Ήταν η πιο… αλλοπρόσαλλη κλήρωση
Η Κροατία που είδε κι έπαθε να τερματίσει δεύτερη στον όμιλό της, το απίστευτο στατιστικό όσες φορές χρειάστηκε να δώσει μπαράζ, το συγκεκριμένο πλάνο της ελληνικής ομάδας και το πλεονέκτημα που διαθέτει το συγκρότημα του Σκίμπε έναντι των αντιπάλων. Γράφει ο Σταύρος Καραΐνδρος.
Χαρακτηρίζεται ως δεδομένο ότι η Κροατία είναι μία δύσκολη αντίπαλος για την Εθνική ομάδα στα μπαράζ του Μουντιάλ, αλλά έτσι όπως ήταν τα πράγματα όποια ομάδα κι αν έφερνε η κληρωτίδα πάλι δύσκολη θα ήταν η αποστολή.
Το… θετικό είναι ότι η Ελλάδα μπαίνει στη διαδικασία ως αουτσάιντερ. Ό,τι καλύτερο ως προς την αντιμετώπιση των δύο αναμετρήσεων. Το αρνητικό είναι ότι θα παίξει με μία ομάδα που μπορεί να χαρακτηριστεί… αλλοπρόσαλλη.
Προσέξτε: για να περάσει στα μπαράζ, δηλαδή να τερματίσει δεύτερη στον όμιλό της, είδε κι έπαθε. Την προτελευταία αγωνιστική έβγαλε τα μάτια της με την ισοπαλία κόντρα στους Φινλανδούς και χρειάστηκε το 2-0 στην Ουκρανία για να εξασφαλίσει την πρόκριση στα νοκ άουτ παιχνίδια.
Αυτό, βέβαια, για μια ομάδα σαν την Κροατία δεν αποτελεί έκπληξη, αφού μέσα στην ιστορία κάπως έτσι συμπεριφέρεται. Ταλέντο έχει πλούσιο, ποιότητα επίσης, όπως και παικταράδες, όπως λέμε στην καθομιλουμένη, αλλά στερείται αυτοσυγκέντρωσης. Ουσιαστικά πάσχει από πειθαρχία και δύσκολα θα τη βάλεις σε καλούπι.
Κι εδώ πάμε στο οξύμωρο. Παρά το γεγονός πως πρόκειται για μία περίεργη ομάδα, όποτε χρειάστηκε να παίξει σε μπαράζ τα πήγε περίφημα. Τέσσερις φορές το έκανε και τις τέσσερις πήρε την πρόκριση. Το 1998 πέρασε στο Παγκόσμιο Κύπελλο μέσω μπαράζ και θυμάστε τι έκανε στα τελικά. Το 2004 χρειάστηκε πάλι τα μπαράζ για να περάσει στο (ιστορικό για εμάς) EURO της Πορτογαλίας, το 2012 πέρασε άνετα την Τουρκία και στο Μουντιάλ του ’14 πήγε αφού πρώτα απέκλεισε τους Ισλανδούς.
Αυτό, βέβαια, προκαλεί έναν κάποιο προβληματισμό για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, αν δίνει κάποιος βάση στην προϊστορία. Όχι πως εμείς πάμε πίσω, αφού μετράμε “δύο στα δύο” στις δικές μας παρουσίες σε μπαράζ. Και φυσικά για το μέγεθος μίας ομάδας όπως είναι η Ελλάδα, αυτό είναι μεγαλύτερο κατόρθωμα από των Κροατών.
Η Ελλάδα και ειδικότερα ο Σκίμπε γνωρίζουν τι χρειάζεται για να πάρουν την πρόκριση. Μην περιμένετε να δείτε ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, να προετοιμαστείτε για θέαμα που θα ισοδυναμεί με ομιλία του Λεβέντη στη Βουλή. Η ελληνική ομάδα θα ενισχύσει άμυνα και κέντρο και θα προσπαθήσει να χτυπήσει στις αντεπιθέσεις. Θυμάστε το εκτός έδρας ματς με τους Βέλγους; Ε, κάπως έτσι.
Τα κουκιά είναι μετρημένα. Προσέχουμε το σύνολο, δίνουμε λίγη περισσότερη προσοχή σε Μάντζουκιτς, Ράκιτιτς και Μόντριτς και με υπομονή και άψογη λειτουργικότητα μπορούμε να πετύχουμε το στόχο μας. Εξάλλου, το πλεονέκτημά μας είναι πως εμείς ξέρουμε να αμυνόμαστε καλύτερα.
Αν θα έπρεπε να γίνει μια σύγκριση με το παρελθόν, αυτό το ζευγάρι μοιάζει περισσότερο με εκείνο κόντρα στους Ουκρανούς παρά στους Ρουμάνους.