Ο Παναθηναϊκός “χρίζει” πρωταθλητή τον Ολυμπιακό

Ήταν χαοτική η διαφορά των δύο ομάδων και το τελικό 1-0 πολύ “φτωχό” και άδικο. Ο Παναθηναϊκός κυριάρχησε σε όλους του χώρους. Από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Δεν υπήρξε διάστημα υπεροχής των “ερυθρολεύκων” και χώρος που να μην έχει χαθεί κατά κράτος μέσα στο γήπεδο.

ΠΗΡΑΝ ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ ΤΙΣ ΠΛΕΥΡΕΣ

Το όπλο της κυριαρχίας του Παναθηναϊκού ήταν πως στις δύο πλευρές οι Χουλτ – Κουλιμπαλί ήταν άρχοντες. Ο Κουλιμπαλί μπορεί αν αξίζει και τον τίτλο του κορυφαίου του αγώνα. Πήρε μόνος του την πλευρά και εκμεταλλευόταν το γεγονός πως ο Σισοκό δεν είχε τις ίδιες δυνάμεις. Το γεγονός πως ο Κουλιμπαλί είχε για πλάκα μόνος του και τους δύο παίκτες που βρισκόταν στην πλευρά του επέτρεπε στον Βιγιαφάνες να βρίσκεται παντού και ο Παναθηναϊκός να έχει σε όλους τους χώρους αριθμητικό πλεονέκτημα. Τρομερή δουλειά όμως έγινε και από τον Χουλτ, δεν τον πέρασε ποτέ ούτε ο Σεμπά ούτε ο Ελιονούσι, τους σταματούσε με ευκολία και βοηθούσε πολύ στην δημιουργία με τις εξαιρετικές συνεργασίες που είχε με τον Εμποκού.

ΤΑ ΤΡΕΞΙΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΛΥΨΕΙΣ

Έχοντας εξασφαλίσει τις πλευρές ο Παναθηναϊκός γέμισε τον άξονα, έδειχνε πως έχει περισσότερα τρεξίματα, καλύτερο πλάνο από το τεχνικό επιτελείο και προσπαθούσε με σύγχρονο τρόπο και με πολλή ένταση να δημιουργήσει επιθέσεις. Οι Κουρμπέλης, Ζέκα έτρεξαν πολύ και δεν επέτρεψαν να μπουν στο παιχνίδι οι Τσόρι – Ανσαριφάντ και ο ξεκούραστος Φορτούνης στο τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού. Ο Βιγιαφάνες έμοιαζε να λειτουργεί ως ελεύθερος και μόνιμα σε όλους τους χώρους ο Παναθηναϊκός είχε παραπάνω παίκτη και την δυνατότητα για πολλές συνεργασίες.

Ο ΜΠΕΡΓΚ ΕΚΤΟΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΙΟΤΙΚΟΣ ΕΜΠΟΚΟΥ

Το όπλα σε αυτήν τη λογική που δεν μπορούσε να την αντιμετωπίσει η άμυνα του Ολυμπιακού ήταν ο Μπεργκ και ο Εμποκού. Και οι δύο έβγαλαν ποιότητα και έκαναν εξαιρετικές ενέργειες σε δύσκολους χώρους. Ο Μπεργκ έπαιζε διαρκώς με πλάτη έξω από την περιοχή, η άμυνα του Ολυμπιακού αυτή τη λειτουργία του Σουηδού δεν μπορούσε με τίποτα να την αντιμετωπίσει.

Οι στόπερ δεν κατάφεραν ποτέ να βγουν πρώτη στην μπάλα και από τη στιγμή που ακουμπούσε η μπάλα στον Μπεργκ, υπήρχαν μόνιμα προϋποθέσεις για να βγει ο Παναθηναϊκός στην πλάτη της άμυνας του Ολυμπιακού. Όταν η μπάλα ακουμπούσε στον Σουηδό, αυτός είχε χρόνο να τη κατεβάσει, να γυρίσει και να παίξει.

Μόλις ακουμπούσε ο Μπεργκ, ο Εμποκού είτε έδινε πλάτος είτε πλησίαζε για να παίξει με τον Σουηδό, ο Κλωναρίδης έκανε κινήσεις για να φύγει στην πλάτη της άμυνας, υπήρχε η βοήθεια για συνεργασία του Βιγιαφάνες, αλλά και η εκμετάλλευση του χώρου που προέκυπτε στα άκρα από τους Κουλιμπαλί – Χούλτ. Παρότι είναι κάτι που το κάνει μόνιμα πλέον ο Παναθηναϊκός με τον Μπεργκ να κινείται εκτός περιοχής και να παίρνει μπάλα και τον Κλωναρίδη να πέφτει πάνω στα στόπερ, η άμυνα του Ολυμπιακού δεν έδειξε προετοιμασμένη να το αντιμετωπίσει.

