Το άρωμα της "επίσημης αγαπημένης" στο ντέρμπι
Ο πρώτος τελικός θα μπορούσε να έχει χρώμα...γαλάζιο. Οι Ελληνες παίκτες, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, όρισαν τη μοίρα του ματς και αναδείχθηκαν σε μεγάλους πρωταγωνιστές. Χαράς ευαγγέλια για την Εθνική ομάδα. Γράφει ο Νίκος Γιαννόπουλος.
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν ο Φώτης Κατσικάρης παρακολούθησε από την τηλεόρασή του τον πρώτο τελικό μετά του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού την Πέμπτη. Αν το έκανε πάντως, η λογική λέει ότι θα αισθάνθηκε ακόμα και ενθουσιασμό για την εικόνα που έβγαλαν στο ματς οι Ελληνες παίκτες (ήδη μέλη ή και εν δυνάμει παίκτες της Εθνικής ομάδας).
Ο Παππάς έχει ξανά την ευκαιρία
Το πιο υπέροχο νέο κατά την ταπεινή μας άποψη αποτελεί η επιστροφή του Παππά στις πραγματικά μεγάλες εμφανίσεις. Μεγάλη εμφάνιση από έναν παίκτη που έπαιξε μόλις 10:09 θα αναρωτηθείτε; Αν πρόκειται για την περίπτωση του Παππά, βεβαίως. Διότι προερχόταν από ένα πολύ δύσκολο διάστημα αγωνιστικής απραξίας από προπονητική απόφαση και όχι από τραυματισμό, που κάποιον άλλον θα μπορούσε να τον διαλύσει ψυχολογικά.
Ο Ελληνας γκαρντ όμως δείχνει να έχει ψυχή από ατσάλι. Να λυγίζει σίδερα. Μπήκε στο ΣΕΦ, σκόραρε 10 πολύ σημαντικούς πόντους, αποδείχθηκε αλφάδι στις κρίσιμες βολές του στο τέλος, έβγαλε χαρακτήρα και προσωπικότητα.
Το έχουμε γράψει και άλλες φορές, το ελληνικό μπάσκετ δεν έχει δικαίωμα να αγνοήσει έναν τόσο ποιοτικό σκόρερ, έναν παίκτη που έχει χίλιους δυο τρόπους να βάλει την μπάλα στο καλάθι. Το πως ο ίδιος βέβαια θα χειριστεί τις καταστάσεις είναι ερώτημα προς απάντηση. Πάντως του δίνεται μία ακόμη, ίσως η τελευταία ευκαιρία, να μπει εκεί που μπορεί άνετα, βάσει κλάσης, να φτάσει. Στην ευρωπαϊκή μπασκετική ελίτ και να παραμείνει.
Συγκλονιστικός Πρίντεζης
Το μεγαλείο ψυχής του Γιώργου Πρίντεζη συγκλόνισε. Τι να πεις για το παλικάρι αυτό, για το προσωπικό του ψυχικό κρεσέντο...Το πρωί έχασε τον πατέρα (μετά από σκληρή μάχη με τον καταραμένο καρκίνο) και το απόγευμα ήταν ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού στον πρώτο τελικό. Πιο ώριμος από ποτέ εξέθεσε όποιον επιχείρησε να τον μαρκάρει στο ένας εναντίον ενός κοντά ή μακριά από το καλάθι.
Ολο αυτό υπό το τεράστιο βάρος της απώλειας που πολλές θολώνει το μυαλό και κόβει τα γόνατα. Ο άνθρωπος θα πάει την Παρασκευή στην κηδεία του πατέρα του και όμως έκανε εξαιρετική δουλειά πάνω στο παρκέ. Είναι περιττό φυσικά να τονίσει κανείς ότι τέτοιου είδους προσωπικότητες η Εθνική τις χρειάζεται όπως ο διψασμένος περιπλανώμενος στην έρημο το νερό. Αλλωστε ο "Πρι" μετά την αποχώρηση της παλιάς φρουράς μπορεί να γίνει ο επόμενος αρχηγός της Εθνικής ομάδας και να πάρει τη σκυτάλη.
Αναδύεται ο Χαραλαμπόπουλος
Ο Χαραλαμπόπουλος έχει σίγουρα πολύ δρόμο να διανύσει ακόμα για να βάλει πονοκεφάλους στο προπονητικό τιμ της επίσημης αγαπημένης αλλά, ευτυχώς, πλέον παίρνει τις ευκαιρίες. Ευτυχώς επίσης για τον ίδιο και το ελληνικό μπάσκετ δείχνει να τις εκμεταλλεύεται.
Πρόκειται για παιδί που καταλαβαίνει πολύ το άθλημα, μπορεί να σκεφτεί πριν ενεργήσει και έχει πλούσια σωματικά προσόντα. Του λείπουν ίσως τα...αθλητικά προσόντα αλλά οκ, ουδείς γεννήθηκε τέλειος. Είναι ακόμη, έτσι και αλλιώς, πάρα πολύ νέος, δεν έχει καν κλείσει τα 20, άρα έχει το χρόνο να δουλέψει τις αδυναμίες και να βελτιώσει κατά πολύ το παιχνίδι του. Αρκεί να παίζει και να μην πιάνει....αράχνες στον πάγκο.
Ο "παππούς" Μπάτμαν έχει το ζουμί
Για το τέλος, Αντώνης Φώτσης. Πέρυσι έμεινε εκτός νυμφώνος για το Ευρωμπάσκετ σε μία δύσκολη απόφαση του Κατσικάρη που συζητήθηκε πολύ. Αν μην τι άλλο πάντως ο Batman το λέει ακόμα το...τραγούδι. Ουδείς στο ντέρμπι, είτε συμπαίκτης είτε αντίπαλος, έπαιξε περισσότερο από αυτόν, έμεινε στο παρκέ 32:44!
Ουσιαστικά, όπως θα θυμάστε, "σκότωσε" τον Ολυμπιακό με δύο μεγάλα σουτ (για το 74-77 και το 76-80) και φανέρωσε ότι μπορεί να σταθεί ακόμα ως ίσος προς ίσο στο υψηλό επίπεδο. Το παιδί ουδέποτε έχει πει ότι αποστρατεύεται από τα εθνικά καθήκοντα (υπηρετεί άλλωστε τις Εθνικές από μικρό παιδί), οπότε, γιατί όχι;
Αν σ' όλα αυτά προσθέσετε την έξοχη σεζόν που έχει κάνει ο Γιάννης Μπουρούσης, την επάνοδο του Κώστα Σλούκα μετά τον τραυματισμό του αλλά και τις πολύ ώριμες εμφανίσεις που πραγματοποιεί με την Μπάμπεργκ ο Νίκος Ζήσης έχετε ένα παζλ Εθνικής ομάδας ενόψει του προολυμπιακού τουρνουά σκέτη τρέλα! Οι τρεις τελευταίοι βέβαια δεν έχουν σχέση με το ντέρμπι αλλά ποιος είπε στο φινάλε ότι το κύριο θέμα μας ήταν ο πρώτος τελικός;
ΥΓ: Στην ACB έχουν αρχίζει ήδη να μουρμουρίζουν για την περιορισμένη συμμετοχή των Ισπανών στις ομάδες τους. Ας μην κάνουμε πάλι το ίδιο λάθος εδώ. Δόξα τω Θεώ, το ταλέντο δεν λείπει.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: