O Κατσικάρης άνοιξε "βεντέτα" με τις βεντέτες

Σλούκας, Μάντζαρης, Καλάθης, Παππάς, Παπαπέτρου, Παπανικολάου, Αφοί Αντετοκούνμπο, Πρίντεζης, Κουφός, Παπαγιάννης και Χαραλαμπόπουλος θα στελεχώσουν τη νέα Εθνική τα επόμενα χρόνια. Το θέμα είναι αν ο Φώτης Κατσικάρης θα είναι ο προπονητής που θα πορευτεί με αυτούς τους παίκτες και το κυριότερο αν μπορεί να τους εμπνεύσει. Τα δεδομένα δεν είναι υπέρ του. Τα δύο τελευταία χρόνια πάντως απέτυχε παταγωδώς. Κατάφερε να κάνει και να δημιουργήσει μια συμπαθητική ομάδα, όμως, η ουσία είναι αυτή που μετράει. Και το συμπαθητικό δεν ταιριάζει σε μια ομάδα με τίτλους, ιστορία και μετάλλια.

Ο αποτυχημένος Φώτης Κατσικάρης και η "κόντρα" με Σλούκα και Μάντζαρη

Ο Δημήτρης Καρύδας στο άρθρο του: Εθνική ομάδα: Προσωπικό στοίχημα εξουσίας έγραψε μεγάλες αλήθειες και ενόχλησε πολλούς (προέδρους, παίκτες, παράγοντες, προπονητές, δημοσιογράφους) στην Ελλάδα και στη Γαλλία. Θα συμφωνήσω σε όλα εκτός από την παραμονή Κατσικάρη στον πάγκο της Εθνικής. Ο coach δεν μπορεί να παραμείνει στην ομάδα για πολλούς λόγους:

α. Το μοντέλο ότι τα έχω με όλους καλά δεν λειτούργησε. Επέλεξε να πάρει στην αποστολή τους καλύτερους Έλληνες παίκτες, για να ευχαριστήσει τους ίδιους και τις ομάδες τους. Αλλά σε ένα μικρό τουρνουά δεν μπορούν να παίζουν και οι 12. Και ενώ στην αρχή το πλάνο ήταν να αγωνίζονται όλοι, όπως ήταν φυσικό το σχέδιο άλλαξε και μέσα σε λίγες ημέρες οι Μάντζαρης, Παπανικολάου, Περπέρογλου και Καϊμακόγλου έμοιαζαν σαν "παλαίμαχοι".

β. Το μεγαλύτερο λάθος του coach πάντως ακούει στο όνομα Κώστας Σλούκας. Ο παίκτης της Φενέρ είχε όρεξη να πρωταγωνιστήσει και έδειξε μέσα στο γήπεδο ότι μπορούσε να το κάνει. Ο Κατσικάρης ούτε σε ένα παιχνίδι δεν του έδειξε την εμπιστοσύνη ότι μπορεί η ομάδα να στηριχτεί πάνω του. Ο Σλούκας ξενέρωσε. Το βλέπαμε στο βλέμμα του και στις κινήσεις του. Ενήργησε εντελώς αντίθετα από τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Που πήρε το αεροπλάνο ένα πρωί, κάθισε με τον παίκτη για αρκετές ώρες και τον έπεισε να αφήσει τα "σίγουρα" και να παίξει για την ομάδα του. Πώς το έκανε αυτό; Του έδειξε εμπιστοσύνη. Τον έκανε να νιώσει σημαντικός. Κάτι που δεν έγινε στο Ευρωμπάσκετ.

Ο γκαρντ της τουρκικής ομάδας και ο Βαγγέλη Μάντζαρης θα αποτελέσουν τα επόμενα χρόνια τη βασική γραμμή κρούσης στην περιφερειακή γραμμή της Εθνικής. Ο Κατσικάρης κατάφερε να ανοίξει "βεντέτα" μαζί τους έτσι όπως τους χρησιμοποίησε. Άραγε δεν ήξερε ότι ο Σπανούλης θα σταματήσει μετά το Ευρωμπάσκετ; Δεν ήξερε ότι θα στηριχτεί σε αυτούς τους δύο μαζί με τον Καλάθη στο μέλλον. Και αφού δεν το κατάλαβε οι "κολλητοί" του που τον "κατευθύνουν" επικοινωνιακά γιατί δεν τον προστάτεψαν; Προς τιμήν τους οι δύο παίκτες έδειξαν χαρακτήρα και δεν εξέφρασαν ποτέ τη δυσαρέσκειά τους για να μην κάνουν κακό στην ομάδα.