ΕΚΑΝΕ Ο,ΤΙ ΗΘΕΛΕ ΠΑΡΑ ΤΟ 1-0

Επειδή υπήρξε η απόλυτη κυριαρχία, θα πρέπει να προβληματιστεί πολύ ο Ουζουνίδης και το τεχνικό επιτελείο για το λόγο πως ένα παιχνίδι που είχε κατακτηθεί σε όλους τους χώρους έληξε μόνο 1-0. Πιθανότατα να έπαιξε ρόλο η μεγάλη ένταση που έβγαζαν. Όλα γινόντουσαν με ταχύτητα τόσο στη δημιουργία και στην αξιοποίηση των κενών διαδρόμων όσο και στην πίεση στην κατοχής του αντιπάλου. Πολλές φορές όμως δεν βγήκε φάση στην πλάτη μίας άμυνας που ήταν έτοιμη να καταρρεύσει επειδή υπήρξε μία προσπάθεια για να έρθει κάτι πιο εξεζητημένο.

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Στην τελευταία γραμμή άμυνας, ο Παναθηναϊκός αμυνόταν με σιγουριά, δεν είχε κανένα πρόβλημα ούτε με τον ΑνσαριφάΡντ ούτε με τον Τσόρι. Είχε γίνει πολύ σοβαρή δουλειά στα αμυντικά στημένα και έβγαζαν με πολλή μεγάλη ευκολία τον ΑνσαριφάΡντ οφσάιντ. Ήταν φανερό πως η μία ομάδα δουλεύει ένα συγκεκριμένο πλάνο σε όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού, ενώ ο Ολυμπιακός δεν είχε κατεύθυνση. Έχουν περάσει πολλά χρόνια από την τελευταία φορά που ο Παναθηναϊκό σε ντέρμπι είχε τόσο μεγάλη κυριαρχία και υπεροχή σε ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.

Η ΧΑΜΕΝΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ

Αυτό που θα πρέπει να προβληματίσει την διοίκηση του Ολυμπιακού και αποτελεί μία καινούρια πραγματικότητα είναι πως παρακολουθώντας τις δύο ομάδες να παίζουν μεταξύ τους γίνεται φανερό πως ο Παναθηναϊκός έχει πιο υψηλή ποιότητα.

Στο ελληνικό πρωτάθλημα συμβαίνει κάτι περίεργο: δεν κατάλαβαν οι διοικήσεις του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ πόσο μεγάλη ευκαιρία προσφερόταν την εφετινή χρονιά για να εκθρονίσουν τον Ολυμπιακό. Έκανα απίστευτα λάθη το καλοκαίρι και παρουσιάστηκαν στον πρώτο γύρο υπερβολικά αδύναμοι με απαράδεκτους προπονητές ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ, δίνοντας τη δυνατότητα στον Ολυμπιακό να πάρει μεγάλη διαφορά.

Ο καθένας αντιλαμβάνεται βλέποντας τον Ολυμπιακό όχι μόνο να χάνει τρία ντέρμπι στην σειρά, αλλά στα παιχνίδια αυτά να μην σκοράρει και να μην έχει καθαρή ευκαιρία, πώς είναι περίεργο ότι σε λίγες εβδομάδες αυτή η ομάδα θα πανηγυρίσει το πρωτάθλημα.

ΤΟΝ ΚΕΡΔΙΣΕ ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ

Φεύγουν τα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό να μην μπορεί να επιτεθεί. Αυτή την εποχή το να κερδίσεις τον Ολυμπιακό ούτε δύσκολο είναι ούτε επιτυχία. Απλά ο Παναθηναϊκός πέτυχε κάτι που δεν έκαναν οι ΑΕΚ με τον ΠΑΟΚ, τον κέρδισε με υπεροχή σε όλους τους χώρους, τον έκανε να μοιάζει κατώτερο. Και αυτό πρέπει να το πάρουν μαζί τους στην συνέχεια οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού. Να αποκτήσουν πίστη στη δουλειά τους και αυτοπεποίθηση για τον μεγάλο τους στόχο που είναι το κύπελλο Ελλάδος.

