Πώς θέλει ο Μαρτίνς τον δικό του Ολυμπιακό
Ο Σταύρος Γεωργακόπουλος αποκωδικοποιεί τη δουλειά, τα "θέλω" και τα "πρέπει" του Πέδρο Μαρτίνς μέσα από το χορταστικό 5-0 επί της Μποτοσάνι. Αναλύει την απόδοση Λάζαρου και Φετφατζίδη στη δική τους πρεμιέρα, βαθμολογεί όσους ξεχώρισαν. Επίσης, τι λειτούργησε σωστά και τι όχι, αλλά και τι στοιχεία θέλει ο Πορτογάλος τεχνικός από την ομάδα του...
Χορταστικό, αν μη τι άλλο, το 5-0 του νέου Ολυμπιακού σε βάρος της ρουμανικής Μποτοσάνι, στη δεύτερη παράσταση της φετινής περιόδου. Ο Πέδρο Μαρτίνς χρησιμοποίησε συνολικά 24 ποδοσφαιριστές, από την απόδοση των οποίων έμεινε ασφαλώς ικανοποιημένος αφού πέτυχαν ένα γκολ στο πρώτο ημίχρονο κι άλλα τέσσερα στο δεύτερο, θεαματικά στο σύνολό τους.
Τη δεδομένη χρονική στιγμή, μετά από 20 μέρες προετοιμασίας, με κάποια νέα πρόσωπα και αρκετούς πιτσιρικάδες, είναι -αν μη τι άλλο- πρόωρο να επικεντρωθεί κανείς σε ατομική απόδοση. Οι περισσότεροι, εξάλλου, άφησαν καλές εντυπώσεις τηρουμένων των αναλογιών.
Περισσότερη σημασία, πριν πάμε παρακάτω, ωστόσο, έχουν τα λόγια και η δουλειά του προπονητή. Ο Πέδρο Μαρτίνς σεμνά και ταπεινά προσπαθεί να αφήσει το στίγμα του στην ομάδα. Για να το θέσουμε ακόμη πιο σωστά, προσπαθεί να δημιουργήσει τον δικό του Ολυμπιακό και σε αντίθεση με την -αντίστοιχη περσινή- περίοδο Χάσι, το έχει καταφέρει σε ικανοποιητικό βαθμό.
Ο νέος Ολυμπιακός, με τους παίκτες που έχει τώρα στη διάθεσή του ο προπονητής, δείχνει να δουλεύει σε συγκεκριμένες βάσεις. Εντολή του Πορτογάλου είναι η μπάλα να φεύγει γρήγορα και με μία ή δύο επαφές από την άμυνα. Φωνάζει για διαρκή κίνηση χωρίς τη μπάλα, ώστε ο κάτοχός της να έχει στηρίγματα, θέλει ανάπτυξη από τα άκρα με συνεχόμενες προωθήσεις των μπακ, ανάλογα με την πλευρά που εξελίσσεται το ματς. Μια καινοτομία στον τρόπο προώθησης των πλάγιων αμυντικών είναι ότι δεν έκαναν απαραίτητα overlap στην πλάτη του εξτρέμ, αλλά έκλιναν μέσα και πατούσαν περιοχή, όταν ο μπροστινός τους είχε τραβηχτεί στον ασβέστη.
Σε όσα προαναφέραμε προσπάθησαν να ανταποκριθούν όλοι οι ποδοσφαιριστές. Όπως, επίσης, και στο να παίρνει τα διαθέσιμα μέτρα ο ένας εκ των δύο στόπερ, προκειμένου να τραβήξει αντίπαλο πάνω του, μέχρι να ακουμπήσει τη μπάλα στα χαφ. Παράλληλα, είναι σαφής η εντολή για συντονισμένη πίεση ψηλά, στο μέτρο που οι ποδοσφαιριστές μπορούν να υποστηρίξουν κάτι τέτοιο στην παρούσα φάση.
