Επίσημη... χαρούμενη
Ο Τάσος Μαγουλάς γράφει για την πρεμιέρα της Εθνικής στο προολυμπιακό τουρνουά και αναλύει τις αδυναμίες της.
Η επίσημη αγαπημένη είναι πια...χαρούμενη. Πρώτη φορά με άποψη η εθνική παίζει μπάσκετ με γνώμονα το ταλέντο της όχι το παιχνίδι του άλλου. Δεν έχει μεσοβέζικες καταστάσεις και αυτό φαίνεται στα εύκολα. Η Ελλάδα θα παίξει αυτό το μπάσκετ όπου θα επιβάλει τον ρυθμό της, θα τρέχει, θα πιέζει σε όλο το γήπεδο, θα προσφέρει θέαμα, θα ανεβάζει τα σκορ όχι σε ύψη δυσθεώρητα. Θα παίζει με 10 παίκτες που θα φροντίζουν να μην πολυπέφτει ο ρυθμός και θα υπάρχουν οι στιγμές που θα σκέφτεται πόσο πιο ...σίγουρη θα ήταν αν είχε τους δύο πλέον ειδικούς σε αυτό το παιχνίδι(Πρίντεζη και Σλούκα).
Το ευχάριστο είναι πως στο πρώτο επίσημο παιχνίδι και παρά την πρόκληση να περιοριστεί το παιχνίδι του αποτελεσματικότητα του Χαντάντι, ο Κατσικάρης και οι συνεργάτες του δεν μπήκαν στον πειρασμό να ...πειράξουν την άμυνά τους. Να προσαρμοστούν στον θηριώδη και ικανότατο σέντερ. Μεταξύ σοβαρού και αστείου, έμοιαζε να τον άφηναν να κουραστεί βάζοντας καλάθια, ενώ βεβαίως και τον κτυπούσαν στα πικ εν ρολ με Καλάθη Κουφό οπότε γρήγορα έγινε αλλαγή, φορτώθηκε με 3 φάουλ και όλα τελείωσαν γρήγορα.
ΟΜΑΔΑ... ΥΨΟΥΣ
Η εθνική δεν έχει κανένα πρόβλημα να διαφημίσει αγωνιστικά το μεγάλο της όπλο, τους σέντερ, τους αθλητικούς φόργουορντ, τα ψηλά γκαρντ και τις πολλές επιλογές. Με αυτό θα πορευτεί ως το τέλος. Γι αυτό κι έμειναν στο παρκέ πολύ ώρα οι...συγκινημένοι Θανασης Αντετοκούνμπο και Γιάννης Αθηναίου. Σε ένα σίγουρα εύκολο παιχνίδι, έπαιξαν σοβαρό ρόλο παιδιά που αντί να τους παρακαλάει η εθνική να παίξουν, μοιάζει να... παρακαλούν αυτοί. Και τα έδωσαν όλα ξεκινώντας από τον πάγκο. Πρώτοι στην φωνή γιατί όλα μετράνε σε μία ομάδα που έχει την υποχρέωση να πάρει τέσσερις νίκες σε πέντε ημέρες.
Αμφότεροι έχουν ρόλο σε αυτό που θέλει ο προπονητής και όσο σκληρό κι αν ακούγεται, γι αυτές τις αποστολές το ελληνικό μπάσκετ δεν είχε άλλους. Ιδιαίτερα το γεγονός πως μετά τον Σλούκα, ο μοναδικός οργανωτής με σουτ από ντρίμπλα (δεν μιλάμε για γκαρντ όπως ο Παππάς) είναι ο φιλότιμος Αθηναίου πρέπει να μας προβληματίσει. Αλλά επί του παρόντος να μας χαροποιήσει που ο συγκεκριμένος αθλητής μοιάζει έτοιμος να κάνει την δουλειά του.
Όπως όλοι και αυτή είναι μία νίκη. Η Ελλάδα έχει συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο και παίκτες που θα το υπηρετήσουν ό,τι κι αν συμβεί. Όλα ξεκινούν κοντά στο καλάθι με συνεχόμενες επιθέσεις στον Κουφό, βάλαμε 7/8 σουτ εκτός ρακέτας ως το 14', σουτ με τέλειες προοπτικές αφού πρώτα η άμυνα έκλεινε.
ΠΟΣΟ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΤΟ ΠΡΕΣ;
Ένα ερωτηματικό για την συγκεκριμένη ομάδα, θα είναι η άμυνα καθώς απέναντι στο ανανεωμένο Ιράν, ιδιαίτερα στα γκαρντ, η ζώνη πρες μπορεί να τρόμαξε αλλά έρχονται ομάδες με έμπειρους παίκτες, προετοιμασμένους για τα κουπιά του Γιαννάκη, του Παπαπέτρου, του Κουφού.
Δεν γίνεται όμως να ζεις μόνο με τα ερωτηματικά και τις πιθανές δυσκολίες. Αυτή η έκδοση της εθνικής μας είναι ξεκάθαρη και πολύ έντιμη αναφορικά με τις δυνατότητες και τις αδυναμίες της.
Το σίγουρο είναι πως μας δίνει τεράστια τροφή για σκέψη αναφορικά με το πού πηγαίνουμε και πού θέλουμε να καταλήξουμε ως μπάσκετ. Μας εμφανίζει τα καλά μας στοιχεία, δεν κρύβει κάτω από το χαλί τα αρνητικά.
Ναι, μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως νικώντας εύκολα το Ιράν, αυτή είναι η ομάδας μας, αυτό θα προσπαθούμε κάθε βράδυ. Συνολικά, αυτός είναι ο καθρέφτης του ελληνικού μπάσκετ τα τελευταία χρόνια.
Άλλες τρεις νίκες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
