Στάθη, είσαι ντόμπρο αγόρι

Τελικά ο Στάθης Ταυλαρίδης δεν είναι τόσο κωλόπαιδο τελικά όπως τον κατηγορούσαν πολλοί, ε; Τελικά οι “κατάρες” που έφαγε όλες αυτές τις μέρες ήταν λίγο άδικες, ε;

Ο Στάθης Ταυλαρίδης, το κακό παιδί, αυτός που δεν σέβεται την ιστορία του Παναθηναϊκού, αυτός που τον στέλνει στο γκρεμό, έκανε πίσω, μαλάκωσε τη στάση του και αποφάσισε να κάνει κι άλλη υπομονή. Να δεχθεί ακόμη ένα διακανονισμό για να μην καταστρέψει τους “πράσινους”.

Το κακό παιδί που λέγαμε, ε; Ο άνθρωπος για τον οποίο η πλειοψηφία των φίλων του τριφυλλιού του έσουραν χίλια δύο επειδή διεκδίκησε τα δεδουλευμένα του. Επειδή δεν του αρέσει να τον πιάνουν συνεχώς μαλάκα και έφτασε στο αμήν.

Αυτός που πλήρωσε από την τσέπη του την εφορία, που δεχόταν δύο χρόνια να κάνει πίσω και να μην πιέζει καταστάσεις για να πάρει τα χρήματά του, αυτός διεκδίκησε το αυτονόητο κάθε εργαζομένου. Α, επίσης αυτός που τον έχουν “δαγκώσει” σε άλλες ομάδες που αγωνίστηκε. Άρα πιάστηκε και στο παρελθόν μαλάκας.

Προφανώς αυτοί που “στόλιζαν” τον πρώην παίκτη του Παναθηναϊκού είναι βολεμένοι. Είτε δεν δουλεύουν είτε δουλεύουν αλλά έχουν λεφτά στην άκρη οπότε, έλα μωρ’ αδερφάκι μου, δεν χάλασε ο κόσμος και να μας καθυστερήσουν κανά μισθό.

Προφανώς είναι αυτοί που αν ο εργοδότης τους (εφόσον ανήκουν στην τυχερή κατηγορία που έχουν δουλειά) καθυστερήσει να τους πληρώσει ή τους “πιστολιάσει” όπως λέμε στην καθομιλουμένη, θα το καταπιούν αμάσητο. Όπως έπρεπε δηλαδή να κάνει ο Ταυλαρίδης και ο κάθε Ταυλαρίδης του ελληνικού ποδοσφαίρου (για να ξέρετε, είναι πάρα πολλοί εκείνοι που έχουν “φάει πιστόλια” κατά καιρούς από τις ομάδες τους).

Όχι. Ο Ταυλαρίδης δεν έχει δικαίωμα να διεκδικήσει αυτά που δούλεψε. Και με τους κάφρους σιγοντάρουν και διάφοροι δημοσιογράφοι. Τον έστησαν στον τοίχο επειδή φίλησε την φανέλα του Παναθηναϊκού άρα αυτομάτως του αφαιρέθηκε το δικαίωμα να σκεφτεί και να ενεργήσει σαν επαγγελματίας.

Ο Ταυλαρίδης, λοιπόν, το κακό παιδί των προηγούμενων ημερών, που άκουσε τα εξ αμάξης, που στοχοποιήθηκε, που ήταν και “κερατάς και δαρμένος”, έκανε πίσω. Μαλάκωσε τη στάση του και παρά τις απειλές πως θα το πάει στα άκρα, αποφάσισε να βοηθήσει ακόμα μία φορά. Να αποδείξει σε όλους την ηθική του σε αντίθεση με αυτούς που τον έφεραν σε αυτό το σημείο.

Ο Ταυλαρίδης και οι άλλοι “Ταυλαρίδηδες” που θα σκάσουν στο μέλλον θα κληθούν να βάλουν νερό στο κρασί τους. Να πληρώσουν τα σπασμένα που έκαναν άλλοι. Να σηκώσουν στις πλάτες το βάρος που άφησε ο Γιάννης Αλαφούζος. Ο οποίος κ.Αλαφούζος προφανώς δεν έχει το θάρρος να τους κοιτάξει στα μάτια (παίκτες, τεχνική ηγεσία, φιλάθλους) όπως δεν είχε το θάρρος να τα πει κατ’ ίδιαν με τον Ουζουνίδη.

Ο καλός ο καπετάνιος στη φορτούνα φαίνεται ή ο καπετάνιος εγκαταλείπει τελευταίος το πλοίο του. Ολα αυτά τα κλισέ και τα θυμόσοφα λόγια που φρόντισε να διαψεύσει σε σύντομο χρονικό διάστημα ο άνθρωπος που στέλνει στα βράχια τον Παναθηναϊκό. Αυτός που σε μία πενταετία κατάφερε να μεγαλώσει το χρέος και να αφήσει ως παρακαταθήκη συντρίμμια.

Δυστυχώς, για κάθε Αλαφούζο του ελληνικού ποδοσφαίρου θα υπάρχει ένας Ταυλαρίδης να παίρνει πάνω του το ανάθεμα.