Πέντε σημεία για τον Μανωλά
Ο Σταύρος Καραΐνδρος γράφει 5 πράγματα για τον Κώστα Μανωλά με αφορμή την πώλησή του στη Ρόμα.
1.
Θυμάμαι σαν τώρα τις αντιδράσεις των φίλων του Ολυμπιακού για την επιλογή του Βαγγέλη Μαρινάκη να φέρει στον Πειραιά τον Έλληνα αμυντικό. Την ίδια ώρα στην ΑΕΚ ο κόσμος γκρίνιαζε που η ΠΑΕ κατάφερε -γιατί περί κατορθώματος πρόκειται- να μη βάλει ούτε ευρώ στα ταμεία από τον Μανωλά, ενώ υπήρχαν κι αυτοί που ουδέποτε πίστεψαν στο ταλέντο του και τις δυνατότητές του. Πόσο μάλλον ότι είναι άξιος διάδοχος του Στέλιου Μανωλά.
2.
Εδώ ακριβώς ήρθε ο Κώστας Μανωλάς να τους διαψεύσει. Σύμφωνοι, δεν ήταν ο μέγας στόπερ όταν ήταν στην ΑΕΚ. Ήταν στα σπάργανα η δημιουργία ενός αξιόλογου αμυντικού. Οπερ και εγένετο. Η μεταγραφή του στον Ολυμπιακό μόνο καλό του έκανε, αφού πήρε (ευρωπαϊκές κυρίως) εμπειρίες και πρόσθεσε ποιότητα στο παιχνίδι του, αξιοποιώντας στο έπακρο το ταλέντο του. Εγινε βασικό στέλεχος του Ολυμπιακού και αυτομάτως του άνοιξε διάπλατα η πόρτα της Εθνικής.
3.
Στο παραπάνω βοήθησε και ο χαρακτήρας του. Ο Μανωλάς είναι ένας παίκτης που δεν έχει συναίσθηση του που βρίσκεται. Αυτό απαραιτήτως δεν είναι κακό. Δεν σε γεμίζει άγχος, αντίθετα σε γεμίζει αυτοπεποίθηση. Από τέτοια έχει μπόλικη ο Ελληνας στόπερ που είτε παίζει με τη Νίκη Βόλου είτε με την Κολομβία στο Μουντιάλ αντιμετωπίζει ως ίδια την πρόκληση και κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον και το κίνητρο της προσωπικής του απόδοσης.
4.
Ο Κώστας Μανωλάς πάει εκεί που πρέπει και πιθανότατα εκεί που θα παίξει (εφόσον φύγει ο Μπενατιά). Δεν είναι ότι η Ιταλία είναι η μητέρα του αμυντικού ποδοσφαίρου, είναι ότι γενικότερα η Ιταλία είναι μια χώρα με την ίδια ιδιοσυγκρασία με αυτή της Ελλάδας. Ο Μανωλάς θα αποκτήσει εμπειρίες και "μνηστήρες", αφού έχει τις δυνατότητες να γίνει η επόμενη μεγάλη πώληση των "τζιαλορόσι". Στη ζυγαριά, το αγγλικό με το ιταλικό πρωτάθλημα έχει ξεκάθαρο νικητή (το πρώτο). Στα μάτια του Μανωλά, όμως, η πρόκληση είναι ίδια. Το γράψαμε και πάνω.
5.
Και κάτι για το τέλος: το να βάλεις στο ίδιο τσουβάλι τον Κώστα και τον Στέλιο Μανωλά είναι μία άνευ ουσίας συζήτηση. Δεν είχε αυτές τις πολυτέλειες ο θείος του και δεν μπόρεσε να δείξει τις δυνατότητές του μακριά από την Ελλάδα. Είναι δεδομένο πως στη σημερινή εποχή θα έπαιρνε και αυτός μία μεταγραφή σε ομάδα του εξωτερικού και η ΑΕΚ θα έβαζε ουκ ολίγα εκατομμύρια ευρώ στα ταμεία της. Απλώς, το ότι πηγαίνεις σε ομάδα του εξωτερικού δεν σε κάνει αυτομάτως καλύτερο. Εννοείται πως ο ανιψιός έχει όλα τα φόντα να ξεπεράσει το θείο και πιθανότατα θα το κάνει.
ΥΓ: Το να ανοίξουμε συζήτηση για τον Ολυμπιακό και τα κέρδη του από πωλήσεις παικτών, δεν έχει νόημα από τη στιγμή που έχει αναλυθεί πολλάκις πως οι "ερυθρόλευκοι" έκαναν αυτό που κάθε ελληνική ομάδα ήθελε να ακολουθήσει, αλλά μάλλον δεν το ήθελε πραγματικά: να γίνει μια μικρή Πόρτο. Με την πολυτέλεια που του δίνει η ξεκάθαρη υπεροχή του στο ελληνικό πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός μπορεί να αλλάζει το 80% της ομάδας του χωρίς να επηρεάζεται η εικόνα του και να βάζει κάθε χρόνο πολλά εκατομμύρια ευρώ στα ταμεία του. Ασύλληπτο κατόρθωμα που δεν συγκρίνεται ούτε με 7 σερί πρωταθλήματα!