Ακήρυχτος πόλεμος
Ο Πάνος Σεϊτανίδης εξηγεί το λόγο που το βελγικό Grand Prix πυροδότησε βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια της Mercedes AMG.
Το πρωί πριν το Grand Prix του Spa χάζευα αποδόσεις για τον νικητή αγώνα. Παρότι είχαν σαρώσει στις κατατακτήριες με προβάδισμα δύο δευτερολέπτων στο γύρο, αρνιόμουν να ασχοληθώ με τις Mercedes. Το είπα και στην τηλεοπτική μετάδοση, πως θα έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον η διαχείριση των πρώτων στροφών από τους δύο οδηγούς της γερμανικής ομάδας. Προφήτης δεν είμαι, η λογική με ώθησε σε αυτή τη σκέψη. Και η αμφιβολία για την ομαλή εξέλιξη της εμφύλιας κόντρας, αποδείχθηκε σωστή.
Προηγήθηκε το καλοκαιρινό διάλειμμα, τέσσερις εβδομάδες νηνεμίας αλλά και μερικοί αγώνες χωρίς αφορμές για να ηχήσουν τα τύμπανα του πολέμου. Στην Αυστρία ο Lewis πλήρωσε το λάθος του στις κατατακτήριες και συμβιβάστηκε με τη δεύτερη θέση, στο Silverstone έκανε ο ίδιος λάθος επιλογή στις κατατακτήριες και στον αγώνα το κιβώτιο της W05 έβγαλε νοκ άουτ τον Nico, στη Γερμανία πάλι εκκίνησε πολύ πίσω και έκανε damage limitation ενώ η γκαντεμιά του που συνεχίστηκε στα δοκιμαστικά της Ουγγαρίας, δεν τον εμπόδισε να τερματίσει τρίτος, μπροστά από τον teammate του.
Ο Rosberg βρέθηκε να καθυστερεί πίσω από τον Hamilton, ενώ είχε ενημερωθεί πως θα του επιτραπεί να περάσει αφού ήταν σε άλλο ρυθμό, αυτό δεν συνέβη και εύλογα ρώτησε 1-2 φορές γιατί δεν κάνει στην άκρη o Lewis. Επεδίωξε κάποια στιγμή να χωθεί πλάι του αλλά ο Βρετανός "ευγενικά" τον έστειλε εκτός αγωνιστικής διαδρομής δείχνοντας πως δεν πρόκειται να χαρίσει κάστανα. Δεν υπήρξαν δηλώσεις, δημόσια γκρίνια, βαρύγδουποι τίτλοι στα ΜΜΕ. Ο Γερμανός αποδέχθηκε πως έκαστος κάνει τον αγώνα του και περίμενε την επόμενη ευκαιρία.
Αυτή ήρθε στο Βέλγιο. Έκανε κακή εκκίνηση, έχασε δύο θέσεις και παρότι εύλογα δεν άργησε να περάσει τη Red Bull του Sebastian Vettel, ήταν σαφές πως για να περάσει τον Lewis θα έπρεπε να ιδρώσει. Ή έστω να περιμένει. Ένα γύρο μετά θα είχε και δικαίωμα χρήσης του DRS. Δεν το έκανε. Στο φινάλε της ευθείας Kemmel όπου το κοντέρ γράφει 320+, βρέθηκε στην εξωτερική του Lewis. Επτά χιλιόμετρα νωρίτερα, ο Vettel είχε επιδιώξει το ίδιο, με μεγαλύτερες μάλιστα αξιώσεις αφού η RB10 ήταν πλάι στην W05 αλλά προτίμησε να ακούσει τη φωνή της λογικής, να σηκώσει το πόδι από το γκάζι και να αφήσει τη μοναδική ευκαιρία να διεκδικήσει τα ηνία, να τον προσπεράσει.
