Ναι, αλλά έκαναν... κομπίνες στα κόρνερ
Ο Σταύρος Γεωργακόπουλος απαριθμεί τα λάθη που οδήγησαν τον Ολυμπιακό στον αποκλεισμό από τη Χαποέλ και τα οποία δεν είναι όλα πρόσφατα.
Από χθες βράδυ οι περισσότεροι αναθεματίζουν γενικώς και αορίστως. Λογικό κι αναμενόμενο ήταν να συμβεί κάτι τέτοιο. Ο Ολυμπιακός μετά από πέντε σερί παρουσίες στους ομίλους του Champions League, αντί να δει το σεντόνι με τ' αστέρια, είδε... αστράκια από κάποια Χάποελ, χωρίς καμία διάθεση να υποτιμήσω τους πρωταθλητές Ισραήλ.
Για όσους παρακολουθούν από κοντά την ομάδα εδώ και χρόνια, όμως, ο χθεσινός αποκλεισμός δεν προκάλεσε μεγάλη έκπληξη. Η ομάδα έμοιαζε "άρρωστη" εδώ και καιρό. Πριν καν ξεκινήσει η προετοιμασία. Από τη μία, η άνετη κατάκτηση του πρωταθλήματος και από την άλλη ο αποκλεισμός από την Άντερλεχτ και η απώλεια του κυπέλλου, προκάλεσαν σύγχυση...
ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΠΕΡΥΣΙ
Η στρατηγική απόφαση να πορευθεί η ομάδα μέχρι τον πρώτο προκριματικό γύρο με τον περσινό κορμό, αποδείχθηκε λανθασμένη πέρα για πέρα. Τα περισσότερα πρόσωπα μπορεί να έμειναν ίδια στο ρόστερ, αλλά ο προπονητής παραιτήθηκε, ο Ρομπέρτο αποχώρησε, αρκετοί από τους περσινούς βασικούς είναι φευγάτοι. Η ομάδα δεν έχει καμία σχέση με την περσινή, ούτε από πλευράς "αγωνιστικής ταυτότητας", αλλά ούτε και από πλευράς χημείας.
Με μοναδικά νέα πρόσωπα τους Φιγκέιρας, Ντε λα Μπέγια, Λεάλι, οι οποίοι ήρθαν ουσιαστικά για να είναι "ρεζέρβες" των Ομάρ, Μαζουακού και Καπίνο αντίστοιχα και τον Καμπιάσο να επιστρέφει σε... άσπρο άλογο, δύο εβδομάδες μετά από την... αποχώρησή του ως ελεύθερος, το ρίσκο ήταν εκ προοιμίου μεγάλο.
Έγινε πολύ μεγαλύτερο από τη στιγμή που ο εκλεκτός της διοίκησης και αρεστός στα περισσότερα υψηλόβαθμα στελέχη, Βίκτορ Σάντσεθ, ανέλαβε μέσα σε μια νύχτα αντί του Μάρκο Σίλβα, με συστατική επιστολή το πέρασμα του από του Ρέντη ως βοηθού του Μίτσελ και την ικανοποιητική θητεία του στη συμπαθή Ντεπορτίβο Λα Κορούνια.
Πολύ πριν ξεκινήσει η προετοιμασία, είχαν δημιουργηθεί σύννεφα στη σχέση του πρώην προπονητή με τη διοίκηση. Ο Σίλβα ένιωσε, κάποια στιγμή, ότι δεν απολαμβάνει την ίδια εμπιστοσύνη από τους αρμόδιους του συλλόγου, σε σύγκριση με την προηγούμενη σεζόν και επέλεξε να παραιτηθεί την ημέρα που ουσιαστικά ξεκινούσε το βασικό στάδιο της προετοιμασίας. Καλώς ή κακώς, το ότι έφτασαν τα πράγματα ως το "βελούδινο διαζύγιο" με τον Πορτογάλο, επηρέασαν καθοριστικά και τις εξελίξεις σε μια σεζόν που η ομάδα έπρεπε να είναι έτοιμη πολύ νωρίς για να περάσει τις "Συμπληγάδες" των προκριματικών.
Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΜΑΡΙΝΑΚΗ
Η –με... κομπιουτεράκι- προσέγγιση "πρώτα να περάσουμε τον Γ' προκριματικό", ώστε να εξασφαλιστεί κι ένα σημαντικό ποσό και μετά να ενισχυθεί η ομάδα, αποδείχθηκε εκτός ποδοσφαιρικής λογικής και ρεαλισμού, όταν όλοι οι άλλοι ανταγωνιστές έχουν ενισχυθεί στο μέτρο του δυνατού. Ασφαλώς και δεν έχει λογική το να αποκλείεται ο Ολυμπιακός με μπάτζετ 60 εκατομμυρίων από μια ομάδα των δέκα, όπως είπε ο Βαγγέλης Μαρινάκης σε τεχνική ηγεσία και παίκτες την προηγούμενη Τετάρτη, αλλά από πότε στο ποδόσφαιρο υπάρχει λογική; Αν υπήρχε, ο δικός του Ολυμπιακός δεν θα είχε κερδίσει όλα αυτά τα μεγαθήρια στη διάρκεια της προηγούμενης 5ετίας με τελευταίο την Άρσεναλ μέσα στο Λονδίνο.
Δυστυχώς, όλα ήταν ένα λάθος. Μια σειρά επιλογών, η μία χειρότερη από την άλλη. Και σε αντίθεση με πολλούς άλλους που χρεώνουν τους πάντες για τα πάντα, ο πραγματικός λόγος που φέρει ευθύνη ο πρόεδρος της ΠΑΕ και οι στενοί του συνεργάτες, είναι ότι δεν αφουγκράστηκαν νωρίς ότι κάτι δεν πάει καλά. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης όλα αυτά τα χρόνια έπιανε τον παλμό της ομάδας πριν από πολλούς άλλους. Και έπαιρνε την κατάσταση στα χέρια του, ακόμη και κόντρα σε εισηγήσεις δικών του ανθρώπων, όπως έκανε πέρυσι, όταν τελευταία στιγμή έφερε "πακέτο" Ιντέγε και Ερνάνι, δαπανώντας πάνω από 7 εκατομμύρια...
ΤΟ ΜΠΕΡΔΕΜΑ ΡΟΛΩΝ ΤΟΥ ΒΙΚΤΟΡ ΚΑΙ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΦΟΡΤΟΥΝΗ
Φέτος, ο πρόεδρος πληρώνει την... υπομονή του και το ότι δεν κινήθηκε πιο γρήγορα για να "μαζέψει" μια κατάσταση που "φώναζε" πως είναι προβληματική. Ο Βίκτορ ήθελε και θέλει να πετύχει στον Ολυμπιακό. Για εκείνον ήταν όνειρο να καθίσει στην άκρη του πάγκου ως head coach. Το κακό είναι πως δεν έπεισε ότι μπορεί να πάρει γερά τα ηνία στα χέρια του και να επιβληθεί. Έχασε από την αρχή το παιχνίδι του πώς θα αποκτήσει τον σεβασμό των παικτών. Μπέρδεψε το ρόλο του "φίλου" που οφείλει να έχει κάποιες στιγμές ο βοηθός προπονητή για να έχει από κοντά τους ποδοσφαιριστές, μ' εκείνον του βασικού κόουτς, ο οποίος οφείλει να επιβληθεί.
Το παιχνίδι χάθηκε από τα αποδυτήρια. Κι αυτό μεταφέρθηκε στην ομάδα και στην προπόνηση και στους αγώνες. Η εικόνα στα δύο παιχνίδια με τη Χάποελ ήταν απόρροια της έλλειψης ξεκάθαρου πλάνου, της έλλειψης καθαρού μυαλού, των διαρκών αλλαγών και δοκιμών σε πρόσωπα και σχήματα. Η ομάδα έπαιξε με 4-2-3-1 στο πρώτο ματς με τους Ισραηλινούς χωρίς να έχει δοκιμαστεί στην προπόνηση όλο το προηγούμενο διάστημα. Ο Φορτούνης έφτασε σε σημείο να δυσφορεί στις προπονήσεις, με τις συνεχείς εναλλαγές θέσης και ρόλου.
