Έτοιμος αγωνιστικά, αλλά κυρίως πνευματικά
O Γιάννης Μπουρούσης προτίμησε τον δύσβατο δρόμο της παλιννόστησης από τον ασφαλή της Κίνας κι ενώ κανείς δεν αμφιβάλλει ότι θα προσφέρει πολλά εντός του παρκέ στον Παναθηναϊκό, είναι αποφασισμένος να αποδείξει ότι θα το κάνει, δίχως να παρασυρθεί σε λάθη του παρελθόντος. Γράφει ο Ρήγας Δάρδαλης.
Αν ξεκινούσε τώρα το μπάσκετ, πιθανότατα δεν θα τον μάθαινε κανείς. Αυτό που μετράει, ωστόσο, είναι ότι τώρα που βρίσκεται στην πιο ώριμη περίοδο της καριέρας και της ζωής του, επιστρέφει στα πάτρια εδάφη. Ο Γιάννης Μπουρούσης δίνει στον Παναθηναϊκό την αξιοπιστία που τόσο πολύ του έλειψε την περσινή σεζόν στην θέση «5» και την ίδια στιγμή, ο Παναθηναϊκός του δίνει την ευκαιρία να ξορκίσει οριστικά τα φαντάσματα του παρελθόντος.
ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ
Κι αυτά φυσικά δεν έχουν να κάνουν ούτε με τους τίτλους που δεν κέρδισε με τον Ολυμπιακό, ούτε πολύ περισσότερο με τα (σχεδόν διαλυμένα) γόνατα του. Αυτή είναι μια πολύ παλιά ιστορία, την οποία ωστόσο πρέπει να υπενθυμίζουμε κυρίως για να παραδειγματίζονται τα νέα παιδιά. Όταν ο αείμνηστος Γιώργος Αμερικάνος έφερε τον Καρδιτσιώτη σέντερ στην Αθήνα για λογαριασμό της ΑΕΚ, λίγοι ήταν αυτοί που πίστευαν ότι θα μπορούσε να παίξει επαγγελματικό μπάσκετ. Στην σημερινή εποχή που κάθε σεντ μετράει, κανείς δεν θα του είχε δώσει την ευκαιρία, πολύ απλά διότι κανείς δεν θα ήθελε να του πληρώσει δύο επεμβάσεις στα γόνατα και μια πολύμηνη αποκατάσταση.
Ευτυχώς για τον ίδιο και για το Ελληνικό μπάσκετ, ο Γιάννης Φιλίππου στα πρώτα χρόνια του στον προεδρικό θώκο της Ένωσης ήταν μπεσαλής και δεν φειδόταν εξόδων. Ο Μπουρούσης χειρουργήθηκε επιτυχώς και πέρασε μια διετία για να μπορέσει να φθάσει στο επίπεδο των συμπαικτών του.
Η εμφάνιση που τον έβαλε στο χάρτη
Ω της σύμπτωσης, η εμφάνιση που τον έκανε γνωστό στην μπασκετική πιάτσα ήταν απέναντι στην νυν ομάδα του. Στον δεύτερο τελικό του 2003, ο Ντράγκαν Σάκοτα δεν ήξερε πως να αντιμετωπίσει την απουσία του βασικού του πάουερ φόργουορντ και MVP του 2002, Δήμου Ντικούδη, ο οποίος πονούσε στην μέση. Ο Γιώργος Τσιάρας σε θεωρητική βάση ήταν πιο έτοιμος, αλλά ο «Σάλε» πήρε την απόφαση να ρίξει στο παρκέ τον Μπουρούση. Στα 20 του χρόνια έτρεχε το παρκέ, λες και ήταν γκαρντ, ενώ σούταρε με ανάλογη ευχέρεια, καθώς πέραν της ευστοχίας του στις βολές, είχε βάλει με χαρακτηριστική άνεση ένα σουτάκι από το ύψος των βολών, στο κλειστό των Άνω Λιοσίων. Σε 25 λεπτά συμμετοχής, είχε μετρήσει 10 πόντους, οκτώ ριμπάουντ και μια τάπα!
Από κει και πέρα την ιστορία την ξέρετε...
