Όταν διορθώθηκε ο Σίλβα, ο Παναθηναϊκός έπαθε... ΑΕΚ!
Ο Σταύρος Γεωργακόπουλος γράφει για τη μεγάλη νίκη του Ολυμπιακού στο ντέρμπι και σχολιάζει τις δύο διαφορετικές εικόνες του αγώνα.
Αν έχανε ο Ολυμπιακός από τον Παναθηναϊκό ο «νούμερο ένα» υπεύθυνος θα ήταν ο Μάρκο Σίλβα. Τώρα που οι «ερυθρόλευκοι» νίκησαν τους «πράσινους» πάλι ο Πορτογάλος τεχνικός θα πρέπει να πάρει το πιο μεγάλο παράσημο. Γιατί; Επειδή πολύ απλά διόρθωσε τα δικά του λάθη, στη διάρκειας του αγώνα, βελτίωσε την εικόνα της ομάδας του κι όταν έπρεπε πήρε όλο το ρίσκο για να ολοκληρώσει τη διαδρομή από την κόλαση στον παράδεισο.
Δύο διαφορετικά ντέρμπι
Ουσιαστικά είδαμε δύο διαφορετικά παιχνίδια στο Φάληρο ένα σε κάθε ημίχρονο. Στο πρώτο μέρος ο «ρόμβος» του Στραματσόνι στον άξονα «έλαμψε» απέναντι στην «μουτζούρα» του Ολυμπιακού. Είναι απορίας άξιο τι όνειρο είδε ο Σίλβα και επέλεξε να χρησιμοποιήσει μαζί από το ξεκίνημα του αγώνα και τον Φορτούνη και τον Τσόρι. Κάτι που ο ίδιος θεωρούσε λάθος στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν και το είχε επιλέξει μόνο σε ελάχιστα ματς κόντρα σε πολύ υποδεέστερους αντιπάλους, επιπέδου Καλλονής.
Αυτή η απόφαση του 38χρονου κόουτς αποτέλεσε τροχοπέδη στη διάθεση και τη φούρια με την οποία μπήκε ο Ολυμπιακός στο γήπεδο. Ο Μάρκο Σίλβα για πρώτη φορά παρέταξε τόσο «βαριά» ενδεκάδα με όλους τους «γερόλυκους» επί σκηνής και χωρίς κανέναν εξτρέμ! Με άλλα λόγια πήγε κόντρα στη δική του λογική και στα δικά του «θέλω» όπως τα έχει δείξει από την αρχή της σεζόν.
Επένδυσε στους 35άρηδες
Με όλους τους 35άρηδες στο γήπεδο (Καμπιάσο, Τσόρι, Φουστέρ), κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί φέτος, ο κόουτς του Ολυμπιακού επένδυσε προφανώς στην ποιότητα και την προσωπικότητα κάποιων παικτών, έχασε, όμως, σε ταχύτητα, πλαγιοκοπήσεις και τη δυνατότητα να πάει το ματς στο «ένας με έναν».
Παράλληλα, έκλεισε την ομάδα στον άξονα, δεν την βοήθησε να «αναπνεύσει» και να απλωθεί σε όλο το γήπεδο. Ενδεχομένως στην απόφασή του για την αρχική ενδεκάδα να έπαιξε και η απουσία του Ντουρμάζ από το αριστερό άκρο της επίθεσης. Το ρεπορτάζ λίγες ώρες πριν τη σέντρα «έδινε» τον Ερνάνι ή τον Πάρντο ως βασική επιλογή, αλλά ο Σίλβα πήγε τελικά σε πιο ασφαλείς επιλογές προσώπων, επηρεάζοντας, ωστόσο, τη βασική «χημεία» της.
Την ίδια ώρα οι «πράσινοι» με τον Κουτρουμπή σε ρόλο λίμπερο μπροστά από τους δύο στόπερ, τους Ζέκα, Αμπέντ εσωτερικούς μέσους και τον Βιγιαφάνιες στην κορυφή του ρόμβου, έλεγξε τον αγώνα στον άξονα, με κοντινές αποστάσεις μεταξύ των γραμμών κι έδωσε τη δυνατότητα στον Λέτο να ταΐσει στην πλάτη της άμυνας τον Μπεργκ που έγραψε το 0-1 στην πρώτη επίσκεψη προς τα καρέ του Ρομπέρτο.
Αν γινόταν το 0-2...
Τα πάνω-κάτω ήρθαν για τον Ολυμπιακό πολύ νωρίς, η κατοχή της μπάλας παρέμεινε φλύαρη, τα λάθη πολλαπλασιάστηκαν, ενώ κάθε φορά που οι φιλοξενούμενοι περνούσαν τη σέντρα, κύματα ανησυχίας διαπερνούσαν την εξέδρα. Κομβική για την εξέλιξη του αγώνα, σε ένα χρονικό σημείο που οι γηπεδούχοι είχαν πιει… θάλασσα ήταν η φοβερή επέμβαση του Ρομπέρτο στην κοντινή προβολή του Ταυλαρίδη. Κακά τα ψέματα, αν εκεί είχε γίνει το 0-2 το ματς δεν γύριζε ούτε… αύριο και οι «ερυθρόλευκοι» θα είχαν εξελιχθεί σε ιδανικούς αυτόχειρες. Όχι επειδή ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να τους νικήσει, αλλά επειδή θα έχαναν από δικά τους χτυπητά λάθη και αδυναμίες.
