Στο πιο… YOLO ματς ο Παναθηναϊκός ήταν λες και πήγε για να χάσει
Το ότι ο Παναθηναϊκός κόντρα σε μία ομάδα που ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο έπαιζε με τους… δεν παίζω Πάσκολο και Τσιντσιαρίνι θα χρειαζόταν... αυτοκαλάθι αντιπάλου για να κερδίσει στο Μιλάνο, ε, δεν το λες και καλό οιωνό. Γράφει ο Γιάννης Ψαράκης.
Αν οι “πράσινοι” θα πρέπει ντε και καλά να κρατήσουν κάτι από το ματς κόντρα στην Αρμάνι αυτό θα ήταν η ζωντανή πιθανότητα με ήττα την Παρασκευή του μισού Ολυμπιακού απέναντι στη Ζαλγκίρις, να πάρουν από το… πουθενά και διά χειρός Μ’Μπαγέ το πλεονέκτημα της έδρας.
Γιατί όλα τα υπόλοιπα, από συμπεριφορά στο γήπεδο, από τρόπο που αντιμετώπισαν τον αντίπαλό τους και από ποιότητα μπάσκετ, καλύτερα να διαγράψουν μία και καλή όσα (δεν) έκαναν στο παρκέ του Φόρουμ.
Πάμε όμως πρώτα στην ουσία. Ο Παναθηναϊκός με τη νίκη, όπως και αν αυτή προήλθε, κόντρα στην Αρμάνι είναι ακόμη ζωντανός ακόμη και για την 3η θέση. Τα δεδομένα είναι τα εξής:
Με νίκη Ολυμπιακού και νίκη Ρεάλ παίρνει την 5η θέση ( αντίπαλος με μειονέκτημα η Ρεάλ)
Με νίκη Ολυμπιακού και ήττα Ρεάλ παίρνει την 4η θέση ( αντίπαλος με πλεονέκτημα η Ρεάλ)
Με ήττα Ολυμπιακού και νίκη Ρεάλ παίρνει την 4η θέση ( αντίπαλος με πλεονέκτημα η Ρεάλ)
Με ήττα Ολυμπιακού και ήττα Ρεάλ παίρνει την 3η θέση ( αντίπαλος με πλεονέκτημα η Ζαλγκίρις).
Αρα οι πιθανότητες είναι 75% να αντιμετωπίσει τι Ρεάλ και 25% τη Ζαλγκίρις. 50-50 να έχει το πλεονέκτημα κάτι που θα μάθει λογικά από το απόγευμα.
Αποφεύχθηκε μία και καλή ο εμφύλιος, βγήκε η Μπασκόνια από το κάδρο της 6ης θέσης μετά την ήττα της από την Εφές και είναι στο χέρι του Ολυμπιακού το τι θα συμβεί από εδώ και πέρα. Αν οι “ερυθρόλευκοι” π.χ. χάσουν τότε η Ρεάλ θα είναι οριστικά 5η, αλλά θα μπορεί (θεωρητικά) να επιλέξει αντίπαλο στα πλέι-οφ. Κερδίζοντας τη Μπάμπεργκ θα παίξει με τον Παναθηναϊκό, αλλά αν θέλει (το έχει ξανακάνει άλλωστε επιτούτου χάνοντας από τη Ζαλγκίρις το 2014) κάθεται και χάνει από τους Γερμανούς και “διαλέγει” αντίπαλο τον Ολυμπιακό!
Αυτά όσον αφορά στα σενάρια γιατί με τα του ματς πραγματικά είναι δύσκολο να ασχοληθώ σοβαρά. Δεν ξέρω αν ο Παναθηναϊκός ήθελε να κερδίσει ή όχι. Η εικόνα του στο 1ο ημίχρονο ήταν εικόνα ομάδας που πήγε για να χάσει και το γράφω ξεκάθαρα δίχως ίχνος υπεκφυγών. Ομάδα δίχως αρχή και τέλος που ο καθένας έκανε ό,τι ήθελε και που η άμυνα ήταν ξέφραγο αμπέλι.
Οι 55 πόντοι από αυτή την Αρμάνι είναι ίσως η πιο ” μαύρη” στιγμή του φετινού Παναθηναϊκού (2η χειρότερη άμυνα πρώτου ημιχρόνου στην ιστορία του στη διοργάνωση).
Οι “πράσινοι” έδειξαν ότι έχουν σφυγμό αρχικά με 2-3 ατομικές ενέργειες του Αντετοκούνμπο στην 3η περίοδο, με 1-2 άμυνες του Πέιν στην 4η, και με τα heroics του Τζέιμς στο φινάλε όταν προσπέρασε για πρώτη φορά στο ματς λίγο πριν την απίστευτη (νέα) βλακεία του Σίνγκλετον να δώσει τρεις βολές στον Μπερτάνς για την ισοφάριση.
Εχουν, δε, προηγηθεί η… άρνηση του Καλάθη να βάλει… γκολ στον αιφνιδιασμό και η πάσα του Τζέρελς στον… κενό χώρο μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα στο πιο YOLO ματς που έχω δει εδώ και πολλά χρόνια. Λες και κανείς δεν ήθελε να νικήσει.
Τελικά τη λύση την έδωσε ο Γάλλος ο Μ’Μπαγέ με το αυτοκαλάθι που έσπρωξε τη μπάλα από το λέι-απ του Τζείμς (που είχε… ρότα για άουτ) για να χαρίσει μία ανέλπιστη νίκη στον Παναθηναϊκό. Έναν Παναθηναϊκό που έχει σχεδόν δύο εβδομάδες μπροστά του να σοβαρευτεί ενόψει πλέι-οφ γιατί με εμφανίσεις σαν τη χθεσινή δεν πάει πουθενά.