Χαραλαμπόπουλος: Κάτι μεγάλο γεννιέται!

Στους περσινούς τελικούς ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος αγωνίστηκε το σύνολο πέντε λεπτά. Ούτε καν μυρωδιά δεν κατάφερε να πάρει δηλαδή.

Εφέτος, υπό τις οδηγίες του Αργύρη Πεδουλάκη, ο μικρός έχει μείνει στο παρκέ στα δύο πρώτα παιχνίδια (τα οποία είναι και εξαιρετικά ανταγωνιστικά ειρήσθω εν παρόδω) κάτι περισσότερο από 24 αγωνιστικά λεπτά. Πρόοδος; Αναμφισβήτητα.

Ο μόλις 19χρονος φόργουορντ (στις 6 Ιανουαρίου του 2017 θα συμπληρώσει τα στρογγυλά 20) παίρνει το ουσιαστικό βάπτισμα του πυρός στο υψηλό επίπεδο, εκεί που κρίνονται τα πάντα από το αποτέλεσμα και όχι από τις προθέσεις. Ο νεαρός ατσαλώνεται, γίνεται και μπασκετικά άντρας αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες και ευθύνες που τον τεστάρουν ενόψει του άμεσου μέλλοντος.

Δεν πρόκειται φυσικά για μία εύκολη διαδικασία, κάθε άλλο. Πόσω μάλλον που σχεδόν σ' όλη τη διάρκεια της σεζόν ο Χαραλαμπόπουλος δεν αποτελούσε προτεραιότητα για τον προηγούμενο προπονητή, τον κόουτς Τζόρτζεβιτς. Στο μπάσκετ που θέλει ο Πεδουλάκης όμως, ο πρώην παίκτης του Αιγάλεω ταιριάζει γάντι γι' αυτό και ο "Αρτζι" δεν τον σκέφτηκε σχεδόν καθόλου. Μέσα στη φωτιά της μάχης λοιπόν ο μικρός.

Το φάουλ-γκολ με τον Σπανούλη και το τρίποντο

Τι ψάρια έπιασε σ' αυτά τα πρώτα ματς; Στο ΣΕΦ ο Χαραλαμπόπουλος τελείωσε δύο φάσεις από κοντά, μοίρασε με ωριμότητα τρεις τελικές πάσες, πήρε και ένα ριμπάουντ. Σίγουρα μπορεί καλύτερα, σίγουρα μπορεί να βάλει περισσότερες δόσεις αυτοπεποίθησης στο παιχνίδι του. Ηταν όμως μια καλή αρχή.

Στο ΟΑΚΑ ο διεθνής, με τις "μικρές" Εθνικές παίκτες ξεψάρωσε ακόμη περισσότερο. Το τρίποντο που έβαλε εν κινήσει σε τρανζίσιον στο πρώτο ημίχρονο μπορεί να είναι και σκηνή από τα πολύ ενδιαφέροντα προσεχώς του ελληνικού μπάσκετ. Οπως και οι φάσεις που τελείωσε με προσοχή και σύνεση κόντρα σε κοντύτερους αντιπάλους. Είχε την ωριμότητα ο πιτσιρικάς να κοιτάξει ποιος τον μαρκάρει, να τον βάλει πλάτη με τα 202 εκατοστά του και να τον πάει μέχρι το καλάθι. Σε εκείνο το γκολ-φάουλ κόντρα στον Σπανούλη, ο Πεδουλάκης θα πρέπει να αγαλλίασε στον πάγκο του.

Φυσικά υπήρξαν και οι κακές στιγμές: Τα άστοχα ελεύθερα σουτ, τα λάθη, οι μη αποτελεσματικές άμυνες. Αλλοίμονο αν δεν υπήρχαν, μιλάμε για ένα παιδί που τώρα χτίζει την προσωπικότητά του και λαμβάνει τις πρώτες πολύ σημαντικές εμπειρίες του. Τα λάθη και αναμενόμενα και σε τελική ανάλυση ευχής έργον για τον ίδιο και τους προπονητές του.

Οι ωδίνες ήρθαν, κάτι μεγάλο γεννιέται

Φαίνεται όμως (και ξύλο να χτυπήσουμε για το παλικάρι) ότι το τρένο έχει μπει στις ράγες. Κάτι έχει αρχίζει και αλλάζει ακόμα και στο δικό του βλέμμα το οποίο δείχνει πιο αποφασιστικό, πιο "κακό". Κάθε καλάθι, κάθε άμυνα, κάθε ριμπάουντ, κάθε λεπτό ιδρώτα πάνω στο παρκέ έχει μεγάλη σημασία πλέον για εκείνον. Οι τελικοί βέβαια δεν είναι το ιδανικό σκηνικό για τις πρώτες σοβαρές ωδίνες ενός ταλέντου αλλά...μήπως τελικά είναι; Στο κάτω-κάτω στα πραγματικά δύσκολα ξεχωρίζει η ποιότητα, ο παίκτης που μπορεί να έχει διάρκεια στην καριέρα του.

Σε κάθε περίπτωση, το ελληνικό μπάσκετ έχει μία μεγάλη ευκαιρία. Να κερδίσει έναν αθλητή που μπορεί να βοηθήσει αποφασιστικά τόσο τον Παναθηναϊκό όσο και την Εθνική ομάδα σε δύο θέσεις (3 και 4) και να γεννήσει, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις τον ηγέτη του μέλλοντος, τον παίκτη που μαζί με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο θα σηκώσει το λάβαρο της αντεπίθεσης τα επόμενα χρόνια.

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είχε προβλέψει σε ανύποπτο χρόνο ότι ο Παναθηναϊκός θα κατακτήσει την επόμενη Ευρωλίγκα του με βασικό και ηγέτη τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο. Το όραμα αυτό αποκτά σάρκα και οστά, έστω και με αργούς ρυθμούς. Η λέξη κλειδί είναι η εμπιστοσύνη. Αν το στοιχείο αυτό υπάρξει, τότε τα φτερά του μικρού θα ανοίξουν για να τον οδηγήσουν σε μεγάλα ύψη. Μακάρι, του το ευχόμαστε, το χρειαζόμαστε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Πρίντεζης MVP, Διαμαντίδης-Σπανούλης οι χειρότεροι

Και Αντετοκούνμπο και Μπουρούσης για Παναθηναϊκό