδιαφέρουσες ομάδες

Φέτος, οι αναμετρήσεις Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού παίρνουν ένα καινούργιο χρώμα. Είναι σαφές πως οι αιώνιοι εγκαταλείπουν την λογική του...καθρέφτη(κτίζεται ένα σύνολο με γνώμονα τον αντίπαλο) και πηγαίνουν καθαρά σε δικές τους μπασκετικές προτάσεις πράγμα πραγματικά ενδιαφέρον. Ήρθαν καινούργιοι ξένοι, παίκτες που δεν έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε, αξιοποιούνται οι νέοι Έλληνες παίκτες.

Το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός έχει όλα τα εχέγγυα για να είναι ο ορισμός της ευχής "καλή χρονιά" και πρέπει να είναι το τελευταίο που θα διεξάγεται χωρίς κόσμο και με αυτή την μορφή κυπέλλου. Είναι καιρός οι ίδιοι οι σύλλογοι να βρουν τρόπο να αλλάξει ο τρόπος διεξαγωγής, ιδιαίτερα τώρα που ανεβαίνει η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ και ο Άρης.

Το δε κεκλεισμένων των θυρών, αποτελεί την ιστορικότερη ανοησία αφού τελικά ο μόνος που χάνει είναι το ίδιο το άθλημα. Ας κληθούν να πληρώσουν από ένα εκατομμύριο ευρώ για επεισόδια και μετά θα καταγραφεί παγκόσμιο ρεκόρ μετατροπής γηπέδου μπάσκετ σε παρθεναγωγείο.

Καλή χρονιά.

Διαβάστε ακόμη:

Γιάννης Ζωιτός: Ο Καλάθης θα κρίνει τον Παναθηναϊκό του ντέρμπι

24MEDIA NETWORK