Ο τελικός της... πλάτης
Οι αιώνιοι ανέδειξαν στον τρίτο τελικό την χαμένη τέχνη του παιχνιδιού με πλάτη, αλλά στο τέλος ο παίκτης με το πιο σκληρό... πρόσωπο καθάρισε το ματς. Γράφει ο Ρήγας Δάρδαλης.
Είναι η πιο... ψαγμένη σειρά τελικών που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια και κάθε ματς "κρύβει" κάτι καινούριο. Στο τρίτο η "έκπληξη" δεν ήταν φυσικά η παρουσία του Βασίλη Σπανούλη στην τελευταία περίοδο. Το στοιχείο που ξεχώρισε ήταν η επιμονή των δύο προπονητών στο παιχνίδι με πλάτη, τέχνη που τείνει να εξαφανισθεί στο σύγχρονο μπάσκετ. Κι αυτό διότι τα τελευταία χρόνια, η τάση του αθλήματος παγκοσμίως, είναι τα χαμηλά σχήματα με ψηλούς που να μπορούν να παίζουν με πρόσωπο, δηλαδή να έχουν την ικανότητα να σουτάρουν από μέση και μακρινή απόσταση.
Ρεκόρ προσπαθειών μέσα στη ρακέτα
Στον χθεσινό (26/5) αγώνα, είδαμε ουκ ολίγες μονομαχίες μέσα στην ρακέτα. Για την ακρίβεια ήταν 28 και αποτέλεσαν την δεύτερη μεγαλύτερη "πηγή" καλαθιών, μετά τα pick n rolls, που αποτελούν το "θέσφατο" του σύγχρονου μπάσκετ. Ήταν τα περισσότερα στην σειρά, καθώς οι προπονητές αρέσκονται στο να εκμεταλλεύονται τα μις-ματς που δημιουργούνται.
Το συγκεκριμένο στοιχείο, ανέκαθεν, χαρακτήριζε τον Αργύρη Πεδουλάκη, ο οποίος μέσω αυτού, αναδεικνύει τους δύο νεαρούς αστέρες του. Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος πέτυχε και τους οκτώ πόντους του με ποσταρίσματα (τρία καλάθια και δύο βολές από φάουλ του Μάντζαρη στο αριστερό μπλοκ), ενώ ο Γιώργος Παπαγιάννης, τους μισούς από τους δικούς του.
ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΟΥ "ΣΑΛΕ"
Αυτό το ποσοστό αναλογεί στον νέο τεχνικό των "πρασίνων", καθώς ο 19χρονος σέντερ διακρίνεται για τα αθλητικά του προσόντα και... επικρίνεται για την αδυναμία του μέσα στην ρακέτα. Αν παρατηρήσει κανείς τα δύο χουκ του, είναι μάλλον άτεχνα, πλην όμως η αυτοπεποίθηση με την οποία κάνει (άρτια) την κίνηση, είναι "προϊόν" της εμπιστοσύνης που του δείχνει ο Περιστεριώτης τεχνικός.
Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν είναι ο μόνος που τον έχει βοηθήσει την τρέχουσα σεζόν. Ο Τζόρτζεβιτς ναι μεν έκανε σημαντικά λάθη, αλλά έδωσε έμφαση στα νεαρά παιδιά του Παναθηναϊκού και δεν είναι ο "βελζεβούλ" που κατέστρεψε τα πάντα στο διάβα του.
Πέρσι ο Ιβάνοβιτς δεν έβαζε ούτε στην προπόνηση τον Παπαγιάννη, ο οποίος το καλοκαίρι έκλινε προς το να συνεχίσει την καριέρα του στο πανεπιστήμιο του Όρεγκον παρέα με τον Τάιλερ Ντόρσεϊ. Η πρόσωπο με πρόσωπο συνάντηση του με τον "Σάλε" άλλαξε τα δεδομένα και το επιτελείο του Σέρβου τεχνικού, μαζί με τον επί δεκαετίες γυμναστή Σάββα Αρώνη δούλεψε αρκετά μαζί του. Τα σημάδια βελτίωσης στο σώμα του είναι ορατά, ενώ αυτά στο παιχνίδι του είχαν φανεί από τον αγώνα του πρώτου γύρου απέναντι στην ΑΕΚ.
Το λάθος του Τζόρτζεβιτς ήταν ότι πήρε πίσω από τον Ραντούλιτσα, τον Κούζμιτς και επέμεινε σε αυτόν, στερώντας από τον Παπαγιάννη κάποιες ευκαιρίες.