Ακόμη κι αν ο Φορτούνης συμπεριφέρεται ως κακομαθημένο παιδί, κάτι το οποίο συνέβη κάποια στιγμή και πέρυσι μέχρι να του τραβήξει το αυτί ο Σίλβα, αφήνοντάς τον στον πάγκο, δεν παύει να είναι το κορυφαίο περιουσιακό στοιχείο του Ολυμπιακού. Ο παίκτης που πολλοί βλέπουν στο πρόσωπό του τον επόμενο ηγέτη και της ομάδας, αλλά και της Εθνικής.
Το ακόμη χειρότερο είναι ότι οι παίκτες δεν εμφανίστηκαν αδιάφοροι ούτε στο πρώτο παιχνίδι ούτε στον χθεσινό επαναληπτικό. Χωρίς πλάνο παρουσιάστηκαν, χωρίς να ξέρουν πού παίζουν και τι πρέπει να κάνουν. Χωρίς αυτοπεποίθηση, χωρίς πίστη στις δυνάμεις τους και στην ομάδα. Γι' αυτό και από το πρώτο ματς με τη Μπερ Σεβά υπήρξαν "κρούσματα" εκνευρισμού, απειθαρχίας, αποδιοργάνωσης.
ΟΙ... ΕΝΟΧΛΗΣΕΙΣ ΝΤΟΥΡΜΑΖ, Ο ΠΑΡΝΤΟ ΚΑΙ ΤΑ... ΚΟΡΝΕΡ
Και χθες στο 1ο ημίχρονο, ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε στο γήπεδο. Πάλεψε, έτρεξε, έπαιξε στα ίσια για να σκοράρει, αλλά δεν είχε πυξίδα. Πώς, όμως, να σκοράρει, όταν πάλι το σύστημα ήταν διαφορετικό, οι ρόλοι ό,τι να 'ναι, εξτρέμ δεν υπήρχαν, επίθεση δεν υπήρχε. Απλά "έπρεπε" να μπουν στην ενδεκάδα Καμπιάσο, Τσόρι και μπήκαν, στη λογική "όλα τα όπλα μέσα κι ό,τι βγει". Αυτά είχαν... κάποτε αποτέλεσμα στο ποδόσφαιρο, αλλά δεν χωρούν στη σύγχρονη μορφή του. Ξεκάθαρα.
Φτάσαμε στο σημείο ο Καμπιάσο να παίζει δεξιός χαφ και κάποιες στιγμές ο Μπουχαλάκης, ο Μαζουακού αριστερός εξτρέμ, ο Ντε λα Μπέγια στόπερ, ο Φορτούνης πουθενά και ο Ιντέγε χαμένος ανάμεσα σε δύο-τρεις αντιπάλους.
Είδαμε, όμως, κομπίνες σε όλες τις στημένες φάσεις, κόρνερ και φάουλ... Όλα τα είχε η ομάδα, οι γιρλάντες στα "στημένα" της έλειπαν. Τέλος πάντων...
Την ίδια ώρα, ο Ντουρμάζ έμεινε στην Αθήνα με... ενοχλήσεις, ο Πάρντο στην εξέδρα, επειδή από τότε που έφυγε ο Σίλβα έχασε τη Γη κάτω από τα πόδια του και θέλει να φύγει, ο MVP του πρώτου αγώνα Σεμπά δεν έπαιξε ούτε λεπτό...
ΑΥΤΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙ
Ο Ολυμπιακός πληρώνει την έπαρσή του, την "εικονική πραγματικότητα" που δημιουργήθηκε στα υψηλά κλιμάκια, ότι η ομάδα θα περάσει τον τρίτο προκριματικό "βρέξει-χιονίσει", ξεχνώντας ότι τόσα χρόνια στους ομίλους έχει "ξεχάσει" να παίζει νοκ άουτ ματς, όπως αποδείχθηκε περίτρανα και στα περσινά με την Άντερλεχτ. Πληρώνει και το ότι οι υπεύθυνοι δεν μπόρεσαν να χωνέψουν την ήττα από την ΑΕΚ στον τελικό του Κυπέλλου, χρεώνοντας ανθρώπους που δεν είχαν σοβαρή ή καθόλου ευθύνη... Όπως ο Φουστέρ για παράδειγμα και όχι μόνο.
Και τώρα, όπως γνωστοποιήθηκε αργά χθες βράδυ από αρμόδια χείλη, το σύνθημα είναι "πάμε από την αρχή". Κάτι που θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί αν κάποια πράγματα είχαν γίνει νωρίτερα, αν υπήρχε μεγαλύτερη ενεργοποίηση όταν χτύπησαν τα πρώτα καμπανάκια κι αν ο Μαρινάκης έκρινε, όπως τα προηγούμενα χρόνια, περισσότερο με το δικό του κριτήριο παρά με των "γύρω-γύρω"...
Δεν είμαι από εκείνους που θα ψέξουν τον πρόεδρο του Ολυμπιακού επειδή στο πλαίσιο των επαγγελματικών δραστηριοτήτων του αποφάσισε να ασχοληθεί και με τη Νότιγχαμ. Εκατό δουλειές έχει και δεν επηρέασαν την πορεία της ομάδας εδώ κι έξι χρόνια. Η Νότιγχαμ θα τον επηρεάσει; Δεν το πιστεύω σε καμία περίπτωση, απλά για όλους ήρθε η ώρα του restart.
Υ.Γ.: Αυτό το... πουλί, τον Φιγκέιρας, ο Σίλβα τον πρότεινε και ο Βίκτορ τον αποδέχθηκε. Ο Πορτογάλος κόουτς, αν είχε ένα ψεγάδι, ήταν ότι επρόκειτο για επίμονο άνθρωπο σε μεταγραφικές εισηγήσεις αμφιβόλου αξίας, σε βαθμό εμμονής. Πέρα από τις όποιες παραξενιές και ιδιοτροπίες του, όμως, ήταν καλός τεχνικός και δίκαιος στην προπόνηση και τα αποδυτήρια. Αυτό το γνώριζαν όλοι και είχαν συμβιβαστεί. Κάτι που ο Βίκτορ δεν πέτυχε και δεν θα πετύχει ποτέ, δυστυχώς, παρότι είχε όλες τις καλές προθέσεις.
Υ.Γ.2: Αν ο προπονητής αλλάξει άμεσα, ο επόμενος θα είναι Έλληνας εκτός απροόπτου. Ώστε να κερδηθεί χρόνος. Η ομάδα μέχρι τη Δευτέρα θα πρέπει να δηλώσει νέα λίστα στην UEFA. Άρα κάποιες από τις μεταγραφικές περιπτώσεις που έχουν προχωρήσει, θα πρέπει να κλείσουν έως το τέλος της εβδομάδας. Εκτός κι αν ξεχνάμε και το Europa League και πάμε όντως από την αρχή. Όπως πριν από έξι χρόνια που γύρισε ο Βαλβέρδε και τα έβαλε όλα σε σειρά...
Υ.Γ.3: Ο Ουζουνίδης ήταν έτοιμος πέρυσι όταν υπήρχε αμφιβολία για το αν θα έρθει τελικά ο Σίλβα. Θα αναλάμβανε αν δεν τα έβρισκε ο Πορτογάλος με τη Σπόρτινγκ. Τώρα είναι πολύ κοντά, αλλά ακόμη τίποτα δεν είναι σίγουρο...
Υ.Γ.4: Τώρα είναι που πρέπει να γίνουν καλές μεταγραφές. Από το πάνω ράφι. Το ρόστερ έχει γεμίσει μετριότητες, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, απλά πέρυσι οι ατομικές αδυναμίες πολλών καλύφθηκαν, επειδή ήταν καλή η ομάδα. Μην τρελαθούμε...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