Έπαιξε τη Γιούβε με άμυνα... 22,5 ετών!
Ο Σταύρος Γεωργακόπουλος γράφει για το πως με μερικές απλές κινήσεις ο Ολυμπιακός παρουσίασε εικόνα ομάδας με σοβαρή αμυντική λειτουργία κόντρα στη Γιουβέντους και για τα τρία νεαρά παιδιά -Νικολάου, Κούτρης, Ένχελς- που έδειξαν ότι έχουν λαμπρό μέλλον μπροστά τους...
Πολλά γράφτηκαν και ακόμη περισσότερα ακούστηκαν για τη σοβαρή, πειθαρχημένη και καλά οργανωμένη εικόνα του Ολυμπιακού μέσα στο σπίτι της Γιουβέντους και για το πως ο Τάκης Λεμονής με μερικές απλές κινήσεις κατάφερε, μέσα από δύο όλες κι όλες προπονήσεις, να παρατάξει μια ομάδα με αρχή και τέλος, η οποία -επιτέλους- ήξερε πως να παίξει και άμυνα.
Παρότι πολλοί αγνοούν ή ξεχνούν ότι η άμυνα δεν είναι δουλειά των τεσσάρων αμυντικών και του τερματοφύλακα, λίγοι έχουν σταθεί στο ποιοι αποτέλεσαν τα 3/4 μιας οπισθοφυλακής που φρέναρε παίκτες παγκόσμιας κλάσης επιπέδου Ντιμπάλα και Μάντζουκιτς. Πόσο εύκολο άραγε είναι για ένα παιδί όπως ο Δημήτρης Νικολάου, στα 19 του, όχι απλά να παίξει πάνω στον σούπερ Μάριο της Γιουβέντους, αλλά να του ρίξει και δύο... ψιλές όποτε χρειάστηκε, με περίσσια αυτοπεποίθηση και τσαμπουκά;
Μιλάμε για ένα παιδί το οποίο, όπως ο “Διόσκουρός” του για μια 10ετία στα τμήματα υποδομής του Ρέντη, Παναγιώτης Ρέτσος, εμφανίστηκε έτοιμος για όλα. Έπαιξε με σιγουριά και τσαγανό παίκτη μπαρουτοκαπνισμένου, όχι παιδιού που έκανε στο “Γιουβέντους Στέιντιουμ” την πρώτη του ενδεκαδάτη εμφάνιση φέτος.
Κάποιοι λένε ότι αυτό το παιδί θα διαγράψει πορεία ανάλογη με εκείνη του καλού του φίλου και νέου μέλους της Μπάγερν Λεβερκούζεν. Η πίστη τους, μάλιστα, γίνεται ακόμη πιο έντονη επειδή είναι ένα σεμνό παιδί, χαμηλών τόνων που σκύβει το κεφάλι και δεν σταματά να δουλεύει. Αρχές που πέρα από τον χαρακτήρα του, οφείλονται και σε όλα όσα έμαθε, εδώ και χρόνια, στα τμήματα υποδομής του συλλόγου.
Με λίγα λόγια, δεν ήταν μια δύσκολη απόφαση για τον Τάκη Λεμονή να τον ρίξει στα... βαθιά, καθώς δούλεψε μαζί του και πέρυσι, άρα ξέρει τι είναι ικανός να πετύχει και τι όχι. Ο μικρός την άρπαξε την ευκαιρία και εξασφάλισε την επόμενη. Έτσι είναι αυτά. Κάτι ανάλογο συνέβη με τον Λεονάρντο Κούτρη, ο οποίος τον Γενάρη του 2016 έμεινε ελεύθερος από τον Εργοτέλη και τον “άρπαξε” ο Γιάννης Πετράκης στον ΠΑΣ Γιάννενα. Μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια βρέθηκε από τα αλώνια της Football League στα σαλόνια του Champions League και τα έβαλε στα ίσια με ολόκληρο Γκουαρδάδο.
Επίσης, ας μη νομίσει κανείς ότι είναι εύκολη δουλειά και για τον Μπιορν Ένγκελς των 7 εκατομμυρίων να σταθεί τόσο καλά στο κορυφαίο ποδοσφαιρικό επίπεδο. Είναι ένας παίκτης, ο οποίος έχει τα φόντα για να φτάσει ψηλά, αλλά δεν είναι εύκολο για κανέναν στην ηλικία του και με τις παραστάσεις που είχε στο παρελθόν να αντεπεξέλθει τόσο καλά...
Με Νικολάου στα 19, τον Κούτρη στα 22, τον Ένγκελς στα 23 και τον σαφώς πιο έμπειρο Φιγκέιρας (26) στο δεξί άκρο, οι πιτσιρικάδες του Ολυμπιακού συνέθεσαν μια αμυντική τετράδα που ζόρισε για τα καλά τη “Μεγάλη Κυρία” και ανάγκασε τον Αλέγκρι να σηκώσει από τον πάγκο τον σπουδαίο Γκονζάλο Ιγκουαΐν, ο οποίος τελικά λόγω της τεράστιας κλάσης, αλλά και της τύχης που τον συνόδευσε στη φάση του 1-0, έκανε τη ζημιά.
Είναι πολύ σημαντικό, θεωρώ, να σταθούμε στην παρουσία αυτών των πιτσιρικάδων, οι οποίοι αν συνεχίσουν να έχουν το μυαλό μέσα στο κεφάλι τους και εκμεταλλεύονται κάθε ευκαιρία, μπορούν να δημιουργήσουν τη νέα αμυντική “next generation” του Ολυμπιακού. Δεν είναι εύκολο, επειδή όπως στη ζωή έτσι και στο ποδόσφαιρο, ιδιαίτερα σε επίπεδα πρωταθλητισμού, τίποτα δεν θα χαριστεί, αλλά δεν είναι και απίθανο, όταν έχεις μάθει να δουλεύεις, να ακούς, να σέβεσαι να να βάζεις το “εγώ” κάτω από το “εμείς”...
Υ.Γ.: Για την ιστορία ο Κούτρης έβγαλε 95 λεπτά καθαρό χρόνο παιχνιδιού χωρίς να κάνει ούτε ένα φάουλ, ενώ του έκαναν τρία. Μηδέν φάουλ έκανε και ο Ένγκελς, δύο ο Νικολάου. Τι σημαίνει αυτό; Ότι και οι τρεις έπαιξαν στα ίσια κι έδειξαν ότι το μέλλον τους ανήκει...
