Αν αυτό είναι το αντίο

Ο Τάσος Μαγουλάς γράφει για τη σπουδαιότητα της νίκης του Παναθηναϊκού κόντρα στην Μπαρτσελόνα και εξηγεί γιατί αυτό το παιχνίδι αξίζει να περάσει στην ιστορία.

05 ΔΕΚ 2015

Ήταν ο ορισμός της πράσινης βραδιάς. Η Μπαρτσελόνα μετά το 2011 ασκεί μία ιδιαίτερη γοητεία σε κόσμο και Δημήτρη Διαμαντίδη. Η ατμόσφαιρα, η πίστη έλεγαν πως θα ήταν ένα όμορφο βράδυ για τους κυπελούχους. Και ήταν. Μία νίκη απίστευτα σημαντική ως γόητρο, ως τόνωση που όμως θα πρέπει να έχει και πρακτική συνέχεια την άλλη εβδομάδα προκειμένου να βρει η ομάδα τον ρυθμό της στο δρόμο για την επόμενη φάση.

Δεν θα σταματούσε ποτέ...

Το σίγουρο είναι πως αν ο αρχηγός των πρασίνων μπορούσε να παίζει κάθε αγώνα από εδώ και πέρα με την Μπαρτσελόνα λογικά δεν θα σταματούσε ποτέ. Είναι η ομάδα που τον εξιτάρει και του ταιριάζει διότι ξέρει να την διαβάζει καλύτερα από τον καθένα. Το ίδιο όμως έκανε και το προπονητικό τιμ του Παναθηναϊκού. Έφτιαξε ένα πλάνο συγκεκριμένο, ήξερε πως ο Πασκουάλ έχει συγκεκριμένες σταθερές που δεν θα τις αλλάξει σε ένα παιχνίδι και το αποτέλεσμα ήταν ένα πολύ όμορφο μπάσκετ. Με μία νίκη η οποία βοηθά για την συνέχεια.

Μάλλον για να το θέσουμε σωστά, αν δεν κερδίσει ο Παναθηναϊκός από αυτό το αποτέλεσμα, αν δεν ανακτήσει την ψυχολογία, έχοντας πίσω τον Παππά, τότε η χρονιά θα είναι πραγματικά δύσκολη. Και θα είναι δύσκολη διότι δεν θα έχει τον Διαμαντίδη να διαβάζει την επιλογή της Μπαρτσελόνα να στέλνει τον Τόμιτς δυναμικά στα πικ εν ρολ ώστε να σερβίρει στον Ραντούλιτσα ξεκούραστους πόντους.

Τη διάβασαν σωστά

Το στυλ στην άμυνα των Καταλανών ταιριάζει απόλυτα με όσα κάνει τέλεια ο έμπειρος γκαρντ και ο Τζόρτζεβιτς με τους συνεργάτες του, τη διάβασαν σωστά. Με τόσο καλό Διαμαντίδη, όλα γίνονται πιο εύκολα, άπαντες όμως συμφώνησαν πως ο αρχηγός θα είναι για τέτοια παιχνίδια. Δεν θα τραβάει την ομάδα σε όλη την διαδρομή.

Όπως δεν γίνεται ο Καλάθης να πρέπει να βγάζει όλη την άμυνα και την οργάνωση μόνος. Ο Παππάς θέλει σίγουρα έναν μήνα για να βρει τον κανονικό του ρυθμό και ίσως γι αυτό να συζητείται ακόμα μία προσθήκη περιφερειακού διότι ο Φελντέιν είναι φιλότιμος μεν, αλλά ασταθής.

Νίκη για το τυπικό

Ο Παναθηναϊκός μπροστά του έχει έναν τελικό με την Ζιελόνα Γκόρα για το τυπικό της ιστορίας και μετά λίγο χρόνο να ετοιμαστεί για ένα σκληρό τοπ-16. Μία τέτοια επιτυχία, μετά από σειρά μέτριων εμφανίσεων αποτελεί πρόοδο, αλλά δεν ορίζει την συνέχεια. Η άμυνα για παράδειγμα ήταν απούσα. Σύμφωνοι, ήταν επιλογή γιατί ο Ραντούλιτσα είχε πάρει φωτιά στην επίθεση κι έπρεπε να αξιοποιηθεί, αλλά είναι ένα ζήτημα που θα αντιμετωπιστεί στην επόμενη φάση και δεν είναι κάθε βράδυ για 90+ πόντους.

Το είπαμε νωρίς, πως επιθετικά ο Τζόρτζεβιτς έχει την ομάδα του έτοιμη από νωρίς και αυτό ήταν σημαντικό, όμως δεν βρήκε εκείνη την ισορροπία που θα έδινε περισσότερες νίκες. Αυτή πρέπει να είναι η επιδίωξη από εδώ και πέρα. Αυτή θα κρίνει την σεζόν και την επιτυχία.

Αν αυτή είναι η τελευταία χρονιά του Διαμαντίδη, το παιχνίδι αυτό αξίζει να περάσει στην ιστορία. Ο κόσμος το κατάλαβε έγκαιρα και γέμισε το γήπεδο. Το έζησε ως τέτοιο.