Όχι άλλα υπογλώσσια…
Χρειάστηκε να αντικατασταθεί ο προκλητικός Φορτούνης, να έρθουν από τον πάγκο οι Ανδρούτσος, Μανθάτης για να εμφανιστεί ο Ολυμπιακός στο γήπεδο και να γυρίσει το παιχνίδι. Άμυνα-καρμανιόλα, ματς… ροντέο και η μπίλια στο κόκκινο επειδή -έστω για μισή ώρα- «μάτωσαν» οι πρωταθλητές. Γράφει ο Σταύρος Γεωργακόπουλος.
Αν έλεγε κανείς πριν από τη σέντρα του αγώνα Ολυμπιακός-Παναιτωλικός ότι οι πρωταθλητές θα χρειάζονταν την πνοή, τη φρεσκάδα και τον ενθουσιασμό των δύο πιτσιρικάδων Ανδρούτσου και Μανθάτη για να κάμψουν την αντίσταση της ομάδας του Αγρινίου, κινδύνευαν να τον περάσουν για τρελό. Κι όμως, οι δύο νεαροί άσοι που ήρθαν με φόρα από τον πάγκο, συν τον απασφαλισμένο Σεμπά που οργίασε, άλλαξαν τη ροή του αγώνα και οδήγησαν μια προβληματική ομάδα σε μια τεράστια ανατροπή-νίκη.
Είχε προβλήματα σημαντικών απουσιών να καλύψει ο Μπέντο, γνωστά τα περισσότερα από τις προηγούμενες μέρες. Έλειπαν από τη 18άδα σημαντικοί και ενδεκαδάτοι παίκτες όπως οι Μποτία, Ιντέγε, Ελιουνούσι. Τα ακόμη μεγαλύτερα προέκυψαν στη διάρκεια του αγώνα, καθώς συνολικά η ομάδα βρέθηκε σε πολύ άσχημο φεγγάρι.
Με το κέντρο της άμυνας να… τρέμει από το ξεκίνημα, χωρίς σοβαρό λόγο και αφορμή, έναν Φορτούνη που ως ηγέτης θα έπρεπε τέτοια παιχνίδια να τα παίρνει μόνος του, να βρίσκεται σε άλλο γήπεδο, προκλητικά αδιάφορος και τους περισσότερους να έχουν το μυαλό στην 8ήμερη άδεια των Χριστουγέννων που ξεκινά σήμερα…
Απέναντι σε μία ομάδα καλοδουλεμένη που έχει μάθει να αμύνεται σωστά και να παίζει στην κόντρα, ο Ολυμπιακός είδε το χάρο με τα μάτια του. Δέχθηκε την ίδια ευκαιρία-τετ α τετ, στην καρδιά της άμυνάς του, όπως σε όλα τα προηγούμενα παιχνίδια, στάθηκε πάλι τυχερός σε τουλάχιστον άλλη μία περίπτωση στο πρώτο ημίχρονο, ενώ το παιχνίδι όσο περνούσε η ώρα γινόταν… ροντέο.
Πάνω-κάτω η μπάλα, χωρίς ίχνος οργανωμένης ανάπτυξης, κι ό,τι κάτσει. Το ότι ήταν πιο δραστήριος και πιο ενεργητικός με την μπάλα ο Ολυμπιακός δεν το αμφισβητεί κανείς. Το ότι πάλι επιτέθηκε άναρχα, βιαστικά και χωρίς συνδυαστικό παιχνίδι, με τα γνωστά κενά στα μετόπισθεν, επίσης.
ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Το να είναι αγχωμένος ο Βιανά, μπορεί να συμβεί. Πιτσιρικάς είναι, τα έχει ακούσει κιόλας σε προηγούμενα ματς, έχει και δίπλα του τον Ντα Κόστα που δεν εμπνέει εμπιστοσύνη. Το να μην υπάρχει, όμως, στο παιχνίδι ο Φορτούνης, να περπατάει, να ζητάει τη μπάλα στα πόδια κι όταν τη χάνει να… ξαναπερπατάει και να τρέχουν οι άλλοι δεν δικαιολογείται.
Στη μεγάλη φάση του Γκόμεζ στο 42’ που οι περισσότεροι γκρίνιαξαν στον Ντα Κόστα μάλλον από… συνήθεια, ο Φορτούνης γυρίζει τη μπάλα προς τα πίσω με μία επαφή λες κι έκανε… ασίστ και βάζει σε κίνδυνο όλη την ομάδα. Αυτά τα ματς, για να ανοίξω μια μικρή παρένθεση, ο Τσόρι Ντομίνγκες τα έπαιρνε μόνος του όσο είχε φρεσκάδα και ανάσες. Για να το πάμε ακόμη πιο πέρα, ο Μάρκο Μάριν είναι στην εξέδρα επειδή ο Μπέντο τον θεωρεί αδιάφορο. Πόσο πιο αδιάφορος θα ήταν ο Γερμανός απ’ αυτό τον Φορτούνη;
Ήταν μήνυμα προς όλη την ομάδα η απόφαση του Πορτογάλου κόουτς να αφήσει τον Κώστα στα αποδυτήρια. Και η απόφασή του να βάλει τον Ανδρούτσο στη θέση του ήθελε… καρύδια. Η εύκολη επιλογή θα ήταν να περάσει στο ματς τον Τσόρι. Ο Μπέντο, όμως, ήθελε τρεξίματα, ήθελε ενέργεια, ήθελε ρυθμό κι αυτά του τα έδωσε ο πιτσιρικάς. Παρότι ήρθε το 0-1 στο 52’ από στημένη φάση και (νέα) αστεία αντίδραση της άμυνας. Ο Κούσας παίρνει ανενόχλητος την κεφαλιά ανάμεσα σε Καρντόσο και Βιάνα…
Με τον Ανδρούτσο στον άξονα, ο Ολυμπιακός άσκησε πίεση στη μεσαία γραμμή του Παναιτωλικού, πήρε μέτρα προς την επίθεση, δημιούργησε ρήγματα και τελικά έφτασε στο 1-1 έπειτα από την ωραία προσπάθεια του μικρού που μάζεψε όλο τον κόσμο πάνω του, πάσαρε στον Καρντόσο κι εκείνος έδωσε έτοιμο γκολ στον –κορυφαίο του γηπέδου- Σεμπά.
Σωστή ήταν η επιλογή του Μπέντο και με την είσοδο του Μανθάτη αντί του Πάρντο, καθώς και ο σκόρερ της Σπάρτης έβγαλε ενέργεια και θράσος στο γήπεδο, πήγε στο «ένας με έναν», έδωσε πλάτος στην επίθεση, πήρε μονομαχίες.
ΟΙ ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΕΝΤΟ
Δεν ξέρω τι θα λέγαμε τώρα για τον Πορτογάλο κόουτς, αν η ομάδα του δεν είχε γυρίσει το παιχνίδι στο τελευταίο μισάωρο, με πολύ κόπο και ιδρώτα. Οι καλές αλλαγές, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και η προσθήκη του Τσόρι από το 72’ και μετά (στο 65’ ο κόσμος είχε φωνάξει ρυθμικά το όνομά του), δεν δικαιολογούν την κάκιστη εικόνα της στο προηγούμενο διάστημα.
Δεν δικαιολογείται το ότι ένα ακόμη εντός έδρας παιχνίδι, με αντίπαλο χαμηλότερης δυναμικότητας, έγινε θρίλερ, έστω κι αν η μπίλια έκατσε τελικά στο κόκκινο. Σε τελική ανάλυση, δίκαιη ήταν η επικράτηση του Ολυμπιακού. Δημιούργησε 18 τελικές (11 στο στόχο), οι φιλοξενούμενοι 7 (δύο στο στόχο). Είναι απορίας άξιο, όμως, γιατί να παίζει με τόσο ρίσκο ο πρωταθλητής και στην επίθεση και κυρίως στην άμυνα.
Σε σύγκριση με προηγούμενα παιχνίδια του, δέχθηκε πολλές καθαρές ευκαιρίες στην πλάτη της άμυνας και κινδύνευσε να χάσει βαθμούς, ενώ με λίγη ηρεμία και καθαρό μυαλό όλα αυτά θα είχαν αποφευχθεί. Ασφαλώς και είναι σημαντικές ευκαιρίες τα δύο δοκάρια, ασφαλώς και το ματς θα μπορούσε να έχει κριθεί πολύ νωρίτερα, αλλά γίνονται συνεχώς τα ίδια λάθη και κάποια στιγμή θα πληρωθούν ακριβά. Έγινε στο ματς με την Κέρκυρα (0-0), λίγο έλειψε να γίνουν και με τον Παναιτωλικό…
Εκείνο που πρέπει να κρατήσουμε πέρα από τις όποιες μουτζούρες, είναι ότι ο Ολυμπιακός μετά το 0-1 αφυπνίστηκε. Οι παίκτες του παρότι πολλοί δεν βρέθηκαν σε καλή μέρα, δεν το παράτησαν το παιχνίδι. Βρήκαν με λύσσα στην επίθεση για να το γυρίσουν κόντρα ακόμη και στον κακό τους εαυτό. Έκαναν λάθη το ένα πίσω από το άλλο, αλλά δεν σταμάτησαν. Γι’ αυτό και έφτασαν σε ένα ακόμη τρίποντο-χρυσάφι, στην τελευταία παράσταση πριν πέσει η αυλαία για το 2016.
Ακόμη πιο σημαντικό κι από τη διατήρηση του +7, είναι ο Ολυμπιακός να δουλέψει τις αδυναμίες του και να περιορίσει τα τρωτά στην απόδοσή του. Αυτό δεν αφορά μόνο τις επιλογές και τις μονότονες προσεγγίσεις του προπονητή του, αλλά και τη συμπεριφορά ποδοσφαιριστών του. Δεν γίνεται να «δαγκώνει» σε κάθε παιχνίδι ο Σεμπά, ο οποίος παρεμπιπτόντως έκανε και ορισμένες εντυπωσιακές ενέργειες και κάποιοι άλλοι -με πρώτο το νέο του ηγέτη- να παρουσιάζουν τέτοια εικόνα.
Είναι ευκαιρία κάποια πράγματα να μπουν στη θέση τους. Τώρα με αφορμή τη διακοπή, αλλά και τη μεταγραφική περίοδο που πλησιάζει. Ότι είναι καρμανιόλα το δίδυμο Ντα Κόστα-Βιάνα και γενικά ότι υπάρχει τεράστιο πρόβλημα στην άμυνα, έχει εντοπιστεί, είναι δεδομένο και θα πρέπει να διορθωθεί. Όποιο κι αν είναι το τίμημα (οικονομικό ή άλλο).
Ο Μπέντο, για να φανεί αν μπορεί να προσφέρει κάτι καλύτερο, θα πρέπει να στηριχθεί από όλους. Έμπρακτα και ουσιαστικά. Αν δεν κάνει, ας πάει σπίτι του. Μέχρι τότε, όμως, οφείλει και ο ίδιος να αλλάξει τα κακώς κείμενα και οι παίκτες να σοβαρευτούν και να μην παίζουν με τη φανέλα που φορούν και με τον κόσμο. Όχι άλλα υπογλώσσια…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
