Με Λάζαρο η… ανάσταση Φορτούνη
Το πάθος και τα ηγετικά χαρακτηριστικά του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου συμπαρασύρουν και τους υπόλοιπους. Και αυτό είναι, ίσως, το μεγαλύτερο κέρδος του Ολυμπιακού από τις δύο αναμετρήσεις με τη Λουκέρνη. Το δεύτερο κέρδος είναι τα χαμόγελα ικανοποίησης από τον κόσμο της ομάδας. Του Σταύρου Καραΐνδρου.
Δεν είναι τα τέσσερα γκολ του Χριστοδουλόπουλου στα δύο ματς με τη Λουκέρνη, είναι η συνολική του παρουσία. Μιλάει συνεχώς στους συμπαίκτες του, δίνει οδηγίες, τους εμψυχώνει, φτάνει ακόμα και στο σημείο να… σπρώξει τον Καμαρά για να πάρει αυτός τη μπάλα για κατέβασμα. Το είδαμε και αυτό στη ρεβάνς της Πέμπτης.
ΗΓΕΤΗΣ ΜΕ ΤΑ ΟΛΑ ΤΟΥ
Είναι από τις σπάνιες φορές που παίκτης πάει σε ομάδα και θέλει τόσο παθιασμένα να αποδείξει ότι όχι μόνο δεν είναι τελειωμένος και απλώς έκανε μία καλή χρονιά, αλλά μπορεί να γίνει ο νέος ηγέτης. Και νέος ηγέτης δεν σημαίνει ανεβαίνω στο σκαμπό, παίρνω το μικρόφωνο και τραγουδάω τον ύμνο του Ολυμπιακού. Ηγέτης σημαίνει όλα αυτά που έδειξε ο Χριστοδουλόπουλος στις δύο αναμετρήσεις με τη Λουκέρνη.
Και το θετικό για τον Μαρτίνς και τον Ολυμπιακό γενικότερα είναι ότι αυτό το πάθος συμπαρασύρει και τους άλλους. Και ειδικά τον Κώστα Φορτούνη που αναζητά τη μεγάλη επιστροφή.
Στον επαναληπτικό ήταν πολύ καλός στο πρώτο ημίχρονο, με κίνηση, με την κάθετη πάσα, με συμμετοχή στο επιθετικό κομμάτι. Μπορεί να κουράστηκε σχετικά νωρίς, έβγαλε όμως στο χορτάρι τη διάθεση να δώσει απαντήσεις. Να κάνει μια μεγάλη χρονιά. Να πάρει πάλι τα πάνω του.
Και σε αυτό παίζει σημαντικό ρόλο η παρουσία του Λάζαρου. Το κίνητρο. Η επιτακτική ανάγκη να ακολουθήσει τον ρυθμό. Ή ακόμα και στο “τι θα πουν οι άλλοι”. Πώς, δηλαδή, γίνεται να παίζει έτσι ένας ποδοσφαιριστής που ήρθε φέτος και να μην τον ακολουθεί αυτός που είναι τόσα χρόνια και κουβαλούσε σχεδόν από την αρχή την “ταμπέλα” του “ηγέτη”, ή για να το θέσουμε καλύτερα, του “επικείμενου ηγέτη”.
ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΟΜΑΔΑ ΝΑ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ
Βέβαια, σε αυτό το 1-3 της ρεβάνς δεν ήταν μόνο αυτοί οι δύο. Ηταν και ο Ποντένσε. Λίρα εκατό. Από τους κορυφαίους για ακόμα ένα παιχνίδι, με έκρηξη, πάσα σε πρώτο χρόνο, με πατήματα στην περιοχή, με όλα τα στοιχεία που αναζητούσε ο Ολυμπιακός από έναν εξτρέμ.
Παρά το γεγονός ότι η Λουκέρνη δεν ήταν -όπως αποδείχθηκε- ομάδα που μπορούσε να κοντράρει τον Ολυμπιακό και παρά το γεγονός πως οι… δικηγόροι του διαβόλου ίσως να σταθούν στη δυναμικότητά της, πρέπει να αναφερθεί η γενικότερη εικόνα του Ολυμπιακού στα δύο παιχνίδια.
Πρέπει να τονιστεί πως οι Πειραιώτες χτίζουν σιγά-σιγά την ομάδα της νέας σεζόν, με αποτελέσματα στο χορτάρι και με μπάλα που θέλει ο κόσμος. Γιατί αυτό είναι, ίσως, το βασικότερο: ο κόσμος του Ολυμπιακού βλέπει ξανά μπάλα, βλέπει ξανά δημιουργία, βλέπει επιθετικές ενέργειες, τελικές προσπάθειες και ποδοσφαιριστές που θα τον κάνουν να έρθει και την επόμενη φορά στο γήπεδο.
Ο Ολυμπιακός άργησε, αλλά φτιάχνει κάτι καλό. Και ακολουθούν κι άλλα, αφού κλείνει ακόμα δύο μεταγραφές. Είναι και ο Νάτχο που ετοιμάζεται. Είναι αυτή η αισιοδοξία που βγάζει εφέτος το σύνολο που έχει δημιουργήσει ο Μαρτίνς. Αν και ακόμα είναι πολύ νωρίς, φαίνεται πως μπήκαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας οι περσινές και προπέρσινες εμφανίσεις. Και, το σπουδαιότερο, οι επικεφαλής έμαθαν από τα πρόσφατα λάθη.