Είναι ξεκάθαρη, από κει και πέρα, η πρόθεση για ομαδικό παιχνίδι ακόμη και μέσα στην αντίπαλη περιοχή, κάτι που είδαμε ξεκάθαρα στο πρώτο γκολ, με την άψογη συνεργασία Λάζαρου-Μάριν και την τελική «πάρε-βάλε» του πρώτου στον Γκερέρο. Κάτι που δεν έκανε ο Τζούρτζεβιτς στο 57’ όταν βγήκε στην κόντρα μόνος με την αντίπαλη εστία κι αντί να πασάρει στον ανενόχλητο Φετφατζίδη για να… μπει γκολ μαζί με τη μπάλα, προτίμησε να σουτάρει πάνω στον γκολκίπερ και να «σπαταλήσει» έτσι μια κλασική ευκαιρία. Δείγμα κακής νοοτροπίας και ποδοσφαιρικού «εγωισμού» που δεν θα άρεσε ασφαλώς στον πάγκο, επιβαρύνοντας ακόμη περισσότερο τη θέση του Σέρβου στο ρόστερ.
Πέρα απ’ οτιδήποτε άλλο, οι «ερυθρόλευκοι» στην παρούσα φάση δείχνουν καλά προπονημένοι. Μπορεί τα πόδια να είναι βαριά, ενδεικτικό του ότι χάνεται η μπάλα ακόμη και σε κάποια εύκολα κοντρόλ, αλλά οι παίκτες φαίνεται ότι δουλεύουν καλά, εντατικά και μεθοδικά. Κάνουν κανονική προετοιμασία με άλλα λόγια, κάτι που δεν έκαναν πέρυσι, αφού το μυαλό ήταν στα προκριματικά του Champions League και μέχρι εκεί…
Έχει σημασία, επίσης, το πού εστίασε ο Πέδρο Μαρτίνς στις δηλώσεις με το σφύριγμα της λήξης. Παρότι η ενδεκάδα του α’ ημιχρόνου συνάντησε μεγαλύτερη αντίσταση και πέτυχε μόλις ένα γκολ, ενώ στο β’ μέρος μπήκαν άλλα 4, ο κόουτς στάθηκε στα πρώτα 45′. Είπε -μπροστά στην κάμερα- ότι οι έντεκα που ξεκίνησαν ανταποκρίθηκαν περισσότερο ως ομάδα, «υπήρχαν καλύτερες αμυντικές καλύψεις» υπογράμμισε κι έδωσε έτσι το στίγμά του. Αυτή ήταν η μαύρη τρύπα της περσινής περιόδου και προσπαθεί να την κλείσει…
Ως σοβαρός τεχνικός κι όχι αριβίστας, κοίταξε την ουσία, την αποδοχή των εντολών και την ανταπόκριση, όχι το τελικό αποτέλεσμα. Στάθηκε, με άλλα λόγια, στην ουσία κι όχι στις εντυπώσεις, όπως πρέπει να κάνει ένας επαγγελματίας που δεν κοιτάζει αποκλειστικά το «σήμερα», αλλά κυρίως το «αύριο».
Η πείρα έχει διδάξει πως το να βγάζει κανείς συμπεράσματα μεσούσης της προετοιμασίας είναι σύντομο ανέκδοτο. Όπως λένε και οι προπονητές, καλό είναι τα όποια λάθη να γίνονται στην προετοιμασία, ώστε να υπάρχει χρόνος να διορθωθούν κι όχι στα επίσημα ματς που το παραμικρό λάθος μπορεί να κοστίσει ακριβά.