Ένα γύρο μετά ο Rosberg δεν είναι καν τόσο κοντά στον teammate του, ο εμπρός δεξιός τροχός του δεν φτάνει καν στη μέση του σώματος του άλλου "ασημί βέλους". Εκεί η απόφαση προκύπτει ενστικτωδώς. Σε εκατοστά του δευτερολέπτου. Είτε το ρισκάρεις, είτε όχι. Ο Nico ρίσκαρε και έπιασε τζακ ποτ αφού ένας αγώνας που μπορεί και να γλιστρούσε από τα χέρια του, με τη διαφορά τον 11 πόντων από τον Hamilton να ψαλιδίζεται, γύρισε υπέρ του. Ναι, πλήγωσε την εμπρός αεροτομή του, ναι, έχασε τη νίκη αλλά πήρε 18 βαθμούς ενώ ο μεγάλος του αντίπαλος ένα ολοστρόγγυλο μηδέν. Νικητής δεν είναι λοιπόν;
Το κοινό γιούχαρε και ο Lewis προφανώς ήταν έξαλλος. Αδυνατώντας να επικεντρωθεί στον αγώνα και να κυνηγήσει θαύματα (που μερικές φορές συμβαίνουν στο Spa), ήθελε να αποσυρθεί για να προφυλάξει τον κινητήρα του. Όχι παράλογη σκέψη αλλά σίγουρα, σκέψη που δεν θα έκανε καν, πόσο μάλλον θα τολμούσε να την ξεστομίσει, ο συγκεκριμένος οδηγός πριν από μερικά χρόνια. Φανταστείτε την εικόνα στο meeting της ομάδας μετά το πέρας του αγώνα, όταν από τη μία ο Hamilton είχε καπνούς να βγαίνουν από τα αυτιά και από την άλλη, ο Rosberg με το χαρακτηριστικό ύφος απάθειας (που συχνά μοιάζει και αλαζονείας) έλεγε: "Το έκανα ηθελημένα. Θα μπορούσα να το αποφύγω αλλά ήθελα να αποδείξω κάτι". Το μόνο που δεν πρόσθεσε ήταν το... copyright-Άσπα Τσίνα: "δεν καταλαβαίνω την έκρηξή σου" για να αρχίσει ο Lewis να τον κυνηγάει μέσα στο motorhome της Mercedes.
Τα λόγια αυτά προφανώς ειπώθηκαν, δεν είναι προϊόν φαντασίας. Ο Lewis επικαλέστηκε τους Paddy Lowe και Toto Wolff για να επιβεβαιώσουν του λόγου το αληθές και η προσπάθεια του Wolff να πείσει για... παρερμηνεία και άλλο νόημα πίσω από τις λέξεις, μάλλον θυμίζει μία μεγαλοπρεπή τρύπα στο νερό. Όταν λες πως σκόπιμα κάνεις μία κίνηση, που εν γνώσει σου περιέχει μεγάλο βαθμό ρίσκου αλλά την κάνεις για συγκεκριμένους λόγους, δεν υπάρχουν διπλές ερμηνείες. Σε εκείνο το δευτερόλεπτο, ο Rosberg ζύγισε τα υπέρ και τα κατά και προφανώς έκρινε πως άξιζε τον κόπο.
Επειδή όμως όλοι αρεσκόμαστε στο να κάνουμε τους δικαστές, πρέπει τουλάχιστον να ξέρουμε γιατί τον δικάζουμε. Ο Rosberg δεν έκανε μία επικίνδυνη κίνηση σε σημείο με πολλά χιλιόμετρα που έθεσε σε κίνδυνο τον συναθλητή του. Δεν έκανε καν κίνηση που δεδομένα θα έβγαζε νοκ-άουτ τον Lewis. Απλά, δεν ακολούθησε την ασφαλή οδό, δεν σκέφτηκε το καλό της ομάδας, ρίσκαρε το 1-2 με την ελπίδα να το κάνει... 2-1, με την αφεντιά του δηλαδή μπροστά. Ούτε μπορούσε να ξέρει πως η επαφή που τελικά υπήρξε, θα είχε μεγαλύτερες συνέπειες για τον αντίπαλό του και λιγότερες για εκείνον. Θα μπορούσε κάλλιστα να συνεχίσει ο Lewis και να πάρει τη νίκη, με τον Nico να χάνει την εμπρός αεροτομή και μαζί πολύ έδαφος. Ένα πόντο πιο δίπλα και ίσως το έργο να είχε εξελιχθεί ακριβώς έτσι.
Οι αγωνοδίκες έκριναν πως ήταν αγωνιστικό συμβάν και πράγματι ήταν, δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία σχετικά. Στο εδώλιο λοιπόν, ο Rosberg δεν πρέπει να καθίσει για κακούργημα αλλά για πλημμέλημα. Ηθικό αν θέλετε; Κόντρα στον εσωτερικό κώδικα λειτουργίας της ομάδας; Ως εκεί όμως...
Να σταθούμε λίγο και στο: "ήθελα να αποδείξω κάτι"; Στο Μπαχρέιν οι δυο τους έδωσαν επικές μάχες επί αρκετούς γύρους, ο Rosberg σε πολλά σημεία αναγκάστηκε να σηκώσει το πόδι από το γκάζι, να μην πάρει το ρίσκο, να συμβιβαστεί. Στην Ουγγαρία ίσως να νιώθει πως ο Hamilton έπρεπε να τον αφήσει. Δεν λέω πως έχει δίκιο, προσπαθώ απλά να μπω στο μυαλό του, να καταλάβω τον τρόπο σκέψης του.
Όπως και να έχει, το μόνο σίγουρο είναι πως στους επόμενους επτά αγώνες, μην περιμένετε τους Hamilton/Rosberg να είναι με το "σεις" και με το "σας". Κάθε φορά που βρεθούν δίπλα-δίπλα, κάθε φορά που θα έχουν κόντρα στο όριο, μέσα στα ελάχιστα αυτά δευτερόλεπτα, από το μυαλό τους δεν θα περνάει η ροή... δεδομένων τηλεμετρίας ή χαρακτηριστικών της πίστας αλλά η ροή της λίστας όσων του έχει κάνει ο άλλος. Και όταν θυμάσαι, θυμώνεις. Όταν θυμώνεις, ρισκάρεις. Όταν ρισκάρεις, γίνεται ότι έγινε την Κυριακή στο Spa.
Όσο κι αν θέλει, η Mercedes δεν μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση. Αν το κάνει, αν επιβληθεί επηρεάζοντας τη μάχη του τίτλου, θα είναι σαν να οδηγεί τον Hamilton σε άλλες πολιτείες. Και λέω τον Lewis επειδή αυτός υστερεί βαθμολογικά. Αν ήθελαν να επιβληθούν, αν ήθελαν να ακολουθήσουν άλλη οδό, θα έπρεπε να το έχουν κάνει πολύ νωρίτερα. Τώρα, το να αφήσουν τους οδηγούς τους ελεύθερους σε αυτό το παιχνίδι του θρόνου, είναι μονόδρομος. Απλά αποδεικνύεται για πολλοστή φορά, πως ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό, δεν μπορεί να έχει δύο ισάξιους οδηγούς. Γιατί αν κάνει τη δουλειά της καλά, τότε δημιουργεί στον εαυτό της περισσότερα προβλήματα. Αντίστροφο παράδειγμα η Ferrari. Άλλη μία χρονιά μαρτύριο, όπου κόντρα σε κάθε προγνωστικό, ουδείς έχει ασχοληθεί με την συνύπαρξη των πρωταθλητών Fernando Alonso και Kimi Raikkonen κάτω από την ίδια στέγη. Αν όμως μάχονταν για τον τίτλο, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά...
Κλείνοντας, θα πρέπει να πως ότι εδώ και καιρό, ένα blog θα έπρεπε να είναι αφιερωμένο στον εντυπωσιακό Daniel Ricciardo. Όμως ο εμφύλιος της Mercedes, καλώς ή κακώς, μονοπωλεί το ενδιαφέρον. Δεν πειράζει, ο οδηγός της Red Bull Racing απέδειξε πως έχουμε όλο το χρόνο αλλά και τους λόγους, να ασχοληθούμε πολλάκις μαζί του στο μέλλον!
