Φάε τα μπινελίκια σου λοιπόν για να στανιάρεις

Ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος συνεχάρη στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook την Γερμανία και τους συμπαίκτες του στην Ντόρτμουντ για την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Στα σχόλια κάτω από την ανάρτηση του εμφανίστηκαν ουκ ολίγα μπινελίκια. Φυσικά. Εδώ "στολίσαμε" την -Κολομβιανή- Σοφία Βεργκάρα επειδή είχε το θράσος να πανηγυρίσει για τη νίκη της χώρας της επί της Ελλάδας, θα κωλώναμε στον Σωκράτη, που στο κάτω – κάτω είναι και δικό μας παιδί και ξέρει από καλό, ελληνικό, βρισίδι;

Γιατί να χάνω το χρόνο μου;

Βαριέμαι λίγο να γράψω άλλο ένα κείμενο που θα καταδικάζει την ηλιθιότητα, θα κράζει τους κομπλεξικούς του ίντερνετ και θα στηλιτεύει τις εθνικές μας παθογένειες που δε λένε με τίποτα να γιατρευτούν (κανένας στον κόσμο δεν συμπαθεί ιδιαίτερα την Αγκέλα Μέρκελ – πουθενά αλλού δεν την "λούζουν" με τόσο μανία και χυδαιότητα όσο εδώ. Ίσως επειδή πουθενά αλλού δεν πιστεύουν ότι είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για τα δεινά τους).

Γνωρίζω άλλωστε ότι η πιθανότητα να με διαβάσει κάποιος από αυτούς που κριτικάρω και να σκεφτεί: "Ρε μαλάκα, καλά τα λέει αυτός; Μήπως να σταματήσω να είμαι τόσο παπάρας;" είναι μικρότερη και από την ευφυΐα των υβριστών του Σωκράτη. Για ποιο λόγο λοιπόν να χάνω το χρόνο μου;

Από ήρωας... προδότης!

Δεν ξέρω. Ίσως επειδή εξακολουθώ να εκπλήσσομαι. Το γεγονός ότι υπάρχουν τύποι εκεί έξω που έβρισαν έναν εκ των καλύτερων παικτών της Εθνικής μας (και όχι ας πούμε τον Κατσουράνη, ο οποίος θα τους εκνεύριζε ακόμα και αν έλεγε καλημέρα) πραγματικά με εξέπληξε. Να είσαι Έλληνας δηλαδή και επιτίθεσαι σε εκείνον που πριν από καμιά δεκαριά μέρες μόλις, όταν φορούσε το εθνόσημο , έκανε την αδάμαστη ελληνική καρδιά σου να σκιρτήσει από υπερηφάνεια; Επειδή τι; Μα επειδή αποδείχθηκε ένας "προσκυνημένος", ένας "δοσίλογος", ένα "μερκελόσκυλο" του αισχίστου είδους (η εκδοχή επειδή είπε κάτι απολύτως σωστό, ότι η Γερμανία πήρε το Παγκόσμιο Κύπελλο δίκαια, και έκανε κάτι απολύτως λογικό, συνεχάρη τους συμπαίκτες του, απορρίπτεται ως προδοτική...)!

Ναι, ΟΚ, το να θάβεις εκείνους που πρόσφατα αποθέωνες, δεν αποτελεί πρωτοτυπία. Ίσως πάντως, εν προκειμένω, να αποτελεί νέο ρεκόρ χαζομάρας. Ένα ρεκόρ που εκτός των άλλων δείχνει και την παγίδα για την οποία έχω γράψει κι άλλες φορές στο παρελθόν. Και στην οποία πέφτουν διαρκώς και οι παίκτες και οι δημοσιογράφοι και ασφαλώς οι οπαδοί: Όταν σε μια αθλητική επιτυχία προσδίδεις εθνολογικά χαρακτηριστικά, ειδικά ...γενετικά (ελληνικό dna, ελληνική ψυχή και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες), τότε δίνεις τροφή στον κακώς εννοούμενο πατριωτισμό χιλιάδων κρετίνων. Και δυναμώνεις τη σύνδεση του αθλητισμού με πράγματα παντελώς άσχετα και επικίνδυνα (τη Μέρκελ, το μνημόνιο, την κρίση, το ΔΝΤ κ.ο.κ.).

"Σωκράτη κουφάλα, έρχεται κρεμάλα"

Αν είσαι με λίγα λόγια ο Παπασταθόπουλος και έχεις επικαλεστεί την ελληνική ψυχή για να εξηγήσεις τις νίκες της Εθνικής (δεν θυμάμαι, ομολογώ, να το έχει κάνει), οφείλεις να περιμένεις τα "Σωκράτη κουφάλα, έρχεται κρεμάλα", όταν συγχαίρεις τη Γερμανία.

Γιατί η ελληνική ψυχή, δεν ανέχεται συχαρίκια στους "κατακτητές" αδελφέ! Φάε τα μπινελίκια σου λοιπόν για να στανιάρεις...