Η δουλειά, η συμπεριφορά και η συνολική προσέγγιση του Μαρτίνς δείχνει, αν μη τι άλλο, σοβαρό άνθρωπο και επαγγελματία. Έχει πλάνο, προσπαθεί να το περάσει, δίνει ευκαιρίες σε όλους, ασχολείται ακόμη και με τις λεπτομέρειες. Κάποια στιγμή, για παράδειγμα, έκανε παρατηρήσεις στους αμυντικούς να μη γυρίζουν τη μπάλα στον Γιαννιώτη, επειδή είχε προηγηθεί βροχή, η μπάλα κολλούσε και εύκολα θα μπορούσε να γίνει το λάθος…
Αν μπούμε στη διαδικασία να πούμε δύο κουβέντες και για την απόδοση των παικτών, ο Λάζαρος που έκανε και πρεμιέρα με τα ερυθρόλευκα, μετά από ένα μουδιασμένο 10άλεπτο, πήρε πρωτοβουλίες, άλλαξε πλευρά με τον Πάρντο, έπαιξε απλά, πάτησε την αντίπαλη περιοχή, προσπάθησε να συνεργαστεί με τους γύρω του, έδωσε έτοιμο το 1-0. Με άλλα λόγια, πέρα από τη δεδομένη αξία του έχει διάθεση να προσαρμοστεί στο πλάνο. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τον «σβούρα» Φετφατζίδη που, επίσης, μπορεί να προσφέρει πολλά…
Καλή εικόνα άφησαν στο πρώτο μέρος οι δύο μπακ, Μασούρας και Τσιμίκας, οι οποίοι πέρα από το ότι είναι πολύ γρήγοροι και «γεμίζουν» την πτέρυγα, ξέρουν και τι να κάνουν με τη μπάλα στα πόδια. Ειδικά ο πρώτος που έχει κάνει όλες κι όλες πέντε προπονήσεις, δείχνει να έχει μεγάλη προοπτική, ενώ ο δεύτερος έφυγε… ταλέντο κι επέστρεψε κανονικός ποδοσφαιριστής, παρά την απειρία του.
Ο Ρομαό εμφανίστηκε αργός και παρά το γνωστό δυναμισμό του, κρατούσε περισσότερο απ’ όσο έπρεπε τη μπάλα. Ο Μάριν στο 4-2-3-1 του πρώτου μέρους έπαιξε «τόσο-όσο» με θετικό πρόσημο. Όσο για τον Γκερέρο είναι παίκτης ομάδας, δουλεύει διαρκώς με ή χωρίς τη μπάλα, ενώ έχει και το «εύκολο» γκολ. Με μια κουβέντα είναι χρήσιμος, απαραίτητος και αξιόπιστος.
Στο δεύτερο μέρος, η πλειοψηφία όσων έπαιξαν πήγαν ακόμη καλύτερα, αφού «άνοιξε» το παιχνίδι. Βρήκαν περισσότερους χώρους, μπήκαν τέσσερα γκολ, το ένα καλύτερο από το άλλο, με κορυφαίο το εξαιρετικό τελείωμα του Βρουσάι που θα το ζήλευαν και φτασμένοι στράικερ.
Καλά λειτούργησε και το δίδυμο στον άξονα των Καμαρά-Μπουχαλάκη, με τον πρώτο να σκοράρει κιόλας, αφού δεν φοβάται να εμπιστευθεί τα πόδια του και να σουτάρει στην κίνηση, ενώ έχοντας αυτή την ασφάλεια πίσω του λειτουργεί καλύτερα και ο –σαφώς βελτιωμένος- Φορτούνης. Όσο για τον «Μπούχα» αθόρυβα και απλά επέστρεψε σαφώς πιο έτοιμος και πιο ώριμος για να αρπάξει άλλη μία ευκαιρία καθιέρωσης…
Για όλους τους άλλους, θα γίνει εκτενής αναφορά ανάλογα με την εικόνα τους ατομικά και συνολικά στα –πιο δυνατά- φιλικά που έρχονται, ώστε να είναι πιο ασφαλής. Ως συμπέρασμα, ωστόσο, ο Πέδρο Μαρτίνς δείχνει ότι μπορεί και θέλει να φτιάξει μια ωραία ομάδα και θέτει τις βάσεις για να το πετύχει…
