Ο ΠΑΟΚ ξενέρωσε τον κόσμο του

Το χειρότερο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι τα σχόλια και οι αντιδράσεις. Από αυτούς που θεωρούσαν υπερβολικά τα όσα λέγονταν και γράφονταν για τον ΠΑΟΚ των δύο προηγούμενων γύρων. Από αυτούς που τώρα δικαιώνονται επειδή ο Δικέφαλος έφαγε 4 γκολ και έμεινε εκτός ομίλων Champions League.

ΤΟ ΣΤΡΑΒΩΣΕ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ

Γιατί, κατά τα λοιπά, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση για το στραπάτσο της Τούμπας. Είναι στραπάτσο, πώς να το κάνουμε. Ο ΠΑΟΚ στράβωσε το παιχνίδι μόνος του. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα παιχνίδια με Βασιλεία και Σπαρτάκ, αυτή τη φορά το πήγε νωρίς-νωρίς στα μέτρα του. Εβαλε ένα τρομερό σε δημιουργία και εκτέλεση γκολ και εκεί που λες πως η Τούμπα θα γίνει απόρθητο κάστρο και η ορμή της εξέδρας θα συμπαρασύρει τους ποδοσφαιριστές, η Μπενφίκα έκανε… πάρτι.

Ακόμα κι όταν ο ΠΑΟΚ είδε το παιχνίδι να στραβώνει και να χάνει το προβάδισμα, θα μπορούσε να το (ξανα)κάνει δικό του. Ο Βλαχόδημος κάνει εκπληκτική επέμβαση στο 1-2 και ουσιαστικά είναι αυτός που όρισε τη μοίρα της αναμέτρησης. Τα μεγάλα παιχνίδια κρίνονται (και) από τους μεγάλους τερματοφύλακες.

Ο ΠΑΣΧΑΛΑΚΗΣ ΤΟΝ ΕΣΤΕΙΛΕ ΣΤΑ ΠΛΕΙ ΟΦ

Αυτό ισχύει και στην αντίθετη περίπτωση. Ο Πασχαλάκης έκανε γκάφα, το ξέρει και ο ίδιος, το κατάλαβε εκείνη τη στιγμή όταν σταμάτησε τη μπάλα πριν βγει και είδε τον παίκτη της Μπενφίκα να έρχεται κατά πάνω του. Ηταν κακή στιγμή, λάθος σκέψη, κακή αντίδραση, μία μ@λακία που θα τον αφήσει άυπνο για κάποια βράδια. Θα πει, όμως, κάποιος πως ο Πασχαλάκης ήταν εκ των πρωταγωνιστών στην εφετινή προκριματική πορεία του ΠΑΟΚ στη διοργάνωση; Θα θυμηθεί κάποιος τις σπουδαίες επεμβάσεις του στα πέντε προηγούμενα παιχνίδια; ‘Η θα φέρει το φτυάρι από το υπόγειο να τον θάψει κι αυτός; Είπαμε οι μεγάλοι τερματοφύλακες γίνονται πρωταγωνιστές. Ακόμα και αρνητικοί. Και ο Πασχαλάκης θα παραμείνει ένας πολύ καλός γκολκίπερ.

Πάμε παρακάτω. Ο ΠΑΟΚ χάνει το γκολ στο 1-2, εκεί που θα μπορούσε να κάνει το 2-2, να το πάρει μαζί του στα αποδυτήρια και να ψάξει ένα γκολ στο β’ μέρος για να πάρει την πρόκριση. Το 1-2 γίνεται 1-3 και πάπαλα. Το δεύτερο ημίχρονο ήταν η σεμνή τελετή, το βασανιστήριο μέχρι να περάσουν τα λεπτά για να έρθει το τελευταίο σφύριγμα.

ΔΕΝ ΑΞΙΖΕ ΤΗΝ ΠΡΟΚΡΙΣΗ

Αν συνέβαιναν τα παραπάνω θα άξιζε ο ΠΑΟΚ την πρόκριση; Οχι. Το μοναδικό καλό του Δικεφάλου που θα έχει να λέει την επόμενη μέρα είναι το 1-0. Τριγωνομετρία, τρομερό γκολ, αλλά από εκεί και πέρα το χάος. Ο Βαρέλα κάνει τη χειρότερη εμφάνισή του με την φανέλα του ΠΑΟΚ, ο Κάνιας κάτω του μετρίου, ο Πέλκας πήρε την κάτω βόλτα όταν γύρισε το ματς, ο Ελ Καντουρί ήταν ωσεί παρών, ο Λημνιός άνευρος και αγχωμένος και ο Ουαρντά ο μοναδικός που μπήκε και έδωσε λίγη ζωή στον ΠΑΟΚ. Μια κάποια κινητικότητα, έβγαλε μία αντίδραση. Εστω κι αν το σκορ ήταν στο τελειωμένο, από άποψη πρόκρισης, 1-4.

Ο Δικέφαλος του Βορρά μένει εκτός ομίλων με απογοητευτικό τρόπο. Οχι με στενάχωρο, όχι με μία πρόκριση που έχει κριθεί στο 90′ ή στο ένα γκολ. Οχι με ένα “γαμώτο”. Μένει έξω αφήνοντας τον κόσμο απογοητευμένο. Και ξάφνου από την επόμενη μέρα κιόλας θα αρχίσουν οι κουβέντες για το ρόστερ, τις μεταγραφές, τα υπερβολικά σχόλια στα προηγούμενα ματς, για τον Λουτσέσκου, για την απουσία πάθους στη ρεβάνς με τους Πορτογάλους.

ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΟΛΟΓΙΑ

Ο Ελληνας οπαδός έτσι τρέφεται. Σαν να ήρθε το τέλος του κόσμου. Για τον ΠΑΟΚ δεν ήρθε. Απλά έκανε το χειρότερο παιχνίδι στο κρισιμότερο ματς. Εκεί που ο οπαδός είναι κ@υλωμένος να δει το σεντόνι στην Τούμπα, εκεί που κάνει σχέδια για τον ιδανικό όμιλο, σβήνει και γράφει πιθανούς αντιπάλους, έρχεται αυτό το 1-4 και τον στέλνει στα ντουλάπια για να βρει το ανοιγμένο ουίσκι και να βάλει το cd του Καρρά.

Αυτό είναι για μία βραδιά. Αντε και δεύτερη. Η πίκρα θα φύγει, ο Δικέφαλος συνεχίζει και πρέπει να είναι προσηλωμένος στους στόχους. Πρωτάθλημα, Κύπελλο και μια καλή πορεία στο Europa League. Δεν ήρθε η καταστροφή, δεν χρειάζεται η διαπόμπευση. Και στην τελική, αν διαπιστωθεί από τους επικεφαλής η ανάγκη ενίσχυσης του ρόστερ, έχει τον άνθρωπο να το κάνει. Στο τέλος της ημέρας ας έχουν αυτό στο νου τους οι φίλοι του Δικεφάλου.