Ο νέος Ολυμπιακός, κερδίζει με την επίθεση
Ο Σωτήρης Γεωργίου σχολιάζει τη νίκη Ολυμπιακού επί της Μιλάνο για την 3η αγωνιστική της Ευρωλίγκας.
Είχαμε επισημάνει και σε παλαιότερη αρθρογραφία σκιαγραφώντας τον φετινό Ολυμπιακό ότι αλλάζουν πολλά. Και αλλάζουν πολλά και γιατί πήρε καλό σκόρερ(Γκριν) και γιατί ο προπονητής του έκανε στροφή ως ένα βαθμό στην φιλοσοφία του, θέλοντας πλέον την ομάδα του να πηγαίνει σε υψηλότερα σκορ και τέμπο.
ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Ο Ολυμπιακός φέτος τρέχει πιο πολύ, σκοράρει πιο πολύ, καθώς σουτάρει πιο πολύ. Και για ένα ακόμα παιχνίδι φάνηκε ότι κλειδιά του φέτος δεν θα είναι η απόδοση στην επίθεση του Σπανούλη και του Πρίντεζη, αλλά ότι έχει πολλές επιλογές. Και ένα καλό δίδυμο… κλειδί είναι η επιθετική ευχέρεια από μακριά με τους Γκριν και Λοτζέσκι, κάτι που δεν είχαν με τέτοια άνεση οι “ερυθρόλευκοι”.
Και αυτό φάνηκε όταν με κολλητά τρίποντα ο Γκριν βρήκε λύσεις στην ζώνη του κλασικού φωνακλά Ρέπεσα. Ο Ολυμπιακός πέρασε μια δυάδα αγώνων -πονηρών όπως λέμε- με την Εφές και το ενισχυμένο Μιλάνο, εύκολα. Παιχνίδια που αν δεν παίξεις καλά μπορεί να πάθεις την ζημιά. Οι “ερυθρόλευκοι” έκαναν μια μεστή εμφάνιση. Όχι κάτι τρομερό αλλά είναι πολύ σημαντικό ότι έβαλαν 91 πόντους χωρίς να κάνουν κάτι ιδιαίτερο.
Ο Ολυμπιακός ήθελε εξ αρχής να παίξει καλή περιφερειακή άμυνα στο τρίποντο που έχει το Μιλάνο (από 45% το κατέβασε στο 29% με 5/17). Στην συνέχεια ήθελε να περιορίσει τον Τζεντίλε που όταν το έκανε μετά τους 10 πόντους του Ιταλού γρήγορα (σκόραρε μόλις 2 μετά σε 25′), δημιουργούσε κενά στο Μιλάνο. Και στην επίθεση ήθελε να παίξει πολύ πικ εν ρολ και να κτυπά στα αργά πόδια του Ραντούλιτσα και του Μάτσβαν.
Άλλωστε το Μιλάνο είναι μια σοφτ ομάδα και με τον τσαμπουκά και την ταχύτητα ήταν αναμενόμενο η ελληνική ομάδα να πάει στους 80-90 πόντους και να έχουν σκορ Σπανούλης-Γκριν, μιας και η ιταλική ομάδα δεν έχει καλούς περιφερειακούς αμυντικούς. Το 11-0 έφερε το 13-4, αλλά η ζώνη έφερε προβλήματα και το 13-13 με τον Τζεντίλε να κάνει δουλειά. Με εκρήξεις ο Ολυμπιακός έπαιρνε μικρές διαφορές έχοντας τα ριμπάουντς αλλά με τον Ραντούλιτσα εκτός η ελληνική ομάδα κόλλησε και το Μιλάνο ροκάνισε (με τον Σιμόν) σε 64-61. Εκεί είχαμε τα τρίποντα του Γκριν, η διαφορά πήγε στους 15 πόντους και τέλος με το καλημέρα.
Η ΣΟΥΜΑ…
Γκριν και Σπανούλης με πολλή εκτελεστική δουλειά, αν και προξενούν μια απορία τα 0/5 2ποντα του πρώτου. Ο Γιανγκ ακόμα φοβάται. Μεγάλος μαχητής ο Μπιρτς. Παπαπέτρου και Αγραβάνης δεν φάνηκαν. Κουρασμένος ήταν ο Πρίντεζης που έπαιξε περισσότερο απ’ όλους (30′). Ο Παπανικολάου δεν τα πήγε καλά με τον Τζεντίλε. Ο Μάντζαρης θετικός απλά όπως και οι Χάκετ-Λοτζέσκι. Θετικός και ο Μιλουτίνοφ που θέλει βελτίωση στην τεχνική του.
Ο Ολυμπιακός πάει με αέρα ψυχολογίας στην Βιτόρια σε μια δύσκολη έδρα που όμως μπορεί να κερδίσει ειδικά αν δεν παίξει και ο Μπαρνιάνι. Και ας έκανε χωρίς τον Ιταλό η Μπασκόνια το μπαμ στην Μαδρίτη. Όσο για το Μιλάνο, καλύτερο από πέρσι, περισσότερες λύσεις, αλλά πάντα σοφτ και άναρχο. Θα κάνει ζημιές αλλά δύσκολα θα προχωρήσει χωρίς αθλητικό ψηλό και καλό 3-4αρι για υψηλό επίπεδο. Με τόσα λεφτά λάθος σχεδιασμός.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