Αυτή η επέμβαση-χρυσάφι του Ισπανού πορτιέρε δεν στέρησε απλώς το 0-2 από τον ΠΑΟ, αλλά έδωσε «οξυγόνο» στους παίκτες του Ολυμπιακού. Τους ξύπνησε αυτή η φάση και πυροδότησε την εξέδρα. Τελικά βρήκαν το γκολ από τον πανταχού παρών και τα πάντα πληρών Εστέμπαν Καμπιάσο, με τον κύριο καθηγητή να παραδίδει μαθήματα όπως έκανε πρόσφατα και στην Τούμπα!
Η κίνηση του Σίλβα
Από την ανάπαυλα και μέχρι το φινάλε είδαμε άλλο παιχνίδι. Με το πού επέστρεψαν οι δύο ομάδες στο τερέν η εντολή του Σίλβα ήταν να πατήσει τη δεξιά γραμμή ο Φουστέρ και την αριστερή ο Φορτούνης, ώστε να ανοίξουν χώρο στον Τσόρι να παίξει στην πλάτη του Ιντέγε, απαλλαγμένος από την καυτή ανάσα των αντιπάλων μέσα στο απίστευτο συνωστισμό του πρώτου ημιχρόνου.
Αυτή η απλή κίνηση έδωσε πλεονέκτημα στον Ολυμπιακό, ώστε να αξιοποιήσει όλο το πλάτος της επίθεσης κι έτρεξε τους «πράσινους» που όσο περνούσε η ώρα άρχισαν να μένουν από δυνάμεις. Όλα έγιναν ακόμη πιο ξεκάθαρα μετά το 62’ όταν ο Ντομίνγκες έστω κι αν «στράβωσε» λιγάκι, έδωσε τη θέση του στον Πάρντο. Ο Κολομβιανός με το «έμβολο» Σαλίνο πίσω του «τρύπησε» ουκ ολίγες φορές την πλευρά του Πράνιτς, ο οποίος ανταποκρίθηκε όσο άντεξε, χωρίς σοβαρές βοήθειες από τους συμπαίκτες του.
Όσο περνούσε η ώρα, ο Ολυμπιακός πατούσε καλύτερα, κέρδισε μέτρα στο γήπεδο, μαζί και μονομαχίες, η μπάλα μεταφερόταν με άνεση στην αδύναμη πλευρά και η πλάστιγγα έγειρε καθαρά υπέρ του. Κι εκεί επέδρασε καταλυτικά ο Σίλβα για να πάρει το ματς και να πληρώσει τον Παναθηναϊκό με το ίδιο νόμισμα που πλήρωσε στο παιχνίδι του πρώτου γύρου και την ΑΕΚ.
Έριξε στο γήπεδο ταυτόχρονα Ερνάνι σε ρόλο αριστερό εξτρέμ και Πουλίδο πίσω από τον Ιντέγε, γύρισε πιο πίσω τον Φορτούνη ως 8άρι κοντά στον Μιλιβόγεβιτς, έπαιξε για περίπου 15 λεπτά με πέντε ανασταλτικούς, πέντε προωθημένους και τελικά έφτασε στη μεγάλη ανατροπή όχι με ένα, αλλά με δύο γκολ μέσα σε διάστημα τριών λεπτών.
Ο Παναθηναϊκός έμεινε στη... νηστεία
Έτσι όπως κύλησε το παιχνίδι, ο Ολυμπιακός την άξιζε τη νίκη, ενώ ο Παναθηναϊκός την άγγιξε, δροσίστηκε στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, αλλά τελικά έμεινε στη… νηστεία. Ούτε ο βαθμός της ισοπαλίας και με τις εντυπώσεις στον κυρίαρχο Ολυμπιακό του τελευταίου ημιώρου που από ένα σημείο και μετά έπαιζε μονότερμα.
Το επίτευγμα γίνεται ακόμη σπουδαιότερο, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι «ερυθρόλευκοι» έπαιξαν για τον εαυτό τους, για τον κόσμο τους και για τη βαριά φανέλα των 43ών πρωταθλημάτων, χωρίς βαθμολογικό κίνητρο και με το παιχνίδι να «στραβώνει» στο πρώτο ημίχρονο σε σημείο που η επιστροφή να μοιάζει απίθανη.
Αυτό το «απίθανο» έκανε ο Ολυμπιακός από το 30’ και μετά. Διόρθωσε τα λάθη του, τακτοποιήθηκε στο γήπεδο, έβγαλε τρομερά αποθέματα ενέργειας, πάθους και διάθεσης, ο Μάρκο Σίλβα επέδρασε ουσιαστικά από τον πάγκο με το τελικό αποτέλεσμα κρίνεται απόλυτα δίκαιο και συνάμα επιβλητικό.
Όσο για τους «πράσινους» σε ένα ακόμη παιχνίδι προηγούνται και δε νικούν (όπως με τον ΠΑΟΚ), σε ένα ακόμη παιχνίδι πληρώνουν τα λάθη τους, κυρίως στην εξέλιξη του αγώνα, σε ένα ακόμη παιχνίδι εμφανίζονται συνολικά κατώτεροι του αντιπάλου τους και ψάχνουν για δικαιολογίες. Όσο είχαν ξεκάθαρο πλάνο, δυνάμεις και πειθαρχία ήταν άκρως ανταγωνιστικοί. Όταν πιέστηκαν περισσότερο από τα όριά τους κατέρρευσαν σαν χαρταετός που του χαλάνε τα «ζύγια».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Τι είπε ο Μαρινάκης στα αποδυτήρια
"Τίκα τάκα" στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού