Φτάνει πια με τον λαϊκισμό!

Το ότι ο Παναθηναϊκός μικραίνει αποτελεί μόνιμη επωδό γι' αυτούς που αντιπολιτεύονται (και έχουν τους λόγους τους) τον Γιάννη Αλαφούζο και τον τρόπο που αυτός πολιτεύεται ως πρόεδρος του Παναθηναϊκού.

Δεν θα το επικαλεστούμε εδώ ως επιχείρημα. Όχι γιατί δεν ισχύει αλλά διότι στον οργανισμό που λέγεται ΠΑΕ Παναθηναϊκός συμβαίνει στην πραγματικότητα κάτι πολύ χειρότερο. Ο επικεφαλής της έχει πάρει-καιρό τώρα-διαζύγιο από την κοινή λογική, ελπίζουμε όχι οριστικό.

Το έχουμε ξαναγράψει και αν χρειαστεί θα μαλλιάσει το... πληκτρολόγιο ξαναγράφοντάς το. Ο Παναθηναϊκός έχει πολλούς και σημαντικούς λόγους να οργίζεται, να εξεγείρεται, να καταγγέλλει,να τον πνίγει, ώρες-ώρες, το δίκιο του. Κακά τα ψέμματα στο ελληνικό ποδόσφαιρο υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά, αυτό είναι πασιφανές.

Αλλά από αυτό το σημείο μέχρι να φτάσει κανείς να ισχυρίζεται ότι πολύ λογικά εισέβαλαν οι αγανακτισμένοι (!) οπαδοί στο γήπεδο της Λεωφόρου αφού, άλλωστε, "η βία είναι μέρος της κουλτούρας μας" η απόσταση είναι τεράστια. Η να δίνει τροφή μετά το ντέρμπι για να συνεχιστεί το κυνήγι μαγισσών της διαιτησίας χωρίς λόγο και αφορμή αφού, κατά γενική ομολογία, τα σφυρίγματα δεν καθόρισαν το αποτέλεσμα...

Δεν είμαστε να θέση να γνωρίζουμε αν ο Γιάννης Αλαφούζος έχει επίγνωση του μεγέθους του ατοπήματος στο οποίο υπέπεσε πριν από μερικές ημέρες δίνοντας ουσιαστικά άφεση αμαρτιών σε όσους καταδίκασαν τον Παναθηναϊκό και δεν του επέτρεψαν καν να διεκδικήσει τη νίκη στο αιώνιο ντέρμπι. Οφείλει όμως κάποιος να πληροφορήσει τον επικεφαλής της ΠΑΕ ότι τα λεγόμενά του έχουν σοβαρό αντίκτυπο στον κόσμο της ομάδας, ιδιαίτερα σε νεαρά παιδιά που μπορούν εύκολα να πέσουν θύματα του φανατισμού και της "στράτευσής" τους.

Μνημείο λαϊκισμού και υποκρισίας

Το να οπλίζεις το χέρι θερμόαιμων (τουλάχιστον) με τους ισχυρισμούς σου δεν σε καθιστά δυναμικό παράγοντα αλλά τουλάχιστον ανεύθυνο, επιπόλαιο, τσάμπα μάγκα, λαϊκιστή πρόεδρο, σαν και αυτούς που λυμαίνονται χρόνια τώρα το ποδόσφαιρό μας. Σαν αυτούς που υμνούν τον υπέροχο κόσμο ή τους άλλους που όχι πολύ πιο παλιά έλεγαν "αυτούς τους φιλάθλους έχουμε. Τι να κάνουμε, να τους αλλάξουμε;". Η δε ανακοίνωση της Κυριακής αποτελεί μνημείο λαϊκισμού και υποκρισίας, πρόκειται για ένα ορισμό ετσιθελικής μετάθεσης ευθυνών για την ήττα στις πλάτες τρίτων!

Θα προσπεράσουμε εδώ βέβαια την τραγική ειρωνεία, ίσως και το γελοίο του πράγματος. Ο ιδιοκτήτης των ΜΜΕ που έκαναν σημαία την υπεράσπιση του δόγματος της μη βίας και που απαιτούσαν αυτή να καταδικάζεται από όπου και αν προέρχεται να λέει, μάλλον χωρίς να το έχει πολυσκεφτεί, πρώτα να ισχυρίζεται ότι "και εγώ στη θέση των οπαδών μας, το ίδιο θα έκανα, στο κάτω-κάτω δεν χτύπησε και κανείς" και εν συνεχεία να κάνει το άσπρο-μαύρο για να δικαιολογήσει τα κακώς αγωνιστικά κείμενα! Τι ειρωνεία! Θα είχε πάντως μεγάλη πλάκα να το σχολιάσει κάποιος από τους "φανατικά ορθολογιστές" αρθρογράφους της "Καθημερινής" ή να το παίζει "σούπερ" στην εκπομπή του ο Μπογδάνος. Που ως γνωστόν αποφεύγει το λαϊκισμό όπως ο διάολος το λιβάνι...

