Η απαξίωση του εθνικού προπονητή αφορά τους πάντες

Αυτό το καλοκαίρι φαίνεται πως θα είναι το επίπονο για τον Γιιώργο Βασιλακόπουλο, καθώς έστω και για λίγο, έστω για τα μάτια των social media και των όσων τραγελαφικών συμβαίνουν, παραδοσιακοί σύμμαχοι θα σιωπήσουν ή δεν αποκλείεται να ρίξουν κι ένα χαλικάκι αναθέματος.

Δεν τον νοιάζει και δεν θ' ασχοληθεί. Αν κάνει κάτι, θα είναι να μετρήσει τους... πιστούς του και τους ευεργετημένους, να δει ποιοι έμειναν κοντά. Δεν έχει σημασία άλλωστε διότι πλέον δεν ευθύνεται αυτός. Για οποιοδήποτε λάθος, παράλειψη, εμμονή, κακή επιλογή, εδώ και πολλά χρόνια ευθύνονται άλλοι. Ευθυνόμαστε άπαντες.

Από τον πιο αισχρό κανονισμό στην ιστορία του παγκοσμίου μπάσκετ, ο οποίος στις αρχές των 00s απαγόρευε στους Έλληνες παίκτες που έπαιζαν σε ομάδες του εξωτερικού να γυρίσουν μεσούσης της σεζόν για να παίξουν ξανά στην Ελλάδα, όσοι (και ήταν πολλοί) δεν μίλησαν. Δεν αντιτάχθηκαν, δεν αντέδρασαν, άνοιξαν την πόρτα για όσα συμβαίνουν ως τώρα.

Γι' αυτό και η σημερινή απαξίωση στο θέμα της πρόσληψης προπονητή δεν γίνεται να εξοργίζει οποιονδήποτε που δεν εξορίγστηκε όλα αυτά τα χρόνια για κανονισμούς, παρεμβάσεις, επιλογές, σπατάλες. Εκτός αν ζούσε σε μέρος του κόσμου χωρίς ηλεκτρικό.

ΠΑΙΚΤΕΣ ΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΥΘΥΝΗ

Σήμερα πρέπει οι ευθύνες να αποδοθούν σε όσους σιωπούν χρόνια, αποδέχονται να διαδραματίσουν ρόλους κομπάρσου, δεν έχουν εναντιωθεί έστω και μία φορά δημόσια ή ιδιωτικά στον μεγάλο.

Όσοι δουλεύουμε στο μπάσκετ το οφείλουμε στους παίκτες και μόνο σε αυτούς. Αγαπάμε το συγκεκριμένο παιχνίδι για όσα μας προσφέρουν οι αθλητές του και αυτοί είναι στο επίκεντρο. Όταν όμως τόσα χρόνια οι τεράστιοι σούπερ σταρ δεν ασχολήθηκαν για οτιδήποτε έχει σχέση με το ίδιο το άθλημα, δεν ακούσαμε μία φορά μία άποψη, μία σκέψη εκτός του πικ εν ρολ, μοιραία αυτοί ευθύνονται πρωτίστως.

Κανείς δεν ζήτησε να πολεμήσουν ή να μειώσουν τον Βασιλακόπουλο που τους φερόταν πάντα άριστα, υποδειγματικά, αλλά μια φορά να δουν το κοινό καλό. Μια φορά να ακολουθήσουν τον Λάζαρο Παπαδόπουλο στις μάχες που έδινε για το κοινό καλό του μπάσκετ, για το συμφέρον παιδιών τα οποία είχαν ανάγκη βοήθειας, δεν έγινε ποτέ. Ποτέ πραγματικά ούτε μετά την "προσβλητική" για τους παίκτες δήλωση του "Λάζου", ο οποίος ειλικρινώς ευχαριστούσε τους παίκτες Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού επειδή για 24 ώρες στήριξαν την μάχη του ΠΣΑΚ. Το ίδιο συνέβη κι επί του Μανώλη Παπαμακάριου. Αμφότεροι απομονώθηκαν σχεδόν εξευτελίστηκαν. Ουδείς ασχολήθηκε.

Θυμάται κανείς ότι ο Τζινόμπιλι έβαλε τους συμπαίκτες του στην εθνική να πληρώσουν από την τσέπη τους για να παίζει η Αργεντινή ή τις κόντρες του με την διοίκηση της ομοσπονδίας; Να μην μιλήσουμε για τον Λεμπρόν ή οποιονδήποτε σταρ του ΝΒΑ με την απίστευτη συνδικαλιστική συνείδηση. Λέτε να έκαναν απεργία οι παίκτες του ΝΒΑ και να μην έκανε ο Τζέιμς; Ή από την εθνική να του έλεγαν: πήγαινε με προπονητή από τα βουνά του Ντένβερ και να μην επαναστατούσε;

Είχαμε μία χρυσή γενιά παιδιών που ανέβασαν το μπάσκετ πολλά επίπεδα μέσα στο παρκέ. Δυστυχώς αυτή η γενιά δεν έδωσε τον ίδιο αριθμό ηγετών εκτός γηπέδου. Κατανοητή η διάθεση... πολιτικής διαχείρισης του προέδρου της ομοσπονδίας. Πιστεύουν πως όταν θα έρθει η ώρα, επειδή είναι έτοιμη η διάδοχη κατάσταση, με κάποιο τρόπο θα διαδραματίσουν ρόλο. Οποιονδήποτε. Σίγουρα θα είναι εξαιρετικοί, αλλά είναι επίσης βέβαιο πως ο Βασιλακόπουλος θα επιτρέψει μόνο σε όμοιό του διοικητικά να πάρει την σκυτάλη.

ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΑΓΝΟΟΥΝΤΑΙ

Οι άμεσα θιγόμενοι; Οι προπονητές; Πότε ακούσαμε οποιαδήποτε θέση τα τελευταία χρόνια; Αν ένα από τα μεγαλύτερα σύμβολα στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού ο Παναγιώτης Γιαννάκης δεν μπει μπροστά, ως πρόεδρος του Συνδέσμου, ποιος θα το κάνει; Ναι, παγιδεύεται στη λογική του ενεργού ενδιαφέροντος για την θέση του προπονητή στην εθνική, αλλά ουδείς θα τολμήσει να αμφισβητήσει έναν του λόγο.

ΤΑ ΤΣΑΡΤΕΡ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ

Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος ως ο κορυφαίος παράγοντας στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού φρόντισε και φροντίζει ακόμα να κάνει χατίρια, να βοηθάει, να είναι κοντά σε οποιονδήποτε τον θεωρεί φίλο του. Άνοιξε τις πόρτες των τσάρτερ και κόσμος μπήκε μέσα. Απλά για να κάνει τη δουλειά του, διότι τα ΜΜΕ έκοβαν συνέχεια έξοδα. Τίποτε ύποπτο ή δόλιο. Και ο Έλληνας έχει φιλότιμο. Άψογη διαχείριση του Τύπου και ακόμα μεγαλύτερη το δίπολο.

ΕΧΘΡΟΣ Ή ΦΙΛΟΣ

Πέρασε πολύ έξυπνα η κόντρα Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού στο πρόσωπό του. Οποιος έγραφε εναντίον του Ολυμπιακός που είναι κόντρα, άρα αναξιόπιστος. Οποιος σιωπά Παναθηναϊκός, φίλος σύμμαχος.

Επειδή ζήσαμε και στα 90s, τότε η κατάσταση ήταν περίπου αντίστροφη. Για ένα διάστημα.

Οι δημοσιογράφοι έχουν το ρόλο τους σε κάθε παρόμοια ιστορία και είναι η αλήθεια πως τα social media έβγαλαν έναν μεγάλο ηθικό βραχνά από ανθρώπους ευνοημένους από τον πρόεδρο. Και είναι αρκετοί. Στην πραγματικότητα όμως, λείπει η παρεμβατικότητα και η πρόταση. Αυτό ισχύει.

Το ίδιο ισχύει επίσης για τους παράγοντες σε όλα τα επίπεδα. Όλες τις κατηγορίες.

Και πού φτάνουμε; Πουθενά. Σε μία ημέρα ομοβροντιών κατά του Γιώργου Βασιλακόπουλου, όλα θα λήξουν με απόλυτη ηρεμία. Ούτε κραδασμοί ούτε αλλαγές. Όσοι φωνάζουν είναι οι... αιρετικοί, οι... απέξω, οι σιωπούντες έχουν λόγους προσωπικούς και η ζωή προχωρά.

Κάποιος θα πειστεί να πάρει τη δουλειά του προπονητή, θα έχει και βοηθούς και όλα θα συνεχιστούν ως έχουν. Γιατί; Διότι όσοι θα μπορούσαν να "τρέξουν" εξελίξεις έχουν πειστεί πως δεν χρειάζονται βίαιες αντιδράσεις και όταν έρθει η ώρα σε 10-20 χρόνια, όταν τελοσπάντων αποφασίσει ο πρόεδρος, θα φτάσει η επόμενη κατάσταση, ως συνέχεια της προηγούμενης. Συνειδητή επιλογή. Αυτό είναι και δεν θα αλλάξει. Ποτέ. Να το κάνουμε πιο σαφές;

ΠΟΤΕ.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1: Η συγκεκριμένη ιστοσελίδα από το 2005 παίρνει θέση σε όσα συμβαίνουν και χαρακτηρίζεται... πέναντι. Οπότε δεν αλλάζει κάτι ούτε γράφουμε εκ του ασφαλούς.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2: Μην περιμένει κάποιος να παρέμβει η Πολιτεία (όχι φυσικά για τον προπονητή) σε ζητήματα που αφορούν ή αφορούσαν την ομοσπονδία. Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, με κάθε κυνέρνηση φροντίζει νωρίς να προσεταιριστεί ανθρώπους που θα είναι δίπλα στον... άλλο μεγάλο. Παράγοντες, διαιτητές, προπονητές, οποιονδήποτε. Έτσι γίνονται οι σωστές δουλειές.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ 3: Για πολλοστή φορά θα το πούμε πως δεν υπήρξε ούτε και θα υπάρξει άλλος παράγοντας του επιπέδου του Βασιλακόπουλου να εκτοξεύσει ένα άθλημα και να το υπηρετήσει τόσο πιστά. Να το πάρει από το χέρι και να το φέρει στην κορυφή. Τα τελευταία χρόνια είναι άδικο να γκρεμίσουν μία παράδοση που δημιουργήθηκε με μεγάλη αγάπη και απίστευτη τεχνογνωσία.