Μόουζες Μαλόουν: Ο Μωυσής του μπάσκετ και μέντορας των Ολάζουν και Μπάρκλεϊ
Ο Τάσος Μαγουλάς γράφει για τον Μόουζες Μαλόουν που τόσο πρόωρα έφυγε από τη ζωή. Οι δύο ημέρες στο πανεπιστήμιο, τα τρύπια παπούτσια, η τέχνη του ριμπάουντ και η σχέση με Ολάζουον και Μπάρκλεϊ.
Τα 80s δημιούργησαν το μπάσκετ που βλέπουμε τώρα. Από συγκεκριμένους αθλητές μπήκαν οι βάσεις για να περάσει το άθλημα στην επόμενη ημέρα του. Όταν μιλάμε για μπάσκετ και αλλαγές τότε βεβαίως η αναφορά γίνεται μόνο για το ΝΒΑ, ιδιαίτερα τότε που ο υπόλοιπος πλανήτες απλά κοιτούσε και μάθαινε μέσω Ποντέλ.
Ο Μόουζες Μαλόουν υπήρξε μια τρομερά ιδιαίτερη περίπτωση και αυτό τον έφερε στη λίστα με τους κορυφαίους σέντερ της ιστορίας. Ήταν ο τελευταίος σέντερ της γενιάς που έπαιζε με δύναμη και στηριζόταν στην δράση κάτω από τα καλάθι. Έγινε αυτός που άνοιξε δρόμους εκτός κι εντός παρκέ είτε με τις συνήθειες του είτε με το παιχνίδι του.
Οι αριθμοί του, ιδιαίτερα η οκταετία με τους +25πόντους και τα +17 ριμπάουντ ανά αγώνα, θύμισαν κάτι από Τσάμπερλέν και βεβαίως δεν θα επαναλαμβάνονταν ποτέ. Δεν εμφανίστηκαν καλύτεροι παίκτες; Το αντίθετο. Ο Μαλόουν είδε τους τρεις μεγάλους της επόμενης γενιάς, Ολάζουουον, Γιούιν, Ρόμπινσον να παίρνουν την σκυτάλη και να αλλάζουν επίπεδο. Είδε ένα πνευματικό του παιδί ν' αλλάζει όσα γνωρίζαμε για τη θέση του πάουερ φόργουορντ και βεβαίως οι θερινές του προπονήσεις μετέτρεψαν ένα τερματοφύλακα από τη Νιγηρία σε σε έναν από τους κορυφαίους σέντερ της ιστορίας.
Αυτό τον διαφοροποίησε από την προηγούμενη γενιά θηρίων. Παίκτες οι οποίοι είτε αξιοποιούσαν τα απίστευτα αθλητικά τους προσόντα (Τσάμπερλεν, Ράσελ) είτε το πηγαίο μπασκετικό τους ταλέντο (Τζαμπάρ, Άνσελντ, Ουόλτον). Ο Μαλόουν συνδύασε σωματική δύναμη, ταχύτητα με έξυπνο επιθετικό παιχνίδι. Ξεκίνησε ως μια δύναμη της φύσης, στα μέσα της διαδρομής του σούταρε με άνεση από τα πέντε μέτρα. Πάνω απ' όλα και πάνω απ' όλους ήταν ο πρώτος ψηλός που διάβαζε το παιχνίδι, το καταλάβαινε και το βελτίωνε κάθε καλοκαίρι.
Ένας μαθητής του μπάσκετ που έγινε εξαιρετικός δάσκαλος για τους νεότερους. Και όμως έγινε ο πιο διάσημος... αμόρφωτος του ΝΒΑ καθώς δεν πήγε πανεπιστήμιο και η επιτυχία του άνοιξε το δρόμο για παίκτες όπως ο Ντόκινς, ο Κεμπ, ο Κόμπε, ο Ζερμέν Ο'Νιλ.
Φοιτητής
Μόνο που η ιστορία κάνει λάθος. Λίγο. Ο Μαλόουν φοίτησε στο πανεπιστήμιο του Μέριλαντ για δύο ημέρες και πέντε ώρες. Στο διάλειμμα πριν από την έκτη ώρα τον κάλεσαν στο γραφείο του προπονητή μπάσκετ για να τον ενημερώσουν πως έγινε ντραφτ στο ΑΒΑ και τον περίμεναν τρία εκατομμύρια δολάρια από τη Γιούτα για πέντε χρόνια. " Δεν ήταν ζήτημα επιλογής. Έπιασα μπάλα μπάσκετ για πρώτη φορά στα 13 μου και από εκείνη την ημέρα δεν την άφησα ποτέ. Πέντε χρόνια μετά μού έδωσε την ευκαιρία να αλλάξω την ζωή της μητέρας μου. Δεν θα έλεγα όχι. Τέρμα τα τρύπια παπούτσια".
