Πήρε το διπλό κι έβαλε δύσκολα στον Παναθηναϊκό
Ο Σταύρος Καραΐνδρος γράφει για τη νίκη του Ολυμπιακού και την κουβέντα για τη διαιτησία.
Ένα από τα μεγαλύτερα κλισέ στην αθλητική δημοσιογραφία είναι η “επαγγελματική νίκη”. Τι ακριβώς θα πει, ρε φίλε, επαγγελματική νίκη; Πώς ακριβώς την ερμηνεύεις; Νίκη εμπειρίας; Νίκη φανέλας; Νίκη διαφοράς δυναμικότητας; Νίκη επειδή ο αντίπαλος φοβήθηκε όλα τα παραπάνω;
Ο Ολυμπιακός στη Νέα Σμύρνη δεν ήταν καλός. Γι’ αυτό θα ακούσετε να παίζει πολύ αυτό το “επαγγελματική νίκη”. Καλός ήταν για αυτούς που βάζουν στη ζυγαριά τα παιχνίδια σε Καυτανζόγλειο και Λάρισα (ειδικά το δεύτερο). Ναι, οκ. Βάσει αυτών των αγώνων ο Ολυμπιακός ήταν καλός. Είναι, όμως, ο Ολυμπιακός που μπορεί να συνεχίσει έτσι στο εφετινό πρωτάθλημα και να πάρει κι άλλες τέτοιες νίκες;
ΠΑΕΙ ΣΤΑ ΣΙΓΟΥΡΑ
Εδώ είναι το μέγα ερώτημα. Ο Μπέντο το πήγε καλά. Από το ματς με την ΑΕΛ κι έπειτα άφησε τα πειράματα και τα προσωπικά κολλήματά του. Σου λέει αυτούς έχω, αυτούς εμπιστεύομαι και πάμε στα σίγουρα. Όποιος καεί στο χυλό φυσάει και το γιαούρτι, όπως λέει ο θυμόσοφος λαός.
Τι ακριβώς, όμως, έκανε ο Ολυμπιακός στη Νέα Σμύρνη για να θεωρείται κερδισμένος αγωνιστικά; Έβαλε γρήγορα το γκολ κι έδιωξε από πάνω του το άγχος του χρόνου και της πίεσης. Απέναντί του μία από τις καλύτερες και σταθερότερες ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος τα τελευταία χρόνια. Μανούλα στο κόντρα παιχνίδι, μπορεί να σκοτώσει τον αντίπαλο. Οι Πειραιώτες ήξεραν πως αν δεν σκοράρουν νωρίς θα τα βρουν σκούρα. Ο Πανιώνιος θα αρχίσει να κλείνεται και θα παίζει την αντεπίθεση στους χώρους που θα αφήνει ο Ολυμπιακός, ειδικά όσο ο χρόνος θα κυλά.
Το 0-1 είναι όλα τα λεφτά της αναμέτρησης. Είναι η στιγμή εκείνη που ο Ολυμπιακός γίνεται αφεντικό του ματς και το φέρνει στα μέτρα του. Είναι το χρονικό σημείο που βγάζει από πάνω του την πίεση και πλέον στρέφει την προσοχή του στη σωστή διαχείριση του αποτελέσματος. Σε αυτά ο Ολυμπιακός είναι πτυχιούχος και δεν μπορείς να του τουμπάρεις εύκολα το προβάδισμα.
Ο ΜΠΕΝΤΟ ΑΝΕΒΑΖΕΙ… ΤΟΝ ΜΠΕΝΤΟ
Στα θετικά είναι ότι ο Μπέντο κέρδισε κι άλλους πόντους στην εκτίμηση του κόσμου. Η ήττα από την ΑΕΛ δεν έχει ξεχαστεί ακόμα όχι τόσο για το αποτέλεσμα όσο για την εικόνα των “ερυθρολεύκων”. Οι συγκρίσεις με τον… Κόλλια τραυμάτισαν το γόητρο της ομάδας και του Πορτογάλου προπονητή που αποφάσισε να κλειδώσει στο μπαούλο τα λάθη και τις τακτικές εμμονές και να πάει στη λογική. Το έκανε με τον ΑΠΟΕΛ (που προσωπικά θεωρώ πως από ατυχία δεν πήρε καλύτερο αποτέλεσμα), το έπραξε με την ΑΕΚ, το επανέλαβε και το βράδυ του Σαββάτου.
Θετικό είναι και το γεγονός πως ο Ολυμπιακός είναι στην κορυφή του πρωταθλήματος και δίνει την… τράπουλα για να τραβήξει χαρτί στον Παναθηναϊκό. Θεωρητικά οι “πράσινοι” έχουν εύκολη αποστολή κόντρα στην Ξάνθη, θεωρητικά δείχνουν εφέτος να καθαρίζουν τα εντός έδρας παιχνίδια τους, τώρα όμως είναι με την πλάτη στον τοίχο γιατί είναι από κάτω. Και το εύκολο πρόγραμμα μέχρι το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό πρέπει να συνεχίσει να είναι εύκολο (γιατί για τον Ολυμπιακό υπάρχει και το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ), οπότε η νίκη επί της Ξάνθης κρίνεται ως επιτακτική.
Ο ΣΑΒΒΑΣ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ
Last but not least που λέγαμε και στα Κάτω Πατήσια εμείς οι… αγγλοθρεμμένοι (τρομάρα μας), η διαιτησία. Ξέρω, είναι σαν να σας φέρνουν ξεροσφύρι το ούζο. Έτσι, χωρίς μεζέ. Ματς Ολυμπιακού και να μην πούμε για τη διαιτησία; Είναι σαν να πηγαίνει ο Καμμένος σε στρατιωτική μονάδα με τα πολιτικά.
Ναι, κανένα οφσάιντ. Ναι, το τείχος λίγο έλειψε να βγει στη Συγγρού. Ναι, στη γενικότερη κουβέντα του τι ακριβώς έκανε ο Λαμπρόπουλος και οι βοηθοί του, ο Ολυμπιακός πήρε τα κουκούτσια, που έλεγε και μια ψυχή. Έκρινε αποτέλεσμα; Υποκειμενικό. Ό,τι θέλει μπορεί να πει ο καθένας. Προσωπικά, το αποτέλεσμα μπορούμε να πούμε ότι κρίθηκε στην ευκαιρία του Πανιωνίου πριν το 0-1, που διώχνει ο Καπίνο. Το σίγουρο, όμως, είναι πως όταν βγαίνει ο Σάββας Θεοδωρίδης για να υπερτονίσει την καθαρότητα της νίκης των Πειραιωτών και να θυμίσει με το λόγο του ρεπορτάζ εφημερίδων τη δεκαετία του ’50, είναι δεδομένο πως ξέρουν και οι ίδιοι ότι το βράδυ του Σαββάτου υπάρχουν αφορμές για να σταθούμε στο διαιτητή. Αυτές, λοιπόν, οι αφορμές να εκλείψουν και τότε ΙΣΩΣ δούμε ένα ελληνικό ποδόσφαιρο με λιγότερη διαιτητολαγνεία και ακόμα λιγότερα non paper..
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: