Ο λάτιν... χορός και ο δαίμονας Τσιμίκας
O Σταύρος Γεωργακόπουλος γράφει για τη "γεμάτη" εμφάνιση του Ολυμπιακού στο άδειο Καραϊσκάκη και καταγράφει ό,τι κράτησε από τη νίκη επί του Πανθρακικού.
Δεν χωράει αμφιβολία ότι η αναμέτρηση με τον Πανθρακικό δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια καλή προπόνηση για τους «ερυθρόλευκους». Με τη διαφορά ότι οι παίκτες του Μάρκο Σίλβα παρότι έχουν στεφθεί πρωταθλητές εδώ και αρκετό καιρό, μόνο ως προπόνηση δεν το είδαν, γι’ αυτό και το μετέτρεψαν σε υγιεινό περίπατο από το πρώτο κιόλας ημίχρονο.
Το φρεσκάρισμα στην ενδεκάδα σε συνδυασμό με τη διακοπή του πρωταθλήματος και την απουσία των διεθνών για αρκετές ημέρες, διάστημα στο οποίο τα ρεπό ήταν για τους υπόλοιπους περισσότερα από τις ημέρες προπόνησης, θα μπορούσε να φέρει τα ακριβώς αντίθετα αποτέλεσμα. Πόσο μάλλον από τη στιγμή που το παιχνίδι έγινε σε άδειες εξέδρες.
"Λάτιν" τριάδα
Είναι κρίμα, αν το καλοσκεφτεί κανείς, που ο κόσμος δεν είχε τη δυνατότητα να πάρει θέση στις εξέδρες του φαληρικού σταδίου, καθώς η «λάτιν» τριάδα αποτελούμενη από τον Μεξικανό Πουλίδο, τον Πορτογάλο Ερνάνι και τον Κολομβιανό Πάρντο έβγαλε πολύ ωραία πράγματα πάνω στο χορτάρι.
Και οι τρεις θέλοντας να αυξήσουν ακόμη περισσότερο το χρόνο παρουσίας τους στην ενδεκάδα μέχρι το φινάλε της περιόδου και με την ελπίδα να συνεχιστεί το Κύπελλο, όχι μόνο σκόραραν, αλλά έδωσαν και ασίστ ο ένας στον άλλο!
Είναι πραγματικά απίστευτο αυτό που συνέβη. Στο πρώτο γκολ είχαμε ασίστ του Ερνάνι και κεφαλιά-γκολ του Πουλίδο. Στο δεύτερο είχαμε ασίστ του Μεξικανού και προβολή-γκολ του Πάρντο. Στο 3-0 είχαμε σέντρα του Πάρντο από δεξιά και εξαιρετικό τελείωμα του Ερνάνι με το αριστερό στον ουρανό των δικτύων. Όσο για το 4-0 πάλι ο Πορτογάλος το σημείωσε με υπέροχη ασίστ από έναν άλλο «λάτιν», τον Σεμπά, ο οποίος ήρθε ως αλλαγή από τον πάγκο.
Απέναντι σε έναν αντίπαλο που έπαιξε απλά για την τιμή των όπλων είναι αλήθεια ότι ο Ολυμπιακός θα μπορούσε χθες να πετύχει ακόμη πιο πολλά γκολ. Αν ο γκολκίπερ Αθανασιάδης δεν ήταν σε καλή μέρα το σκορ θα μπορούσε να πάρει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις. Το ζητούμενο, ωστόσο, δεν είναι το 4-0, αλλά το πώς προσέγγισαν το παιχνίδι οι παίκτες του Ολυμπιακού και το πόσο καλά μπορεί ο Μάρκο Σίλβα να κρατά την ομάδα του σε εγρήγορση σε μια χρονική περίοδο που τα προηγούμενα χρόνια είχαν αρχίσει τα… μπάνια!
Ο Τσιμίκας έχει τα προσόντα
Πέρα από τις λάτιν… ζωγραφιές, πάντως, θα ήταν άδικο να μην σταθούμε και στον 20χρονο Κωνσταντίνο Τσιμίκα, ο οποίος στην τρίτη του παρουσία στο πρωτάθλημα και δεύτερη ως βασικός έδειξε πως αξίζει να ασχοληθεί κανείς πολύ σοβαρά μαζί του. Ασταμάτητο μηχανάκι σε όλη την πτέρυγα, φανέρωσε και τεχνικές αρετές που δεν πέρασαν απαρατήρητες.
Με αξιοπρόσεκτη τεχνική κατάρτιση και ευχέρεια να ντριμπλάρει στην κίνηση, είναι ένα παιδί που έχει τα προσόντα να καθιερωθεί μελλοντικά στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού και να μείνει εκεί για πολλά χρόνια. Όχι επειδή είναι για πολλούς επιτακτική ανάγκη να «βγει» ένα παιδί από τα τμήματα υποδομής, αλλά επειδή -πολύ απλά- το αξίζει.
Μπορεί να μην διαθέτει την άρτια τεχνική του Μαζουακού, να μην κολλάει τη μπάλα στο πόδι, αλλά και μπάλα ξέρει και μυαλό έχει παρά το νεαρό της ηλικίας του, ενώ πάνω απ’ όλα δείχνει τρομερή διάθεση να καθιερωθεί σε αντίθεση με τον Γάλλο μπακ, ο οποίος δεν είδε ποτέ τον Ολυμπιακό κάτι περισσότερο από σκαλοπάτι για κάτι μεγαλύτερο στην καριέρα του.
Γενικά ο Ολυμπιακός έδειξε χθες ότι δεν έχει μειώσει ταχύτητα και δεν θα το κάνει μέχρι το τέλος της σεζόν. Τι κι αν δεν έπαιζαν οι Ρομπέρτο, Μαζουακού, Μιλιβόγεβιτς, Φορτούνης, Ιντέγε, Ντουρμάζ. Όσοι έπαιξαν όχι μόνο δεν υστέρησαν, αλλά έβαλαν σε σκέψεις για τη συνέχεια τον Πορτογάλο κόουτς.
Ο Ερνάνι ανέβασε τις "μετοχές" του
O Ερνάνι με τις δύο γκολάρες που έβαλε και με τη γενικότερη παρουσία του, ανέβασε ακόμη περισσότερο τις πιθανότητες παραμονής του στο λιμάνι με ενδεχόμενο επέκταση του δανεισμού του. Έστω κι αν μέχρι τώρα έχει δείξει τις αρετές του σε σχετικά εύκολα παιχνίδια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στα τελευταία δύο ματς έχει βάλει από δύο γκολ. Το έκανε πριν από δύο εβδομάδες στην Τρίπολη, το έκανε και χθες με τον Πανθρακικό.
Όσο για τον Στέφανο Καπίνο δύο φορές χρειάστηκε να επέμβει στη διάρκεια του αγώνα και το έκανε με εξαιρετικές επεμβάσεις και πολύ στιλ. Μπορεί να θέλει ακόμη πολλά… ψωμιά για να συγκριθεί με τον σπουδαίο Ρομπέρτο, αλλά βρίσκεται σε καλό δρόμο κι έχει πολλά χρόνια μπροστά του για να ωριμάσει και να ξεδιπλώσει το μεγάλο του ταλέντο.