Επίσης είναι πολύ σημαντικό να αντιληφθεί και η διοίκηση πως η δουλειά του Ουζουνίδη έχει ανεβάσει επίπεδο τον Παναθηναϊκό και, αν στηριχτεί το καλοκαίρι μπορεί στο νέο περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο να κυνηγήσει την επόμενη χρονιά να οδηγήσει τον Παναθηναϊκό στο μέγεθος του.

Βλέπουμε πως γίνεται μέσα από τη δουλειά του τεχνικού επιτελείου μία νέα αρχή, καθώς το ποδόσφαιρο που εφαρμόζει πλέον ο Παναθηναϊκός είναι στο επίπεδο του συλλόγου. Απέναντι στο χειρότερο Ολυμπιακό της τελευταίας 20ετίας εμφανίστηκε ένας Παναθηναϊκός από τα παλιά, που τον κέρδισε με απόλυτη κυριαρχία.

Νίκη με νίκη έχει διαφορά, αυτή είναι μία εμφάνιση ανωτερότητας, την οποία μπορείς να πάρεις μαζί σου και να επενδύσεις σε αυτήν στο μέλλον. Απαιτείται μεγαλύτερη σοβαρότητα στις ευκαιρίες που δημιουργούνται στην διάρκεια του παιχνιδιού και στη διαχείριση παιχνιδιών, όπως αυτό στο Καυτανζόγλειο, τα αν θες να λέγεσαι μεγάλη ομάδα και να διεκδικείς το πρωτάθλημα, πρέπει να τα κερδίζεις.

ΧΩΡΙΣ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ

Η διοίκηση του Ολυμπιακού, αν θέλει να έχει ελπίδες να διεκδικήσει η ομάδα το κύπελλο, πρέπει τουλάχιστον να του επιτρέψει να πάει με προπονητή στα ημιτελικά του κυπέλλου. Ο Ολυμπιακός στη Λεωφόρο, αλλά και στην Κωνσταντινούπολη, δεν είχε κατεύθυνση. Είδαμε απέναντι σε έναν αντίπαλο που ήξερε που να πιέσει, πώς να πιέσει, σε τι χώρο να αμυνθεί και πώς να το κάνει, να μην μπορεί να βγάλει την οποιαδήποτε αντίδραση και να μην υπάρχει το παραμικρό δουλευμένο σχέδιο.

Δεν γίνεται να ξεκινάει ο Τσόρι στην κατάσταση που βρίσκεται βασικός σε ντέρμπι. Ήταν λανθασμένη η στάση του Μπέντο, φοβάμαι όμως πως είναι ακόμα μεγαλύτερο να τον ξεκινάς σε ντέρμπι ενώ βρίσκεται σε πολύ χαμηλό επίπεδο φυσικής κατάστασης και δεν έχει δουλέψει σωστά τον εαυτό του.

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ, ΟΧΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ

Ο Ολυμπιακός δεν είναι σε περίοδο που μπορεί να πάει με διαχειριστή γιατί δεν υπάρχει κάτι καλό να συνεχίσει. Σε επιλογές τύπου Βούζα, μπορείς να πας όταν υπάρχει η ποιότητα και αυτό που χρειάζεται η ομάδα είναι να πάρει μία ψυχολογική τόνωση. Ο Ολυμπιακός που βλέπουμε δεν μπορεί να δημιουργήσει ούτε μία επίθεση και δεν υπάρχει η ατομική ποιότητα που μέσα από καλό κλίμα και ψυχολογική τόνωση να φέρει την αγωνιστική βελτίωση.

Ο Ολυμπιακός θέλει κάποιον προπονητή, να διαβάζει τα παιχνίδια, να δει για παράδειγμα τον τρόπο που λειτουργεί ο Μπεργκ, την κίνηση που κάνει έξω από την περιοχή και να την αντιμετωπίσει. Να δει την απόφαση του Παναθηναϊκού να βγάλει οφσάιντ τον Ανσαριφάρντ και να παίζει άμυνα ψηλά στα φάουλ εκτός περιοχής και να βρει σχέδιο να την τιμωρήσει. Ο Βούζας απλά ξεπατικώνει το 4-2-3-1 του Μπέντο, βάζει είτε τον Καμπιάσο είτε τον Τσόρι και κοιτάει μία ομάδα χωρίς ταλέντο που δεν ξέρει πώς να επιτεθεί.