Πλήρης στην επίθεση, «καλύπτεται» στην άμυνα
Αυτό που είναι σημαντικό να γνωρίζετε, είναι πως πλέον ο Μπουρούσης έχει ρίξει στη λήθη τα περισσότερα «κουσούρια» του. Γι’ αυτό και οι πιθανότητες να «λυγίσει» ψυχολογικά, είναι λιγότερες από ποτέ.
Ουδείς αμφιβάλλει ότι μπορεί να προσφέρει πολλά στον Παναθηναϊκό. Στην επίθεση είναι ο καλύτερος σε όλη την Ευρώπη. Μπορεί να παίξει με πλάτη, να «εκτελέσει» το Pick N Roll, να «τραβηχτεί» στην περιφέρεια. Αν προσθέσει κανείς και την εξαιρετική του ικανότητα στην πάσα, καταλαβαίνει ότι αποτελεί το πλήρες «πακέτο».
Μετά από τρία χρόνια θα ξανασυναντήσει τον Αντώνη Φώτση, με τον οποίο πέρασαν μαζί μια διετία στο Μιλάνο. Το δίδυμο «Μπάμπης και Μπάμπης» μπορεί να συνεργάζεται με «κλειστά μάτια» και η ταυτόχρονη παρουσία τους στα αποδυτήρια, μόνο καλό μπορεί να κάνει στους «πράσινους».
Στην άλλη άκρη του παρκέ, η αλήθεια είναι πως τα πόδια του δεν έχουν ρίζες από την... Τζαμάικα. Είναι αργός, αλλά τουλάχιστον έχει μάθει να χρησιμοποιεί πολύ καλά τα χέρια του για να «αρνείται» μπάλα και θέση στον αντίπαλο του, πράγμα που σπανίως έκανε ο Μίροσλαβ Ραντούλιτσα. Γι’ αυτό και η σχέση του με τον «defense first» Αργύρη Πεδουλάκη αναμένεται να είναι πολύ καλύτερη από αυτή του Σέρβου και συνάμα το πρόβλημα του να βρεθεί τρόπος να καλυφθεί.
ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ
Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι ελάχιστοι «φοβούνται» αγωνιστικά τον Μπουρούση. Είναι ένας προικισμένος και καταξιωμένος παίκτης, που λόγω της περηφάνιας του, θα καταθέσει και την τελευταία ρανίδα του ιδρώτα του εντός των τεσσάρων γραμμών. Αυτό που ανησυχεί τους περισσότερους, είναι πως θα αντιδράσει πνευματικά.
Ο αυθορμητισμός του τον έχει βάλει σε μεγάλες περιπέτειες στο παρελθόν, αλλά τουλάχιστον έχει σταματήσει να τον μετατρέπει σε παρορμητισμό. Στα 33 του πλέον, έχοντας δεχθεί ηχηρές «σφαλιάρες», αλλά παράλληλα έχοντας και τρεις υπέροχες γυναίκες στο πλευρό του, είναι πολύ πιο «κατασταλαγμένος» πνευματικά.
Ξέρει ότι θα ακούσει τα μπινελίκια του, γιατί (δυστυχώς) έτσι είναι η Ελλάδα και είναι προετοιμασμένος να μείνει ψύχραιμος. Θα μπορούσε κάλλιστα να πάρει τα τέσσερα εκατομμύρια δολάρια από τους Ζιάνγκσου Ντράγκονς και να περάσει μια διετία... κάστανο στην Κίνα. Θα έπαιζε πέντε μήνες τον χρόνο, αν ήθελε θα έπαιρνε κι ένα... Ευρωπαϊκό εξτραδάκι την Άνοιξη που θα τελείωνε το CBA και θα του έμενε χρόνος να είναι φρέσκος και για την (αγαπημένη) του Εθνική.
Αντί να προτιμήσει την ασφαλή ατραπό, προτίμησε την δύσβατη. Παλιότερα θα το είχε κάνει λόγω της ξεροκεφαλιάς που τον χαρακτηρίζει και δεν θα τον εγκαταλείψει ποτέ. Τώρα το πράττει, γιατί νιώθει ότι μπορεί να ανταποκριθεί, δίχως να δώσει δικαίωμα.
Στο χέρι του είναι να το αποδείξει...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: