Η απεξάρτηση από τον Σπανούλη αλλάζει όλον τον Ολυμπιακό
Το +25 του ντέρμπι είχε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά: τις περισσότερες κατοχές, τα χαμηλά σχήματα και το σκορ χωρίς Βασίλη Σπανούλη. Ο Σωτήρης Γεωργίου αναλύει το "ερυθρόλευκο" πλάνο.
Ο Ολυμπιακός έβαλε σε μπελάδες με το καλημέρα τον “αιώνιο” αντίπαλό του πληρώνοντάς τον με το ίδιο νόμισμα που του κόστισε πριν από δύο χρόνια έναν αποκλεισμός στο κύπελλο που κατέληξε στην απόλυση Μπαρτζώκα και στην έλευση του Σφαιρόπουλου! Οι “ερυθρόλευκοι” ισοπέδωσαν τον Παναθηναϊκό στο ΣΕΦ και ο Αργύρης Πεδουλάκης βράχηκε από τ’ απόνερα.
Πώς όμως οδηγηθήκαμε στο θρίαμβο του Ολυμπιακού και στις τρέχουσες εξελίξεις; Αγωνιστικά τα αναλύσαμε. Πάμε τώρα να εμβαθύνουμε λίγο στους Πειραιώτες για να δούμε πως δούλεψαν για το αποτέλεσμα αυτό και ποιο είναι και το μεγάλο τους κέρδος. Άλλωστε αυτοί πήραν την μεγάλη νίκη συνδυάζοντάς το αποτέλεσμα με μια τρομερή εμφάνιση, παρόλο που μετά το ντέρμπι του ΣΕΦ το ρεπορτάζ “έτρεχε” για τους ηττημένους “πράσινους”!
Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ ΣΤΗ ΜΑΔΡΙΤΗ
Κατ’ αρχήν ο Ολυμπιακός διαχειρίστηκε άψογα την ήττα της Μαδρίτης και το “βαρύ” σκορ του φινάλε. Φάνηκε μπαίνοντας στο ντέρμπι ότι δεν είχε στο μυαλό του το 83-65. Το ξεπέρασε πολύ γρήγορα μαζί και την απορρέουσα από εκεί γκρίνια. Η ομάδα του Σφαιρόπουλου είχε καθαρό μυαλό και συγκέντρωση. Είχε καθαρό μυαλό και στους ρόλους και τους χρόνους που θα χρειαστεί να παίξει ο κάθε παίκτης. Μηδέν γκρίνια. Αντιθέτως -όπως έλεγε και ο Παντελής Διαμαντόπουλος- ήταν όλοι με το… μαχαίρι στο στόμα και χειροκροτούσαν κάθε προσπάθεια από τον πάγκο. Τούτου είναι δείγμα σωστής λειτουργίας σε μια μεγάλη ομάδα που όλοι θέλουν να είναι πρωταγωνιστές.
ΠΙΣΤΟΣ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟ
Το δεύτερο σημείο είναι ότι η ομάδα του Πειραιά ακολούθησε πιστά το πλάνο της. Οδήγησε δηλαδή το ματς στην ενέργεια και στο τρανζίσιον που της δίνει ειδικά στο ΣΕΦ εύκολους πόντους. Χάρη στην ενέργειά του αυτή ο Ολυμπιακός παίρνει πολλά επιθετικά ριμπάουντς που κουράζουν και φθείρουν τον αντίπαλο, δίνοντάς του εύκολους πόντους, ενώ ταυτόχρονα με την πίεση στην άμυνα βρίσκει καλάθια στο ανοιχτό γήπεδο και στο τρανζίσιον. Φυσικά δούλεψε τις συνεργασίες ειδικά όσες έχουν αποδέκτη τον Πρίντεζη, βάζοντας στην εξίσωση αφενός τον Γκριν (που αν είχε 3-4 τέτοια σουτ βάλει στην Μαδρίτη ο Ολυμπιακός θα το πάλευε μέχρι τέλους) αφετέρου τους ψηλούς του.
