Η ΑΕΚ ψήλωσε, ο Δικέφαλος πέταξε

Στην καφενειακή επιπέδου συζήτηση, η ΑΕΚ έκανε ό,τι πέτυχε ο Ολυμπιακός, στην ίδια έδρα. Γιατί, ξέρετε, υπάρχει πάντα αυτή η σύγκριση, ειδικά αν τα ματς τα χωρίζουν μικρή, χρονικά, απόσταση. Αυτά ως προς τη συζήτηση για τα... γραφεία και τα social media.

ΠΗΡΕ ΤΑ ΠΑΝΩ ΤΗΣ

Κατά τα λοιπά -και στα σημαντικότερα- η ΑΕΚ "ψήλωσε". Πήρε τα πάνω της, είναι σαν να έσβησε μονομιάς το μαύρο παρελθόν. Ας μην αρχίσουμε πάλι τα "επέστρεψε", "ήρθε" και όλα αυτά που γεμίζουν τις σελίδες σε κάθε "κιτρινόμαυρο" θρίαμβο. Ας σταθούμε στην ουσία. Η ΑΕΚ "ψήλωσε" σε τέτοιο σημείο που μπορεί, πλέον, να κερδίζει τα ευρωπαϊκά παιχνίδια με ομάδες ίδιου ή χαμηλότερου επιπέδου. Κάνει το αυτονόητο.

Βέβαια, το βράδυ της Πέμπτης έκανε κάτι παραπάνω από το αυτονόητο. Πήγε στην έδρα της Ριέκα με σκοπό να παίξει ποδόσφαιρο και να πάρει αποτέλεσμα. Και το έκανε με πειστικό τρόπο, χωρίς σκιές, χωρίς "ναι μεν, αλλά", χωρίς αστερίσκους. Πήγε, έπαιξε, πήρε το διπλό, επιστρέφει φουσκωμένη περηφάνεια και αυτοπεποίθηση.

ΗΤΑΝ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΜΑΤΣ

Η ΑΕΚ απειλήθηκε ελάχιστα, ο Χιμένεθ διάβασε άριστα το παιχνίδι και οι ποδοσφαιριστές λειτούργησαν σχεδόν άψογα. Οι "κιτρινόμαυροι" είχαν δημιουργικό πρόσωπο, όπερ σημαίνει πως πήγαν για να έχουν στο χορτάρι πρωταγωνιστικό ρόλο. Δεν άφησαν τους γηπεδούχους να ελπίζουν ακόμα και μετά την ισοφάριση. Το πιο εύκολο θα ήταν να την πάρει η... κάτω βόλτα μετά το 1-1, αλλά ανέβηκε, πίεσε, συνέχισε να ακολουθεί το πλάνο του Χιμένεθ και έφτασε στην τελική επικράτηση.

Αν για κάτι πρέπει να υπάρχει γκρίνια, αν για κάτι πρέπει να γίνουν δεύτερες σκέψεις είναι η άμυνα. Ο τρόπος που "έφαγε" το γκολ. Πάλι από στημένη φάση, πάλι από κόρνερ, όπως με την ΤΣΣΚΑ. Τρόπος κουραστικά ίδιος για τον οποίο ο Ισπανός τεχνικός δεν μπορεί να βρει λύση. Την Πέμπτη δεν το πλήρωσε, αλλά στο μέλλον, στα πολύ δύσκολα, κάθε λάθος μετράει. Κλισέ, αλλά αλήθεια.

Η ΑΕΚ, λοιπόν, ψήλωσε. "Ok" μπορεί να είναι αυτονόητο όλο αυτό, αλλά μην ξεχνάτε την αφετηρία. Από που άρχισε όλη αυτή η προσπάθεια. Η Ένωση έγραψε σε λευκή σελίδα τη νέα ιστορία της και σιγά-σιγά μεγαλώνει όπως παλιά, κερδίζει με το σπαθί της τη χαμένη δόξα, τη χαμένη λάμψη.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΡΔΟΣ

Το σημαντικότερο, όμως, είναι πως καλύπτει τα κενά των φιλάθλων. Η επιστροφή στη μεγάλη κατηγορία, η κατάκτηση του κυπέλλου, οι νίκες στα ντέρμπι, η πρόκριση στο Europa League, το διπλό στην Κροατία είναι τα αυτονόητα που λέγαμε.

Αυτά που είχαν λείψει και γεμίζουν τον κόσμο. Γιατί, όσο κι αν είναι κουραστικό να το λέμε, το ποδόσφαιρο είναι συναίσθημα: αγάπη, έκσταση, κλάμα, λύπη, χαρά, αποθέωση, συγκίνηση, ανατριχίλα.

Η ΑΕΚ ήρθε και μαζί της έφερε τα χαμένα συναισθήματα χαράς. Όλα αυτά που συνθέτουν το ποδόσφαιρο. Ωραία τα συστήματα, οι τακτικές, οι αναλύσεις, η ανάγκη να βγάλουμε (εμείς οι δημοσιογράφοι) από τη μύγα ξύγκι. Ας μην ξεχνάμε, όμως, το ρομαντικό του πράγματος. Η ΑΕΚ πέτυχε ακριβώς αυτό.

Μόνο που, ειλικρινά, στο επόμενο στραβοπάτημα λιγότερη καταστροφολογία. Όχι μια γραμμή και σβήσιμο των παραπάνω. Να συγκρατηθούν λίγο οι γκρινιάρηδες, ε;

ΥΓ: Νίκες όπως αυτή επί της Ριέκα δίνουν κάτι καινούργιο προς αφήγηση. Δεν μένεις στο παρελθόν, στη Μίλαν, στους Ρέιντζερς κτλ. Και τούτο, ίσως, τελικά, να είναι το σημαντικότερο.