Ένας serial killer που σε ξεσηκώνει
Ο Σταύρος Καραϊνδρος βγάζει το καπέλο στον Σέρχιο Αραούχο.
Τα τελευταία χρόνια, αν εξαιρέσεις συγκεκριμένες περιπτώσεις, λίγοι είναι οι επιθετικοί που πέρασαν από το ελληνικό πρωτάθλημα και είναι… κανονικοί. Ναι, ο πρώτος που έρχεται στο μυαλό είναι ο Μάρκους Μπεργκ.
Έχουμε πήξει σε επιθετικούς που κάνουν τη δουλειά για τους υπόλοιπους συμπαίκτες, επιθετικούς που ανοίγουν διαδρόμους (αυτό μου έχει μείνει από την εποχή του Γκόγκιτς όταν στα πρώτα του παιχνίδια με τον Ολυμπιακό έμενε μακριά από το γκολ), επιθετικούς που “μυρίζουν” το γκολ, αλλά… από ομελέτα τίποτα.
Η ΑΕΚ ΒΡΗΚΕ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ
Βγάλτε από το μυαλό σας ότι το ματς της ΑΕΚ ήταν με τον ΠΑΟΚ. Θα μπορούσε να είναι με οποιοδήποτε άλλον αντίπαλο. Κρατήστε ότι η Ένωση βρήκε αυτό που περιγράψαμε στην πρώτη παράγραφο: κανονικό επιθετικό. Η αλήθεια, βέβαια, είναι πως η πλειοψηφία του Τύπου δεν τον αντιμετώπισε έτσι με την άφιξή του στην Ελλάδα. Αφιερώματα για εξωαγωνιστικές του… δραστηριότητες βλέπαμε δεξιά κι αριστερά και χρειάστηκε να δούμε με τα μάτια μας από κοντά αυτά που κάνει για να ασχοληθούμε με τις αδιαμφισβήτητες ικανότητές του.
Ο Αραούχο είναι από τους παίκτες που λέμε πως γουστάρεις να πας γήπεδο. Και τούτο είναι, ίσως, το μεγαλύτερο κέρδος της ΑΕΚ. Αν αφήσουμε στην άκρη πως είναι επιθετικός με όλη τη σημασία της λέξης και έχει τη δυνατότητα να τελειώσει φάσεις σε πρώτο χρόνο (κάτι που ξεχωρίζει έναν καλό επιθετικό από το συρμό), είναι το κίνητρο για τον κόσμο της ΑΕΚ να στηρίζει από κοντά την ομάδα.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ
Μπορούμε να αρχίσουμε τα δημοσιογραφικά κλισέ πως Αραούχο η ΑΕΚ είχε να δει από την εποχή του Ντέμη (ή του Μπλάνκο), αλλά η αλήθεια είναι κάπου εκεί. Εκτός από το γεγονός πως οι “κιτρινόμαυροι” βρίσκονται σε καλό φεγγάρι και έχουν στον πάγκο έναν προπονητή που μπορεί να τους εμπνεύσει (και, στην τελική, να κάνει τα βασικά), πλέον έχουν και έναν ποδοσφαιριστή που μπορεί να πάρει ένα παιχνίδι μόνος του.
Και δεν είναι υπερβολικό γιατί ακριβώς αυτό έκανε ο Αραούχο το βράδυ της Κυριακής. Η ΑΕΚ δεν έπαιξε τη σούπερ ντούπερ μπάλα. Έβαλε ένα γρήγορο γκολ και έδωσε το χρονικό περιθώριο στον ΠΑΟΚ να ανασυνταχθεί και να ψάξει την ισοφάριση. Με την αποβολή τα πράγματα άλλαξαν αριθμητικά, αλλά επί της ουσίας δεν είδαμε την ΑΕΚ να πατάει τον αντίπαλο. Και κάπου εκεί ήρθε ο Αραούχο με τη γκολάρα του να γράψει την ιστορία της αναμέτρησης. Ακριβώς εδώ κολλάει αυτό που λέγαμε περί παικτών που μπορούν να πάρουν μόνοι τους ένα παιχνίδι.
Ο ΠΑΟΚ ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ
Οσον αφορά στον ΠΑΟΚ, έμεινε στην Τούμπα, στη νίκη επί του Ολυμπιακού. Γνωστή ιστορία. Κάποια στιγμή θα πρέπει να γίνει και σωστή διαχείριση ψυχολογίας και συνθηκών. Ο Δικέφαλος του Βορρά ήταν αυτός που είχε το μομέντουμ, αλλά στο γήπεδο εγκλωβίστηκε. Άδικες, για την ΑΕΚ, οι δηλώσεις του Ιβιτς αμέσως μετά το τέλος του ντέρμπι, ίσως και ο ίδιος να έχει τις δικές του ευθύνες αναφορικά με το γεγονός πως δεν έβγαλε στο χορτάρι ένα συγκεκριμένο πλάνο. Είναι αυτό που λέμε, από το να χάσω, καλύτερη η ισοπαλία. Ε, δεν το είδαμε αυτό.