Τα ρίσκα, όπως κρατώντας τον Μιλουτίνοφ ακόμη και χωρίς τον Μπουρούση παρόντα ήταν αναπόφευκτα. Πήγε όμως ανάλογα με το πλάνο του, κάτι που φάνηκε από το χρόνο που πήρε ο Παπαπέτρου και όχι ο Αγραβάνης.
Ο Ολυμπιακός κινήθηκε σωστά, το αν θα του βγήκαν όλα είναι άλλο θέμα. Το σημαντικό είναι ότι ακολούθησε το πλάνο του, βάζοντας νέα πράματα στο παιχνίδι του. Όπως την γρηγορότερη εκτέλεση και τις επιθέσεις στα 14-15” για να έχει περισσότερες κατοχές. Δεν το σκέφτεται πολύ, όπως λέμε. Τι ακριβώς κάνει; Μεταφέρει συνεχώς την μπάλα με μακρινές πάσες από την μια πλευρά στην άλλη ώστε να ανοίγει την αντίπαλη άμυνα. Το σχήμα δε με Χάκετ, Λοτζέσκι και Γκριν είναι ένα σχήμα νίκης καθώς έχει καλή άμυνα, σκορ από κοντά και μακριά συνδυασμένο με πολύ πάθος.
Η ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΣΠΑΝΟΥΛΗ
Πάμε όμως στο μεγάλο του κέρδος. Το οποίο δεν είναι άλλο από την απεξάρτησή του από τον Σπανούλη. Τα τελευταία χρόνια δικαιολογημένα όλη η ομάδα είχε σημείο αναφοράς από κάθε άποψη (επιθετικά και για τους στόχους της) την καλή παρουσία του αρχηγού της. Όμως ο Σπανούλης μεγαλώνει, χάνει τα ρεφλέξ του και πλέον πάει καθαρά στο πόιντ ως καθαρός δημιουργός και με στόχο να απειλεί από μακριά. Με την λογική αυτή ο Ολυμπιακός θα είχε πρόβλημα στο σκοράρισμα, καθώς -όπως είδαμε και πέρσι- όταν δεν ήταν καλά ο αρχηγός, έχοντας αρχίσει να μειώνει τις επιδόσεις του λόγω ηλικίας, κολλούσε όλη η ομάδα.
Όμως εφέτος ο Σφαιρόπουλος έχει λύσεις. Και το ότι ο Ολυμπιακός είχε 50 πόντους στο ημίχρονο με τον Σπανούλη στο μηδέν και με δικούς του δύο (από βολές) σκόραρε συνολικά 88 χωρίς να έχει τρομερά ποσοστά στο τρίποντο, είναι το μεγάλο κέρδος.
Με αυτόν τον τρόπο ο Ολυμπιακός δεν είναι πλέον προβλέψιμος. Δεν είναι η ομάδα που, αν δεν βάλει ο Σπανούλης 20-25π ή δεν έχει συνολικά 10-12τρ, δεν θα πάει στους 75-80! Μοιάζει πλέον να μην εξαρτάται πλέον σε τόσο μεγάλο βαθμό απ’ αυτόν, καθώς ακόμα και οι 7 ασίστ του αρχηγού του δεν σημαίνει ότι από αυτόν πέρασαν όλα. Η ομάδα θα κέρδιζε με άνεση ακόμη χωρίς τον Σπανούλη, καθώς δουλεύει στην εντέλεια και σωστά.
Αυτό θα βρει μπροστά του ο Ολυμπιακός. Την ανάγκη να σκοράρει όταν δεν είναι καλά ο “Kill Bill”, όταν δεν βγουν τα τρίποντα. Πλέον έχει συνεργασίες, έχει τρανζίσιον, έχει σταθερά Πρίντεζη, ακουμπά την μπάλα ακόμα και στον άγουρο έστω Μιλουτίνοφ. Και έχει φυσικά το μακρινό σουτ, ελπίζοντας πως ο αρχηγός του θα παραμείνει το ίδιο φρέσκος, κάνοντας σίγουρα 2-3 μεγάλα παιχνίδια.