γ. Δεν βοήθησε καθόλου τον Βασίλη Σπανούλη. Τόσο στον χρόνο στον οποίο έπρεπε να παίρνει ανάσες όσο και καθαρά αγωνιστικά. Ο προπονητής της Εθνικής είχε πάρει copy-paste δύο συστήματα από τον Ολυμπιακό για τον Κill Βill. Για να παίξεις τα συγκεκριμένα plays, όμως, πρέπει να έχεις και τους ανάλογους παίκτες. O Ολυμπιακός στηρίζεται στο συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού καθώς έχει τους Αμερικανούς (άλμα-γρήγορα πόδια) οι οποίοι μπορούν να το υποστηρίξουν. Ήταν μοιραίο, λοιπόν, το εγχείρημα να αποτύχει. Ειδικά για τον σέντερ των Κινγκς, υπήρχαν περιπτώσεις που έκανε τρία και τέσσερα σκριν στον Σπανούλη στην ίδια επίθεση. Συμπέρασμα; Ο σούπερ σταρ της Εθνικής ομάδας να εξαντλείται και να μην μπορεί να προσφέρει τα αναμενόμενα.

Αυτά είναι μερικά λάθη του Φώτη Κατσικάρη που τον καθιστούν υπεύθυνο για τους δύο συνεχόμενους αποκλεισμούς σε Μουντομπάσκετ και Ευρωμπάσκετ. Και έχει ένα μοναδικό ρεκόρ. 11 νίκες και 2 ήττες. Που όμως τον χαρακτηρίζουν αποτυχημένο (αγωνιστικά), αφού η πρόκριση κρίνεται πάντα στα νοκ άουτ. Εκεί που παίκτες και προπονητές πρέπει να κάνουν την υπέρβαση. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι έτσι όπως εμφανίστηκε η ομάδα μας στην Κροατία και στη Γαλλία, η καλύτερη θέση που μας άξιζε ήταν η 5η.

Ο προπονητής της Μούρθια έχει επιλέξει το μοντέλο των δημόσιων σχέσεων. Περισσότερο αμερικάνικο. Δεν είναι κακό. Πλέον πολλοί τεχνικοί στην Ευρώπη ακολουθούν τη συγκεκριμένη τακτική. Τα έχω καλά με όλους. Παίκτες, παράγοντες, αντιπάλους προπονητές, μάνατζερ, ομοσπονδίες, ομάδες και φυσικά δημοσιογράφους. Τώρα, όμως, που για 2η φορά βρίσκεται στα "κάτω" του πρέπει να σταθμίσει τους πραγματικούς "συμμάχους" του. Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος έχει δεχτεί ήδη πολλές εισηγήσεις.

Οι Έλληνες που βρίζουν τους Ισπανούς, η Ρεάλ του Σκαριόλο, ο Ρούντι και ο "εξωγήινος" Γκασόλ

Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί οι Έλληνες δεν "χωνεύουν" αυτή τη σχολή. Μια εθνική που απαρτίζεται από σταρ, έχοντας παράλληλα το πνεύμα της ομάδας και του νικητή. Η Ισπανία είναι το πρότυπο του μπάσκετ τα τελευταία 10 χρόνια. Και αγωνίζεταιι χωρίς 6 βασικούς: Μαρκ Γκασόλ, Ναβάρο, Ρούμπιο, Καλντερόν, Αμπρίνες και Ιμπάκα. Γι' αυτό το λόγο ο "μάγειρας" και ο "ύπνος" όπως αποκαλούμε στην Ελλάδα τον Σκαριόλο, έκανε το αυτονόητο. Έδωσε τα ηνία στη Ρεάλ Μαδρίτης, την πρωταθλήτρια Ευρώπης. Και αυτό το συμπέρασμα έχει και απόδειξη. Ρίξτε μια ματιά στον ημιτελικό που έπεσαν κορμιά με τους γηπεδούχους Γάλλους. Στα τελευταία 6 λεπτά του παιχνιδιού και στα 5 της παράτασης -11 συνολικά- ο Ιταλός τεχνικός χρησιμοποίησε τους ίδιους παίκτες χωρίς να κάνει ούτε μία αλλαγή. Γιούλ, Σέρχιο, Ρούντι, Ρέγιες (έξω φυσικά ο άσος των Μπουλς, Μίροτιτς) και Γκασόλ. Ο κορμός της "βασίλισσας" και ο απόλυτος παίκτης. Δεν θα μπορούσε να κάνει το ίδιο ο Κατσικάρης; Ο οποίος χρησιμοποίησε ουκ ολίγες φορές κοντό σχήμα;