Επένδυσε αλλά...

Δεν είναι αυτά τα σοβαρά. Ο Παναθηναϊκός, και ειδικότερα οι άνθρωποι που βρίσκονται στο πλευρό του προέδρου της ΠΑΕ, έχουν το χρέος απέναντι στην ιστορία αλλά και στο μέλλον αυτό του συλλόγου να θυμίσουν στον κ. Αλαφούζο ότι οι ποδοσφαιρικές ομάδες, όπως και οι μεγάλες εταιρίες, δεν διοικούνται με λεονταρισμούς, τσιτάτα και χάδια στο πόπολο. Αλλά με ευθύνη, όραμα και επενδύσεις.

Ως προς το τελευταίο δεν μπορούμε να είμαστε άδικοι με τον επικεφαλής της ΠΑΕ. Χρήματα έβαλε στην εταιρία όταν οι μεγαλοσχήμονες της πολυμετοχικότητας της γύρισαν προκλητικά την πλάτη. Και συνέχιζε να βάζει μέχρι και φέτος τον Ιανουάριο που θέλησε να καλύψει όλα τα θέλω του νέου προπονητή. Η ευθύνη όμως και το όραμα που βρίσκονται; Τι ακριβώς θέλει να κάνει ο Παναθηναϊκός στο άμεσο μέλλον; Ποιο είναι το πλάνο του; Ποιοι οι άμεσοι στόχοι του;

Γι' αυτά ο Αλαφούζος δεν είπε κουβέντα επί της ουσίας ούτε το βράδυ της Κυριακής, μετά το ντέρμπι. Αναμάσησε εκ νέου φληναφήματα, έβαλε στο κάδρο της κριτικής του τη διαιτησία και...καθάρισε. Ποιος ασχολείται, βρε αδερφέ, με την αυτοκριτική τώρα; Αυτομαστίγωμα θα κάνουμε;

Δεν έχει ιδέα...

Είναι πλέον κάτι παραπάνω από φανερό ότι ο άνθρωπος δεν έχει ιδέα από ποδόσφαιρο αλλά ούτε και από σύγχρονο αθλητικό μάνατζμεντ. Ο Παναθηναϊκός στερείται ανθρώπων με γνώσεις οι οποίοι μπορούν να βοηθήσουν πρακτικά και χωρίς τυμπανοκρουσίες. Μετά και την απομάκρυνση των Φύσσα και Βόκολου, η αποκλειστική ευθύνη των επιλογών έπεσε και πάλι στους ώμους του Αλαφούζου με ότι αυτό συνεπάγεται.

Ακόμα όμως και ο κλεφτοπόλεμος ή οι μάχες παρασκηνίων με τον Ολυμπιακό απαιτούν μέθοδο, προετοιμασία και σύστημα. Τι από τα τρία διαθέτει ο σημερινός Παναθηναϊκός; Τίποτα παρά μονάχα έναν πρόεδρο ο οποίος, βυθισμένος στην άγνοιά του, το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να εξαγνίζεται στα μάτια των οργανωμένων φορώντας τη στολή του επαναστάτη. Επανάσταση χρειάζεται το δίχως άλλο ο Παναθηναϊκός. Αλλά σ' όλα τα επίπεδα. Όχι μονάχα στο ρηχό των λόγων αλλά στον πιο βαθύ των πράξεων. Πρόεδρε σ' αυτό έχετε να μας δείξετε κάτι;

Υ.Γ Τα επικοινωνιακά βατερλό του Παναθηναϊκού δεν έχουν να κάνουν τόσο με την αγωνιστική εικόνα στο ντέρμπι. Οι πράσινοι έπαιξαν, ίδρωσαν, μόχθησαν αλλά ηττήθηκαν, κυρίως λόγω της επιπολαιότητας του Στραματσόνι. Τα όσα ακολούθησαν όμως, η ανακοίνωση, τα μεταφραστικά τερατουργήματα, οι τοποθετήσεις του Ιταλού προπονητή σε κάνουν πια να πιστεύεις ότι οι άνθρωποι έχουν χάσει την επαφή τους με την πραγματικότητα. Κρίμα...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Σχόλιο Τσάρλυ: Δεν έχασε από τον Κύζα, αλλά από τον Στραματσόνι

Σχόλιο Θέμη Καίσαρη: Η ήττα δεν είναι ντροπή, η ανακοίνωση είναι

Η παρακάμερα του ντέρμπι: Οι αφίξεις, το "φιλάκι" του Λέτο και η ένταση στη φυσούνα