Σε ό,τι αφορά τον Χαραλαμπόπουλο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είχε υποστεί έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό στους κοιλιακούς, που τον έθεσε για μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός μάχης. Στο ξεκίνημα της περιόδου, έπαιρνε λεπτά συμμετοχής και ο Τζόρτζεβιτς προσπαθούσε να τον καθιερώσει στην θέση "3". Τώρα σε ποια από τις δύο θέσεις των φόργουορντ πρέπει να χρησιμοποιείται, είναι ένα ερώτημα που μάλλον δεν θα απαντηθεί ποτέ...
Το σίγουρο είναι πως η παρουσία του στην σειρά, δικαιώνει τις υψηλές προσδοκίες που υπάρχουν από αυτόν. Για τον Παπαγιάννη, θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε αν θα έχει συνέχεια η χθεσινή του εμφάνιση και κυρίως αν η παρουσία του Πεδουλάκη στον πάγκο του "τριφυλλιού", θα τον κάνει να αποσύρει την συμμετοχή του από το ντραφτ του ΝΒΑ.
ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΟΙ ΞΕΝΟΙ
Φυσικά στην παρούσα φάση το μεγαλύτερο πρόβλημα για τον Παναθηναϊκό είναι ότι δεν παίρνει βοήθεια από τους ξένους του. Ο Τζέιμς Γκιστ που συνηθίζει να κάνει την διαφορά υπέρ του Παναθηναϊκού στα ντέρμπι, ήταν ανύπαρκτος, ενώ ο Έλιοτ Ουίλιαμς αδυνατεί να βρει χώρους, για να κάνει τις γνωστές επελάσεις του.
Ο Ραντούλιτσα μέσα σε 83 δευτερόλεπτα πρόλαβε να κάνει βήματα δύο φορές και δεν ξαναχρησιμοποιήθηκε. Εδώ η ένσταση μας έχει διατυπωθεί από το προηγούμενο ματς. Συμφωνούμε 100% με τον Πεδουλάκη πως δεν μπορεί να βρίσκεται στο παρκέ, αφ’ ης στιγμής "περπατάει" στην άμυνα. Διαφωνούμε, όμως, με τον τρόπο αξιοποίησης του, όπως και με την περιθωριοποίηση του Χέινς. Ας πάρει ό,τι καλύτερο μπορεί από αυτούς τους δύο και με το που τελειώσει η σεζόν, μπορεί να τους κουνήσει το μαντήλι.
Η επίδραση του rotation στους δύο ηγέτες
Όπως για παράδειγμα, έκανε χθες ο Σφαιρόπουλος με τον Ντι Τζέι Στρόμπερι. Ο Αμερικανός ήταν ωσεί παρών στα δύο πρώτα παιχνίδια, αλλά στο τρίτο βοήθησε πολύ και στις δύο άκρες του παρκέ. Ο προπονητής του Ολυμπιακού, "άνοιξε" ακόμα περισσότερο το rotation του, με δεδομένο πως ο Παπανικολάου δεν ήταν σε καλό βράδυ και δικαιώθηκε, όπως και στον αγώνα του ΟΑΚΑ, που είχε δέκα "ενεργούς" παίκτες.
Επιπροσθέτως, ο περιορισμός της συμμετοχής του Σπανούλη, κάτω από τα 30 λεπτά, για μια ακόμη φορά απέδωσε καρπούς. Στην τελευταία περίοδο, ο αρχηγός των Πειραιωτών "πετούσε" και τους οδήγησε στην μεγάλη αντεπίθεση. Την ίδια στιγμή, ο Δημήτρης Διαμαντίδης, πάλι έδειξε κουρασμένος, με αποτέλεσμα (για πρώτη φορά στην καριέρα του) να αστοχήσει σε τρεις βολές στην τελευταία περίοδο.
Εν κατακλείδι, μικρές λεπτομέρειες καθόρισαν το νικητή, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχει γίνει το ίδιο με την σειρά.
Ο Παναθηναϊκός με τον Πεδουλάκη καθοδηγητή έχει παρουσιάσει μια εξαιρετική αγωνιστική εικόνα και συνάμα μια πνευματική πυγμή, που του έλειψε στους περσινούς τελικούς. Συνεπώς στο ΟΑΚΑ, μας περιμένει μια ακόμα συναρπαστική αναμέτρηση, εφάμιλλη της ιστορίας των δύο αντιπάλων...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: