Μεταγραφές για τους ομίλους, για το παραπάνω

Ναι, αυτός ο Ολυμπιακός είναι καλύτερος από τον περσινό. Καμία σχέση. Και σας το λέω εγώ που πέρυσι τέτοια εποχή ήμουν από αυτούς που υποστήριζαν πως δεν χρειάζεσαι μεταγραφές για να αποκλείσεις την Μπερ Σεβά.

Οι Πειραιώτες δεν ρίσκαραν. Η διοίκηση δεν ρίσκαρε, συγκεκριμένα. Έκανε ό,τι έπρεπε για να διορθώσει τα κακώς κείμενα, πήρε ποιοτικούς ποδοσφαιριστές έκανε ό,τι ζήτησε ο προπονητής και άφησε στην άκρη τις δυσάρεστες εκπλήξεις. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι πήρε στον πάγκο έναν τεχνικό που ήξερρε τη διαδικασία, γνώριζε πως είναι να δίνεις προκριματικά και ετοίμασε την ομάδα για ακριβώς αυτό, πέρασε στους ομίλους. Αυτό ήταν. Πάπαλα.

ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ

Η επόμενη μέρα, όμως, ποια είναι; Αυτός ο Ολυμπιακός μπορεί να σταθεί στους ομίλους; Έχει τις μονάδες για να διεκδικήσει την πρόκριση στα νοκ άουτ; Μπορεί το βήμα παραπάνω; Ας κοιτάξουμε λίγο παραπέρα από τα δύο παιχνίδια με την Ριέκα.

Η απάντηση είναι πως όχι. Μια χαρά ομάδα έχουν οι πρωταθλητές Ελλάδας, εμφανώς ανώτερη και πιο ποιοτική από την περσινή, έχουν ποδοσφαιριστές κλάσης, αλλά αν θέλουμε να είμαστε σωστοί, χρειάζονται ακόμα κάποιες προσθήκες. Για το κάτι παραπάνω, για τη διαφορά.
Ο Χάσι καλά τα είπε. Ή μάλλον τα είπε όπως έπρεπε να τα πει. “Εχουμε μια χαρά ομάδα αρκεί να μη φύγει κάποιος παίκτης”. Ουσιαστικά δεν ζήτησε μεταγραφές, αλλά κράτησε μια πισινή σε περίπτωση που πωληθεί κάποιος βασικός (ο Ρέτσος, για παράδειγμα). Η προσωπική εκτίμηση είναι ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν τελείωσε με τις μεταγραφές. Κάτι ακόμα κρατάει για το τέλος, κάτι, ίσως, δώσει στον προπονητή για να παρουσιαστεί ακόμα πιο δυνατός ο Ολυμπιακός.

ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ

Αυτό το κάτι μπορεί να είναι στην επίθεση, μπορεί στην άμυνα. Μπορεί και στα δύο. Το ιδανικό θα ήταν και στα δύο. Θα μου πείτε, μπροστά έχει και τον Εμενίκε τι να κάνει κι άλλο φορ. Φτάνουν, όμως, Μπεν και Εμενίκε για να βγουν τα δύο καρπούζια σε μια μασχάλη, πόσο μάλλον το ένα από τα δύο καρπούζια; Το καλό;

Στο κέντρο ο Ολυμπιακός είναι μια χαρά. Η προσθήκη του Ζιλέ του έδωσε επιπλέον τρεξίματα. Ηρθε και κούμπωσε αμέσως. Κατάπιε πολλά χιλιόμετρα στη ρεβάνς, ενώ σε συνδυασμό με την παρουσία του Οφόε, η μεσαία γραμμή βγάζει τρομερή ενέργεια και πολλά μαρκαρίσματα. Ακόμα και ο Καρσελά που θεωρητικά δεν μαρκάρει, ήταν αυτός που άρχισε την φάση του γκολ.

Ποιότητα, όμως, πρέπει να αποκτήσει και στην άμυνα. Ισως ο Βούκοβιτς να μην είναι αρκετός, ίσως να μην είναι ο ιδανικός. Τρώνε φάσεις οι “ερυθρόλευκοι”. Τόσο στο πρώτο ματς όσο και στη ρεβάνς της Κροατίας. Ειδικά στον επαναληπτικό οι γηπεδούχοι φανέρωσαν τις αδυναμίες της οπισθοφυλακής και έκρουσαν το καμπανάκι ενόψει ομίλου. Εκεί δεν συγχωρούνται τα λάθη και τα κενά. Εξάλλου, με τόσες παρουσίες το γνωρίζουν καλά στον Πειραιά.

Στην επίθεση ίσως να χρειάζεται το “δώρο” Μαρινάκη. Αυτός ο επιθετικός που θα κάνει τη διαφορά. Ή θα πλαισιώσει τους άλλους δύο. Ίσως να χρειάζεται μια προσθήκη για το παραπάνω βήμα.

Είπαμε, ο Ολυμπιακός δεν έχει καμία σχέση με τον Ολυμπιακό της περασμένης σεζόν. Έχει στο “οπλοστάσιο” ποδοσφαιριστές με ποιότητα και ποδοσφαιρικό χαρακτήρα. Έχει πολλούς game changers. Αλλά επειδή ο στόχος των πρωταθλητών Ελλάδας δεν ήταν απλά η επιστροφή στους ομίλους, τότε μάλλον πρέπει να αρχίσει μια κουβέντα για το αν αυτή η ομάδα έχει το επίπεδο να σταθεί με αξιοπρέπεια στην επόμενη φάση. Στα δύσκολα.

ΚΑΒΑΛΑ ΣΤ’ ΑΛΟΓΟ

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης έκανε αυτό που έπρεπε για να φτιάξει μια ομάδα που θα κουνήσει ξανά το σεντόνι. Τώρα μένει να δούμε αν ο ίδιος θεωρεί πως χρειάζεται και ένα “μπαμ”, μία υπέρβαση.
Επαναλαμβάνω, πιστεύω πως ναι. Θα το κάνει. Είτε θα είναι “μπαμ” είτε ακόμη ένα χρήσιμο “όπλο” στη “φαρέτρα” του προπονητή. Και ο Χάσι ξέρει καλά πως τούτη τη στιγμή που μιλάμε είναι τυχερός. Καβάλα στ’ άλογο και με μια διοίκηση που έχει τη δυνατότητα για κάτι ακόμα. Την ίδια ώρα που οι ανταγωνιστές τρέμουν στην ιδέα μην χάσουν κάποιο βασικό τους στέλεχος. Ειδικά μια ομάδα με πράσινα. Μη λέμε ονόματα…