Ξεκίνησε ως γκαρντ λόγω κιλών και περίμενε πέντε μήνες να μπει στη ρακέτα, αφού πήρε μυϊκό όγκο. Μόλις το ΑΒΑ συγχωνεύτηκε με το ΝΒΑ οι Μπλέιζερς έκαναν το πρώτο από τα τρία τεράστια λάθη τους. Διάλεξαν τον Μαλόοουν στο ειδικό ντραφτ, αλλά τον έδωσαν γρήγορα σε ανταλλαγή, καθώς είχαν ήδη τον έμπειρο Μορίς Λούκας στη θέση του.
Το Μπάφαλο τον δοκίμασε αλλά δεν έπεισε και κατέληξε στο Χιουστον με τον παλιό του προπονητή από τη Γιούτα. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Τρεις τίτλοι πολυτιμότερου παίκτη. Ο πρώτος αθλητής στα επαγγελματικά σπορ που κατέκτησε τίτλο MVP με δυο διαφορετικές ομάδες, το πρωτάθλημα του 1983 και τα ρεκόρ σε επιθετικά ριμπάουντ.
Πονηρός ή ιδιοφυΐα;
"Ο ψηλός δεν έχει άλλο σίγουρο τρόπο για να πάρει τη μπάλα από το επιθετικό ριμπάουντ. Το κατάλαβα από τον πρώτο αγώνα μπάσκετ και δουλεύω κάθε μέρα στο να ξέρω που πρέπει να είμαι μετά από ένα σουτ". Κατηγορήθηκε, ιδιαίτερα στην Ατλάντα πως για να κρατήσει τον μέσο όρο στα ριμπάουντ πολλές φορές αστοχούσε επίτηδες σε λέι απ για να παίρνει το επιθετικό ριμπάουντ και κάποια bonus που προέκυπταν από αυτά.
Χρειάστηκε ο Αντρέ Ντράμοντ των Πίστονς να εξηγήσει το κόλπο: "Ο Μαλόουν ήταν 2μ06 κι έπαιζε συνέχεια κάτω από το καλάθι όπου όλες οι ομάδες είχαν σέντερ στα 2,13. Το πρώτο σουτ που έκανε ήταν συνήθως βιαστικό και χωρίς άλμα με σκοπό να υποχρεώσει τον αντίπαλο να κάνει άλμα και να χάσει τη θέση του. Μετά κυνηγούσε την αναπήδηση της μπάλας ή το έρμπολ για να την πάρει όπως ήθελε και να σκοράρει".
Ο Μωυσής που οδήγησε τους Σίξερς στην γη της επαγγελίας, ο πρόεδρος των ριμπάουντ, ελεύθερη μετάφραση του "chairman of the boards", ήταν από τους πιο γενναιόδωρους επαγγελματίες αθλητές με χιλιάδες ιστορίες που άνοιγε το πορτοφόλι για τους φτωχούς.
Γενναιόδωρος και ως αθλητής καθώς δεν κράτησε κανένα μυστικό για τον εαυτό του. Δίδαξε στον Μπάρκλεϊ την τέχνη του ριμπάουντ και τον υποχρέωσε να βελτιώσει το σουτ γιατί δεν θα κάρφωνε για πάντα. Όσο για τον Χακίμ Ολάζουον; " Τα καλοκαίρια μου στο Τέξας, στο Φοντέ, με έκαναν τον παίκτη που είμαι. Ο Μαλόουν με το σκληρό του παιχνίδι δεν μου δίδαξε μόνο κινήσεις αλλά έναν διαφορετικό τρόπο προσέγγισης ενός αγώνα στην άμυνα και την επίθεση. Κυρίως όμως χάρις σε αυτόν κατάλαβα πως το μυστικό της επιτυχίας είναι η δουλειά το καλοκαίρι. Πόσο σκληρά είσαι έτοιμος να φερθείς στον εαυτό σου, όταν οι άλλοι ξεκουράζονται".
Ο Μαλόουν δεν κουράστηκε ποτέ για το πτυχίο και γι' αυτό κάθε προπόνηση ξεκινούσε με τη νουθεσία προς τους νεότερους: ποτέ μην μείνετε χωρίς πτυχίο. Πάρτε το όσα χρόνια κι αν περάσουν.