Παράδειγμα: Σπανούλης, Μάντζαρης, Σλούκας, Πρίντεζής (Ολυμπιακός) και ο Κουφός ή o Μπουρούσης η ακόμη και Αντετοκούνμπο. Θα μπορούσε να ήταν το βασικό σχήμα. Οι 4 παίκτες θα βρισκόντουσαν με κλειστά μάτια. Δεν δοκιμάστηκε επί της ουσίας ποτέ και έτσι δεν θα πάρουμε ποτέ απάντηση.

Ο Πάου Γκασόλ είναι ο απόλυτος παίκτης. Αυτά που κάνει σε προσωπικό επίπεδο στο Ευρωμπάσκετ, τα έχει κάνει μόνο ο Γκάλης το '87. Κανείς παίκτης δεν κατάφερε να τον αντιμετωπίσει, ζει το παιχνίδι σαν να είναι το τελευταίο του, βάζει καλάθια με κάθε τρόπο (ακόμη και με ραβέρσα που είχαμε να την δούμε από τον Τζαμπάρ) και δείχνει το παράδειγμα στα 35 του στη νέα γενιά των Ευρωπαίων παικτών. Είναι ο μπασκετμπολίστας ορόσημο και ο αθλητής που θα μείνει στην ιστορία. Κατάφερε ακόμη και τον Ρούντι -για πρώτη φορά στην καριέρα του- να περιορίσει το "εγώ" του και να τον "παρκάρει" στη γωνία. Ουσιαστικά το ματς της Ισπανίας με τη Γαλλία παιζόταν 4/4. Όμως ποιος αφήνει τον άσο της Ρεάλ μόνο του;

* Ποιος ομοσπονδιακός τεχνικός ρωτούσε δημοσιογράφο -πριν κάνει τις κλήσεις των διεθνών- εάν θα ανταποκριθεί πρωτοκλασάτος παίκτης στο κάλεσμά του;

** Οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν στην Εθνική ομάδα πρέπει να είναι ριζικές. Πρέπει επιτέλους να μπει "νέο αίμα". Τόσο στο προπονητικό team όσο και στην ομοσπονδία. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης θα μπορούσε να αναλάβει μια πολύ σημαντική θέση στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Το ίδιο και ο Παναγιώτης Φασούλας ο οποίος όπως είχαμε γράψει στο Contra.gr και η ομοσπονδία είχε απαντήσει με ανακοίνωση-διαμαρτυρίας είναι ο κατάλληλος για να οδηγήσει από τη θέση του προέδρου την ομάδα στη νέα εποχή της. Όταν βέβαια βαρεθεί τη θέση ο Γιώργος Βασιλακόπουλος.

*** Όταν τελείωσε το ματς της Ελλάδας με την Ισπανία, ο προπονητής θα έπρεπε να πάρει την στατιστική του αγώνα, να πάει στα αποδυτήρια, να δώσει αρχικά συγχαρητήρια στους παίκτες για την προσπάθεια και μετά να ρωτήσει σε έντονο ύφος ή να τα σπάσει όλα: "καλά, ο Γκασόλ που μας "φόρτωσε" 27 πόντους, τέλειωσε το παιχνίδι με 0 φάουλ;"

**** Το πιο δύσκολο σουτ του μπάσκετ είναι η βολή! Οι NBAers Γάλλοι Πάρκερ, Μπατούμ και Ντιό στήθηκαν στα τελευταία λεπτά της παράτασης στη γραμμή επτά φορές και ευστόχησαν μόλις σε μία!

***** Γκάλης, Γιαννάκης, Σπανούλης, Διαμαντίδης. Αυτοί είναι. Τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο.

Διαβάστε ακόμη:

Άρθρο Δημήτρη Καρύδα: Σκοτώνουν τ’ άλογα όταν γεράσουν

Βασίλης Σπανούλης, η ζώη του όλη: Η "οδύσσεια" του Kill Bill